Ένας δρόμος δίπλα στη θάλασσα, ένα camping πλάϊ στο δρόμο, μερικές μοτοσυκλέττες παρκαρισμένες κατά μήκος του δρόμου, ανάκατα κλασσικές, «νεοκλασσικές» και σύγχρονες. Ίδια κι απαράλλαχτη εικόνα με του 2009, καλές στιγμές οι δύο «συναυλίες», blues την Παρασκευή και rock το Σάββατο το βράδυ, και άγνωστος ο πραγματικός αριθμός των συμμετεχόντων, αφού κάμποσοι (αρκετοί;) δεν δήλωσαν είσοδο στο camping, γιατί ήταν μονοήμεροι επισκέπτες ή γιατί διανυκτέρευσαν αλλού, μην πληρώνοντας έτσι τα 25 Ευρώ (που θα κάλυπταν τα έξοδα της διοργάνωσης, άλλως αυτά θα επιβάρυναν τα μέλη των Δ.Σ. των διοργανωτριών λεσχών, δηλαδή της Ελληνικής Λέσχης Φίλων Κλασσικής Μοτοσυκλέττας, του Ducati Club Hellas και της Ελληνικής Λέσχης Moto Guzzi. Τυχαίο; Χμμμ...).Αν εξαιρεθεί αυτή η ατυχής συμπεριφορά (ορισμένων), η εκδήλωση μπορεί να κριθεί επιτυχημένη ως προς τον βασικό της σκοπό, δηλαδή το να συγκεντρωθεί μιά μεγάλη παρέα με κοινά ενδιαφέροντα «εκτός τειχών», για ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο με συζήτηση, φαγητό και μουσική (το ποτό δεν αναφέρεται γιατί εννοείται). Από την άλλη πλευρά, ίσως ο καιρός (δυνατή βροχή το Σάββατο), ίσως και η «ρουτίνα της επανάληψης», δεν αποδίδουν την εικόνα και το επίπεδο που, χάρις σε ατομικές και συλλογικές προσπάθειες, σταδιακά κατακτά η Ελληνική μοτοσυκλέττα στην Ελλάδα. Απαιτείται, για το 2011, μιά ανανέωση που θα αναδείξει το αντικείμενο της συγκέντρωσης, την κλασσική μοτοσυκλέττα (η οποία δεν θα πρέπει να βρίσκεται τυχαία παρκαρισμένη σ’ ένα παραθαλάσσιο δρόμο). Είμαστε σίγουροι ότι οι άνθρωποι των Λεσχών που προαναφέραμε ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν, και αν η γενική κατάσταση το επιτρέψει, επίσης σίγουρα θα το προσπαθήσουν. Πάντως, άσχετα με τις συγκεντρώσεις και τους συγκεντρωθέντες, θα πρέπει βεβαίως να δοθεί ιδιαίτερη σημασία και προσοχή ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ των (εκάστοτε) «υπευθύνων», δηλαδή αυτών που κινούν τις Λέσχες και που διοργανώνουν αγώνες και εκδηλώσεις. Σε κανέναν «δεν ανήκει» τίποτα∙ όλοι το υπηρετούν.
Προσοχή λοιπόν: Τα υγιή μέλη κάθε συνόλου, πρέπει να θέτουν εκτός αυτού, και βεβαίως να απορρίπτουν, άτομα με συμπεριφορές «στραβές», «ιδιοκτησιακές», «αγενείς» ή «λανθασμένες», γιατί κινδυνεύουν να απομονωθούν από το ευρύ κοινό. Αλλοίμονο αν η Ελληνική Κλασσική Μοτοσυκλέττα μεταβληθεί σε μιά κλειστή συντροφιά συλλεκτών. Όποιος αγαπάει πραγματικά το αντικείμενο, οφείλει να κάνει το παν (και με κάθε τρόπο) ώστε να το «ανοίξει» και να το διαδώσει. Και «διώχνοντας» τον κόσμο που σε τιμά με την επίσκεψή του, αυτό δεν γίνεται. Δ. Παπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου