Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2023

ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΖΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΡΥΘΜΙΣΗ

 



ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. Ι. ΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ AUTO CLASSIC (ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΛΛA ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΦAΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4850) 

Αγαπητέ κ. Παπανδρέου,

 με αφορμή την κατάληξη άρθρου σας όπου αναρωτηθήκατε τι θέση κράτησε το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών στο επίμαχο ζήτημα της ταυτοποίησης / χορήγησης κρατικών πινακίδων στα ιστορικά οχήματα εκείνα που παρουσιάζουν κενά ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς, είμαι σε θέση να σας γνωστοποιήσω ορισμένα στοιχεία.

 Με την ιδιότητά μου μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου 2022 του Γ.Γ. της ΕΟ ΦΙΛΠΑ, αλλά και της ΦΙΛΠΑ, οπότε και παραιτήθηκα, συμμετείχα στις διαβουλεύσεις που έγιναν μεταξύ των αντιπροσωπειών ΕΟΦΙΛΠΑ / ΟΜΑΕ και υπουργείου. Μεταξύ άλλων επιμελήθηκα, με τη βοήθεια καταρτισμένων φίλων, το εδώ συνημμένο κείμενο που καταγράφει πάμπολλες περιπτώσεις όπου το ιδιοκτησιακό καθεστώς ιστορικού οχήματος παρουσιάζει κενά. Το κείμενο καταλήγει προτείνοντας λύσεις. Στην αρχική του μορφή παρουσιάστηκε σε κοινή συνεδρίαση των ΔΣ της ΕΟΦΙΛΠΑ και της ΦΙΛΠΑ το 2021, όμως αποφασίστηκε τότε ότι δεν θα έπρεπε να δοθεί στο υπουργείο. Όπως και δεν δόθηκε. Προφορικά μόνο είχα τη δυνατότητα να αναπτύξω εκεί τις περιπτώσεις που καταγράφονται, αλλά επιγραμματικά και όχι όλες.

Όπως επίσης ζήτησα από τους κυβερνητικούς συνομιλητές μας να συσταθεί μια διμελής ομάδα, με σκοπό τη διαρκή επικοινωνία μεταξύ συγκεκριμένου υπηρεσιακού παράγοντα που θα όριζε το υπουργείο και συγκεκριμένου ατόμου που θα όριζαν η ΕΟΦΙΛΠΑ  (σε σύμπνοια με τη ΦΙΛΠΑ) και η ΟΜΑΕ ώστε να υπάρχει διαρκής αλληλοενημέρωση προς αποφυγή αγκυλώσεων που είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε. Ούτε αυτό έγινε. Νομίζω ότι αν η πρόταση είχε γίνει δεκτή, τα αλληλοαναιρούμενα άρθρα νόμου θα είχαν αποφευχθεί και οι ασάφειες θα είχαν εξαλειφθεί. Θα γνωρίζαμε όλοι πού πορευόμαστε ανεξάρτητα από το πότε θα είναι έτοιμος ο κρατικός μηχανισμός.

Τώρα πλέον θα περιμένουμε να μάθουμε ποιοι θα είναι οι μετεκλογικοί κυβερνητικοί συνομιλητές. Όμως, οι αντιπροσωπείες μας είναι έτοιμες; Είναι στελεχωμένες; Θα υπερασπιστούν ενώπιον του υπουργού ή άλλου υπηρεσιακού παράγοντα όποιο στέλεχός τους φέρει προς συζήτηση κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ρηξικέλευθο; Πόσοι από εμάς το πιστεύουν αυτό;

 

Με εκτίμηση,

Γιάννης Χόλης 

 


 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΖΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΡΥΘΜΙΣΗ

1η περίπτωση.

 Αφορά μεγάλη κατηγορία οχημάτων που δημιουργήθηκε ένεκα της επί δεκαετίες ισχύος της Υπ. Απόφασης για τις πινακίδες ΦΙΛΠΑ / ΕΟΦΙΛΠΑ / ΕΛΠΑ σε συνδυασμό με το καθεστώς ακινησίας των οχημάτων (οι πινακίδες κυκλοφορίας κατατεθειμένες στην εφορία) ως μόνο τρόπο απαλλαγής από τέλη κυκλοφορίας και τεκμήρια.

 Παράδειγμα: Κάποιος βρίσκει την δεκαετία του 1990 στην πιλοτή πολυκατοικίας ένα όχημα που τον ενδιαφέρει, με κατατεθειμένες τις πινακίδες. Συμφωνεί με τον ιδιοκτήτη και το αγοράζει. Γίνεται έτσι αυτός ο ιδιοκτήτης από τη στιγμή που κατέβαλε το τίμημα που συμφωνήθηκε. Απέφυγαν, ωστόσο, πωλητής και αγοραστής, να προχωρήσουν στην άρση ακινησίας και τη μεταβίβαση άδειας επειδή το ίδιο το κράτος προσέφερε την εναλλακτική λύση των πινακίδων ΦΙΛΠΑ. Άλλωστε τα έγγραφα κυκλοφορίας (άδεια και κρατικές πινακίδες) ήταν άχρηστα στον αγοραστή αφού δεν υπήρχε περίπτωση να θέσει σε κανονική κυκλοφορία το όχημα. Δεν είχε λοιπόν κίνητρο για να εμπλακεί σε πολυέξοδες διαδικασίες. Με την υπεύθυνη δήλωση ήταν καλυμμένοι αγοραστής και πωλητής ο ένας έναντι του άλλου.

 Το όχημα αυτό μπορεί σήμερα να βρίσκεται ακόμη στην κατοχή του τότε αγοραστού, ή να έχει μεταπωληθεί σε άλλον ή σε άλλους. Μπορεί να έχει πάρει πινακίδες ΦΙΛΠΑ, να αποκαταστάθηκε ή να μην αποκαταστάθηκε ποτέ. Αν ο σημερινός ιδιοκτήτης είναι ο τρίτος κατά σειρά μετά από τον αρχικό του παραδείγματος, τότε είναι λογικό και αναμενόμενο να έχει στην κατοχή του υπεύθυνη δήλωση από τον δεύτερο, όπως και ο δεύτερος από τον πρώτο. Ενδέχεται όμως ο τρίτος να μην έχει στην κατοχή του την υπεύθυνη δήλωση αγοραπωλησίας μεταξύ πρώτου και δευτέρου ή / και αντίγραφο της άδειας κυκλοφορίας, χωρίς σήμερα ο τρίτος να έχει τη δυνατότητα να τα αποκτήσει στην περίπτωση που ο πρώτος ή / και ο δεύτερος έχουν αποβιώσει.

 Το βέβαιο είναι ότι, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδρομής του οχήματος από τη δεκαετία του ΄90 μέχρι σήμερα, κανείς άλλος δεν διεκδικεί την κυριότητά του.

 

2η περίπτωση.

 Οχήματα που, όταν αγοράστηκαν, αμελήθηκε ή αναβλήθηκε η άρση ακινησίας τους και η μεταβίβαση κατά τις διατάξεις του Υπουργείου, είτε λόγω κόστους είτε λόγω αδυναμίας να περάσουν ΚΤΕΟ, που είναι προϋπόθεση για τη μεταβίβαση. Καθώς ήταν επί χρόνια ακινητοποιημένα και υπήρχε σαφής ανάγκη επισκευών, κάποιες φορές εκτεταμένων και πολυετών, η παρουσίασή τους σε ΚΤΕΟ ήταν πρακτικά ανεφάρμοστη. Με την πάροδο του χρόνου η επαφή με τον πωλητή χανόταν, ή αυτός θα μπορούσε να έχει αποβιώσει, ή έστω να μην είναι πρόθυμος να εμπλακεί σε μια διαδικασία χωρίς όφελος.

 

3η περίπτωση.

 Οχήματα που νόμιμα εισήχθησαν και εκτελωνίστηκαν ως ιστορικά, μετά το 1993, αλλά στη συνέχεια μεταβιβάστηκαν με υπεύθυνη δήλωση από τον ιδιοκτήτη που τα εισήγαγε (και στο όνομα του οποίου εκδόθηκε βεβαίωση εκτελωνισμού) σε επόμενο ή επόμενους ιδιοκτήτες. Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ως ιδιοκτήτη αυτόν στου οποίου το όνομα έχει εκδοθεί η βεβαίωση εκτελωνισμού.

 

4η περίπτωση.

 Οχήματα που νόμιμα εισήχθησαν και εκτελωνίστηκαν ως αντικείμενα, πριν το 1993, όταν ακόμη δεν υπήρχε ο νόμος περί εισαγωγής ιστορικών οχημάτων ως αντικειμένων συλλογής και έργων τέχνης. Τα οχήματα αυτά, σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία, δεν μπορούσαν να λάβουν ιστορικές πινακίδες, ούτε να σε εκδηλώσεις του τύπου "Ράλι αντίκα".

 

5η περίπτωση.

 Οχήματα των οποίων ο ιδιοκτήτης που εμφανίζεται στην τελευταία κρατική άδεια έχει αποβιώσει και ενώ οι κληρονόμοι του έχουν κάνει αποποίηση κληρονομιάς, επομένως το όχημα καθώς και η υπόλοιπη περιουσία του περιέρχεται στο Ελληνικό Δημόσιο, έχουν παράλληλα μεταβιβάσει με υπεύθυνη δήλωση το όχημα σε τρίτον.

 

6η περίπτωση.

 Οχήματα για τα οποία υπάρχει παρακράτηση κυριότητας από φορέα ή φυσικό πρόσωπο, αλλά έχουν μεταβιβαστεί με υπεύθυνη δήλωση σε νέο ιδιοκτήτη.

 

7η περίπτωση.

 Οχήματα χωρίς κανέναν άλλο τίτλο πέραν μιας προγενέστερης κάρτας FIVA ή ανάλογης βεβαίωσης ιστορικότητας από άλλον φορέα εκτός του εκπροσώπου της FIVA στην Ελλάδα.

 

8η περίπτωση.

 Οχήματα που ενώ ανήκαν σε Ανώνυμη Εταιρεία ή ΕΠΕ, μεταβιβάστηκαν με υπεύθυνη δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου ή του διαχειριστή, σε νέο ιδιοκτήτη, χωρίς να έχει ληφθεί απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.

 

9η περίπτωση.

 Οχήματα που ανήκαν σε εταιρεία η οποία σήμερα δεν υπάρχει λόγω συγχώνευσης ή τερματισμού λειτουργίας ης.

 

10η περίπτωση.

 Επαγγελματικά οχήματα που μεταβιβάστηκαν με υπεύθυνη δήλωση σε νέο ιδιοκτήτη, χωρίς προηγουμένως να έχουν αποχαρακτηριστεί και διαγραφεί.

 

11η περίπτωση.

 Οχήματα που αγοράστηκαν από δημοπρασία του ΟΔΔΥ για διάλυση ή κυκλοφορία τα οποία, στη δεύτερη περίπτωση δεν ταξινομήθηκαν ποτέ.

 

12η περίπτωση.

 Οχήματα που αγοράστηκαν από ιδιώτες εμπόρους ανταλλακτικών, τις περισσότερες φορές σε υπαίθρια "νεκροταφεία αυτοκινήτων", πολλοί από τους οποίους αγόραζαν μαζικώς από τον ΟΔΔΥ μέχρι και τη δεκαετία του 2000 (όχι ανακυκλωτήρια).

 

13η περίπτωση.

 Οχήματα θανόντων που πωλήθηκαν ή χαρίστηκαν σε κάποιον απόγονο, χωρίς να έχουν γίνει οι διαδικασίες δωρεάς ή κληρονομιάς επειδή θεωρήθηκαν τότε ως άνευ αξίας.

 

14η περίπτωση.

 Οχήματα που εγκαταλείφθηκαν σε μη δημόσιο χώρο όπως συνεργεία, μάντρες, επιχειρήσεις που έκλεισαν ή μετακόμισαν.

 

15η περίπτωση.

 Οχήματα χωρίς κανέναν τίτλο, για τα οποία όμως ο σημερινός κάτοχος επικαλείται χρησικτησία, είτε μονομερώς είτε με μαρτυρικές καταθέσεις.

 

16η περίπτωση.

 Οχήματα μη χαρακτηρισμένα ακόμη, σε φάση αποκατάστασης ή που προορίζονται για αποκατάσταση η οποία δεν περατώνεται είτε λόγω έλλειψης ανταλλακτικών είτε λόγω αλλαγής του ιδιοκτήτη.

 

17η περίπτωση.

 Οχήματα που έχουν κατατεθειμένες πινακίδες σε κάποια Δ.Ο.Υ. αλλά σε όνομα προηγουμένου κατόχου, ζώντος ή θανόντος.

 

18η περίπτωση.

 Οχήματα για τα οποία ο φάκελος δεν είναι πλέον διαθέσιμος μετά από παρέλευση πολλών δεκαετιών.

 

19η περίπτωση.

 Οχήματα, κυρίως μοτοσυκλέτες, χρεωμένα με απλήρωτα τέλη από προηγούμενο ιδιοκτήτη (στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για απαξιωμένα οχήματα των οποίων η τακτοποίηση αγνοήθηκε από τους κληρονόμους του ιδιοκτήτη, σήμερα, όμως, μπορεί να βρίσκονται αποκατεστημένα από τον σημερινό ιδιοκτήτη).

 

20ή περίπτωση.

 Οχήματα για τα οποία ο σημερινός ιδιοκτήτης δεν έχει κανένα έγγραφο αγοράς (π.χ. αγοράσθηκαν προ 25 ετών με σκοπό τη σταδιακή αποκατάσταση και το έγγραφο έχει πια χαθεί).

 

21η περίπτωση.

 Οχήματα που εκτελωνίσθηκαν παλαιότερα αλλά δεν ταξινομήθηκαν ούτε και χαρακτηρίσθηκαν.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

 Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σημερινός ιδιοκτήτης ενδέχεται να έχει τιμολόγιο (εάν είναι ο απ' ευθείας αγοραστής από τον ΟΔΔΥ ή τον έμπορο), ή ακόμη υπεύθυνη δήλωση (με ή χωρίς ην επικύρωση υπογραφών) όχι απαραίτητα από τον ιδιοκτήτη που είχε την τελευταία άδεια. Συχνά όμως δεν έχει τίποτε. Η παρέλευση του χρόνου άλλωστε, αυξάνει την πιθανότητα απώλειας μιας υπεύθυνης δήλωσης, η οποία και πάλι δεν θα είχε καμία αξία για τις δημόσιες υπηρεσίες από τη στιγμή που δεν προερχόταν από τον ιδιοκτήτη που είχε στο όνομά του την τελευταία άδεια.

 Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η κυριότητα του σημερινού ιδιοκτήτη δεν αμφισβητείται από κανέναν.

 Η λύση θα ήταν να χορηγούνται οι νέες πινακίδες στον σημερινό κάτοχο που εμφανίζεται και δηλώνει υπεύθυνα ότι κατέχει το συγκεκριμένο όχημα, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν αναζητείται αφού δεν έχει δηλωθεί ως κλαπέν.

 Εναλλακτικά, μπορεί να δίδεται μια προθεσμία π.χ. δύο μηνών από την ανακοίνωση των στοιχείων του οχήματος σε μέσο ενημέρωσης, ώστε να δίδεται η ευκαιρία σε τυχόν παλαιότερο ιδιοκτήτη να ενημερωθεί και να αποδείξει ότι αποχωρίστηκε το όχημα παρά τη θέλησή του αν και ουδέποτε έκανε δήλωση.

 Ανάλογη διαδικασία ακολουθείται κατά την εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος από το εξωτερικό. Το Τελωνείο (Υπουργείο Οικονομικών) αποδέχεται την ιδιοκτησία του εμφανιζόμενου ως ιδιοκτήτη μόλις ελέγξει στη βάση δεδομένων της Συνθήκης Σένγκεν ότι βάσει αριθμού πλαισίου το όχημα δεν έχει δηλωθεί ως κλεμμένο.

 Θα πρέπει επίσης να ληφθεί πρόνοια και για τα οχήματα εκείνα που προέρχονται από χώρες εκτός Σένγκεν, πχ ΗΠΑ και Ελβετία.

 Το τιμολόγιο ενός ξένου εμπόρου ενδεχομένως αμφισβητείται. Αντίθετα, το γεγονός ότι δεν έχει γίνει δήλωση κλοπής, διασφαλίζει. Ήδη, λοιπόν, η λογική αυτή αποτελεί πρακτική του κράτους.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

 Όλες οι παραπάνω περιπτώσεις αφορούν χιλιάδες οχημάτων των οποίων η τακτοποίηση εκκρεμεί.

 Επιπρόσθετος στόχος είναι, αυτά τα οχήματα να απελευθερωθούν από παλαιούς ιδιοκτήτες που μόνο φαινομενικά υφίστανται, ώστε να θεωρηθεί ότι κατέχονται νόμιμα από τους τωρινούς.

 

Με τιμή,

Γιάννης Χόλης

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2023

KΡΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ: ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΕΚΔΟΣΗ, ΒΑΣΕΙ ΕΝΟΣ ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΝΟΜΟΥ

 



KΡΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ

 

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΕΚΔΟΣΗ, ΒΑΣΕΙ ΕΝΟΣ ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΝΟΜΟΥ

 

ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ!

 

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΟΒΛΕΨΗ, «ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΣΑ» ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΧΗΜΑΤΑ ΑΝΕΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ!

 

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΑΚΟΜΗ!

 

Του Δημητρη Παπανδρεου

 

Οι φιλοι και αναγνωστες του Auto Classic είναι οι μονοι ιδιοκτητες Ιστορικων οχηματων που ειναι πληρως ενημερωμενοι για τα υπερ και τα κατα του νεου Νομου (4850).

 

Με λυπη πρεπει να πω, οτι παρα την αναγκαιοτητα ύπαρξης ενος νομοθετικου πλαισίου για τα Ιστορικα οχηματα (άρα ο Νομος είναι ΘΕΤΙΚΟΣ και προς την σωστη κατευθυνση), υπηρξαν πολλες ασάφειες και παραλείψεις στην σύνταξή του, καθως και στην Υπουργικη απόφαση του Νοεμβρίου 2022 που ρυθμιζε τις λεπτομερειες της διαδικασίας έκδοσης Κρατικων Ιστορικων πινακιδων, ώστε μπορουμε να μιλαμε για ελλείψεις λογω βιασυνης και προχειροτητας (για να μην καταλογισουμε «προθεση»).

 Χωρίς να μπορούμε να αγνοησουμε πληρως τις θεωριες συνωμοσιας περι μελλοντικης (ή και μεσοπρόθεσμης) επιβολης τεκμηρίων, περιβαλλοντικου τέλους και καποιων περιορισμών που πιθανον (στο μελλον) να επιβληθουν στα πιο καινουργια οχηματα που θα χρησιμοποιουνται για καθημερινη κυκλοφορία εφ’ όσον αυτα αυξηθούν σε αριθμους που να τα κάνουν ορατά παντού, θα σταθουμε σε μερικες κραυγαλέες περιπτωσεις για τις οποιες δεν υπάρχει απολύτως καμμία μέριμνα στον Νόμο.

Και ένας Νομος που εχει τη βαση του ΟΧΙ στην «φτηνη καθημερινή κυκλοφορία» (που επιθυμει ο νεοέλλην) αλλά στην ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, προφανώς δεν μπορεί να οδηγεί στο διαλυτήριο τα χιλιαδες αποκατεστημενα οχηματα, αυτοκινητα, μοτοσυκλετες και μοτοποδηλατα  των περασμενων δεκαετιων που για διαφορους λογους δεν διαθετουν πιστοποιητικα κυκλοφορίας του αρχικου (αποβιωσαντος) ιδιοκτητη, αλλά εχουν αγοραστει απο ιδιωτες με απολυτως  νομότυπες υπευθυνες δηλωσεις του Νομου 105, θεωρημενα ως προς το γνησιο των υπογραφων ιδιωτικα συμφωνητικα, ή και τιμολογια με ΑΦΜ υπαρκτών επιχειρήσεων.

 Καμμία προβλεψη για ολα αυτα τα οχήματα. Απολυτως καμμία. Ουτε καν για περιορισμενη κυκλοφορια «μονο τα Σαββατοκυριακα και για εκδηλωσεις» (οπως ήδη αναφερει ο Νομος αποκλειστικα για τα στρατιωτικα οχηματα). «Πετάξτε» ολα τα υπόλοιπα. «Κόψτε» τα. Δωστε τα βορά στους επιτήδειους που τα ψαχνουν σε αγγελιες  προσφεροντας  δυο τρία κατοσταρικα για σπανια Ιστορικά «σαν ανταλλακτικά», και κατοπιν τα μεταπωλουν στο εξωτερικό. Τι «Νόμος για την διατηρηση της Ιστορικης μηχανολογικης κληρονομιας» μπορει να είναι αυτος που τα οδηγεί στην καταστροφή; Ποιός τον συνέταξε και ποιοί ήταν οι σύμβουλοί του; Και ποιοί συνομιλούν και τι συμβουλευουν σημερα την νεα  (ανενημέρωτη για την ουσία και το βαθος του πραγματος) υφυπουργό μεταφορών, η οποία ειναι η μονη αρμόδια να καλύψει και να διορθωσει τις ατελειες και τις προχειροτητες με μια υπουργικη (της) αποφαση;

 


ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ Ι.Ο.

Μπορουμε να διαχωρισουμε τους ιδιοκτητες Ιστορικων οχηματων που ενδιαφερονται να εκδωσουν Κρατικες Ιστορικες πινακιδες σε τρεις γενικες κατηγοριες:

 Α) Χομπιστες (συλλεκτες ή μη) παθιασμενοι με τα Ιστορικα, που εχουν κρατικες πινακιδες κυκλοφορίας, και τις έχουν προσωρινως κατατεθειμενες έχοντας Ιστορικη πινακίδα Ομοσπονδιας (ΕΛΠΑ,  ΦΙΛΠΑ, Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ, ΟΜΑΕ ή ΕΟΟΕ) γιατι δεν ενδιαφερονται ουτε επιθυμουν χρηση του Ιστορικου τους οχηματος σαν καθημερινο μεσο μεταφορας. Η κατηγορία αυτη θα επιθυμουσε μερικη επεκταση της Κ.Υ.Α. που ρύθμιζε τις πινακιδες  Ομοσπονδιων σε κυκλοφορία Σαββατοκυριακα και επισημες αργιες (σημερα ισχυει μονο η Κυριακη), παντα μαζι με τις Ιστορικες εκδηλωσεις. Προσωπική άποψη, ειναι οτι αυτη η κατηγορία ιδιοκτητών δεν θα εκδωσει εύκολα κρατικες ιστορικες πινακιδες, με υποχρεωση ετήσιου ΚΤΕΟ και άγνωστες τις μελλοντικες βουλές του υπουργειου οικονομικων για τεκμήρια και στα Ιστορικα.

Σημειωστε οτι μια απο τις ελλειψεις του Νομου είναι οτι δεν αναφερει δυνατοτητα προσωρινης καταθεσης των κρατικων Ιστορικων πινακιδων, ούτε εαν ισχυει και γι’ αυτα τα οχηματα το συστημα τελων κυκλοφορίας «με τον μηνα». Μπορεί να υπαρχει, μπορεί και όχι, δεν διευκρινιζεται. Το προβλημα εδω, είναι οτι απο 1/1/2025, οι πινακιδες Ομοσπονδιων καταργουνται πληρως, άρα καθιστανται  παρανομες και οι ιδιοκτητες θα πρεπει να άρουν την προσωρινη ακινησία και να κυκλοφορουν με τις Πινακιδες υπουργειου (μαζι με τα τελη κυκλοφορίας και τα τεκμηρια που αυτές συνεπάγονται), ή να προχωρήσουν  σε οριστικη διαγραφη και μεταγραφη στα Αρχεια κρατικων ιστορικων. ΑΝ ομως επιβληθουν τεκμηρια στα Ιστορικα οχηματα, ακομα και αν επιτραπει η προσωρινη ακινησία, το οχημα δεν θα μπορει να κυκλοφορει για συντηρηση ή συμμετοχη σε εκδηλωσεις μια και μετα το τέλος του 2024 δεν θα υπαρχει η πινακιδα της ομοσπονδιας.

 

Β) Ιδιοκτητες οχημάτων ηλικιας άνω των 30 ετων (1993-1994 και πισω) με κανονικες πινακιδες υπουργείου, που επιθυμουν να κυκλοφορουν καθε μερα τα αυτοκίνητά τους για κανονικη, ιδιωτικη ή και επαγγελματικη χρηση. Προφανώς η πλειοψηφία εδώ αφορά νεώτερα οχήματα και όχι τα παλαιότερα και τα πολύ παλαιά, των οποίων οι ιδιοκτήτες στο 90% (να μην πω και 99%) των περιπτώσεων ΔΕΝ επιθυμούν να τα φθείρουν και να τα ταλαιπωρούν στην καθημερινή κίνηση.

 

Οι ιδιοκτητες των, ας πουμε, «σύγχρονων» οχηματων τριακονταετίας, τα περισσοτερα των οποίων έχουν ψεκασμό, ABS, ηλεκτρικες ευκολίες, καποια διαθετουν αεροσακκους και όλα τα μετά το 1990 καταλύτες, είναι οι πιο φανατικοι υπερμαχοι των Κρατικων Ιστορικων πινακιδων, μια και όπως πιστεύουν  τους εξασφαλιζουν πολυ πιο οικονομικους όρους στην καθημερινη χρηση που ούτως ή άλλως κανουν (ή σκοπεύουν να κάνουν), με χαμηλα τελη κυκλοφορίας (π.χ. 100 Ευρω ετησίως αντι 250, 265 ή και 660 για αυτοκινητα 1600/1800/2000 c.c. και 200 Ευρω ετησίως αντι 880 και 1000+ για τα αυτοκινητα ανω των 2000 μεχρι «όσα» c.c.), χαμηλότερη ασφαλιση (π.χ. 100 με 130 Ευρω ετησίως με Οδικη αντί 240-300), καταργηση των τεκμηρίων διαβιωσης που παραμένουν ληστρικά και αθροιστικά ακομα και για τα παλαιά αυτοκίνητα με πινακιδες υπουργείου, παρα την έκπτωση λογω παλαιότητας, και ετήσιο ΚΤΕΟ με τις προδιαγραφές της εποχής (τουλαχιστον έτσι λέει ο Νόμος), άρα οπωσδήποτε πιο «ελαστικό» για τα Ιστορικά.

 

«Συμμάχους», να πιέζουν για καθημερινη κυκλοφορία των οχημάτων 30 ετων, έχουν τους εμπορους, τους μηχανικούς, τους φανοποιούς, τους διεκεπεραιωτές, και σύσσωμες τις Λεσχες Ιστορικων Οχηματων  μαζί με τις Ομοσπονδίες βεβαίως, για δυο βασικους λογους, και τους δυο σχετικούς με οικονομικά: Ο πρωτος, είναι η αύξηση των μελών και των συμμετεχόντων σε εκδηλωσεις (οι οποίες έχουν απο χαμηλό μεχρι υψηλό παράβολο ΧΩΡΙΣ αυτό να σημαίνει ότι ειναι όλες ή πάντα κερδοφορες). Ο δευτερος προκυπτει απο τον Νομο τον ίδιο, ο οποιος υποχρεώνει το Ιστορικο όχημα να παρει πιστοποίηση απο Ομοσπονδια (σημερινο κοστος 100 Ευρω συν αμοιβή και εξοδα επιθεωρητη αν δεν παει το όχημα στην έδρα της Ομοσπονδιας), την οποια θα ανανεωνει καθε πέντε χρόνια. Τα 10.000  οχήματα μας κανουν τζιρο ένα στρογγυλό εκατομμύριο, που θα (επαν)εισπράττεται ανα πενταετία. Τα 20.000 οχηματα, δυο εκατομμυρια. Προφανως μιλαμε για καποια δυνάμει εκατομμύρια Ευρω, αναλογα με την εξελιξη των κρατικών Ιστορικων πινακιδων, και με το πόσοι ιδιοκτητες κατατεθειμενων οχηματων θα πεισθούν να εκδωσουν πινακιδες διαγραφοντας τα αυτοκίνητά τους, που έτσι κι αλλιως λόγω τελών και τεκμηριων εχουν εγκαταλείψει, και τώρα τους δίνεται η ευκαιρία να τα κυκλοφορήσουν ξανα (αναφερομαι κυρίως σε αυτοκίνητα, γιατι ο νομος ειναι εντελώς ασυμφορος και άχρηστος για τις μοτοσυκλέτες, μια ακομα απόδειξη της προχειρότητας, μεχρι του σημειου «ασχετωσύνης» και αδιαφορίας για τις πολλες περιπτωσεις που μενουν στο κενο, με την οποια συνετάχθη). Τα ποσά αυτα ειναι πρωτάκουστα  για το επιπεδο των Λεσχων (που έχουν συστησει μεσω της Ε.Ο ΦΙΛΠΑ επιτροπή πιστοποιήσεων για να μοιράζονται δικαιότερα τα έσοδα εκ του νεου Νόμου) γι’ αυτο και εχουν μεταβληθει σε ένθερμους υποστηρικτές της άμεσης οριστικης διαγραφής και εκδοσης κρατικων ιστορικων πινακιδων, ουσιαστικα αποκρυπτοντας τα προβληματικα και τα ελλιπη σημεια του νομου.

 Κριμα, γιατι κατα την άποψή μου (προσωπικη άποψη, το τονιζω), αυτο που θα έπρεπε να κανουν με ολη τους την ισχυ, θα ήταν να απαιτησουν απο την πολιτικη ηγεσία να διατηρηθεί ΚΑΙ μια κατασταση περιορισμενης κυκλοφορίας, αποκλειστικα  για εκδηλωσεις και συντηρηση. Πολυ απλα, να επιτραπεί στις Ομοσπονδιες να (συνεχίσουν να) εκδιδουν Ιστορικες πινακιδες  βασει της (καταργηθείσης) Κ.Υ.Α., δηλαδη αυτο που θα ισχύει για τα Στρατιωτικα οχηματα να επεκταθει και στα ιδιωτικα σαν δευτερη, ταυτοχρονη, επιλογή. Ετσι, οσοι θελουν καθημερινη κυκλοφορία να πανε (να πάμε) με το καλο να εκδωσουν(ουμε) τις κρατικες ιστορικες, και οσοι θέλουν(με) περιορισμένη χρήση να συνεχισουν(με) με το σημερινο καθεστως και περαν του 2024.

Δυστυχως, επειδή υπάρχει έντονη και φανερη κυβερνητική (πρωθυπουργικη) βούληση για διαγραφη των παλαιών οχηματων απο τα αρχεια του Υπουργειου Μεταφορων και μεταγραφή τους στο νεο αρχείο Ιστορικών προκειμενου να μειωθεί ο μεσος  όρος ηλικιας του στόλου (και να μην υστερουμε απο τις χωρες της ΕΕ), ο Νομος οδηγει «εκβιαστικά» ολα τα οχήματα με πινακιδες ομοσπονδιών στις κρατικές ιστορικές σε ένα χρόνο (τελος 2024). Διαφορετικά, ή θα τα κλειδώσουν ακίνητα για παντα, είτε θα κάνουν άρση των πινακίδων υπουργείου με όλες τις επιβαρύνσεις τελών και τεκμηρίων που είπαμε ήδη.

 Γ) Ιδιοκτήτες οχημάτων, αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, που έχουν εισαχθεί σαν «αντίκες», ατελώς και χωρίς να ταξινομηθούν  ποτέ στη χώρα μας. Οι συγκεκριμενοι μπορουσαν βασει των παλαιοτερων υπουργικων αποφασεων να εκδώσουν αποκλειστικα και μονο ιστορικες πινακιδες Ομοσπονδιων, για την συμμετοχη σε εκδηλώσεις. Προφανως, ο νεος Νομος τους εξισώνει ανεδοίαστα και ανερυθρίαστα με τους Ελληνες πολιτες  που εχουν πληρωσει δασμους, ειδικους φορους  και τέλη κυκλοφορίας (συν εμμεσους φορους σε υπηρεσίες και καυσιμα) επι δεκαετίες για τα αυτοκίνητά τους. Ετσι, η κατηγορια των ιδιοκτητων που εχει οχηματα εισαγωγής, θα ειναι η πρωτη που θα σπευσει να εκδωσει κρατικες ιστορικες πινακιδες ελευθερης κυκλοφορίας. Στον αντιποδα, οσοι εχουν προσωρινως καταατεθειμενες πινακιδες και οφειλουν καποια τελη κυκλοφορίας, θα πρεπει πρωτα να τα εξοφλησουν (εις διπλουν λογω προστίμων) και κατοπιν να διαγραψουν το οχημα! Σαφως βλεπουμε εδω μια εύνοια στην κατηγορία "Γ", για την οποια αναζητήστε τους συνομιλητές του προηγουμενου υφυπουργου Μεταφορων. (Ο οποιος δεν δισταζε να υποσχεθεί τα παντα στους παντες: Ημουν παρων τον περασμενο χειμωνα σε εκδηλωση για το Ιστορικο Ραλλυ Ακροπολις, οπου ανακοινωσε απο μικροφωνου σε ασφυκτικα γεματη αίθουσα  με άτομα των αγωνων και του Ιστορικου, οτι το ΚΤΕΟ των Ιστορικων οχηματων θα γινει ΔΙΕΤΕΣ. Και ύστερα... ήρθαν οι μελισσες!)

 ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥ 4850, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΑΜΕΣΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Τι γινεται με οχήματα που έχουν διαγραφεί στο παρελθον;

2. Τι γινεται με τα οχηματα που έχουν χαρτι αποσυρσης;

3. Το υπουργειο και οι υπηρεσιες μεταφορων θα αναγνωρίσουν και θα δεχτουν την παλαιοτερη οριστικη διαγραφη και την παλαιοτερη αποσυρση; Δεν αναφερεται πουθενα αυτη η περιπτωση.

4. Για τα ήδη διαγεγραμμενα οχηματα πρεπει να βρισκεται ο αρχικος ιδιοκτητης εν ζωή;

5. Τι γινεται με τα δικυκλα και τρικυκλα μοτοποδηλατα 50 c.c. που έχουν αδειες κυκλοφορίας στα κατα τοπους τμηματα Τροχαιας;

6. Τι γινεται με τα χιλιαδες οχηματα με πινακιδες της ΕΛΠΑ παλαιάς έκδοσης;

7. Τι γινεται με τα χιλιαδες οχηματα με πινακιδες ΕΛΠΑ προσφατης έκδοσης (μετα το 2020 και μεχρι Απριλιο 2023);

8. Τι γινεται με τα χιλιαδες οχηματα με πινακιδες ΕΟΟΕ παλαιάς και νεας έκδοσης;

9. Υπαρχουν τεκμηρια στα Ιστορικά οχηματα; Γιατι δεν γινεται αναφορα εξαιρεσης των Ιστορικων απο το τεκμηριο διαβιωσης στον Νομο; Ποιός εγγυάται ότι σε δυο ή τρια χρονια ο υπουργος οικονομικων δεν θα επιβαλλει τεκμηρια, ή/και περιβαλλοντικα τέλη, στα οχηματα με κρατικες ιστορικες πινακιδες;

10. Γιατί στην  «ρυθμιστική» αποφαση του προηγουμενου υφυπουργου του Νοεμβριου 2022 δεν εγινε σαφες οτι συμφωνα με τον δικο του νομο, τα ΗΔΗ πιστοποιημενα οχήματα δεν χρειάζεται να εκδωσουν νεα πιστοποιηση προκειμενου να περασουν ΚΤΕΟ; Ποιοι ήταν οι συμβουλοι του πρωην υφυπουργου όταν εξεδιδε την απόφαση αυτη; Αυτη η «παράλειψη» θα οδηγησει ΧΙΛΙΑΔΕΣ ιδιοκτήτες  στις Ομοσπονδίες να εκδωσουν πιστοποιηση (Χ 100 Ευρω συν έξοδα) παρ΄οτι ο Νομος τους εξαιρεί. «Τυχαίο»; Θα φανεί απο το αν και το ποσο γρηγορα θα διορθωθεί απο την νεα υφυπουργο με εγκυκλιο προς τα ΚΤΕΟ.

11. Ειναι δυνατή η επανεγγραφή στα αρχεια του υπουργειου μεταφορων;

12. Τι γινεται με τα αγροτικα ιστορικα οχηματα που ειναι καταχωρισμενα στο υπουργειο αγροτικης αναπτυξης;

13. Τι προκειται να συμβει με τα ΧΙΛΙΑΔΕΣ πραγματικα Ιστορικα και συνηθως πληρως αποκατεστημενα οχηματα (αυτοκινητα, μοτοσυκλετες και μοτοποδηλατα) ΑΝΕΥ αριθμου κυκλοφορίας (λογω θανατου, αποσυρσης, ή διαγραφής0, που έχουν αποκτηθει/αγοραστεί νομιμως απο τους ιδιοκτητες ή τους κληρονομους τους με υπευθυνες δηλωσεις, ιδιωτικα συμφωνητικά ή τιμολογια, και εχουν εκδωσει με αυτα τα στοιχεια Ιστορικες πινακιδες απο τις Ομοσπονδιες; Ο Νομος 4850 ως έχει ΔΕΝ τα καλυπτει, αφου απαιτεί άδεια και πινακιδες  του ιδιοκτητη ή προσφατη εξουσιοδοτηση προκειμενου να γινει οριστικη διαγραφη. Αντιθετα ομως, ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ και ΔΕΧΕΤΑΙ τις υπεύθυνες δηλωσεις, τα ιδιωτικα συμφωνητικα και τα τιμολογια ως αποδεικτικα κυριοτητας ΜΟΝΟ για τα οχηματα που εχουν εισαχθει ατελως σαν αντικες απο το εξωτερικο! «Φωτογραφικη» διαταξη, για να ικανοποιηθεί μια μεριδα ιδιοκτητων  με «αποικιακά» και να πετάξουν τα ...«εδώδιμα» οχήματά τους ολοι οι άλλοι. Και ταυτοχρονα δειχνει καθαρα τις προθεσεις του νομοθέτη, που καπου στο βάθος εχει και τα Ιστορικα, γιατι το πρωτιστο μέλημά του, οπως προκυπτει εκ του νομου τουλαχιστον, ήταν το να διαγραψει τα παλαια οχηματα απο τα αρχεια κυκλοφορούντων. Τα ήδη διαγεγραμμενα δεν τον απασχολησαν ποτε, ουτε βεβαίως και οι (νέοι) ιδιοκτητες τους, που τα αγορασαν και τα αναπαλαιωσαν με πραγματικη αγαπη για το ιστορικο όχημα.

 

ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Λοιπον, μια συμβουλη, για οσους φιλους έχουν Ιστορικα οχηματα (αυτοκινητα με προσωρινα κατατεθειμενες πινακιδες στην εφορία και ιστορικες πινακιδες ΝΟΜΙΜΗΣ ομοσπονδίας): ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ λιγους μηνες ακομα, ελπιζοντας να υπαρξουν διευκρινισεις και προσθηκες με υπουργικες εγκυκλιους, εκτος αν βεβαια θελετε να κυκλοφορείτε συχνά ή καθε μέρα, οπότε αυτος ο νομος γραφτηκε ειδικά για σας!

 

Κατα τα άλλα, αναμενω απαντησεις. Το άρθρο θα σταλεί στον υπουργο, στην υφυπουργο και στον Γ.Γ. του υπουργειου μεταφορων και δικτυων, και μακαρι να δουμε κατι να κινειται προς μια ΛΟΓΙΚΗ κατεύθυνση, και κυρίως προς την κατευθυνση της προστασίας  και διατηρησης της κληρονομιάς του Ιστορικου οχηματος. Δ.Π.