1ο ΤΑΤΟΪ CIRCUIT ΦΙΛΠΑ 9/9/2012 (AFTERMATH)

  Έχοντας πολύ μεγάλη πείρα από συμμετοχή σε αγώνες (γενικά) και σε Τατόϊ(α) (ειδικά) από το 1972 μέχρι και σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι η διοργάνωση των φιλικών αγώνων Regularity και Sporting αυτοκινήτων και μοτοσυκλεττών που έφερε εις πέρας η ΦΙΛΠΑ, ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Οι –όποιες– ατέλειες και καθυστερήσεις ήταν αμελητέες, τα μέτρα ασφαλείας ήταν πολύ καλά (βοηθάει και ο χώρος), ενώ τα προβλήματα, ως συνήθως, δημιουργούντο αποκλειστικώς και μόνο από απείθαρχους (ή και απλά ηλίθιους) θεατές-φίλους και συγγενείς, που έκλειναν τον διάδρομο των pits, ή πέρναγαν απέναντι στο πίσω μέρος της πίστας, εν ώρα αγώνων. Ευτυχώς που η ΦΙΛΠΑ ήταν όσο μπορούσε αυστηρή με τις κάρτες εισόδου, διαφορετικά, αν ας πούμε οι θεατές κυκλοφορούσαν στα pits, είναι βέβαιον ότι οι αγώνες θα είχαν διακοπεί πολλές φορές.

  Πριν προχωρήσουμε, θα σταθούμε σε τρία σημεία: Πρώτον: Η συμμετοχή ήταν πρωτοφανής, και η πολυπληθέστερη που έχει καταγραφεί σ’ ολόκληρη την ιστορία του Ελληνικού μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δεύτερον: Αυτό συνέβη, επειδή η ΦΙΛΠΑ ασχολείται –εδώ και 40 χρόνια– αποκλειστικά με τα κλασσικά/ιστορικά οχήματα, οι ιδιοκτήτες των οποίων έδειξαν την τεράστια δυναμική τους. Τρίτον: Ο λόγος για τον οποίο οι «ερασιτέχνες» (σε διοργάνωση αγώνων ταχύτητος) άνθρωποι της ΦΙΛΠΑ κατάφεραν να φέρουν σε πέρας μια τέτοια κολοσσιαία διοργάνωση (και μάλιστα σε κάποια σημεία τα κατάφεραν καλύτερα από «σύγχρονες» Λέσχες, όπως ας πούμε στην οριοθέτηση των pits με ταμπέλες με τον αριθμό κάθε συμμετοχής), είναι ότι τα μέλη αυτά στην ιδιωτική τους ζωή είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες, κορυφαίοι στους κλάδους τους, και σαν τέτοιοι γνωρίζουν  ότι η κοινή λογική και η σωστή οργάνωση, είναι τα «μυστικά» της επιτυχίας.

  Φυσικά, μεγάλη βοήθεια προσέφεραν οι «εθελοντές» της ΦΙΛΠΑ, ενίσχυση σε υλικά προσέφερε η ΕΛΠΑ, ενώ το θεμελιώδες συστατικό επιτυχίας κάθε αγώνα, η σωστή και άμεση χρονομέτρηση / έκδοση αποτελεσμάτων, ανατέθηκε στους επαγγελματίες της Infomega (μια ακόμη σωστή επιλογή της ΦΙΛΠΑ).

  Όσον αφορά τους φιλικούς (το επαναλαμβάνουμε αυτό) αγώνες αυτοκινήτου, φυσικά δεν χωρά καμμία κριτική, μια και οι συμμετέχοντες έκαναν –κυριολεκτικά– ό,τι ήθελαν: Στις δύο σειρές regularity για παράδειγμα, άλλοι προσπαθούσαν να πιάσουν τον ιδανικό τους χρόνο σε κάθε γύρο, ενώ άλλοι απλώς… «πλακώνονταν» στα γκάζια κάνοντας το κέφι τους, και φυσικά «εμποδίζοντας» τους προηγούμενους. Με πάνω από 40 αυτοκίνητα στην πίστα, υπήρχε συνωστισμός και «κυκλοφοριακό» στα τρία πολύ αργά σικαίην (σωστά τοποθετημένα, για να μειωθεί η μ.ω.τ.), οπότε όλα ήταν και λίγο θέμα τύχης. Πάντως, και εδώ, οι έμπειροι της regularity ξεχώρισαν, επιλέγοντας αργούς χρόνους που τους επέτρεψαν να αντιμετωπίσουν τις –όποιες– καθυστερήσεις εντός του (κάθε) γύρου.

  Στις «γρήγορες» κατηγορίες super classic, δεν υπήρξαν σοβαρά προβλήματα, βασικά γιατί η δυναμική και η απόδοση των (περισσότερων) αυτοκινήτων ήταν πολύ διαφορετική, οπότε ο κάθε ένας γύριζε μόνος του. Όπου υπήρξε συναγωνισμός, οι οδηγοί –κατά την προσωπική μας άποψη– συμπεριφέρθηκαν παιδαριωδώς, παρά το προχωρημένο της ηλικίας μερικών εξ’ αυτών. Για παράδειγμα, είς εκ των νικητών ανάρτησε μακροσκελές κείμενο, στο οποίο εν είδη «φιλικού διδάγματος», στην ουσία έβγαζε αδαή τον ηττημένο (και έτερο διεκδικητή). Κορυφαία παράβαση αυτή, μια και ποτέ, μα ΠΟΤΕ, δεν λέμε τίποτα μειωτικό για τον άμεσο αντίπαλό μας. Υπερενθουσιασμός ή παλιμπαιδισμός;

  Άλλο παράδειγμα: Στην μεγάλη κατηγορία (άνω των 2.000 c.c.), όπου υπήρξαν κάποιοι οδηγοί σαφώς ανήμποροι να ελέγξουν τα πολύ δυνατά αυτοκίνητά τους, ήταν κι ένας –ιδιαίτερα έμπειρος και πολυπράγμων· τι σόϊ «εμπειρία» είναι αυτή;– ο οποίος είχε μεταβάλλει τον φιλικό αγώνα σε… πόλεμο! Έλεος βρε παιδιά: Αν θέλετε να ξεχαρμανιάσετε, ή να αποδείξετε το πόσο γρήγοροι (συνεχίζετε να) είστε, γιατί δεν μπαίνετε στο πρωτάθλημα ιστορικών sporting;

  Ας μην το συνεχίσουμε όμως με τα αυτοκίνητα κι ας πάμε στις μοτοσυκλέττες, όπου οι αγώνες regularity και super classic εξελίχθηκαν χωρίς προβλήματα, αλλά και χωρίς συναγωνισμό (επειδή δεν συμμετείχαν άλλοι παλαιοί αγωνιζόμενοι, ούτε και αγωνιστικές μοτοσυκλέττες, πλην του νικητού). Επρόκειτο ουσιαστικά για μία εξαιρετική παρέλαση πολλών και όμορφων μοτοσυκλεττών, που απ’ ότι είδαμε δημιούργησε όψιμο ενδιαφέρον σε πολλούς!  Μακάρι να ενωθούν κάποιες δυνάμεις και να δούμε ένα «πρωτάθλημα vintage μοτοσυκλεττών και αναβατών», όπου και οι μοτοσυκλέττες θα είναι μοντέλα μέχρι του 1982 αυστηρά με προδιαγραφές εποχής, και οι οδηγοί άνω των 50 ετών, για τις πρώτες χρονιές τουλάχιστον, ώστε να δημιουργηθεί η δυναμική ενός πραγματικού πρωταθλήματος ιστορικών μοτοσυκλεττών για την συνέχεια.

  Όλα αυτά, δηλαδή η συμμετοχή 250 αυτοκινήτων και μοτοσυκλεττών, οι 3 σειρές δοκιμών, 2 parades και 7 αγώνες, μέσα σε μία μόνο μέρα ΧΩΡΙΣ το παραμικρό πρόβλημα ή ατύχημα, η προσέλευση ΧΙΛΙΑΔΩΝ θεατών που θύμισαν εποχές ’60 και ’70 και μάλιστα με δωρεάν είσοδο, αλλά και οι προοπτικές που ανοίχθηκαν α) για να γίνει η εκδήλωση αυτή θεσμός, το «Ελληνικό Goodwood», β) για να εισέλθουν στο σπορ των ιστορικών αγώνων ΠΟΛΛΟΙ από τους επισκέπτες της εκδήλωσης, γ) για να γίνουν –επιτέλους– αγώνες ταχύτητος κλασσικών μοτοσυκλεττών (εκτός από συλλογές και εκδρομές), όλα αυτά λοιπόν οφείλονται στην ιδέα της ΦΙΛΠΑ για ένα «Τατόï» εορτασμού των 40 χρόνων της, και βέβαια στις προσπάθειες –έως…. αυτοθυσίας– των μελών της οργανωτικής επιτροπής.

«–Τι; Πώς; Δεν έχει ευχαριστήρια και συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες;»

   Χμμ… Φίλοι μας, μάλλον οι συμμετέχοντες, σ’ αυτή την περίπτωση ειδικά, πρέπει να ευχαριστήσουν την ΦΙΛΠΑ, που τους έδωσε την δυνατότητα να ζήσουν μια μέρα σαν κι αυτή!     Δ. Π.

Ο Βασίλης Γεωργακόπουλος με Matchless G 50 ήταν πρώτος (και μόνος)
στην κατηγορία Super Classic.

H εκκίνηση της "παρέλασης" βετεράνων μοτοσυκλεττιστών.

Η εκκίνηση της πολυπληθούς κατηγορίας Regularity Classic

Απίστευτος κόσμος, στις δύο εκκινήσεις των Regularity Classic
(και στους θεατές και στην πίστα).

Η εκκίνηση της Super Classic άνω των 2.000 c.c. με νικητή τον Α. Καροτσιέρη
(πρώτος αριστερά). Είχαν προηγηθεί οι αγώνες Super Classic έως 1.600
με νικητή τον Πλατή, και έως 2.000 c.c. με νικητή τον Β. Γεωργούλα.
Ο 3ος αγώνας διεκόπη και επανεκκίνησε (και πάλι με "jump start"
του νικητή), δυστυχώς χωρίς θεατές, μια και είχαν αποχωρήσει άπαντες,
λόγω του ότι η ώρα είχε πάει πιά 4 το απόγευμα.