Αυτή είναι η εισαγωγή ενός κειμένου που θα αναρτηθεί την επόμενη εβδομάδα, σχετικά με την μακρά (και μακροχρόνια!) πορεία μας στα Ελληνικά αγωνιστικά δρώμενα, μια πορεία η οποία χαρακτηρίστηκε από την αγάπη για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, από την "ανάγκη" συμμετοχής σε όλα τα επίπεδα, και από την λαχτάρα βελτίωσης των συνθηκών και των καταστάσεων στη ΔΙΚΗ ΜΑΣ χώρα (γιατί στο εξωτερικό γίνονται θαυμάσια πράγματα, αλλά το ζήτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε για όσους –και αυτοί είναι οι περισσότεροι– μένουν και αγωνίζονται εντός των τειχών).
Το 1979, δημιουργήθηκε ο Σύνδεσμος Οδηγών Αγώνων Μοτοσυκλέττας, που πραγματικά κατάφερε να βελτιώσει πολλά θέματα της πρωτόγονης (για τους δύο τροχούς) εκείνης εποχής. Παράλληλα, παρακολουθούσαμε την εξέλιξη του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου, και αργότερα τις πραγματικές "τιτανομαχίες" που κατά καιρούς έδινε η διοίκηση του Σ.Ο.Α.Α. με τις "προσωπικότητες" της Αρχής του Σπορ, της ΕΛΠΑ-ΕΘΕΑ.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, έφυγαν πρόσωπα, άλλαξαν καταστάσεις, ήρθαν εποχές άσχημες και εποχές μέτριες, χάθηκαν ευκαιρίες, έγιναν προσπάθειες, προσπεράστηκε η εποχή της αφθονίας, και φτάσαμε σήμερα σε μιά "νέα αρχή", όχι βέβαια –ή μόνο– για τα αγωνιστικά πράγματα και για τους Συνδέσμους αγωνιζομένων, αλλά γιατί ολόκληρη η χώρα και οι άνθρωποί της μαζί με τις δραστηριότητές τους, πρέπει να κατανοήσουν, να συνειδητοποιήσουν και να συνηθίσουν τα νέα δεδομένα της οικονομίας.
Στις πρόσφατες αρχαιρεσίες του Σ.Ο.Α.Α. (παρατηρήστε ότι κατά την ίδρυσή τους, τόσο ο Σ.Ο.Α.Α. όσο και ο Σ.Ο.Α.Μ. δεν είχαν την λέξη "Ελλήνων" στον Ελληνικό τίτλο γιατί δεν χρειαζόταν, και την πρόσθεσαν αργότερα στον αγγλικό), ψήφισαν 51 συνάδελφοι οδηγοί αγώνων. Και μπορεί το Δ.Σ. που αναδείχθηκε να είναι νομότυπο σύμφωνα με το καταστατικό, παρ' όλα αυτά όμως υπάρχει μεγάλη διαφορά στην δύναμη παρέμβασης ενός προεδρείου 51 ψήφων και ενός με 251! Πολύ απλά λοιπόν, πρώτα, πέρα και πάνω από κάθε τι άλλο, ο Σ.Ο.Α.Α "πρέπει να πείσει" τους οδηγούς αγώνων αυτοκινήτου που έχουν ή θα εκδώσουν λισάνς, όπου και αν κατοικούν και με όποια μορφή ή "είδος" αγώνων και αν ασχολούνται, όχι ότι "πρέπει" αλλά ότι ΑΞΙΖΕΙ να εγγραφούν στον Σύνδεσμο Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου (φυσικά, διατηρώντας τους Συνδέσμους, τις Λέσχες, ακόμα και τις ομάδες που δίνουν σημασία και ενδιαφέρον στις τοπικές αγωνιστικές κοινωνίες, αλλά και στην εξειδίκευση του Σπορ).
Το αν ο Σ.Ο.Α.Α. μπει σε μιά νέα εποχή, δεν είναι τόσο θέμα νέων προσώπων, όσο θέμα νέων στόχων. Σήμερα, με την ύπαρξη του θαυμαστού κόσμου του διαδικτύου, όλα πρέπει να είναι στο φως, όλα τίθενται στην κρίση των ενδιαφερομένων, όλα επιδέχονται συζήτησης, πρότασης και βελτίωσης. Είναι τεράστια και αποδεδειγμένη στην πράξη η προσφορά αυτών που κράτησαν τον Σύνδεσμο όρθιο την τελευταία διετία, χωρίς να έχουν την ουσιαστική συνδρομή και βοήθεια όσων οδηγών θα έπρεπε. Σ' αυτό το σημείο όμως, θα πρέπει να "αντιστραφεί" ένα κλασσικό ρητό και να τοποθετηθεί ως εξής:
"Δεν έχει σημασία τι έκανες εσύ για τον Σ.Ο.Α.Α., αλλά από εδώ και εμπρός σημασία έχει τι θα κάνει ο Σ.Ο.Α.Α. για σένα".
Αλήθεια όμως "τι μπορεί να κάνει ο Σ.Ο.Α.Α. για σένα"; Για αρχή, αρκεί το να σε πείσει να εγγραφείς (ή να επανεγγραφείς) σαν μέλος. Και αυτή, κατά την άποψή μας, είναι η μεγαλύτερη και δυσκολότερη πρόκληση για το Δ.Σ. ενός Συνδέσμου με τίτλο τόσο βαρύ, που η εκλογή ενός οδηγού σε θέση μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, αποτελεί τιμή μοναδική. Μιά τιμή που συγχρόνως αυξάνει το βάρος της ευθύνης. Δημ. Παπ.
Το 1979, δημιουργήθηκε ο Σύνδεσμος Οδηγών Αγώνων Μοτοσυκλέττας, που πραγματικά κατάφερε να βελτιώσει πολλά θέματα της πρωτόγονης (για τους δύο τροχούς) εκείνης εποχής. Παράλληλα, παρακολουθούσαμε την εξέλιξη του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου, και αργότερα τις πραγματικές "τιτανομαχίες" που κατά καιρούς έδινε η διοίκηση του Σ.Ο.Α.Α. με τις "προσωπικότητες" της Αρχής του Σπορ, της ΕΛΠΑ-ΕΘΕΑ.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, έφυγαν πρόσωπα, άλλαξαν καταστάσεις, ήρθαν εποχές άσχημες και εποχές μέτριες, χάθηκαν ευκαιρίες, έγιναν προσπάθειες, προσπεράστηκε η εποχή της αφθονίας, και φτάσαμε σήμερα σε μιά "νέα αρχή", όχι βέβαια –ή μόνο– για τα αγωνιστικά πράγματα και για τους Συνδέσμους αγωνιζομένων, αλλά γιατί ολόκληρη η χώρα και οι άνθρωποί της μαζί με τις δραστηριότητές τους, πρέπει να κατανοήσουν, να συνειδητοποιήσουν και να συνηθίσουν τα νέα δεδομένα της οικονομίας.
Στις πρόσφατες αρχαιρεσίες του Σ.Ο.Α.Α. (παρατηρήστε ότι κατά την ίδρυσή τους, τόσο ο Σ.Ο.Α.Α. όσο και ο Σ.Ο.Α.Μ. δεν είχαν την λέξη "Ελλήνων" στον Ελληνικό τίτλο γιατί δεν χρειαζόταν, και την πρόσθεσαν αργότερα στον αγγλικό), ψήφισαν 51 συνάδελφοι οδηγοί αγώνων. Και μπορεί το Δ.Σ. που αναδείχθηκε να είναι νομότυπο σύμφωνα με το καταστατικό, παρ' όλα αυτά όμως υπάρχει μεγάλη διαφορά στην δύναμη παρέμβασης ενός προεδρείου 51 ψήφων και ενός με 251! Πολύ απλά λοιπόν, πρώτα, πέρα και πάνω από κάθε τι άλλο, ο Σ.Ο.Α.Α "πρέπει να πείσει" τους οδηγούς αγώνων αυτοκινήτου που έχουν ή θα εκδώσουν λισάνς, όπου και αν κατοικούν και με όποια μορφή ή "είδος" αγώνων και αν ασχολούνται, όχι ότι "πρέπει" αλλά ότι ΑΞΙΖΕΙ να εγγραφούν στον Σύνδεσμο Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου (φυσικά, διατηρώντας τους Συνδέσμους, τις Λέσχες, ακόμα και τις ομάδες που δίνουν σημασία και ενδιαφέρον στις τοπικές αγωνιστικές κοινωνίες, αλλά και στην εξειδίκευση του Σπορ).
Το αν ο Σ.Ο.Α.Α. μπει σε μιά νέα εποχή, δεν είναι τόσο θέμα νέων προσώπων, όσο θέμα νέων στόχων. Σήμερα, με την ύπαρξη του θαυμαστού κόσμου του διαδικτύου, όλα πρέπει να είναι στο φως, όλα τίθενται στην κρίση των ενδιαφερομένων, όλα επιδέχονται συζήτησης, πρότασης και βελτίωσης. Είναι τεράστια και αποδεδειγμένη στην πράξη η προσφορά αυτών που κράτησαν τον Σύνδεσμο όρθιο την τελευταία διετία, χωρίς να έχουν την ουσιαστική συνδρομή και βοήθεια όσων οδηγών θα έπρεπε. Σ' αυτό το σημείο όμως, θα πρέπει να "αντιστραφεί" ένα κλασσικό ρητό και να τοποθετηθεί ως εξής:
"Δεν έχει σημασία τι έκανες εσύ για τον Σ.Ο.Α.Α., αλλά από εδώ και εμπρός σημασία έχει τι θα κάνει ο Σ.Ο.Α.Α. για σένα".
Αλήθεια όμως "τι μπορεί να κάνει ο Σ.Ο.Α.Α. για σένα"; Για αρχή, αρκεί το να σε πείσει να εγγραφείς (ή να επανεγγραφείς) σαν μέλος. Και αυτή, κατά την άποψή μας, είναι η μεγαλύτερη και δυσκολότερη πρόκληση για το Δ.Σ. ενός Συνδέσμου με τίτλο τόσο βαρύ, που η εκλογή ενός οδηγού σε θέση μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου, αποτελεί τιμή μοναδική. Μιά τιμή που συγχρόνως αυξάνει το βάρος της ευθύνης. Δημ. Παπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου