ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ
ΟΙ 56 «ΧΩΜΑΤΙΝΟΙ» ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ
ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ «ΑΣΦΑΛΤΙΝΗΣ» ΑΠΟΧΗΣ
Μετά την θετική παρουσία αρκετών συμμετεχόντων στις δυο
τελευταίες αναβασεις του έτους (45 στην Ψάθα και 51 στην Πιτίτσα, παρα την
έλλειψη Πρωταθληματικού ενδιαφέροντος), στο Rally Sprint Βοιωτίας
που γίνεται στην γνωστη «Ακροπολική» Ε.Δ. Σκούρτα την Κυριακη 27/11, δήλωσαν συμμετοχή
56 πληρώματα, σηματοδοτώντας το τέλος της «αποχής» που τοσο ταλαιπωρησε,
κουρασε, στενοχώρησε, προσέβαλλε σε καποιες περιπτωσεις, και σίγουρα λύπησε ΟΛΟΥΣ τους εμπλεκομένους στο Ελληνικό Motorsport.
Γιατί, κανείς δεν μπορεί να είναι ευτυχής με την
κατασταση που επικράτησε το 2022 στον χώρο. Ουτε αυτοί που την προκάλεσαν, ούτε
αυτοί που την δημιούργησαν, ούτε αυτοι που δεν υποχωρησαν για να την εκτονωσουν, ουτε και αυτοί που «παρασύρθηκαν» βλέποντας τα αγνά
κίνητρά τους να γίνονται μπάλλες στο μπιλιάρδο προσωπικων φιλοδοξιων (αλλά και
παλαιάς βεντέτας) παραγόντων και παλαίμαχων διοικητικών.
Δυστυχώς, πρέπει να αποσυρθεί μια ολοκληρη γενιά πριν
«καθαρίσει» ο χώρος απο το εμφανές «μίσος» που, με προσχημα την (υπαρκτή) αναγκη
βελτίωσης των αγωνιστικών πραγμάτων, έχει ποτισει τα αγωνιστικά τερραίν.
Γιατί, ένα μικρό πληθος παλαίμαχων αγωνιζομενων και παραγοντων
(ατυχώς και όσων –ελάχιστων- δημοσιογράφων έχουν παρει διαζύγιο απο την δεοντολογία
του λειτουργήματος), δεν εννοεί να αποσυρθεί και να αναλαβει συμβουλευτικο ρολο
αξιοποιώντας έτσι την τεράστια εμπειρία του, αλλά θέλει να συνεχίσει να παιζει
ουσιαστικο ρολο στη διοικηση του αθλήματος, επηρεάζοντας έμμεσα ή άμεσα τις
εξελίξεις. Αυτό που κατάφεραν ήταν να καταστρέψουν μια χρονιά, να διχάσουν τους
αγωνιζομενους, και να «σπρωξουν» το άθλημα ένα χρονο πισω, μια και η οικονομική
«ζημιά» τοσο της Ομοσπονδίας όσο και των Σωματείων δεν ειναι δυνατον να
αναπληρωθεί άμεσα αλλά μετά απο δύο ή τρία χρονια.
Απο τη στιγμή που η ΕΛΠΑ «παρέδωσε» στην αναγνωρισμενη
απο το Κράτος Ομοσπονδία, το Σπορ του αυτοκινητου έγινε «άθλημα», οι αγωνιζόμενοι
ονομαστηκαν «αθλητές», οι Λέσχες «Αθλητικα Σωματεία» και η Αρχή-εκπρόσωπος της FIA-Ομοσπονδία
(που ονομαστηκε ΟΜΑΕ) απεκτησε εκλεγμενη διοικηση, απο την στιγμή εκείνη λοιπον, η Δημοκρατία και οι δύο
εξαδέλφες της, η Φιλοδοξία και η Εξουσία, έδωσαν το σύνθημα για μια μεχρις
εσχάτων μαχη επικρατησης στις διοικήσεις και "στις καρέκλες", που μέχρι τοτε βλεπαμε (και
γελούσαμε) μονο στις Ομοσπονδίες Στιβου, Ποδοσφαίρου, κτλ.
Φυσικά, ποτέ και σε καμμια περίοδο δεν ήταν «καλά» τα
αγωνιστικά πραγματα. Γιατί και να ήταν, ή πιο σωστά όποτε ήταν, όσοι πολεμουσαν
την «Αρχή» εκ φύσεως και εκ συστήματος, δεν ήταν δυνατον να το παραδεχτούν.
Απο ιδρύσεως «μηχανοκινητου αθλητισμου» στην Ελλάδα,
κουμαντο απολυτο και γενικο έκανε η ΕΛΠΑ, ένα πρωτοβαθμιο Σωματείο που σε
πολλές περιπτωσεις υποκαθιστουσε το Κράτος (π.χ. Διεθνη διπλώματα), και είχε
απολυτη εξουσία στο σπορ δια νόμου, μια και το άρθρο 49 του Κ.Ο.Κ. την
καθιστουσε μονη υπευθυνη για την άδεια τέλεσης αγώνων. Ο «πόλεμος» εναντίον
της, όχι τόσο λογω αποφάσεων και κανονισμων (στον αγωνιστικο τομεα) όσο εξ’
αιτίας του αυταρχισμού που μοιραία προκύπτει σε καθε «ενος ανδρός αρχη» όπως
αυτη του Προέδρου της ΕΛΠΑ και της ΕΘΕΑ που εκλεγόταν σχεδόν «τυφλά» απο τον κλειστο πυρήνα των μελων
της Λεσχης, ασκείτο αποκλειστικά απο τον (σεβαστό σε όλους) Σ.Ο.Α.Α. και τα
μέλη-βαρύ πυροβολικό του.
Αυτή η διασταση αποψεων, οι διαφορές αντιληψης και οι
συχνές «κοντρες» μεταξυ Σ.Ο.Α.Α. και ΕΛΠΑ (πιο σωστά, ΕΘ.Ε.Α. - Εθνικη Επιτροπη
Αγώνων), μπορεί καποιες φορές να ήταν έντονες, αλλά παντα κατέληγαν σε ένα
«δημιουργικό συμβιβασμό» και ποτέ, παρά τις κατα καιρούς «απειλες» των πιο
«ακραιων» μελων του Συνδεσμου των αγωνιζομενων, δεν οδηγησαν τα πραγματα σε παρατεταμενη αποχή απο τους αγωνες.
Οι λόγοι; Απλοί: Πρώτον, το να κανεις αποχή απο
το...χομπυ σου, είναι ανοητο, γιατί το χόμπυ το πληρωνεις και το επιλεγεις, δεν
το έχεις αναγκη για βιοπορισμο. Αν δεν σου αρέσει κατι, το πλαίσιο ή οι
συνθήκες, απλά δεν το κανεις, φευγεις και ξαναρχεσαι κατα το δοκούν. Και τότε,
οι περισσοτεροι αγωνιζομενοι ήταν χομπιστες και ΗΘΕΛΑΝ να τρέχουν στα Ραλλύ, στο Τατόϊ, στις Αναβασεις!
Δευτερον, δεν υπηρχε πεδιο άσκησης αρχηγικων φιλοδοξιών,
γιατί οι διαφωνουντες οδηγοι, γνωριζαν ότι δεν μπορουσαν να εκλεγουν στην
προεδρία της ΕΛΠΑ. Περιορίζονταν έτσι στις διαφορες Επιτροπες, όπου ο (σοβαρός
τότε) Σ.Ο.Α.Α. ειχε αποφασίσει (και περάσει στο καταστατικό του) ότι οι εκπρόσωποί
του στην ΕΘ.Ε.Α. δεν θα είχαν δικαιωμα
ψήφου, διαχωρίζοντας σαφώς την αγωνιστικη ιδιοτητα απο τα διοικητικα καθηκοντα.
Αν η ΕΘ.Ε.Α. επαιρνε τις λαθος αποφάσεις, οι οδηγοι δεν θα είχαν συντελέσει σ’
αυτό.
Σημερα, τα πραγματα είναι εντελως διαφορετικά: Η ηγεσία
του Σπορ, δηλαδή το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας καθώς και η ΕΠΑ, εκλεγεται απο τα μελη
των Αθλητικων Σωματείων, δηλαδή απο τους ίδιους τους αθλητές-αγωνιζομενους, που
μπορουν πλεον να ασκήσουν τις καταπιεσμένες επι ΕΛΠΑ αρχηγικες τους φιλοδοξίες
και να προσπαθησουν να εκλεγουν στην διοικηση της ΟΜΑΕ (και να εχουν λογο στους
«διορισμους» της ΕΠΑ).
Επίσης, το συνεχώς αυξανομενο κόστος της συμμετοχής στους
αγωνες (σε επιπεδο οχηματος, προετοιμασίας, συντηρησης, αγωνιστικης φροντιδας,
εξοπλισμων, κτλ.) έχει απομακρύνει/μειωσει τους ιδιωτες των χαμηλών και μεσων
δυνατοτήτων, και όλο και περισσοτερες συμμετοχές αποτελουνται, ή εξαρτωνται, ή επηρεάζονται απο επαγγελματίες του χώρου, εκτός των λίγων μεν - πολύ δε πλουσίων αγωνιζομένων
που ουτε είχαν ουτε και θα εχουν ποτέ προβλημα, και λόγω κορυφαιου και απροσιτου στους πολλους εξοπλισμού, βρίσκονται
σχεδόν παντα στην κορυφη των πρωταθληματων (χωρις αυτό να σημαινει ότι τα καλα αυτοκίνητα "πηγαίνουν μονα τους", να εξηγουμαστε).
Ετσι, σήμερα, εαν και όταν οι επαγγελματίες του χώρου
(που είναι και οδηγοι αγώνων) κρίνουν ότι καποιες αποφάσεις και κανονισμοι της
ΟΜΑΕ (που μπορεί αθλητικα να ειναι σωστοί, αναγκαιοι ή εκσυγχρονιστικοι) τους
επηρεάζουν επαγγελματικά, τότε προσπαθουν να τους αποτρέψουν ή να τους
αναστείλουν, και αν (για τον οποιοδήποτε λογο) η Δοίκηση της Ομοσπονδίας
εμμεινει στις αποφάσεις της, τότε προσπαθουν να αποδομησουν, να...
«παραιτήσουν» και εν τέλει να αντικαταστήσουν την Διοικηση με μια άλλη, η οποια
θα αποκαταστήσει τη «βλάβη».
Θα ήταν υπεραπλουστευση της καταστασης το να ισχυριστεί κάποιος
ότι η διοικηση της Ομοσπονδίας τα έχει όλα καλώς καμωμενα, η ότι έχει επιλεξει
τον σωστότερο τρόπο επικοινωνίας με τους αγωνιζομενους. Και ακριβώς το ίδιο
απλοϊκός θα ήταν ο ισχυρισμός ότι η «αποχή» που έχει παει τόσο πισω το σπορ έχει γινει αποκλειστικά λογω επαγγελματικων
συμφερόντων και διοικητικων φιλοδοξιων, και ότι δεν υπαρχει η επιθυμία, και η αγωνία μπορουμε να πουμε, πολλών αγνών παλαιών οδηγων για την
βελτιωση του σπορ.
Αυτό που συνέβη, και που ξεκαθαρισε
σύντομα σαν εικονα, είναι ότι λόγω δύο συγκεκριμενων αλλαγων στους κανονισμους,
δημιουργήθηκε ενα «μετωπο» εναντιον της (εκλεγμενης, ας μην το ξεχναει κανείς
αυτό) διοικησης της Ομοσπονδίας ΚΑΙ της (διορισμενης) ΕΠΑ, που τα περιειχε
όλα και όλους, κανονικός "αντικυβερνητικός συνασπισμός" δηλαδή!
Το «φυτίλι» άναψε απο τους Κανονισμους που απαγορευουν
τις κουβερτες προθερμανσης των ελαστικών στις Αναβασεις απο το 2023 (ευθυγραμμιζόμενο
με τους κανονισμους FIA), και απο τους περιορισμους στην συνεχιση (περαν μιας προθεσμίας) της κατασκευης και συμμετοχής kit cars (που
παντως θα συνεχίσουν να αγωνιζονται και μετα το 2024 σε δικη τους κατηγορία).
Αυτά τα δύο έθιξαν συγκεκριμενα επαγγελματικά και αγωνιστικά συμφέροντα, ενω η αψυχολογητη αύξηση
των παραβόλων σε μια καυτή περιοδο, έκανε αρκετούς οδηγούς να συνταχθουν με
την ομαδα που ζητουσε απο την Ομοσπονδία και απο τα Σωματεία την αμεση καταργηση
κανονισμων και αυξησεων.
Απο αυτό το σημείο, όλα άρχισαν να πηγαινουν στραβά για όλους (με χαμένο το σπορ): Στο ουσιαστικό θεμα των κανονισμων και των παραβολων προστέθηκαν οι αρχαίες (πλέον!) προσωπικές διαφορές μεταξύ των παραγοντων, οι οποιοι έσπευσαν να αγκαλιασουν και να εκμεταλλευθουν την (αρχικά αγνή) κινηση των οδηγων. Ετσι, διαμορφωθηκε ένα «πλάνο» με συνεργασία οδηγων και παραγοντων (όχι όλων των οδηγων ούτε όλων των παραγοντων βεβαιως), που στοχευε στην αλλαγή της διοικησης της ΟΜΑΕ πριν την ληξη της θητείας της και πριν τις επομενες εκλογές.
Δύο ήταν οι
άξονες αυτου του πλανου: Ο πρωτος, το να οδηγηθουν τα πραγματα σε αδιέξοδο με
την άρνηση της Διοικησης να συζητήσει και να υπαναχωρήσει, δειχνοντας αυταρχικο προσωπο. Αυτο επετευχθη επίσης με δύο τροπους. Πρωτον, τα αιτηματα των οδηγων ετεθησαν με την μορφή
τελεσιγράφου «όλα ή τίποτα», κατι που απο μονο του έδειχνε την πορεία των
πραγματων και το ότι η αποχή ήταν "προαποφασισμενη" για πολλους λογους, (καποιους και
οικονομικους), οργανωτικους, προσωπικους, κ.α.
Ο δευτερος τροπος του να φανεί η διοικηση καθετα
αρνητική, ήταν οι επιθετικές και απαξιωτικές δημοσιες ανακοινωσεις των "απεργων", αλλά και οι υβριστικές,
προσβλητικές, υποτιμητικές επιθεσεις που δεχτηκαν προσωπικα οι διοικουντες, όχι
μονο απο τους Αρλεκινους του facebook, αλλά και απο δημοσιογραφικη αρθρογραφία που ξεχείλιζε μίσος
και τοξικοτητα, σε σημείο που δεν έμενε καμμια αμφιβολία στον αναγνωστη για τα
προσωπικά κινητρα, συμπλεγματα, φιλοδοξίες (και εν τέλει μεγάλα προβληματα!) του -όποιου- συντακτη.
Η Διοικηση της Ομοσπονδίας, επισης, έκανε μια σειρά
λαθών που επιδείνωσαν την κατασταση: Αρχικά σε συναντηση με τους επικεφαλής
της επερχομενης αποχής δεν φερθηκε τυπικα ως όφειλε (λησμόνησε το παναρχαιο αστυνομικό
ρητό «ό,τι πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντιον σου»!), και κατοπιν απαντησε στις επιθετικές ανακοινωσεις με αντιστοιχου πνευματος επιστολές στο επισημο site της
Ομοσπονδίας (λησμονωντας επίσης ότι η Αρχή του σπορ αποφασιζει, ανακοινωνει και
συναλλασσεται, αλλά παντα ουδέτερα και ποτέ προσωπικα). Γιατι μπορεί η "απαντηση" να ήταν προσωπική σε άτομα-υβριστές που δεν κατoνομαζονταν, αλλά απευθυνθηκε στο σύνολο των αγωνιζομενων.
Στη συνεχεια, η ομαδα που διοργανωσε την αποχή (και όχι
μονο η «επιτροπη» αλλά και τα «αντιπολιτευόμενα» Σωματεία, οι υποψήφιοι
προεδροι και οι πικραμενοι εξωθεσμικοί υβριστές), προχωρησε στο δευτερο μερος
του πλανου, που ήταν ο οικονομικός στραγγαλισμός της ΟΜΑΕ μέσω μιας μαζικής
αποχής απο την συμμετοχή στους αγωνες (μηδενισμός των παραβόλων αλλά και των εσόδων των αδειών
αθλητή και των αγωνιστικων πινακιδων). Ετσι, πίστευαν, ότι το Διοικητικο
Συμβουλιο θα παραιτείτο, αφου θα βρισκοταν σε αδυναμια αντιμετωπισης των
λειτουργικών εξοδων, της πληρωμης του ασφαλιστικου συμβολαιου, κτλ.
Αυτονόητο, το ότι αυτά όλα δεν μπορεί να σχεδιάστηκαν και
να εφαρμόστηκαν αποκλειστικά και μόνο λογω της ....μελλοντικης απαγορευσης των κουβερτών στις Αναβασεις!
Οι ανθρωποι ήθελαν νεα διοίκηση στο άθλημα (και είχαν «έτοιμο» προεδρο, ΔΣ και ΕΠΑ!)
Δεν είναι γνωστό αν ΟΛΟΙ όσοι απειχαν απο τους αγωνες τους
περασμενους μηνες αντιλαμβανοντο (ή έστω τώρα έχουν αντιληφθεί) ότι αυτή η ομαδα ανθρωπων ταυτόχρονα
κατεστρεφε και το ίδιο το άθλημα, μια και οι οικονομικές ζημιές δεν
επανορθωνονται, όποια διοικηση κι αν αναλαβει.
Αλλά όσο η οικονομικη εικόνα του άμεσου μελλοντος όλων μας επιδεινωνοταν
λογω του πολέμου της Ουκρανίας (κι ας ήρθαν το καλοκαιρι οι τουρίστες στην
Ελλαδα), όλο και περισσοτεροι οδηγοι εύρισκαν εξαιρετικα βολική την αποχή, της
οποίας το μεγεθος και ο βαθμός επιτυχίας θα ήταν σαφως χαμηλοτερα αν τα οικονομικά της χώρας και του λαού ευημερουσαν.
Φυσικά, υπηρξαν και μη-συμμετέχοντες οι οποιοι δεν "έκαναν επανάσταση" αλλά απείχαν απο τους αγώνες περίπου "υποχρεωτικώς", ακριβως λογω της απουσίας συμμετοχών στις κατηγορίες τους, μη θέλοντας να κερδίζουν τους εαυτους τους (Και αυτό είναι προσωπική επιλογή και ελευθερη βουληση του καθενός, το να τρέξει ή να μην τρεξει όπου και όποτε θέλει, και για τους όποιους λόγους. Εδω μιλάμε για την οργανωμένη κατασταση).
Ετσι, με προεξαρχοντες κυρίως τους οδηγους ασφάλτου, τα προβλήματα ματαιώσεων αγωνων έγιναν έντονα και συνεχή, με διαφορες φιλικές "απεργιακές" ιστοσελίδες και αρθρογράφους να καμαρωνουν και να επιχαίρουν με καθε ματαίωση αγώνα που έδινε μια μαχαιριά στο σπορ που υποτιθεται υπηρετούσαν, και με «θυματα» κυρίως τα Ραλλύ, μολονότι υπηρξε μια α- λα καρτ εξαιρεση των δυο Ακροπολις, Ιστορικου και WRC (οπου, και κυρίως στο πρωτο, η "αποχή" περιορίστηκε σε γενική κριτική και σε ειρωνείες προς οργανωτές και συμμετεχοντες).
Πλησιάζοντας στο τέλος της χρονιάς αυτής, βλεπουμε ευτυχως ότι με την ολοκλήρωση του πρωταθληματος αναβασεων αλλά και με πολλους άλλους αγωνες να έχουν γίνει και να γίνονται σε όλη την Ελλάδα, η κατασταση εκτονώνεται,
γιατί αρκετοι πλεον κουράστηκαν απο το θέμα, άλλοι αντεληφθησαν την διαφορά μεταξύ διεκδικησης αιτημάτων και προσωπικής
βεντέτας εξουσίας, οι λυκοφιλίες δεν
άντεξαν και οι μασκες έπεσαν, με τον κάθε ένα να δείχνει το πραγματικο
του προσωπο και τις πραγματικές του προθέσεις.
Ο άλλοτε ισχυρός Σ.Ο.Α.Α. δεν βοηθησε στην σοβαροτερη
κρίση που έχει περάσει το Σπορ, επισης με προσωπική και όχι συλλογική ευθυνη (συγκεκριμενα του
Προέδρου του, που δεν αντεληφθη πλήρως και εγκαιρως την διαφορά μεταξυ εκλογής και ιδιοκτησίας).
Με το περασμα των μηνών, και με την διοικηση της ΟΜΑΕ να δείχνει εξαιρετική αντοχή, οι επικεφαλής δημιουργοι της
όλης καταστασης οργανωθηκαν θεσμικά ώστε να μπορέσουν να γίνουν επισημοι συνομιλητές της Αρχής του Σπορ, δημιουργωντας έναν νεο συνδεσμο αγωνιζομενων
(ΠΑ.Σ.Μ.Α.), ο οποιος είναι υπο ίδρυση και στοχεύει στην πληθωρική συμμετοχή μελων του
στην διοικηση του Αθλήματος, έτσι ώστε ουσιαστικά οι αγωνιζομενοι να διοικουν
το Σπορ, υπο την (υποβοσκουσα) απειλη της αποχής. (Λογικό το ότι όσοι πιστευουν στην απολυτη διακριση των εξουσιών θα απεχουν. Αλλο οδηγός, άλλο οργανωτής, και άλλο νομοθετική και πειθαρχική αρχή).
Σε προσφατη συναντηση της προσωρινής διοικησης του νέου, υπο ίδρυση, συνδέσμου ΠΑ.Σ.Μ.Α. με τα Σωματεία και με επιλεγμένους δημοσιογράφους (όσους είχαν προσκληθεί, στο Auto CLASSIC δεν έγινε η τιμή, γιατί έχει αποκλειστεί ακομα και απο την ενημερωση), στο πανελ υπηρχε η γνωστή ομαδα των επικεφαλής της αποχής (που ενισχυμενοι απο ηρωοποιητικές δημοσιεύσεις φαινεται να έχουν παρει τον ρόλο των σωτηρων και αναμορφωτων του αθληματος πολύ σοβαρά), και μονο ένα μελος απο την προσωρινη διοικηση, έτσι ώστε να μην μενουν απορίες σχετικα με το πραγματικό κουμαντο και τις κατευθύνσεις του νεοσύστατου (5ου τον αριθμό) Ελληνικου συνδεσμου αγωνων αυτοκινήτου.
Στις προτάσεις – αιτηματα που αναρτήθηκαν μετα την συναντηση, υπαρχουν πολλά που έχουν ήδη γίνει, άλλα που γίνονται, άλλα που για να γίνουν χρειάζονται κεφάλαια (τα οποία στέρησε η αποχή), άλλα ανέφικτα (και μερικά ουτοπικά που αναφερονται λογω δημιουργίας εντυπωσεων), κάποια θετικα και προς όφελος όλων (π.χ. βελτιωση ασφαλιστικων ορων), άλλα «φωτογραφικα» για ελαχιστους αγωνιζομενους, και τέλος η οπισθοδρομικη προταση «μικτού» πρωταθληματος Ταχυτητας στο οποίο θα μετράνε (π.χ.) δύο αγωνες Ταχύτητας και τρείς Αναβασεις (!). Επ’ αυτού η πραγματικότητα είναι ότι όταν οι οδηγοι το θελησουν, το ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ, το "αντέξουν" και ετοιμαστούν σωστά, θα υπαρξει ΚΑΝΟΝΙΚΟ πρωταθλημα ταχύτητας, όπως έγινε στο παρελθον.
Κατα τα άλλα, δεν υπαρχουν ουσιαστικές
διαφορές απο τα ανακοινωθέντα της ΟΜΑΕ-ΕΠΑ σχετικα με τον αριθμό αγωνων του
2023, ενω το κρίσιμο θεμα των κουβερτών στις Αναβασεις (που επηρεάζει και
επαγγελματίες, οι οποιοι με τη σειρά τους επηρεάζουν οδηγους - πελατες τους)
μενει να συζητηθεί απο την κοινοτητα του αθλήματος, η οποια θα κληθεί να αποφασίσει αν το να
ακολουθεί μια χώρα τους Κανονισμους της FIA είναι
σωστό ή λαθος! Γιατί η FIA AΠΑΓΟΡΕΥΕΙ
επι ποινη αποκλεισμου όχι μονο τις κουβερτες αλλά και καθε άλλο θερμαντικό μεσο
στις Αναβασεις, βασικα για λογους ασφαλείας (που δημιουργουντο απο την αναγκαστικά γρήγορη κινηση
των αυτοκινητων στους χώρους των πιτς πριν την εκκινηση). Η Βουλγαρία ήταν η τελευταία
χώρα που τις κατήργησε στους Εθνικους της αγωνες, αφηνοντας την Ελλάδα μόνη «κουβερτωμένη» στην Ευρώπη. Αλλά είπαμε, εδω ειναι η χώρα του «έτσι γουστάρω», η χώρα όπου ανθεί η φαιδρά
πορτοκαλέα...
Στα Σκούρτα, στο Rally Sprint Βοιωτίας,
συμμετέχουν 56 πληρωματα, εκ των οποιων τα 16 είναι Ιστορικά αυτοκίνητα Sporting. Αυτός
ο αγωνας, με τις -αναλογικά, για φέτος- πληθωρικές συμμετοχές του σε σύγχρονα και Ιστορικά, σηματοδοτεί το επισημο τέλος της «αποχής», που κούρασε, ταλαιπωρησε,
στενοχώρησε αλλά και απομακρυνε πολυ κοσμο απο το όμορφο σπορ.
Ας ελπισουμε ότι όπως οι αγωνιζομενοι επιστρέφουν σταδιακά στην άσκηση του χόμπυ τους, θα επικρατήσει η λογική και στο σωμα των αντιπολιτευόμενων παραγοντων, και θα έχουν την δημοκρατική ευαισθησία αναμονης μεχρι τις επομενες αρχαιρεσίες της ΟΜΑΕ. Τότε, αντιθετα με ό,τι έκαναν μεχρι τώρα καλυπτόμενοι πισω απο τα αιτήματα των οδηγων, θα (πρέπει να) βγουν μπροστά ανακοινώνοντας τις υποψηφιότητές τους και ξεδιπλωνοντας το σχέδιό τους για ενα καλυτερο σπορ, μαζί φυσικά με ένα ρεαλιστικο πλάνο για το πως θα το χρηματοδοτήσουν.
Και αυτό πρέπει να το κανουν απαραιτήτως, για να μην
μοιάζει το όλο θέμα με το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθουμε καθε χρόνο
στη Δ.Ε.Θ. με τα γενναιοδωρα προγράμματα των πολιτικων αρχηγων, τα οποια οι
ίδιοι αναιρουν και ξεχνουν την δεύτερη κιόλας μερα της εκλογής τους στην
εξουσία. Δ.Π.