16o IΣΤΟΡΙΚΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 2022 - ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ
ENAΣ ΚΑΛΟΣ, ΚΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
(ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ –ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ)
Το λέγαμε πάντα, και συνεχίζουμε να το λέμε: Ενας αγώνας,
μια αγωνιστική εκδήλωση οποιουδήποτε επιπέδου και βαθμού δυσκολίας, κρίνεται
απο την «επίγευση», απο αυτό που αφήνει στους συμμετέχοντες μετά την ολοκλήρωσή
του. Υπάρχουν επι μέρους θέματα και σημεία που ικανοποιούν περισσότερο,
λιγότερο, ή και καθόλου. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αλλά πάντα, όταν φτάνεις
στον τερματισμό, ανεξάρτητα απο την προσωπική σου επίδοση (που μπορεί να σε
γεμίζει χαρά, ή να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο), σίγουρα μέσα σου «ξέρεις» αν
ο αγώνας που μόλις ολοκλήρωσες ήταν ενας καλός αγώνας ή όχι.
Το 16o Ιστορικό Ραλλυ
Ακρόπολις του 2022 στο οποίο συμμετείχαμε «δημοσιογραφικά» (κατηγορία Regularity), ήταν
σίγουρα ένας, γενικά, καλός αγώνας. Και πως θα μπορούσε να μην είναι, τη στιγμή
που συζητιέται απο τα τέλη του 2021, σχεδιάζεται (οι Ε.Δ. Sporting) απο
τις αρχές του 2022, και για λόγους που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ με αγωνιστικά θέματα βρέθηκε
στο ματι του κυκλώνα, καθώς διοικητικοί και διοργανωτικοί παράγοντες «εντός και
εκτός» Ομοσπονδίας μαζί με το περιβάλλον
τους επιδόθηκαν σε μια άτυπη διελκυστίνδα, στην οποια οι εκτός επιχειρούσαν να
τον μποϋκοτάρουν, και οι εντός, και καθ’ ύλην υπεύθυνοι, προσπαθούσαν να τον
κάνουν όσο καλύτερο γίνεται!Φυσικά, τα κατάφεραν! Ο αγώνας ήταν εξαιρετικός, με
διοργάνωση υψηλού επιπέδου. Και δεν ήταν δυνατόν, ότι κι αν λέμε, ότι κι αν
«νομίζουμε», δύο Ομοσπονδίες αυτοκινήτου-επίσημοι εκπροσωποι FIΑ και FIVA, η OMAE
αναγνωρισμένη απο την ΓΓΑ σαν η αποκλειστικά υπεύθυνη Αρχή για τον μηχανοκίνητο
αθλητισμό και η Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ δια νόμου αποκλειστικά υπεύθυνη Αρχή για τις εκδηλώσεις Regularity, να μην
μπορέσουν να διοργανώσουν έναν καλό, ποιοτικό, αγώνα. Οσοι το πιστεψαν αυτό,
αφελώς λάθεψαν, ή παραπλανήθηκαν: Ο αγωνας (της Regularity, για
τον sporting δεν συζητάμε καν!) ήταν καλός, σφιχτός
και όσο «δύσκολος» έπρεπε για να τιμήσει το παρελθόν του (στο οποίο μετράμε
πολλές «διπλές» συμμετοχές απο την
δεκαετία του 2000 και έχουμε μέτρο σύγκρισης). Περιθώρια βελτίωσης; Βεβαίως!
Οχι όμως σε βασικά θέματα, αλλά στην λεπτομέρεια. Ατέλειες ή λάθη; Υπήρξαν πράγματα
που θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς ή καλύτερα, αλλά ως προς τα «λάθη» (αυτά που
εμείς διακρίναμε ως τέτοια και θα αναφερουμε στη συνέχεια), το γεγονός ότι δεν
υπήρξαν ενστάσεις σε έναν τόσο έντονο συναγωνισμό που (για τους σχετικά λίγους
της κορυφής) παίζεται στα δέκατα, σημαίνει ότι ακόμα και αν έγιναν, δεν
θεωρήθηκε ότι επηρέασαν την κατάταξη. Αλλά επ’ αυτού θα επανέλθουμε.
ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ REGULARITY, TO ΠΑΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Οι αγωνες αυτοκινήτου, και πόσω μαλλον Ιστορικών
αυτοκινήτων, πρέπει να αποτελούν ξεχωριστές, όμορφες, εκδηλώσεις όπου μαζί με
τον συναγωνισμό υπάρχει το πνεύμα της συναδελφικότητας, η κοινή αγάπη στο
Ιστορικό, κλασσικό αυτοκίνητο. Ομως, επειδή τα χρόνια περνάνε και όλο και
περισσοτερα «κοινά» αυτοκίνητα αποκτούν ηλικία που σύμφωνα με τους κανονισμούς
τα προσδιορίζει ως Ιστορικά, τα πραγματικά συλλεκτικά-κλασσικά οχήματα άρχισαν να αραιώνουν μέχρις εξαφάνισης, χάριν των πιο σύγχρονων τεχνικά και πιο κατάλληλων
λειτουργικά αυτοκινήτων (γι΄αυτό και γεννήθηκε το «ενιαίο Golf» που
συχνά συναντάμε στις συμμετοχές).
Ειδικά στη χώρα μας, που η παράδοση του Κλασσικού
αυτοκινήτου μολις που μετράει μερικές δεκαετίες και η αισθητική δεν είναι το
δυνατό σημείο του γενικού πληθυσμού, η σημασία και η αξία των εκδηλώσεων Regularity σύντομα πήρε
να αλλάζει, να χάνει την Ιστορική της ταυτότητα και σταδιακά να μετατρέπεται σε
«κανονικό αγώνισμα με οχήματα άνω των 30 ετών» (ή και 20 ετών για τα Young Timers), όπου
πρωτεύουσα σημασία έχει η διάκριση, και όχι το ίδιο το αυτοκίνητο. Ταυτόχρονα,
εξελίχθηκαν σημαντικά και οι αγώνες ως προς τον βαθμό δυσκολίας, και αυτό έκανε
απαραίτητα τα πολύπλοκα ηλεκτρονικά/ψηφιακά όργανα ακριβείας, τις πολλαπλές ηλεκτρονικές
και κατόπιν δορυφορικές μετρήσεις, και τις αντιστοίχως απαιτητικές διαδρομές. Ετσι στην Regularity εισήχθη
ένας παράδοξος συνδυασμός παλαιάς και υπερσύγχρονης τεχνολογίας, περίπου σαν να
εξοπλίζεις ένα Spitfire Supermarine με
πυραύλους αέρος-αέρος Aim-9 Sidewinder, ή να
βάλεις Νίτρο σε ένα Austin Μini Cooper S.
Γίνεται «όπλο» αλλά χάνει την ιστορικότητά του. Αυτό το απλό και πραγματικό ΓΕΓΟΝΟΣ,
απο τη γενιά συμμετεχόντων του play station έφτασε
να θεωρείται ως «κούφιος ρομαντισμός», με αποτέλεσμα να διαχωριστούν και οι
εκδηλώσεις και οι συμμετέχοντες, ως προς τις απαιτπησεις και ως προς το
σκεπτικό και την νοοτροπία. Ακομα χειρότερα, σχηματίστηκαν «παρατάξεις» στον
μικρό αυτό χώρο χομπιστών, εκ των οποίων η μία (ας την πούμε η
«εκσυγχρονιστική»), έχει την τάση να επιβάλλει την άποψή της για το κλασσικό
αυτοκίνητο σε ολόκληρο το φάσμα των εκδηλώσεων, και σημειώνονται περιπτώσεις
όπου οι «πιο χαλαρές» Ιστορικές εκδηλώσεις «σνομπάρονται» με υποτιμητικά
σχόλια.Προφανώς, στους γρήγορους ρυθμούς της «αγωνιστικής regularity» (στην
οποία μερικά Ελληνικά πληρώματα διαπρέπουν με αποκορύφωμα την δεύτερη θέση
Γενικής των Γ. Δελαπόρτα- Σ. Μουστάκα στο Ιστορικό Ραλλυ Μόντε Κάρλο που
πανηγυρίστηκε δεόντως απο το σύνολο του Ελληνικού μηχανοκίνητου αθλητισμού),
δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν τα παλαιά, συλλεκτικά οχήματα, ούτε και οι ιδιοκτήτες
τους φίλοι των Ιστορικών, των οποίων η επιθυμια είναι να λάβουν μέρος σε μια
Ιστορική εκδήλωση για να έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οδηγικά το όχημά
τους, και όχι να το πιέσουν περαν των ορίων του προσπαθώντας να βγάλουν
μουαγιέν 50 χ.α.ω. με μηδενική απόκλιση σε ανηφορικές (ή, ακομα χειρότερα,
κατηφορικές!) ορεινές διαδρομές μεγάλου
μήκους με συνεχείς φουρκέτες.
Αυτές οι σύγχρονες, αυξημένες απαιτήσεις, όπως ήταν
αναμενόμενο απομάκρυναν αρκετό κόσμο, και για να διατηρηθεί ο αριθμός των
συμμετοχών σε καλά επιπεδα, εδω και χρόνια οι μεγάλες Λέσχες διαχώρισαν τους
χρόνους (δηλαδή την ζητούμενη μ.ω.τ.) σε πιο αργούς και πιο γρήγορους, αρχικά
αναλόγως ηλικίας του αυτοκινήτου, στη συνέχεια με επιλογή αργού ή γρήγορου
χρόνου για όποιον το επιθυμούσε, και τέλος με την δημιουργία νέων «Κατηγοριών»,
της καθαρά «αγωνιστικής» και της «τουριστικής» (που διανύει λιγότερα χιλιομετρα
και έχει λιγότερες δοκιμασίες).
Στην «τουριστική» αυτή κατηγορία, υποτίθεται ότι
απαγορεύονται τα ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ηλεκτρονικά όργανα, κάτι βεβαίως που δεν αποκλείει
την σύνδεση καθε ψηφιακής φορητής συσκευής και οργάνου καθ’ οδόν! Αστειότητες,
που βασίζονται στην σοβαρότητα και στην ειλικρίνεια κάθε πληρώματος. Μια «ειλικρίνεια»
που έχει δοκιμαστεί με αρνητικά αποτελέσματα στο παρελθόν, όταν μόνο τα
μηχανικά οδόμετρα γίνονταν δεκτά, αλλά όλοι σχεδόν χρησιμοποιούσαν κρυφά τα (τότε)
«παράτυπα» ηλεκτρονικά, με αποτέλεσμα η ΦΙΛΠΑ να τοποθετεί....κάμερες στα
αυτοκίνητα για να ελέγχουν με video τα
πληρώματα! Και οι οδηγοί τους έκαναν τιμονιές και έπεφταν σε λακκούβες
επίτηδες, ώστε να κουνηθεί και να στρίψει η κάμερα απο τη θέση της, και να
μπορέσουν ανενόχλητοι να βγάλουν τα ηλεκτρονικά τους, τους κρυφούς σένσορες και
τους διακόπτες κάτω απο τα ταμπλώ! Τόσο «ειλικρινείς» απεδείχθησαν οι
συμμετέχοντες, τόσο μεγάλη ήταν η δίψα και η ανάγκη τους για διάκριση ώστε διόλου
δεν ενοχλούντο που εξαπατούσαν και
κατακορόϊδευαν τους συναδέλφους τους και
τους οργανωτές! |
Εκκινηση Ακροπολη |
Το να επιτραπούν όλα τα διαθέσιμα όργανα στην Regularity απο FIA και FIVA ήταν πια
μονόδρομος, μια και «το κύπελλο» αποδεικνύεται πιο ισχυρό κίνητρο απο οποιαδήποτε
gentlemen’s agreement! Γι’
αυτό και το ζήτημα της Regularity σε μια
διαμορφωμένη πλέον κατάσταση που ΔΕΝ
αλλάζει, δεν έχει να κάνει με οποιοδήποτε «πισωγύρισμα» ή περιορισμό (κάτι
ανέφικτο), αλλά με την διαμόρφωση μιάς συνθήκης και ενός περιβάλλοντος που θα
επιτρέπει την συνύπαρξη όλων των τάσεων και όλων των οχημάτων.
Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ!
Επιστρέφοντας στο κυρίως θέμα μας, το Ιστορικό Ραλλυ
Ακρόπολις αποτέλεσε μια τέτοια «δοκιμασία» για τον οργανωτή και τον άνθρωπο που
το σχεδίασε (αναφερόμαστε στην διαδρομή, στις Ε.Δ. και στο Road Book), o οποίος είχε ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή του
λόγω των «πολιτικών» που αναφέραμε στην αρχή του άρθρου. Και οι «πολιτικές»
αυτές δεν περιορίζονταν στις διαφορές που υπάρχουν στον χώρο της Regularity, αλλά
δυστυχώς ενέπλεξαν το Ι.Ρ.Α. στην πεντάμηνη διαμάχη μιας (σημαντικής, αλλά
φθίνουσας) μερίδας οδηγών με την ΟΜΑΕ.
Ανασυγκρότηση Αλυκή
Σε άλλο άρθρο θα αναφερθούμε στην εξέλιξη της υπόθεσης
της «αποχής» των συνολικά 204 οδηγών απο τους αγώνες Ραλλύ και Αναβασεων. Οπως
έχουμε γράψει επανειλημμένως, το 16o Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε
να αποτελέσει ένα ισχυρότατο μοχλό πίεσης προς την ηγεσία της ΟΜΑΕ, η οποία
(υποτίθεται ότι) υπο την «απειλή» της μη συμμετοχής των οδηγών στον σημαντικό
αυτόν αγώνα (που για το 2023 γίνεται Διεθνής και θα ενταχθεί στο Ιστορικό
πρωταθλημα Sporting FIA), ξανά υποτίθεται
ότι θα έκανε δεκτή για συζητήσεις μια άτυπη επιτροπή εκπροσώπων, και θα
ανακαλούσε όλες τις αποφάσεις και τους κανονισμούς που «δεν άρεσαν» στους οδηγούς!
Αυτή ήταν
οπωσδήποτε μια αφελής θεώρηση (εκ μέρους των «απεχόντων»), γιατί καμμία διοίκηση
καμμιάς Ομοσπονδίας δεν επρόκειτο ποτέ να υποχωρήσει, ούτε καν να συζητήσει,
χωρίς να έχει απέναντί της κάποιο όργανο με θεσμική ιδιότητα. Αλλά και πολλοί
οδηγοί αγώνων αυτοκινήτου sporting και regularity δεν επιθυμούν
να ασχολουνται με την «πολιτική» και δεν τους ενδιαφέρει η προσπάθεια αλλαγής
διοικήσεων (η οποία ατυχώς έχει
«καπελλώσει» τα αιτήματα των οδηγών), γι’ αυτό και τελικά οι συμμετοχές της
Κατηγορίας Sporting του
Ιστορικού Ραλλυ Ακρόπολις ήταν ΠΟΛΥ παραπάνω απο αρκετές για έναν αξιοπρεπή και
θεαματικό αγώνα, που δείχνει μια νέα, ενθουσιώδη δυναμική και αφήνει πολλές
θετικές υποσχέσεις για το μέλλον των Ιστορικών Ραλλύ γενικότερα.
Την ίδια κατεύθυνση με τους Οδηγούς της Αποχής, προσπάθησαν
να ακολουθήσουν και παράγοντες της Regularity, που
όχι μόνο δεν συμμετείχαν (ως οδηγοί) αλλά έκαναν κινήσεις και επαφές
προκειμένου να μην συμμετάσχουν και άλλοι. Η, κατά την άποψή μας, απαράδεκτη
και «εκ των έσω» αυτή προσπάθεια (γιατί δεν ξεχνάμε ότι τυπικά συνδιοργανωτής
ήταν η Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ στην οποία ανήκουν ΟΛΕΣ οι Λέσχες που διοργανώνουν Regularity), αρχικά
φάνηκε να πετυχαίνει μέχρι ενός βαθμού, με την έννοια ότι όντως οι συμμετοχές
θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερες (εξαιρούνται όσοι δεν συμμετείχαν για
οικονομικούς λόγους, γιατί ο αγώνας ήταν ακριβός λόγω της περιόδου οικονομικής
αβεβαιότητας που διανύουμε, κάτι απόλυτα σεβαστό στις μέρες μας). Αλλά τελικώς το
«μποϋκοτάζ» απέτυχε, γιατί πρώτον συγκεντρώθηκαν περισσότερες απο 60 συμμετοχές
(ΠΟΛΥ καλό νούμερο για έναν ακριβό, διήμερο, απαιτητικό αγώνα), και δεύτερον ο
υπεύθυνος Αλυτάρχης Γ. Καράμπελας της Τρισκέλιον (μέλος της ΟΜΑΕ και όχι της
Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ), παρά τον περιορισμένο χρόνο, σχεδίασε όπως είπαμε ένα ενδιαφέρον «Ακρόπολις» με ρυθμό, συνεχή ροή
και δυνατή οδήγηση με μ.ω.τ. Ε.Δ. στα 47 με 50 χ.α.ω., το οποίο απολαύσαμε και
θεωρήσαμε ότι (παρά τα όποια τεχνικά προβλήματά μας) «κερδίσαμε» φτάνοντας στον
τερματισμό. Αρα, κρίμα γιατί όσοι μπορούσαν και δεν συμμετείχαν, άλλοι λόγω
«αποχής», άλλοι εναντίον της ΟΜΑΕ (!) ή εναντίον της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ (!!) και άλλοι
για «συμπαράσταση» στον ανταγωνισμό που έχει ξεσπάσει τελευταίως μεταξύ
διοργανωτών (περιλαμβάνονται και «οικονομικά» ωφέλη), έχασαν την ευκαιρία
συμμετοχής σε ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις, με σπάνιο πρεστίζ «old money» που άλλοι αγώνες δεν θα αποκτήσουν ποτέ, όχι
λόγω ποιότητας και βαθμού δυσκολίας (δεν κρίνονται οι αγώνες μονο με το ποιός
είναι πιο δύσκολος), αλλά λόγω ΙΣΤΟΡΙΑΣ και διεθνούς φήμης.
Η δική μας
προτροπή είναι να αδιαφορήσουν οι φίλοι του Ιστορικού αυτοκινήτου για τις
πολιτικές, τα πάθη και τα μίση γύρω απο το αντικείμενο του χόμπυ τους, και να
συμμετέχουν σε ΟΛΟΥΣ τους αγώνες που κρίνουν ότι τους αρέσουν και τους
ενδιαφέρουν, ανεξαρτήτως διοργανωτή. Το
να «σαμποτάρεις» και να «μποϋκοτάρεις» εκδηλώσεις, είναι σαν να στρέφεσαι
εναντίον των φίλων και συναδέλφων με τους οποίους σε ενώνει η αγάπη για το
Ιστορικό αυτοκίνητο (εκτός αν αυτό έχει πάψει να έχει σημασία, οπότε μιλάμε για
ανθρώπους εκτός των ενδιαφερόντων μας).
Αυτό που δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε εκτός συζήτησης,
μια και πιάσαμε όλα τα θέματα, είναι τα «αντικρουόμενα» συμφέροντα. Δικαίωμα
κριτικής έχουν ΟΛΟΙ, με την προϋπόθεση ότι δεν εμπλέκονται διοικητικά,
επαγγελματικά, διοργανωτικά ή ανταγωνιστικά με αυτό που κριτικάρουν. Βεβαίως
έχουν την άποψή τους, αλλά δεν είμαστε παιδιά, η άποψη αυτή εαν εμπεριέχει
οποιαδήποτε ταύτιση ή σύγκρουση συμφερόντων, «αδυνατίζει» και παρεξηγείται,
ακόμα κι αν είναι ορθή. Οπως όταν ένας βενζινάς, λέει «την άποψή του» για τον
άλλον βενζινά, απέναντί του! Οπως όταν ένας οργανωτής «λέει την άποψή του» για
μια άλλη διοργάνωση άλλου οργανωτή. Οπως όταν ένας συνεργαζόμενος (επ’ αμοιβή)
χρονομέτρης, «λέει την άποψή του» για
έναν άλλον χρονομέτρη. Και όταν όλες αυτές «οι απόψεις» είναι αρνητικές, με υπονοούμενα
και καταγγελίες λαθών και αβλεψιών. Έτσι, αντί να φερθούν έξυπνα και να δώσουν
συγχαρητήρια στους ανταγωνιστές τους για να τεθούν υπεράνω και να εκτιμηθεί η
στάση τους απο όλους, κάθονται και ψάχνουν στις λεπτομέρειες της μιζέριας και
στους συμπλεγματικούς υβριστές του Ιντερνετ τι να τους καταλογίσουν.
Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Δεν του αρέσουν οι έριδες
που δημιουργούν αρνητικό κλίμα και τον υποχρεώνουν «να διαλέξει πλευρές» αντί
να απολαύσει το αγαπημένο του χόμπυ. Ο κόσμος, οι συμμετέχοντες, φτιάχνει με
αγάπη και προσοχη παλιά αυτοκίνητα, πληρώνει συμμετοχές και έξοδα, αφιερώνει
διήμερα, για να συμμετέχει σε Ιστορικές εκδηλώσεις και αγώνες κάθε επιπέδου. Θα
πάει, έτσι κι αλλιώς, όταν και όπου «γουστάρει». Κι αν δεν περάσει καλά, δεν θα
ξαναπάει. Τοσο απλά είναι τα πράγματα, οπότε ας σταματήσει η άγονη κριτική με
τις «προσωπικές» ουρές.
Γίνονται καταπληκτικοί αγώνες στη χώρα μας, έχουν μπει
νέοι άνθρωποι στο διοργανωτικό και στους συμμετέχοντες, έχουμε ποιοτικές
εκδηλώσεις για όλους (χαρακτηριστικά, 24 Ωρες, Pindos, Κλασσικό
Ράλλυ Ελλάδος «Ακρόπολις Legends», Διεθνές
Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις Sporting και Regularity FIA, Γύρος
Αρκαδίας, Γύρος Πελοποννήσου, Ράλλυ Δαναών, Διεθνές ΦΙΛΠΑ, Σπέτσες, Σύρος, και
αυτές είναι οι πιο σημαντικές απο τις εκδηλώσεις που γίνονται (κάτι «ιστορικό»
συμβαίνει σχεδόν κάθε εβδομάδα), άρα δεν υπάρχει λόγος να στρέφεται ο ένας
έναντίον του άλλου, άμεσα ή έμμεσα. Δεν το παρακολουθούμε, μας χαλάει τη
διάθεση και το κέφι, μένουμε στα Κλασικά αυτοκίνητά μας!
ΤΟ 16ο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΤΟΥ 2022: ΜΙΑ
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Παράλληλα με την εξέλιξη της πορείας του αγώνα, θα
αναφέρουμε τα σημεία που, κατά την άποψή μας, χρήζουν βελτίωσης, καθώς και
δυό-τρείς παρατηρήσεις και απορίες.
Αρχικά, οι συμμετοχές είχαν τα πάντα: Και τα «πολεμικά» Golf, και
μερικά απο τα καλύτερα πληρώματα Regularity, αλλά και
αρκετά παλαιά, όμορφα, συλλεκτικά αυτοκίνητα που «θύμιζαν» ότι πρόκειται για
αγώνα Ιστορικών και όχι sporting κατηγορίας
Ε! Επισης ήρθαν 8 συμμετοχές απο το εξωτερικό (δηλαδή όταν του χρόνου το Ι.Ρ.Α.
μπει στο ημερολόγιο FIA,
θα είναι σίγουρα πολύ περισσότερες, μαζί με τα Sporting μια και
ήδη στην φετινή «επανεκκίνηση» του θεσμού ξεπέρασαν τις 100).
Ο τεχνικός έλεγχος έγινε στο Ολυμπιακό Σταδιο, στα
γραφεία της ΟΜΑΕ, σε εύκολο και άνετο χώρο για όλους (αν και η ζέστη που
χαρακτήρισε το τριήμερο είχε αρχίσει να δείχνει επιθετικότητα!) και ήταν oυσιαστικός
για τα αυτοκίνητα της Sporting και τυπικός για
αυτά της Regularity, ενώ τοποθετήθηκε και ένας δέκτης μια
και οι χρονομετρήσεις θα ήταν δορυφορικές (ένα σύστημα που δεν εγγυάται την
απόλυτη ακρίβεια παντού και πάντα, κατά την άποψή μας, διευκολύνει όμως τον
διοργανωτή, επιτρέποντάς του να μην επανδρώνει απαραίτητα με αφέτη τις
εκκινήσεις, να παιρνει πολλαπλές μετρήσεις σε κάθε Ειδική Διαδρομή, να έχει
άμεσα on line αποτελέσματα
και να «ελέγχει» το που βρίσκεται και ποιά διαδρομή ακολουθεί ο κάθε
συμμετέχων).
Ο αγώνας ήταν μια συμβολική «συνδιοργάνωση» των δύο
Ομοσπονδιών, ΟΜΑΕ και Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ, αλλά μόνο τύποις, γιατί πέραν των ονομάτων
των στελεχών της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ στην Οργανωτική Επιτροπή, δεν είχαν άλλη ουσιαστική
συμμετοχή σε σχεδιασμό και τέλεση, πέραν της παρουσίας στον Τεχνικό Ελεγχο και
στην Απονομή. Υποθέτουμε ότι αυτή η «σύμπραξη» συμβόλιζε, πέραν της συνεργασίας
σε Εθνικό επίπεδο (οι δύο Ομοσπονδίες είναι οι ΜΟΝΕΣ υπεύθυνες για τον
χαρακτηρισμό, τις πινακίδες και τις εκδηλώσεις
των Ιστορικών Οχημάτων σύμφωνα με τον Νόμο) και την διεθνή συνεργασία FIA και FIVA. Γενικά
οι συνεργασίες είναι πάντα θετικές, ασχέτως προσώπων, αλλά πρακτικά και
ουσιαστικά η συγκεκριμένη διοργάνωση ανήκε 100% στην ΟΜΑΕ.
Μια «συμβολή» της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ στον διάσημο Ιστορικό αγώνα
αυτοκινήτων, ήταν η (μάλλον «ανιστόρητη», για τoν
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ αγώνα) απόφαση συμμετοχής Κλασσικών μοτοσυκλετών στην regularity. Aυτό
συζητήθηκε αρκετά πριν τον αγώνα, και παρεξηγήθηκε
δεόντως απο τους αδαείς που πίστεψαν (λανθασμένα) ότι υπάρχει αρνητική στάση
έναντι των μοτοσυκλετών, και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι το βασικό «πρόβλημα»
ήταν η ασυμβατότητα ενος διήμερου αγώνα αυτοκινήτων με οδηγό-συνοδηγό, με τις
δυνατότητες και τις ανάγκες των solo παλαιών
μοτοσυκλετών. Βεβαίως η Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ είναι «Αρχή» όλων των οχημάτων, αλλά μας
κάνει εντύπωση το πως εισάγει για πρώτη φορά μικτή συμμετοχή 2+4 σε συνεργασία
με αμιγή Ομοσπονδία αυτοκινήτου, και δεν έχει πείσει μέχρι σήμερα κάποιες απο
τις Λέσχες-μέλη της να διοργανώνουν κοινούς αγώνες Regularity.
Δηλαδή, οι Λέσχες αυτοκινήτου της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ θα προσαρμόζουν τα Ραλλύ τους ώστε
να δέχονται μοτοσυκλέτες, και οι Λέσχες μοτοσυκλέτας θα δέχονται και αυτοκίνητα.
Μήπως δεν λειτουργήσει αυτό; Το 16ο Ιστορικό Ραλλυ Ακρόπολις ήταν άραγε
η πιο κατάλληλη ευκαιρία για «δοκιμή», ή μήπως η μοναδική ευκαιρία; Τέλος καλό
όλα καλά πάντως, και οι 10 συμμετέχοντες με τις όμορφες μοτοσυκλέτες τους
(μερικές πιο παλιές και πιο σπάνιες απο άλλες βέβαια), τερμάτισαν χωρίς άλλα προβλήματα
πλην της ζέστης.
Η εκκίνηση δοθηκε «κλασσικά»
στην Ακρόπολη, που όμως είχε κλείσει συνολικά με έγκαιρη ανακοινωση της
Τροχαίας (όχι μόνο το παρκινγκ του Διονύσου), με περισσότερο κόσμο απο ότι
περιμέναμε. Όλα λειτούργησαν σωστά, «στο λεπτό τους», με παράλληλες εκκινήσεις sporting και regularity για να
μην καθυστερήσει καμμία εκ των δύο κατηγοριών (μπράβο σε όποιον είχε αυτή τη σκέψη).
Το Road book υπήρξε άψογο,
μετρημένο κυριολεκτικά «στο μέτρο» (σύμφωνα με το δικό μας μηχανικό οδόμετρο) και
τόσο αναλυτικό και λεπτομερές που ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ το λάθος!
Οι Ειδικές διαδρομές είχαν δοθεί πριν την εκκίνηση,
σημειώνονταν (με κίτρινες τις τουλίπες) στο Road Book που
είχαμε παραλάβει στον Τεχνικό έλεγχο, και ήταν 6 μέχρι την ανασυγκρότηση, με
μ.ω.τ. πανω απο 40-44 και περισσότερο κοντά στα 50 χ.α.ω. Υπηρχαν δύο Ε.Δ. με
αλλαγές ταχύτητας, αλλά σύντομα οι συμμετέχοντες διαπίστωσαν ότι οι απλές ήταν
αρκετά σφιχτές, και δεν υπήρχε χρόνος για «ζημιές» ή άλλες καθυστερήσεις.
Συγκεκριμένα δεν υπήρχε χρόνος για τίποτε άλλο εκτός από οδήγηση, γιατί η
είσοδος στις Ε.Δ. έπρεπε να γίνεται
ακριβώς σε συγκεκριμένο λεπτό (δεν υπήρχε αφέτης, ήταν όλες self start). Εαν
αργούσες, φόρτωναν οι βαθμοί ποινής, και η τέλεια εκτέλεση της διαδρομής πήγαινε
«χαμένη».
Μέσα στην τρίτη Ε.Δ. της Regularity, τα
αυτοκίνητα συνάντησαν, απο την αντίθετη κατεύθυνση, τον «στόλο» των Sporting μαζί με
τα φορτηγά service και τα αυτοκίνητα συνοδείας, τα οποία
κινούντο γρήγορα στην (δική τους) απλή, για να κερδίσουν χρόνο για το service. Mε την Regularity να
απαιτεί σταθερή μ.ω.τ. 47 χ.α.ω. και τον δρόμο στενό, η κατάσταση δεν ήταν καλή,
και ο κίνδυνος υπαρκτός. Αυτή είναι και η μοναδική παρατήρησή μας για Ειδική Διαδρομή του αγώνα,
γιατί άλλη συνάντηση με Sporting δεν υπήρξε και
γενικά η ασφάλεια έμεινε σε καλά επίπεδα.
Η ανασυγκρότηση, μετά απο λίγες ώρες οδήγησης που λόγω της
αυξανόμενης ζέστης φάνηκαν δυσανάλογα κουραστικές, έγινε, «κλασσικά», στην Αλυκή, όπου υπήρχε μεν άπλετος χώρος αλλά όλα
ήταν κλειστά, δεν υπήρχε σκιά, ούτε βενζινάδικο, ούτε κατάστημα ανοιχτό (για χώρο
φρεσκαρίσματος των Κυριών του αγώνα). Ναι, βολεύει γεωγραφικά, αλλά δεν
ικανοποίησε πρακτικά.
Τρείς Ε.Δ. ακολούθησαν μέχρι την προάφιξη στην Ιτέα, όπου
υπηρξε άφθονος χρόνος για τα ξενοδοχεία
και αναπαυση, μέχρι την εκκίνηση της νυχτερινής διαδρομής στις 21:00. Η
διαδρομή αυτή ήταν 45 χιλιομέτρων, με δύο Ε.Δ., δηλαδή όσο έπρεπε σύντομη, «doable» και ιδιαίτερα ευχάριστη.
ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Κ.Ο.Κ., Ή 600 ΒΑΘΜΟΙ ΠΟΙΝΗΣ;
Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε στις 09:00, και εξελίχθηκε καλά,
με σφιχτά ωράρια στις απλές και 5 Ε.Δ. (απο τις οποίες η δεύτερη είχε 4 αλλαγές
μ.ω.τ.). Πριν την ανασυγκρότηση, που έγινε στην Αρβανίτσα με πάρα πολύ κοσμο
στο μοναδικό κατάστημα (που έκανε αδύνατη την εξυπηρέτηση), ολοκληρώθηκε η 16η
Ε.Δ. «Ελικώνας», με καλό, ελκυστικό δρόμο και μ.ω.τ. 50 χ.α.ω. Εδώ έρχεται η
δεύτερη (γενική) παρατήρησή μας: Αρκετά πριν την μέση της Ειδικής διαδρομής των
12 περίπου χιλιομέτρων, ξεκίνησαν τα σήματα ορίου ταχύτητας Κ.Ο.Κ. των 30
χ.α.ω., που επαναλαμβάνονταν καθε 400 μέτρα σχεδόν, και δεν υπήρξε πινακίδα
τέλους ορίου μέχρι την ολοκλήρωση της Ειδικής. Ο οργανωτής, αναφέρει μεν στα
δελτία πληροφοριών των Ε.Δ. ότι «τα όρια ταχύτητας –πινακίδες K.O.K.- στην
περιοχη των Ε.Δ. δεν επηρεάζουν την μ.ω.τ. που έχει δοθεί για το σύνολο της
απόστασης καθε διαδρομής», αλλά με όλο τον σεβασμό στις
ικανότητες των οργανωτών, αυτό ουσιαστικά αποτελεί παρότρυνση στον οδηγό να παραβεί τον Κ.Ο.Κ.
(και όχι μία, αλλά πολλές φορές, όσες και οι πινακίδες), μια και η Regularity αδειοδοτείται και γίνεται σε δημόσιους δρόμους
ανοιχτούς στην κυκλοφορία και όχι σε κλειστούς απο την Τροχαία όπως οι Ειδικές
Διαδρομές των Sporting.
Αλλά δεν είναι μονο αυτό: Στον Συμπληρωματικό Κανονισμό Regularity του16ου
Ιστορικού Ράλλυ Ακρόπολις 2022, βάσει του οποίου όλοι συμμετείχαν, υπάρχει το
άρθρο 8.4.1, που αναφέρει τα εξής:
8.4.1 Σε όλη τη
διάρκεια του Historic Acropolis Regularity τα πληρώματα πρέπει να ακολουθούν
αυστηρά τον KOK της χώρας στην οποία βρίσκονται .
Σε κάθε πλήρωμα
που δεν ακολουθεί τον KOK μπορεί να επιβληθούν οι παρακάτω
χρονικές ποινές, σύμφωνα με απόφαση των αγωνοδικών.
α. 1η παράβαση:
600 βαθμοί ποινής.
β. 2η παράβαση: πιθανός
αποκλεισμός
Αποκλεισμό μπορεί να επιφέρει, εφόσον διαπιστωθεί 2 φορές, η υπέρβαση του
ανώτατου επιτρεπτού από τον KOK ορίου
ταχύτητας οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του Historic Acropolis Regularity
συμπεριλαμβανομένων και των ειδικών διαδρομών.
Σε κάθε σκέλος
θα πραγματοποιούνται τουλάχιστον 2 έλεγχοι υπέρβασης ταχύτητας.
Θεωρώντας ότι ο συμπληρωματικός κανονισμός έχει απόλυτη ισχύ, για εμάς ήταν αυτονόητο
ότι έπρεπε να ακολουθήσουμε το όριο ταχύτητας του Κ.Ο.Κ., και αυτό κάναμε, πηγαίνοντας
με 30 μέχρι τέλους, και καταφέρνοντας τελικώς να συγκεντρώσουμε... 891 βαθμούς
ποινής, επειδή ΔΕΝ παραβήκαμε τον Νόμο! Δεν είχε τόση σημασία αυτό βέβαια για εμάς,
λίγες θέσεις πάνω ή κάτω, γιατί λόγω επαναλαμβανόμενου τεχνικού προβλήματος στην
αντλία βενζίνης την πρώτη μέρα, υπήρξαν καθυστερήσεις εισόδου σε Ε.Δ. και
είχαμε «φορτώσει» βαθμούς. Αλλά θα μπροούσε να έχει για κάποιον άλλον, και σε
κάθε περίπτωση το θέμα είναι ότι η βασική αυτή διαφορά μεταξύ συμπληρωματικού κανονισμού
και δελτίου πληροφοριών δεν πρέπει να υπάρχει. Κυρίως στην Regularity που
αδειοδοτείται (και ασφαλίζεται) για τέλεση σε ανοιχτούς στην κυκλοφορία δημόσιους
δρόμους, δεν είναι δυνατόν να δίνεται
«επίσημη οδηγία» καταστρατήγησης των ορίων ταχύτητος, δηλαδή του Κώδικα Οδικής
Κυκλοφορίας (που σύμφωνα με τηυν Ελληνική νομοθεσία είναι Νόμος του Κράτους,
και για την κατάργηση οποιουδήποτε άρθρου του απαιτείται πράξη νομοθετικού
περιεχομένου). Είτε λοιπόν τα σήματα ορίων ταχύτητας πρέπει να περιλαμβάνονται στον υπολογισμό της μ.ω.τ. (με
αλλαγή ταχύτητας), είτε να αποφεύγονται, είτε να καλύπτονται προσωρινώς για μία
ώρα οι πινακίδες με την άδεια των τοπικών Αρχών (όπως είχε κάνει η ΕΛΠΑ σε ένα
απο τα τελευταία Ιστορικά Ακρόπολις που διοργάνωσε το Αγωνιστικό της). Προσοχή,
δεν «προτείνουμε», γιατί είμαστε συμμετέχοντες και όχι οργανωτές, απλά καταγράφουμε
και υποδεικνύουμε δημοσιογραφικά κάτι που πρέπει να διορθωθεί (και αυτό να ισχύει
γενικά και υποχρεωτικά για ΟΛΕΣ τις διοργανώσεις Regularity των
Ομοσπονδιών και ΟΛΩΝ των Λεσχών τους).
|
Το Service Sporting του Νικου Χρυσάφη έκανε μια εξαιρεση για την Regularity, και έφτιαξε την αντλία βενζίνης της Ε21 στην Ιτέα. Ευχαριστούμε γιατί θα είμαστε ακομα στα Πεντεόρια! |
Τρείς ειδικές διαδρομές απέμεναν μέσα στα 139 χιλιόμετρα
για τον τερματισμό, και απο αυτές «μέτρησαν» οι δύο, ενώ η τελευταία (Φυλή)
ακυρώθηκε, χωρίς να έχει ανακοινωθεί επισήμως ο λόγος. Και πρέπει να εκδοθεί
επίσημη ανακοίνωση, για να γίνει γνωστό αν υπήρξε πρόβλημα με την χρονομέτρηση,
την απόσταση, ή οτιδήποτε άλλο. Δεν υπήρξαν αμφισβητήσεις των αποτελεσμάτων μεν,
ίσως γιατί οι παγιωμένες διαφορές της κορυφής ήταν πολύ δύσκολο να ανατραπούν
σε μια μάλλον εύκολη διαδρομή (που σημειωτέον, δεν είχε καθόλου κυκλοφορία), αλλά
κάθε ακύρωση (πρέπει να) έχει ένα σοβαρό
λόγο και καλό θα ήταν να γίνει γνωστός.
Ο τερματισμός στο Ζάππειο ήταν εντυπωσιακός και καλά
οργανωμένος: Τα αυτοκίνητα παρκάρισαν στη σκιά των δέντρων, για πρώτη φορά μέσα
στο διήμερο μοιράστηκαν νερά στα «βραστά» λόγω ζέστης πληρώματα (κάτι που
έλειψε και θα μπορούσε εύκολα να είχε γίνει στις δύο ανασυγκροτήσεις) , και
μπροστά στο Μέγαρο ήταν στημένη η «ράμπα» όπου
γινόταν και η απονομή Γενικής και Κατηγοριών στους διακριθέντες, αμέσως
με την άφιξή τους. Kαλό, εντυπωσιακό και άμεσο!
Στη συνέχεια τα αυτοκίνητα παρατάσσοντο για
φωτογραφίες παραπλεύρως, όπου υπήρχε μικρό μπουφέ για τα πληρώματα, και το πρόγραμμα τερματισμού-απονομής συνεχίστηκε
με τις μοτοσυκλέτες και με τα αυτοκίνητα
της Sporting και Legends.
Αυτό ήταν το Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις 2022 της
πολυπληθέστερης Κατηγορίας, της Regularity (θα ακολουθήσει
χωριστό άρθρο για την Sporting/Legends) και
ρωτώντας τον εαυτό μας «αν μας άρεσε», η απάντηση ήταν ότι ναι, οπωσδήποτε μας
άρεσε, διασκεδάσαμε, χαρήκαμε οδήγηση, διανυκτερεύσαμε ιδανικά, και «είμαστε υπερήφανοι»
που τερματίσαμε ένα άρτια οργανωμένο, πραγματικό και αυθεντικό Ιστορικό Ράλλυ
Ακρόπολις ΟΜΑΕ-FIA. Καμμία αμφιβολία για την μεγάλη
επιτυχία και συμμετοχή που θα έχει (σε όλες τις κατηγοριες) το 2023, μια και
θεωρείται βέβαιο ότι θα πάρει την έγκριση για το Διεθνές Ημερολόγιο Historic Sporting Rallies. Και του
χρόνου λοιπόν! Δ.Π.
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ (REGULARITY F.I.A.)
Στην σύγχρονη Regularity, η
δυσκολία του αγώνα αποδεικνύεται απο το σύνολο των βαθμών ποινής των Ειδικών
Διαδρομών, οι οποίοι (βαθμοί) είναι τα δευτερόλεπτα καθυστέρησης ή προπορείας
(υπολογίζονται και τα δέκατα του δευτερολέπτου). Πιθανόν οι εξειδικευμένοι
συνοδηγοί-χειριστές των ηλεκτρονικών οργάνων-υπολογιστών μέτρησης και
προγραμματισμού των Ε.Δ. με αποστάσεις, ταχύτητες, αλλαγές μ.ω.τ. κτλ. με ακρίβεια
μέτρου και εκατοστού να έχουν πρόσθετες παρατηρήσεις (ευπρόσδεκτος και
απαραίτητος ο σχολιασμός), αλλά με πρώτη ματιά, οι 49,90 β.π. του πληρώματος
που θριάμβευσε στη Γενική, και ήταν οι Χ. Χατζηκωνσταντίνου-Ε. Δημακαρέας με VW Golf 2 του 1985,
δείχνουν ότι επρόκειτο για σφιχτό και καθόλου «εύκολο» αγώνα, με γρήγορες
ειδικές, υψηλές μ.ω.τ. και πολλαπλές μετρήσεις.
|
Οι νικητές Γενικής του 16ου Ιστορικου Ραλλυ Ακρόπολις Χ. Χατζηκωνσταντίνου -Ε. Δημακαρέας (Νο12) |
Στη δεύτερη θέση, με μικρή διαφορά για εμάς αλλά (υποθέτουμε)
σημαντική για τους κορυφαίους της αγωνιστικής Regularity, ήταν
οι Δ. Καλογεράς- Χ. Διαμαντόπουλος με Porsche 911 SC 1982 και
55 β.π.
Οι 2οι Γενικής Δ. Καλογεράς-Χ, Διαμαντόπουλος με Porsche 911 SC (Νο8)
Τρίτοι Γενικής τερμάτισαν οι Θ. Κονταράτος-Ι. Ιατρίδης,
με VW Golf 2 1982 και 59,70 β.π.
|
Οι 3οι Γενικής Θ. Κονταράτος-Ι. Ιατρίδης με VW Golf (Νο7) |
Στην τέταρτη θέση ήταν οι Α. Γεωργοσόπουλος- Ν. Κοντοπός
με VW Golf Mk1 1978 (εικονίζονται στην προηγουμενη φωτογραφία με το Νο2) και χρόνο 1’.02’’,20, ή άλλως 62,20 β.π. (τα δευτ. είναι οι β.π.).
Την πρώτη πεντάδα της Γενικής καταταξης έκλεισαν οι Σ.
Τζιλαβής- Γ. Δημόπουλος με Peugeot 205 Rallye 1990 και
χρόνο 1’.09’’.60 (69,60 β.π.)
|
Στην 5η θέση της Γενικής Κατάταξης τερμάτισαν οι Σ. Τζιλαβης - Γ. Δημόπουλος με Peugeot 205 Rallye 1990 (No 11), Εδώ στην Ιτέα, εκκινωντας την δεύτερη ημέρα. |
Λογω της συνδιοργάνωσης, υπήρξαν δύο Χρονολογικές
κατηγορίες στα Επαθλα, κατά FIA και κατά
FIVA, αλλά αυτό βεβαίως δεν επηρεάζει την Γενική, που
μπορείτε να δείτε εδώ: https://sportstiming.gr/live/results/auto/regularity/REG22ACRFIA/
Επίσης, στη σελίδα του χρονομέτρη Sportstiming.gr υπάρχουν
όλα τα αποτελέσματα των Ειδικων Διαδρομών, καθώς και οι ανεξάρτητες πολλαπλές
μετρήσεις για την καθε μία («live»).
Και στον λογαριασμό Facebook της Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ
μπορείτε να βρείτε τα αποτελεσματα Κατηγοριών κατά FIVA (η
Γενική δεν αλλάζει) καθώς και πολλες φωτογραφίες αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών
απο την απονομή του Ζαππείου. ΕΔΩ: https://www.facebook.com/EOFilpa/photos/pcb.5083673668426049/5083639835096099
ΕΛΛΗΝΕΣ, ΞΕΝΟΙ, «ΑΝΤΙΚΕΣ» ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ!
Δεν μπορούμε παρά να δώσουμε συγχαρητήρια σε όλα τα πληρώματα
που τερμάτισαν, και ειδικά στους κορυφαίους συνδυασμούς που προσπαθησαν πολύ,
κατι που φαίνεται απο την μελέτη των αποτελεσματων, με τα πολλά «0» και τις
ελάχιστες αποκλίσεις σε γρήγορες Ειδικές.
Αλλά συγχαρητήρια αξίζουν, και με το παραπάνω, στους συμμετέχοντες με αυτοκίνητα που θεωρουνται «δύσκολα»
για τις απαιτήσεις του αγωνα, όπως οι Μ. Λάγιος και Ι. Κούτσης με την πανέμορφη
Mercedes 170 DS του 1953.
"Συμμετοχή του αγώνα" oι G. Biriniy και Ρ. Elek με το άριστα
προετοιμασμένο rallye Trabant 601 των
690 c.c. που
ενθουσίαζε με τον racing ήχο του δίχρονου δικύλινδρου κινητήρα
με τα expansion chambers!
|
Η έλδοση Rallye του Trabant 601, έχει 690 c.c. και ισχύ 45 ίππων. Τα Racing Trabant πίστας ανεβαινουν στα 800 c.c. με ισχυ που ολησιάζει τους 70 ίππους και τελική ταχύτητα 165 χ.α.ω.. Ο κινητήρας είναι δίχρονος, δικύλινδρος με μίξη λαδιου σε αναλογία 2% κατ΄ευθέίαν στο ρεζερβουάρ. |
Επίσης, άριστη αποδοση (και ταχύτατη οδήγηση!) είχαν οι N. Rogers και Γ.
Δαγρές με την πανέμορφη Lancia Appia S3 των
1093 c.c. του
1961, αλλά και όλοι όσoι επελεξαν να
συμμετάσχουν με όμορφα κλασσικά αυτοκίνητα που έδιναν χρώμα στο Ιστορικό Ραλλυ Ακρόπολις.
Ιδιαιτερη μνεία πρέπει να γίνει στα 8 πληρώματα που ήρθαν
απο το εξωτερικό. Απο τις εντυπώσεις τους σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και η
αθρόα συμμετοχή ξένων του χρόνου. Καλύτεροι των ξένων στα αποτελέσματα, οι Σ.
Μαρινέσκου-Μ. Ραντουλέσκου με Opel Commodore Α 1969, και
Γ. Αντόνωφ - Ζ. Αντόνοβα με Volvo 144
1970, που κατέλαβαν την 7η και 8η θέση της Γενικης με
χρόνους 1’.18’’.70 και 1’22’’.30 αντίστοιχα.
Το μοναδικό αμιγές γυναικείο πλήρωμα του αγώνα (γιατί
υπήρχαν αρκετά μικτά), που κατέκτησε και το έπαθλο Κυριών FIA, ήταν
οι κυρίες Ελισσάβετ Μπαλάνου και Αικατερίνη Παπαϊωάννου με VW Beetle 1500
του 1969, που τερμάτισαν στην 40ή θέση ανάμεσα σε 56 εκκινήσαντες (και το
πανηγύρισαν ανάλογα).
ΟΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΕΣ!
Στις μοτοσυκλέτες νικητής Γενικής ήταν ο Ν. Μάνεσης με
μια BSA M20 του
1941 (που πιθανόν να είχε γνωριστεί με τα βουνά της διαδρομής για πρώτη φορά
την δεκαετία του 1940!) με 2’.21’’ 14. Δεύτερος, ο Α. Διαμαντόπουλος, ίσως με
την πιο «κατάλληλη» μοτοσυκλέτα, μια (θρυλική) Yamaha ΧΤ 500
του 1979 και 2’.27’’.55. Και τρίτος ο Α. Δημητρακόπουλος με BMW R 50/2 του
1962 και 2’.34’’ 11.
|
Η "συμμαχική" BSA M20 1941 του νικητη Γενικής Μοτοσυκλετών Ν. Μάνεση (ξεχωρίζει, στο κέντρο!) |
Αν και κανείς εκ των 10 αναβατών δεν υστέρησε, και όλοι
αντιμετώπισαν με χαμόγελο τις υψηλές θερμοκρασίες (γιατί είναι συνηθισμένοι στις
μεγάλες αποστάσεις, και να σημειώσουμε ότι όλες οι μοτοσυκλέτες πλην μιάς του 1982, ήταν απο δεκαετία
1970 και πίσω, δηλαδή πραγματικά Ιστορικές!), δεν είναι δυνατόν να μην σταθούμε
στην Harley Davidson VC του Ι.
Λάνδρου, που έφτασε απαστράπτουσα στον τερματισμό του Ζαππείου με τον ιδιοκτήτη
πάντα χαμογελαστό, δείχνοντας ότι οι μοτοσυκλέτες δεν γερνούν ποτέ: Έτος
κατασκευής 1930, ούτε ενός αιώνα ακόμα δηλαδή!
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ: https://sportstiming.gr/live/results/auto/regularity/REG22ACRFIA/
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ!
Κλείνοντας, να θυμίσουμε ότι όπως σε κάθε μεγάλο, δύσκολο
και απαιτητικό αγώνα που χρειάζεται κόπο και χρόνο για να στηθεί και να εκτελεστεί,
υπάρχουν άνθρωποι, πολλοί άνθρωποι σε κάθε πόστο, χωρίς τους οποίους δεν θα
ήταν δυνατόν να γίνει. Συγχαρητήρια λοιπόν (και ευχαριστίες) σε όλους όσοι δούλεψαν
«για εμάς», στους διοικητικούς, στους «σχεδιαστές», στους οργανωτές, στους
κριτές, στους χρονομέτρες. Και του χρόνου (ξανά)!
Δ.Π. (ξανά!)
Σημείωση: Ολες οι φωτογραφίες του άρθρου είναι του Auto Classic. Παρά την ασυδοσία που επικρατεί στο διαδίκτυο, δεν χρησιμοποιουμε ΠΟΤΕ φωτογραφίες άλλων, παρα μόνο αν μας αποσταλούν μαζί με Δελτία Τύπου, αν συνοδεύονται απο ένδειξη copyright free, ή αν υπαρχει άδεια δημοσίευσης με αναφορά της προέλευσης. Εαν καποιοι φίλοι επιθυμούν να αναρτήσουμε φωτογραφίες τους, μπορουν να μας τις στείλουν εφ' όσον ισχύουν οι πιο πάνω προϋποθέσεις.