24o ΑΤΤΙΚΟ ΡΑΛΛΥ: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)

  «Ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία το Αττικό Ράλλυ Σπριντ», διαβάζουμε στις επίσημες ανακοινώσεις, που δημοσιεύει η ΟΜΑΕ και αναπαράγονται αυτούσιες από blogs και sites (δηλαδή, ΔΙΚΗ τους γνώμη και άποψη δεν έχουν;;; Παράξενο…).

  Η πραγματικότητα είναι ότι όντως το Αττικό Ράλλυ Σπριντ της ανασυσταθείσης Α.Λ.Α. «σημείωσε επιτυχία», αφού είχε πάνω από 60 συμμετοχές, έγινε με πολύ καλό καιρό και συγκέντρωσε πολλούς θεατές. Το ερώτημα είναι όμως, αν με περίπου 20 (είκοσι) σοβαρές εξόδους, με αρκετές ανατροπές ανάμεσά τους, μπορούμε να αναφερόμαστε σε «πραγματική» επιτυχία, ή αν πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Μεγαλοδύναμο που φύλαξε όλα αυτά τα πληρώματα (και τους θεατές), γιατί στατιστικά οι οδηγοί και οι οργανωτές στάθηκαν ΠΟΛΥ τυχεροί.

  Όταν σε μία υποτίθεται «γνωστή» (λόγω κοντινής απόστασης) διαδρομή γίνονται τόσα πολλά σοβαρά «συμβάντα», αυτό δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί αποκλειστικά και μόνο στους οδηγούς. Τι είναι δηλαδή; Άπειροι και ορμητικοί νεολαίοι, με άγνοια κινδύνου; Αυτό μπορεί να ισχύει (και ισχύει) για μερικές περιπτώσεις: Μία, δύο, πέντε. Όχι όμως για είκοσι! Άρα, υπάρχει «συνευθύνη» οργανωτών, Αρχής και οδηγών, μια και στα δύσκολα και «πονηρά» σημεία αυτής της διαδρομής θα μπορούσαν –και θα έπρεπε– να τοποθετηθούν «επιβραδύνσεις». Και πριν σπεύσουν οι φανατικοί των ραλλύ να βάλουν τις φωνές για… «νόθευση» της δυσκολίας, της «μαγκιάς» και του «ανδρικού σπορ» που τα ραλλύ συνεπάγονται, να σημειώσουμε το εξής: Εάν η δύσκολη (και επικίνδυνη για γρήγορη οδήγηση) διαδρομή της Μαυροσουβάλας αποτελούσε ΜΙΑ Ειδική Διαδρομή (εκ των πολλών) ενός Ραλλύ (ή και δύο, εάν ήταν επαναλαμβανόμενη), τότε οι οδηγοί, χαράζοντας την στρατηγική τους, θα «την φύλαγαν», μη ρισκάροντας έξοδο και εγκατάλειψη, αφού θα είχαν την ευκαιρία να ελέγξουν χρόνους και ανταγωνισμό στις υπόλοιπες Ε.Δ. Στα Ράλλυ Σπριντ όμως, υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ διαδρομή (x3), και όποιος «την φυλάξει», βγαίνει από το παιχνίδι. Άρα, ο οργανωτής είναι αυτός που θα πρέπει να «προστατεύσει» τους συμμετέχοντες –και την περιουσία τους, σε δεύτερο βαθμό– καθώς και οι διάφοροι "επιτροπαίοι" που στελεχώνουν την Αρχή του Σπορ (και φαίνεται ότι απολαμβάνουν την «εξουσία» και τα «οφίτσια», έχοντας μεταβληθεί σε υπάκουα στελέχη που τα βλέπουν όλα σωστά καμωμένα, και αν κάτι δεν πάει καλά, τότε «φταίει ο ενθουσιασμός των οδηγών»). Και ρωτάμε εμείς: Αν, εκτός από λαμαρίνες, γινόταν και τίποτα σοβαρότερο, και πάλι την ευθύνη θα είχε μόνο «ο ενθουσιώδης οδηγός», και όχι αυτοί που τον έβαλαν εκεί; Πρώτον, οι αγώνες δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι) «Rollerball», και δεύτερον το φόρτωμα ΟΛΩΝ των ευθυνών στους πολλούς, θυμίζει ευθέως το «μαζί τα φάγαμε» των άθλιων πολιτικών.

  Στα Ιστορικά, υπήρξαν δύο σοβαρότατες έξοδοι, ευτυχώς μόνο με υλικές συνέπειες: Οι κ.κ. Λ. Παπάζογλου και Β. Γόντικας, πιθανόν να χρειαστεί να αγοράσουν άλλα αυτοκίνητα για τους επόμενους αγώνες, αλλά οι ίδιοι και οι συνοδηγοί τους (Η. Μανιάτης και Β. Γεωργούλας) δεν έπαθαν το παραμικρό, ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ: Ο κ. Λ. Παπάζογλου, Πρόεδρος του Σ.Ο.Α.ΙΣΤ.Α., έχει άποψη για το θέμα, και θα την μεταφέρει εκεί που πρέπει.

  Οι προσπάθειες των οδηγών  Ιστορικών, με αποκορύφωμα αυτήν του Χ. Πλατή και του Π. Πανουργιά με το (εκρηκτικό!) Starlet, έχουν, βέβαια, πάρει τη θέση τους στον πίνακα των αποτελεσμάτων της Γενικής Κατάταξης, αλλά και της Κατάταξης Κατηγοριών, μια και ο αγώνας μετρούσε για τα Πρωταθλήματα Ιστορικών, όπως μπορείτε να δείτε στο www.ethea-live.gr. Υπάρχουν όμως ορισμένα «ερωτηματικά», τα οποία θα είναι καλό να απαντηθούν σύντομα, ώστε να είναι γνωστό σε όλους το τι μπορούν να κάνουν –αν το θελήσουν, και το "ανεχθούν", βέβαια: Ας πούμε, η Porsche 911 RSR που πρώτευσε στην κατηγορία και κλάση της, και ήταν το πρώτο Ιστορικό αυτοκίνητο στην 16^η θέση Γενικής (το Mitsubishi EVO X των Τζαμπάζη-Χειράκη ήταν 18ο!), είχε σαν οδηγό τον κ. Ε. Μανδρούκα και συνοδηγό τον κ. Ν. Τσάδαρη. Ποιος όμως οδηγούσε το αυτοκίνητο; Ο οδηγός ή ο συνοδηγός;! Αν το οδηγούσε ο συνοδηγός, γιατί παίρνει βαθμούς (και πιθανόν να πάρει και Πρωτάθλημα) ο οδηγός; Βέβαια, οι κανονισμοί δεν απαγορεύουν κάτι τέτοιο, αδυνατούμε όμως να αντιληφθούμε την «λογική» του, καθώς και το "ευ αγωνίζεσθαι" της όλης υπόθεσης. Υπάρχουν, φυσικά, κι άλλες «απορίες», σχετικά με τις κατηγορίες, τις ομολογκασιόν κτλ. μερικών Ιστορικών αυτοκινήτων (η συγκεκριμένη Porsche RSR είναι ανάμεσά τους), ένα θέμα που δεν βλέπουμε να απασχολεί σοβαρά τους αρμοδίους. Όμως, για κάθε παρατυπία που περνάει «ντούκου», κάποιοι άλλοι χάνουν βαθμούς και θέσεις, ενώ αισθάνονται και «ηλίθιοι» που ξόδεψαν χρόνο και χρήμα για να είναι σωστοί μέχρι κεραίας με την ομολογκασιόν τους!

  Αυτά προς το παρόν, μαζί με τα συγχαρητήριά μας σε όλους τους τερματίσαντες (πολύ γρήγοροι ξανά οι Γιαμαλάκης-Σάμιος), την εκτίμησή μας σ’ αυτούς που βοήθησαν αποτελεσματικά στα ατυχήματα (Πόλιτο, Γιοβάς, Χωριανόπουλος), και την συμπάθειά μας στους άτυχους των μεγάλων και δυνάμει επικίνδυνων εξόδων (Παπάζογλου, Γόντικας, αλλά και Κάζακλης), για τους οποίους η οργάνωση ανέφερε ως αιτία εγκατάλειψης την... «μηχανική βλάβη»! Παλιοκαιρισμένες συνταγές, σε μια εποχή που θα έπρεπε να φυσάει άνεμος ανανέωσης! Η ΟΜΑΕ φαίνεται να αποπροσανατολίζεται στις αρχές του 2012, και αυτό δεν είναι καθόλου καλό για κανέναν. ΠΡΟΣΟΧΗ!

Πλήρη αποτελέσματα (και κατηγορίες Ιστορικών) στο www.ethea-live.gr.