ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΕΛΦΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΦΟΥΣΚΩΤΟ», ΑΠΟ ΤΟΥΣ 4ΤΡΟΧΟΥΣ

Ο διευθυντής του περιοδικού «4Τροχοί», κ. Στράτης Χατζηπαναγιώτου, ανάρτησε στο site των «4Τροχών» αλλά και στο blog «autoblogger» το πιο κάτω σχόλιο σχετικά με το τελευταίο τεύχος του «Φουσκωτό» και των κυρίων άρθρων του, κάνοντας και ιδιαίτερη αναφορά στην κυκλοφορία του "Auto Classic". Σας το μεταφέρουμε, και ευχαριστούμε για την αναγνώριση αυτή, που είναι ιδιαίτερα τιμητική για εμάς, ακριβώς λόγω της προέλευσής της: Ο διαχωρισμός της κάκιστης αντιγραφής απο το internet που επικρατεί σε μεγάλο μέρος του Τύπου, από τη δική μας "φανατισμένη" δουλειά, είναι ο μεγαλύτερος έπαινος που μπορεί να μας γίνει!




Μάγκας!
  
κείμενο : Στράτης Χατζηπαναγιώτου
Τρίτη 27 Ιουλίου 2010 
 
 

Ο Δημήτρης Παπανδρέου. Για εμάς τους παλαιότερους το «Dobermann»! Τότε, τη δεκαετία του 1970, ανήσυχος πιτσιρικάς, από τους καλύτερους με δύο τροχούς, γρήγορα, άμεσα πρωταθλητής και με διεθνείς διακρίσεις, όντας και γενικότερα ψαγμένος και ως αθλητής και ως άνθρωπος σε όλα τα επίπεδα. Με μοναδική καριέρα εκδότη (ο χαρακτήρας κάνει τη διαφορά), αλλά και εξαιρετικός οικογενειάρχης!
Τον γνωρίσαμε πολύ νέο, πιτσιρικά, να σκαρφαλώνει στο «Λαγό» με το Honda 175 και να κερδίζει τα «250», στρίβοντας με το δικό του, πολύ special τρόπο, οπότε το κεφάλι του «έξυνε» άσφαλτο, και δεν υπερβάλλουμε. Προσαρμόστηκε αμέσως στα μεγαλύτερα κ.εκ. και σε ειδικές μοτοσικλέτες. Όταν οδήγησε καθαρόαιμο, είχες την εντύπωση ότι γεννήθηκε σε μονόσελο και τα κλίπονς ήταν το πρώτο του παιχνίδι. Συνήθως με το «καλημέρα», ειδικά το «250» της Yamaha, έσβηνε στα χέρια ακόμα και των καλύτερων. Ανέβηκε (σπάνια χαμογελούσε αυτός ο γεννημένος νικητής), γκάζωσε, κράτησε το συμπλέκτη όσο έπρεπε και χάθηκε «σπινάροντας». Δε θα την ξεχάσουμε τη σκηνή. Λατρέψαμε το Νίκο Γκουντούφα (το «Γιώργο Μοσχού των 2Τ»), απολαύσαμε το φίλο «Νάμνα» (με τον Τζίγγερ θα τον συγκρίναμε τον Τάσο) σε διάφορες φάσεις, σε χώμα (άπαιχτος) και σε άσφαλτο (πετούσε και σε Αναβάσεις με το CZ), κλέβαμε πατήματα από τον άρχοντα Αντώνη Χατζημιχάλη στις Αναβάσεις (ο «Σιρόκο» χωρίς αμφιβολία), αλλά με το Δημήτρη, κάτι μεταξύ «Ιαβέρη» και Βωβού, αλλά και τα μέγιστα αυθεντικός, ήταν αλλιώς.
Με τα μάτια αποκτούσες σχέση μαζί του και, αν σε εμπιστευόταν, ήσουν μαζί του πάνω σε δύο ή πλέον και σε τέσσερις τροχούς για πάντα. Είχε και έχει λόγο αυτός ο τύπος που έκανε την τρέλα του δουλειά και, όταν αηδίασε με τις ισορροπίες και τις χαζο-διαπλοκές, τα βρόντηξε, «εγκατέλειψε» τη ζωή του, το «Μotosport», και έγραψε «οδηγώντας» με το δικό του, μοναδικό τρόπο με την έκδοση του «Φουσκωτού», και όχι μόνο. Εκτός των άλλων, ακολουθώντας τις αρχές του και τη λογική του, εκδίδει γιατί έτσι, και πέρα από μπάτζετ και υπολογισμούς αρπαχτής, χωρίς μία σελίδα διαφήμιση, ένα εξαιρετικό περιοδικό όπως είναι το Auto Classic. «Εξαιρετικά αφιερωμένο» σε όσους πιστεύουν πως σήμερα τα πάντα έχουν αρχή την ξεπέτα εκφρασμένη από «ιντερνετο-συντάκτες» και τέλος τα διαφημιστικά κονδύλια αποτέλεσμα της δουλειάς καβαλημένων, ανιστόρητων ψευτογιάπηδων.
Η αναφορά στο Δ.Π., στο δικό μας, δικό σας Δημήτρη, δε γίνεται με την αφορμή της εμπλοκής του με τους 4Τροχούς ως εκδότη και οδηγού σε αγώνες με Ιστορικά, αφού διαθέτει και μερικά καλά παλιά «κομμάτια», ούτε βέβαια με την πληροφορία που δε θέλουμε να πιστέψουμε ότι αληθεύει και έχει να κάνει με το ότι δεν τον άφησαν να μιλήσει στη Γ.Σ. του ΣΟΑΑ! Το σχόλιό μας έχει να κάνει με το ευρηματικό εξώφυλλο της τελευταίας έκδοσης του περιοδικού «Φουσκωτό», όπου με την ευκαιρία απεικονίζεται και η γενικότερη κατάσταση αυτής της χώρας. Ακόμα και αν δεν έχετε σχέση με αυτόν τον ειδικό τρόπο έκφρασης σε σχέση με τη μετακίνηση, όπως είναι το φουσκωτό, μη μείνετε στο εξώφυλλο, αλλά διαβάστε και το μακροσκελές, τα μέγιστα ενδιαφέρον editorial του εκδότη, που τοποθετείται με ρεαλισμό και ειλικρίνεια σε σχέση με ό,τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα σήμερα, αγγίζοντας και ευαίσθητες χορδές του παρελθόντος._ Στράτης-«Στρατισίνο»-Χατζηπαναγιώτου (sx@4troxoi.gr)