ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΑΝΑΒΑΣΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ (ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ)

  Δύο βασικά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από την ματαίωση της ανάβασης Αγίας Άννας εξ’ αιτίας των «λίγων» συμμετοχών, που είχε προγραμματίσει για τις 9 Οκτωβρίου η Α.Λ.Φ.Α.Λειβαδιάς: Το πρώτο είναι το αυτονόητο, ότι δηλαδή με την οικονομική καταβαράθρωση των πάντων, είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάμε για αγώνες με πολλές συμμετοχές! Το δεύτερο έχει να κάνει με την αντίδραση και την στάση των Λεσχών αλλά και των αγωνιζομένων απέναντι στις διοργανώσεις. Ας πούμε, όταν συγκεντρώνονται 90 συμμετοχές στις 25 Σεπτεμβρίου για την ανάβαση Πορταριάς (εξ’ αυτών οι 28 ήταν τοπικές, ενώ απουσίαζαν τα Ιστορικά), δεν είναι δυνατόν να εγγράφονται μόλις 35 οδηγοί για την ανάβαση Αγίας Άννας, ΜΑΖΙ με τα Ιστορικά! Συγκεκριμένα, μέχρι την Δευτέρα 3 /10 που έληξαν οι συμμετοχές, υπήρχαν 8 Ιστορικά και 27 αυτοκίνητα όλων των άλλων κατηγοριών και κλάσεων. Αυτό λοιπόν σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Ότι υπήρξε συνεννόηση και συμφωνία των αγωνιζομένων να μην συμμετάσχουν στην συγκεκριμένη ανάβαση, και προφανώς όσων έχουν βαθμολογικό ενδιαφέρον, μια και η ανάβαση αυτή ήταν η 8^η του Πρωταθλήματος (έχουν γίνει οι προηγούμενες 7), ενώ μένει και η Πιτίτσα στις 13 Νοεμβρίου που σίγουρα θα έχει επάρκεια συμμετοχών λόγω των τοπικών οδηγών. Άρα, το Πρωτάθλημα Αναβάσεων ήδη έχει ολοκληρωθεί, αφού σύμφωνα με την προκήρυξη απαιτούνται 6 αγώνες για να προσμετρήσει και κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει τα 6 καλύτερα αποτελέσματά του.  

  Αν αυτή είναι μία πιθανότατη (παρ’ ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί) στάση των αγωνιζομένων, υπάρχει και το θέμα της αντίδρασης της Λέσχης, η οποία προτίμησε να ματαιώσει τον αγώνα της παρά να τον διοργανώσει έστω με 35 συμμετοχές. Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη Λέσχη δεν έχει ούτε το μέγεθος, ούτε την δυνατότητα αλλά ούτε και την διάθεση να προσπαθήσει να ολοκληρώσει τον αγώνα της, θέτοντας έτσι σοβαρή υποψηφιότητα για να αναλάβει και πάλι μια Πρωταθληματική ανάβαση για το 2012 (όπου η «νέα-παλιά» ΟΜΑΕ σίγουρα θα μειώσει τους αγώνες). Δεν μπορεί δηλαδή η Start Line να παλεύει με 25 συμμετοχές να ολοκληρώσει το Πρωτάθλημα Ταχύτητος (παρά την ενίσχυση του GTCC), και να μην διοργανώνεται μια τοπική ανάβαση με 35 συμμετοχές (x 250 Ευρώ = 8.750 Ευρώ). Και αυτό δεν το γράφουμε επειδή θα επιθυμούσαμε μία ακόμα ανάβαση στο ούτως ή άλλως βαρυφορτωμένο και υπερβολικό για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας αγωνιστικό ημερολόγιο, αλλά γιατί για λόγους «εσωτερικής πολιτικής», εδώ και δύο χρόνια δεν γίνεται η Ανάβαση Αιγείρας που σίγουρα θα είχε μεγάλη επιτυχία, και γίνονται πειραματισμοί με φιλικές στην ΕΛΠΑ-ΟΜΑΕ Λέσχες, οι οποίοι όπως αποδεικνύεται δεν είναι πάντα σε θέση να δώσουν αποτελέσματα.

  Όσο για τα Ιστορικά, δηλαδή για το Πρωτάθλημα Ταχύτητας και Αναβάσεων, σύμφωνα με την προκήρυξη πρέπει να γίνουν 6 αγώνες για να μετρήσει το Πρωτάθλημα. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει 5 (Τρίπολη, Σχίνος, Αχλαδόκαμπος, Ριτσώνα και Μέγαρα), ενώ ματαιώθηκαν οι Σέρρες τον Αύγουστο και τώρα η Αγία Άννα. Άρα, χρειάζεται ένας ακόμα αγώνας για να προσμετρήσει κανονικά το Πρωτάθλημα, και στο αγωνιστικό ημερολόγιο υπολείπονται δύο ακόμη, δηλαδή η ανάβαση Πιτίτσας στις 23 Νοεμβρίου και η Ταχύτητα στην Τρίπολη στις 4 Δεκεμβρίου, οπότε σίγουρα θα γίνει, ένας εκ των δύο αν όχι και οι δύο. Τέλος, υπάρχει πιθανότητα να συμπεριληφθούν και τα Ιστορικά στον αγώνα Ταχύτητος που έχει προγραμματιστεί για τα Μέγαρα στις 30 Οκτωβρίου, σε αναπλήρωση του αγώνα ταχύτητας των Σερρών. (Το πρόγραμμα δεν προέβλεπε κατηγορία Ιστορικών για τον αγώνα των Μεγάρων, κάτι που ήταν ούτως ή άλλως λάθος εξ’ αρχής, μια και τα περισσότερα Ιστορικά της κατηγορίας Sporting είναι συγκεντρωμένα στην Αττική και δύσκολα θα ανέβαιναν στις Σέρρες για Πρωταθληματικό αγώνα). Καλό θα είναι λοιπόν η νέα τριμελής ΕΘΕΠΑ της ΟΜΑΕ να ρωτήσει κάποιον ή κάποιους σχετικούς με τα Ιστορικά πριν προχωρήσει στο πρόγραμμα του 2012, και αυτός ο κάποιος δεν θα πρέπει βεβαίως να είναι ΜΟΝΟ ο Σύνδεσμος των Ιστορικών (Σ.Ο.Α.ΙΣΤ.Α.), μια και εκφράζει μέρος μόνο των Οδηγών (και δυνάμει συμμετεχόντων), ενώ οι αποφάσεις του παίρνονται συνήθως σε επίπεδο Διοικητικού Συμβουλίου και όχι Γενικής Συνελεύσεως. Υπάρχουν πολλές ανεξάρτητες συμμετοχές, οι οποίες δεν θέλουν καλά και σώνει να ενταχθούν κάπου και τις οποίες πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν η Αρχή του Σπορ, διαφορετικά θα βρεθεί να κάνει δουλειά και να συναποφασίζει με «παρέες» και «ομάδες», κάτι που έχει αποδειχθεί ότι είναι η διαχρονική κατάρα του αθλήματος στην χώρα μας.