TO BLOG ΓΙΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ: Το Blog του περιοδικού Auto CLASSIC φιλοδοξεί να γίνει “το κέντρο της ενημέρωσης” για τις εκδηλώσεις, τα γεγονότα και την γενικότερη πορεία του κλασσικού αυτοκινήτου και των Ιστορικών αγώνων. Παρακαλούμε όλες τις Λέσχες, τα Clubs, τις εταιρείες και όποιον ασχολείται με το Ιστορικό αυτοκίνητο, να στέλνουν ανακοινώσεις, δελτία Τύπου, αναγγελίες και αποτελέσματα αγώνων, αφίσες, φωτογραφίες, κτλ., στο e-mail: papandreou@live.com για άμεση ανάρτηση.
Κυριακή 29 Ιουλίου 2018
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018
ΚΡΙΜΑ. ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ...
Το "κρίμα" πηγαίνει στην γενική κατάσταση του χώρου: Η απαγόρευση κυκλοφορίας των Ιστορικών οχημάτων με Ιστορικές πινακίδες συνεχίζεται, αλλά και οι δραστηριότητες της ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ (επί του συνόλου των πινακίδων) μερίδας των συμμετεχόντων σε Ιστορικές εκδηλώσεις κάθε τύπου, συνεχίζονται επίσης, κάτι που δείχνει ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους ΜΗ οργανωμένους και τους ΜΗ "αγωνιζομένους". Οι Λέσχες και η επίσημη Ομοσπονδία - εκπρόσωπος της FIVA, στην πλειοψηφία τους φαίνεται (και δείχνουν) να είναι "ικανοποιημένες" με το καθεστώς απαγόρευσης, μια και έχουν ΑΥΞΗΣΕΙ τις κάθε κατηγορίας και τύπου εκδηλώσεις τους επειδή οι ιδιοκτήτες είνα αναγκασμένοι να συμμετέχουν για να κάνουν έστω αυτά τα λίγα χιλιόμετρα κάθε τόσο με τα Ιστορικά τους (αυτό δεν αφορα όλες τις εκδηλώσεις βεβαια, γιατί υπήρχε ζωή και πριν τον ΣΥΡΙΖΑ. Για το "μετά" κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί!). Το πόσο ικανοποιημένες είναι οι Λέσχες (άρα και τα εκατοντάδες μέλη τους-ιδιοκτήτες παλαιών αυτοκινήτων, ή τουλάχιστον έτσι υποτίθεται) με την "διοίκηση" του Ιστορικού χώρου, απεδείχθη από την ευρεία και άνετη πλειοψηφία τύπου Ερντοάν, Πούτιν κτλ. (για να μην πούμε Προέδρου "Αφρικανικής δημοκρατίας" του '70) με την οποία εξελέγη το Δ.Σ. και το Προεδρείο της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ στις πρόσφατες "έκτακτες" αρχαιρεσίες (που έγιναν ακριβώς για να επιβεβαιωθεί η εμπιστοσύνη και η έγκριση των Λεσχών προς τις μεθόδους και τις κινήσεις της Ομοσπονδίας). Μετά απο αυτή την απόλυτη και κατηγορηματική θετική ετυμηγορία μέσω ψηφοφορίας, όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία, και όποιος δεν συμφωνεί με την κατεύθυνση που έχει παρει το Ιστορικό αυτοκίνητο στην Ελλάδα, αποχωρεί.
Και εδώ πάει το "άλλος ένας" του τίτλου, μια και πήραμε την απόφαση να αποχωρήσουμε απο τα δημόσια πράγματα του Ιστορικού αυτοκινήτου (μέσω δημοσιογραφικών παρεμβάσεων-επισημάνσεων αλλά και συμμετοχών), και γι' αυτό το λόγο μερικά από τα αυτοκίνητά μας θα βγουν σταδιακά πρός πώληση τις επόμενες μέρες και εβδομάδες.
Ερώτηση: "Αποχωρείς" επειδή δεν σου αρέσουν οι Λέσχες, οι Ομοσπονδίες, τα πρόσωπα ή οι εκδηλώσεις; "Αποχωρείς" επειδή έτυχε στην Ελλάδα μια "λάθος" κυβέρνηση την "λάθος" στιγμή (αν και με τα μυαλά που κουβαλάνε μερικοί εξ' αυτών, ποιά στιγμή θα μπορούσε να θεωρηθεί "σωστή"); Όχι βέβαια! Η ζωή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, άλλη κυβέρνηση θα έρθει και μετά άλλη, κι άλλη, οι εκδηλώσεις και οι αγώνες με παλιά ή καινούργια αυτοκίνητα θα συνεχίζουν να γίνονται, και οι "κοινωνικές" διακρίσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Απλά, αυτό που ΔΕΝ υπάρχει πια για τους φίλους, τους παθιασμένους φίλους και εραστές των "παλιών αυτοκινήτων", είναι μια τεράστια ζεστή αγκαλιά, μια πανελλαδική ομπρέλλα που θα δεχτεί απο κάτω όλο τον κόσμο. Και δεν μιλάμε για τον "εκλεκτό", τον "γνώστη", τον "συλλέκτη", τον "επενδυτή", τον οικονομικά ισχυρό, τον ευπατρίδη, τον εοσοδηματία, ή και τον επαγγελματία. Όχι, καθόλου! Αναφερόμαστε σε απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, με μετρημένο ή χαμηλό εισόδημα, που υποβάλλονται σε κάποιου τύπου "θυσία" ή "στέρηση" για να αγοράσουν, να αποκαταστήσσουν και να συντηρήσουν ένα παλιό αυτοκίνητο (ανθρώπους που το κατοστάρικο τους είναι δύσκολο και το χιλιάρικο ισοδυναμεί εύκολα με τις 10.000 κάποιων άλλων - έτσι είναι η ζωή). Ανθρώπους από όλη την Ελλάδα, τις πόλεις, τα χωριά και τα νησιά, που, όπως και εκατομμύρια άλλοι σε όλο τον κόσμο, αισθάνονται μια ανεξήγητη "έλξη" για το παλιό, κουρασμένο μέταλλο, μια έλξη και "αγάπη" που δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με την ρετρο-μόδα, ή με το "συναγωνιστικό" κομμάτι του κλασσικού. Αντίθετα, στη χώρα μας και στις δύσκολες μέρες που περνάει, μια μεγάλη παρέα παραγόντων και παραγοντίσκων, έχει αναγάγει τις Ιστορικές εκδηλώσεις σε "επάγγελμα", και παρά το ότι οι εκδηλώσεις αυτές είναι ανοιχτές σε όλους, μοιραία έχουν μεταβάλλει τον χώρο σε "κλειστό club", πολύ απλά γιατί αν δεν συμμετέχεις σε αυτές, δεν μπορείς να κουνήσεις το όχημα έστω για τα πέντε χιλιόμετρα "βόλτας για καφέ" που σου προσφέρει (με κάποιο χαμηλό κόστος, αλλά πάντως επί πληρωμή) η Λέσχη, με τις ευλογίες και την χρηματική ενίσχυση της Ομοσπονδίας της.
'Οταν έχει "καταργηθεί" η δυνατότητα ελεύθερης, ατομικής έκφρασης και άσκησης ενός συγκεκριμένου χόμπυ, και όταν αυτοί που το έχουν επιδιώξει και καταφέρει (η Κ.Υ.Α. των ηλιθίων Κυβερνώντων τους εξυπηρέτησε τελικά...) είναι λίγοι -ελάχιστοι (δείτε τους και μετρήστε τους έναν-έναν, με τα διαφορετικά προφίλ, τα ψευδώνυμα και τις ψεύτικες ταυτότητές τους στα fora και στο Facebook), τότε έχει έρθει η στιγμή να δημιουργηθεί μια νέα κατάσταση, από νέους ανθρώπους, με νέα υλικά, σύγχρονη αντίληψη και νέα νοοτροπία, που θα εστιάζει στην ανεξαρτησία του ατόμου και στην δυνατότητά του να ασκεί το χόμπυ του χωρίς να "μαντρώνεται" και "να πληρώνει" παράγοντες και "ταξιθέτες". Πολλοί απο αυτούς βέβαια, ξεκινούν σαν αγνοί χομπίστες, αλλά σύντομα παρασύρονται κα χάνονται μέσα στους δαιδάλους της "εξουσίας", και είναι πραγματικά στενόχωρο το να βλέπεις τόσους άξιους ανθρώπους με σημαντικά επιτεύγματα στον προσωπικό και επαγγελματικό τους βίο, να "αρπάζονται" σαν τους αμόρφωτους σχολιαστές των κοινωνικών δικτύων και να αλληλοκατηγορούνται για το ποιός είναι ικανότερος να "κυβερνήσει" τον χώρο των Ιστορικών. Ενώ, αντίθετα, θα έπρεπε να ψάχνουν τρόπους να τον "απελευθερώσουν" απο την Λεσχειακή κηδεμονία, που ξεκίνησε σαν διοργάνωση εκδηλώσεων και αγώνων για όσους το επιθυμούσαν, και έχουν εξελιχθεί σε "μονοπώλιο" για την ελάχιστη, έστω, δυνατότητα κυκλοφορίας των οχημάτων με τις Ιστορικές πινακίδες.
Διαφαίνεται, έστω αχνά, στον ορίζοντα ένα κάποιο φως για τον σχηματισμό μιας "οργάνωσης" που θα ενδιαφέρεται και θα ενεργεί πρωτίστως και αποκλειστικά για τον ανεξάρτητο φίλο του παλιού αυτοκινήτου και μοτοσυκλέτας, χωρίς να του ζητάει τίποτα; Οχι. Ούτε κατά διάνοια! Και στο μέλλον; Μπορεί, και ίσως. Μέχρι τότε, αντίο, ή καλύτερα, a bientot... Δ.Π.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)