Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το διήμερο Κλασσικό Ράλλυ Ελλάδος, του οποίου τα επίσημα και οριστικά αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σήμερα το βράδυ (Δευτέρα 30/5), ενώ τα προσωρινά αποτελέσματα δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί. Ελπίζουμε αυτό να μην οφείλεται σε οιουδήποτε είδους «διαμαρτυρίες» συμμετεχόντων, μιά και παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες της Κυριακής, οι χρόνοι ήταν απολύτως βατοί, και στις απλές και στις Ειδικές Διαδρομές (δόθηκε επιπλέον χρόνος λόγω βροχής).
Ο αγώνας ξεκίνησε από τον Ισθμό της Κορίνθου την Κυριακή στις 11.30, και μετά από πολύ όμορφες διαδρομές και με ανασυγκρότηση στην Βυτίνα, τερμάτισε στην Αρχαία Ολυμπία, όπου έγινε και η διανυκτέρευση στο άνετο και με καλό σέρβις ξενοδοχείο «Αμαλία». Επίσης, παρά την γενική ευκολία της διαδρομής (γιατί και πάλι δόθηκε παράταση χρόνου σε δύο Απλές, με ένσταση εδώ το ότι τα πληρώματα ενημερώθηκαν στον τερματισμό, αφού είχαν κινηθεί πιό γρήγορα από ότι θα ήθελαν προκειμένου να μην «καπελωθούν»), το ενδιαφέρον έμεινε ψηλά λόγω των 9 Ειδικών Διαδρομών. Στα αποτελέσματα της πρώτης μέρας, οι 15 πρώτοι είχαν από 1 έως 5 βαθμούς ποινής, κάτι που άφηνε το παιχνίδι ανοιχτό.
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε, ότι το «μικτό» σύστημα χρονομέτρησης δεν ήταν απόλυτα ακριβές, μιά και διέθετε την εξής απρόσμενη (και μάλλον ασυνήθιστη) «πρωτοτυπία»: Όλες οι εκκινήσεις γίνονταν από στάση με τον χρόνο να καταγράφεται σε χρονόμετρο (με πάτημα μπουτόν) από τον κριτή. Στον τερματισμό όμως των Ε.Δ., υπήρχε transponder τοποθετημένο εντός του αυτοκινήτου, που υποτίθεται ότι «χτύπαγε» τον ακριβή χρόνο επί της γραμμής του τερματισμού. Στη συνέχεια, οι δύο χρόνοι αφαιρούντο (από την κορδέλα του χρονομέτρου του κριτού και του εκτυπωτή του τερματισμού που ήταν ακριβώς συγχρονισμένοι) και έβγαινε ο χρόνος διάνυσης της διαδρομής από το κάθε αυτοκίνητο. Το μικτό αυτό σύστημα «χειροκίνητης» εκκίνησης και «τηλεματικού» τερματισμού δεν θα είχε κανένα πρόβλημα (ούτε αυτό, ούτε εμείς!), εάν όντως το transponder χτύπαγε το χρόνο ακριβώς επί της γραμμής του τερματισμού. Όμως, ο σταθερός «πομποδέκτης» που ήταν τοποθετημένος πάνω στη γραμμή, ανίχνευε το σήμα του transponder με κάποια ακτίνα, 20 ή 30 μοιρών! Άρα, το αυτοκίνητο εάν εκινείτο σιγά έμπαινε στην ακτίνα του πομποδέκτη ΠΡΙΝ φτάσει στη γραμμή τερματισμού, οπότε ο χρόνος παρουσιαζόταν ως προπορεία (-1΄΄ ή -2’’). Αυτό που έπρεπε να κάνει ο οδηγός, ήταν να περνάει με ταχύτητα 20 έως 30 χ.α.ω. εντός του ακριβούς δευτερολέπτου (το οποίο θα άρχιζε π.χ. 5 μέτρα πριν έως και 5 μέτρα μετά τη γραμμή του τερματισμού). Αυτή είναι μία «νεοεισερχόμενη τεχνική» στην regularity (!), που υποχρεώνει μερικές δεκάδες ανθρώπων με παλιά αυτοκίνητα να διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα σε βουνά και λαγκάδια, και ο νικητής να κρίνεται από τη σωστή «μαντεψιά» της ακτίνας του transponder επί των γραμμών τερματισμού των ειδικών διαδρομών! Εν πάση περιπτώσει, αυτό ίσχυε για όλους, οπότε πάμε πιό κάτω.
Την Κυριακή 29/5, ακριβώς την ώρα της επανεκκίνησης μετά την ανασυγκρότηση της Μεγαλόπολης, ξέσπασε δυνατή (έως και καταρρακτώδης κατά διαστήματα) βροχή που διήρκεσε όλη σχεδόν τη διάρκεια του τελευταίου σκέλους, το οποίο διεξήχθη στον Πάρνωνα και είχε 5 Ε.Δ. Παρά το ότι δόθηκε επιπλέον χρόνος (κάτι που όπως είπαμε έκανε τις διαδρομές βατές για όλους), η βροχή και το βουνό έδωσαν μιά άλλη διάσταση στην οδήγηση, κάνοντας έτσι τον αγώνα σχεδόν συναρπαστικό και αφήνοντας άριστες εντυπώσεις, γιατί μετά τις ατέλειες της πρώτης μέρας (που δύο κοντρόλ άργησαν «να στηθούν»), η οργάνωση –που σημειωτέον δεν είχε αρκετά άτομα- δούλεψε συντονισμένα και ολοκλήρωσε τον αγώνα με δύσκολες συνθήκες, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Μετά από μία παράκαμψη και σύντομη στάση στο Άστρος για επίσκεψη και κέρασμα σε κέντρο χορηγού, ο τερματισμός έγινε στην κεντρική πλατεία του Άργους, και κρίνοντας από την «γλώσσα του σώματος» των πληρωμάτων, ο Σ.Ι.Σ.Α και η ΦΙΛΠΑ κατάφεραν να βάλουν στο ενεργητικό τους ακόμα μία, ίσως όχι «μεγαλειώδη», αλλά σίγουρα επιτυχημένη διοργάνωση.
Για αποτελέσματα, www.sisa.gr, www.philpa.gr.
Ο αγώνας ξεκίνησε από τον Ισθμό της Κορίνθου την Κυριακή στις 11.30, και μετά από πολύ όμορφες διαδρομές και με ανασυγκρότηση στην Βυτίνα, τερμάτισε στην Αρχαία Ολυμπία, όπου έγινε και η διανυκτέρευση στο άνετο και με καλό σέρβις ξενοδοχείο «Αμαλία». Επίσης, παρά την γενική ευκολία της διαδρομής (γιατί και πάλι δόθηκε παράταση χρόνου σε δύο Απλές, με ένσταση εδώ το ότι τα πληρώματα ενημερώθηκαν στον τερματισμό, αφού είχαν κινηθεί πιό γρήγορα από ότι θα ήθελαν προκειμένου να μην «καπελωθούν»), το ενδιαφέρον έμεινε ψηλά λόγω των 9 Ειδικών Διαδρομών. Στα αποτελέσματα της πρώτης μέρας, οι 15 πρώτοι είχαν από 1 έως 5 βαθμούς ποινής, κάτι που άφηνε το παιχνίδι ανοιχτό.
Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε, ότι το «μικτό» σύστημα χρονομέτρησης δεν ήταν απόλυτα ακριβές, μιά και διέθετε την εξής απρόσμενη (και μάλλον ασυνήθιστη) «πρωτοτυπία»: Όλες οι εκκινήσεις γίνονταν από στάση με τον χρόνο να καταγράφεται σε χρονόμετρο (με πάτημα μπουτόν) από τον κριτή. Στον τερματισμό όμως των Ε.Δ., υπήρχε transponder τοποθετημένο εντός του αυτοκινήτου, που υποτίθεται ότι «χτύπαγε» τον ακριβή χρόνο επί της γραμμής του τερματισμού. Στη συνέχεια, οι δύο χρόνοι αφαιρούντο (από την κορδέλα του χρονομέτρου του κριτού και του εκτυπωτή του τερματισμού που ήταν ακριβώς συγχρονισμένοι) και έβγαινε ο χρόνος διάνυσης της διαδρομής από το κάθε αυτοκίνητο. Το μικτό αυτό σύστημα «χειροκίνητης» εκκίνησης και «τηλεματικού» τερματισμού δεν θα είχε κανένα πρόβλημα (ούτε αυτό, ούτε εμείς!), εάν όντως το transponder χτύπαγε το χρόνο ακριβώς επί της γραμμής του τερματισμού. Όμως, ο σταθερός «πομποδέκτης» που ήταν τοποθετημένος πάνω στη γραμμή, ανίχνευε το σήμα του transponder με κάποια ακτίνα, 20 ή 30 μοιρών! Άρα, το αυτοκίνητο εάν εκινείτο σιγά έμπαινε στην ακτίνα του πομποδέκτη ΠΡΙΝ φτάσει στη γραμμή τερματισμού, οπότε ο χρόνος παρουσιαζόταν ως προπορεία (-1΄΄ ή -2’’). Αυτό που έπρεπε να κάνει ο οδηγός, ήταν να περνάει με ταχύτητα 20 έως 30 χ.α.ω. εντός του ακριβούς δευτερολέπτου (το οποίο θα άρχιζε π.χ. 5 μέτρα πριν έως και 5 μέτρα μετά τη γραμμή του τερματισμού). Αυτή είναι μία «νεοεισερχόμενη τεχνική» στην regularity (!), που υποχρεώνει μερικές δεκάδες ανθρώπων με παλιά αυτοκίνητα να διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα σε βουνά και λαγκάδια, και ο νικητής να κρίνεται από τη σωστή «μαντεψιά» της ακτίνας του transponder επί των γραμμών τερματισμού των ειδικών διαδρομών! Εν πάση περιπτώσει, αυτό ίσχυε για όλους, οπότε πάμε πιό κάτω.
Την Κυριακή 29/5, ακριβώς την ώρα της επανεκκίνησης μετά την ανασυγκρότηση της Μεγαλόπολης, ξέσπασε δυνατή (έως και καταρρακτώδης κατά διαστήματα) βροχή που διήρκεσε όλη σχεδόν τη διάρκεια του τελευταίου σκέλους, το οποίο διεξήχθη στον Πάρνωνα και είχε 5 Ε.Δ. Παρά το ότι δόθηκε επιπλέον χρόνος (κάτι που όπως είπαμε έκανε τις διαδρομές βατές για όλους), η βροχή και το βουνό έδωσαν μιά άλλη διάσταση στην οδήγηση, κάνοντας έτσι τον αγώνα σχεδόν συναρπαστικό και αφήνοντας άριστες εντυπώσεις, γιατί μετά τις ατέλειες της πρώτης μέρας (που δύο κοντρόλ άργησαν «να στηθούν»), η οργάνωση –που σημειωτέον δεν είχε αρκετά άτομα- δούλεψε συντονισμένα και ολοκλήρωσε τον αγώνα με δύσκολες συνθήκες, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Μετά από μία παράκαμψη και σύντομη στάση στο Άστρος για επίσκεψη και κέρασμα σε κέντρο χορηγού, ο τερματισμός έγινε στην κεντρική πλατεία του Άργους, και κρίνοντας από την «γλώσσα του σώματος» των πληρωμάτων, ο Σ.Ι.Σ.Α και η ΦΙΛΠΑ κατάφεραν να βάλουν στο ενεργητικό τους ακόμα μία, ίσως όχι «μεγαλειώδη», αλλά σίγουρα επιτυχημένη διοργάνωση.
Για αποτελέσματα, www.sisa.gr, www.philpa.gr.
 |
| Η εκκίνηση από τον Ισθμό. Με το Νο 1, Τιμής Έννεκεν, το VW Cormann Ghia των Τούρκων Evman Sinan και Atay Seyhan. |
 |
| Η ανασυγκρότηση του Σαββάτου στη Βυτίνα, δημιούργησε ένα mini-κυκλοφοριακό πρόβλημα, συνηθισμένο σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μιά και οι Λέσχες συνήθως επιλέγουν τα πιό ακατάλληλα μέρη και οι συμμετέχοντες παρκάρουν όπου βρουν και –ιδίως- σπεύδουν κοντά στην εκκίνηση πολύ πριν τον χρόνο τους. Μα, αν η εκκίνηση του Νο 1 είναι στις 14.00 κι εσύ έχεις το 55, γιατί στήνεσαι μπροστά-μπροστά και κλείνεις το δρόμο σε όσους προηγούνται; |
 |
| Ο τερματισμός στην πλατεία του Άργους. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου