Όλοι οι φίλοι, οι συνεργάτες, οι συναθλητές, οι θαυμαστές, ήταν εκεί, ενώνοντας τις ψυχές τους για να στηρίξουν, χωρίς λόγια πολλά, την οικογένεια, την όμορφη και δεμένη οικογένεια του Νικητή, που ετοιμάζεται τώρα να δώσει τον πιο δύσκολο, και μοναχικό, αγώνα της.
Στο προαύλιο, επίσης μόνη, η Lancia του Νικητή, που κι αυτή τον αγάπησε με τον παράξενο, κοκκέτικο τρόπο της.
Την στιγμή του αποχαιρετισμού, κάποιος έβαλε μπροστά τον κινητήρα. Και όπως η πομπή ξεμάκραινε για το ύστατο Χαίρε, ακουγόταν μόνο το παραπονεμένο κλάμα του μοτέρ, που σαν να καλούσε τον Νικητή να γυρίσει και να γκαζώσει, για ένα τελευταίο σπριντ στον ουρανό...
Αντίο Αντώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου