Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

 Με όλα αυτά τα εκατομμύρια που σφυρίζουν γύρω μας, έρχονται ξανά στο νου μου σκέψεις και συμπεράσματα πολλών ετών, τα οποία φυσικά πάντα κρατούσα για τον εαυτό μου, αφού όταν ασκείς κάποιο επάγγελμα, ό,τι κι αν πείς για τους "συναδέλφους" και τους ανταγωνιστές σου (σε επιχειρηματικούς κύκλους), εκλαμβάνεται ως κακός ανταγωνισμός και επαγγελματικός φθόνος. Οταν όμως βλέπεις ανεπάγγελτους μπούφους να πλουτίζουν και να ξεφεύγουν οικονομικά σε ασύλληπτα μεγέθη, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς α) πώς τα καταφέρνουν οι ατάλαντοι, και β) που ακριβώς κάνεις εσύ το λάθος, αφού παρά τη σκληρή πολυετή εργασία σου και την αποδοχή/εκτίμηση των φυσικών αποδεκτών της, η"επιτυχία" συνεχίζει να μετριέται με το καλό ή κακό μεροκάματο! Οι επιχειρηματίες-γάτοι λοιπόν, μπορεί να νιαουρίζουν σε διαφορετικό τόνο και εκεί να οφείλεται και η αστραπιαία επιτυχία τους, η πάντα συνδυασμένη με πολιτικές διασυνδέσεις. Γιατί σαφώς δεν πρόκειται -συνήθως- για άτομα με ανησυχίες, χόμπυ, κουλτούρα, ή επιθυμία ενίσχυσης των αγαπημένων τους κλάδων (ποδόσφαιρο και μπάσκετ εξαιρούνται μια και ως ΠΑΕ και ΚΑΕ αποτελούν δυνάμει κερδοφόρες επιχειρήσεις, με φανατικό κοινό που "μετράει" στους ψηφοθηρικούς υπολογισμούς των κομμάτων, άρα εξασφαλίζει και δουλειές και σχετική "ασυλία" στους Προέδρους και παράγοντες).
 Ας έρθουμε όμως τώρα στο Σπορ του Αυτοκινήτου. Στον Μηχανοκίνητο Αθλητισμό. Που ακριβώς ένα χρόνο πριν, στις αρχές του 2013, βρέθηκε σε αδιέξοδο, λόγω του ότι η ΕΛΠΑ όφειλε 100.000 Ευρώ (εκατό χιλιάδες) για δύο ληξιπρόθεσμες δόσεις του Ασφαλιστηρίου Συμβολαίου '13-'14, και δεν μπορούσαν να ξεκινήσουν οι αγώνες! Και εξ' αυτού του λόγου, παρακολούθησε ανήμπορη "την σαρκα της σαρκός της" να σπεύδει να συνεργαστεί με τον "φυσικό" αντίπαλό της (δηλαδή η ΟΜΑΕ με την ΕΛΟΑΑΜ, απο την απόλυτη αντιπαράθεση πέρασαν στην συνεργασία με μεσίτη την ΓΓΑ και κοινό στόχο την διοίκηση του Σπορ). Αλλά και η αναγνωρισμένη Ομοσπονδία με την προσωρινή διοικούσα επιτροπή, πάλεψε για δύο μήνες ακόμα μέχρι να μαζέψει ένα πενηντάρι χιλιάδες για την πρώτη δόση του νέου συμβολαίου, ώστε να αρχίσουν καθυστερημένα οι αγώνες το δεύτερο τρίμηνο του χρόνου! Και δεν είναι αυτό όλο: Στα τέλη φθινοπώρου, προ λίγων μόλις μηνών, χάθηκε το Ράλλυ Ακρόπολις WRC, για ένα και μόνο λόγο: Οτι η ΕΛΠΑ είχε  χρέη απο παράβολα περασμένων ετών στη FIA, ύψους 75.000 (εβδομήντα πέντε χιλιάδων, ή κατ' άλλους 150.000) Ευρώ, ενώ και η εταιρεία promotion που διοργανώνει τον αγώνα όφειλε ένα ποσό στη FIA απο το 2013, που όμως αποπλήρωνε κανονικά. Μπορούμε να βεβαιώσουμε, ότι μέλος του νέου Δ.Σ. της ΕΛΠΑ (που δεν έχει σχέση με το κακό παρελθόν) μιλούσε προσωπικά με τον Ζαν Τοντ το φθινόπωρο και είχαν συμφωνήσει να καταβληθούν περίπου 70.000 μέχρι το τέλος του χρόνου για να γίνει κανονικά το Ακρόπολις WRC. Δεν βρέθηκαν όμως... Και ενώ το Ακρόπολις έγινε IRC, (μια και η FIA δεν κόβει δεσμούς, αν θέλετε και για να διασφαλίσει το χρέος), έχουν αρχίσει ψίθυροι για μη τέλεση του Ιστορικού Ακρόπολις 2014, φυσικά για τo sporting σκέλος μια και η κατηγορία regularity θα γίνει οπωσδήποτε.
 Τι θέλουμε να πούμε με αυτή την παράθεση των (γνωστών) γεγονότων; Οτι από όλα αυτά τα λαμόγια εντός, εκτός ή "πέριξ" Κορυδαλλού που κατηγορούνται για απάτες, καταδολίευση και ξέπλυμα ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ, δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ που να αγαπάει το σπορ και να βάλει το χέρι στη τσέπη να βοηθήσει με πενήντα- εκατό χιλιάρικα. Οχι την ΕΛΠΑ ή την ΟΜΑΕ. Το σπορ. Και το Ράλλυ Ακρόπολις, που είναι εθνική υπόθεση αφού πέρα απο χόμπυ και θέαμα αποτελεί μια κολοσσιαία παγκόσμια διαφήμιση και ένα  ανυπέρβλητο τουριστικό "boost", σε μια εποχή που η χώρα μας έχει απόλυτη ανάγκη το τουριστικό συνάλλαγμα. Εκτός όμως απο όλους αυτούς, υπάρχουν και οι άλλοι. Οι καθ' όλα αξιοπρεπείς, αξιοσέβαστοι, νομιμότατοι και πάμπλουτοι "φίλοι του σπορ", που επίσης δεν διανοήθηκαν καν να βάλουν το χέρι στη τσέπη πέρυσι τέτοιο καιρό ή να κάνουν "ρεφενέ πλουσίων" και να δανείσουν 50.000 Ευρώ στη νεοσύστατη Ομοσπονδία για το ασφαλιστήριο, ώστε να μην αναγκαστεί να τα μαζεύει κατοστάρικο το κατοστάρικο απο τις λισάνς και τον "υποχρεωτικό έρανο" στις Λέσχες της επαρχίας που με δυσκολία βγάζουν το νοίκι τους. Μακάρι να είχαμε, να τα δίναμε με όλη μας την καρδιά. Αλλά είναι σωστό αυτό που λένε, ότι δηλαδή ή καρδιά θα έχεις, ή χρήμα. Και τα δύο μαζί, δεν γίνεται!
 Οι επιπτώσεις της συνεχιζόμενης ανέχειας του Σπορ σε επίπεδο Αρχής, και της έλλειψης ενίσχυσης ζωτικών αναγκών του με (μικρο)ποσά που οι οικονομικά άνετοι της ιστορίας μας χαλάνε σε ένα Σαββατοκύριακο, ή σε πετρέλαια για να πάνε Φλοίσβο- Σπέτσες και πίσω με τα yachts τους, φαίνονται και στο ημερολόγιο των αγώνων του 2014, όπου η διψασμένη για ρευστό ΟΜΑΕ (και ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ εκ των Λεσχών-Σωματείων της) έχει και πάλι συμπεριλάβει δεκάδες τίτλους και εκατοντάδες αγώνες, σε μια προσπάθεια συγκέντρωσης παραβόλων. Μόνο εμείς το βλέπουμε αυτό; Η έχουν όλοι "ψηθεί" και δεν αντιλαμβάνονται ότι σε περιόδους μεγάλης φτώχειας η ενίσχυση μπορεί να έρθει μόνο απο χορηγούς του Σπορ (και όχι μεμονωμένων οδηγών), είτε ιδιωτών είτε εταιριών και οργανισμών; Τι καθόμαστε και γράφουμε όμως, στη χώρα του "ο καθένας για τον εαυτό του"... Ενα τελευταίο μόνο: Μέσα στα πολλά χρόνια που παρακολουθούμε και ζούμε αυτές τις καταστάσεις, μόνο ένα άτομο φαινόταν ικανό και ειλικρινές στην δημιουργία αγωνιστικών υποδομών. Κι αυτός ήταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης, που δεν πρόλαβε ούτε καν να ζήσει. Ολοι οι άλλοι, είτε κρυμμένα συμφέροντα, είτε φτηνά αγορασμένες φιλοδοξίες, είτε "μούφες", είτε ...καβούρια στη τσέπη! Δεν πειράζει όμως. Αν και φτωχός, ο Ελληνας είναι πάντα μεγαλόκαρδος, σε σημείο που φέτος αποφάσισε να ενισχύσει τους καυμένους τους Ιταλούς, προγραμματίζοντας ενα αγώνα του Πρωταθλήματος Ταχύτητος σε πίστα της Ιταλίας...
Δ.Π.