Και, όπως τόσο συχνά συμβαίνει (και) στο "24 Ωρες Ελλάδα", θα φτάσουμε στο θέμα μας μέσω...Θηβών! Ας ξεκινήσουμε.
ΚΕΦ. 1: Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΗΝΥΣΕΩΝ
Γεννήθηκε στην Αμερική, όπου το νομικό σύστημα προσπαθεί απο τη μία να υπερασπίσει το Σύνταγμα και απο την άλλη να καλύψει τις ατέλειές του. Εκεί λοιπόν, αν ήθελες να εξοντώσεις τον αντίπαλό σου, άρχιζες να τον βομβαρδίζεις με μηνύσεις (ακόμα, και κυρίως, χωρίς βάση), που τον εξαντλούσαν οικονομικά και ψυχολογικά, αναγκάζοντάς τον να "συνθηκολογήσει".
Στη χώρα μας, η βιομηχανία μηνύσεων εφαρμόστηκε κυρίως απο τους εργολάβους και τους κατασκευαστές αυθαιρέτων κατοικιών, οι οποίοι τάραζαν στις μηνύσεις και στις καταγγελίες για... πολεοδομικές παραβάσεις τους γείτονες που τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν (και που είχαν κι αυτοί κάπου λερωμένη τη φωλιά τους). Ετσι, ανενόχλητος ο εργολάβος έχτιζε το δάσος ή σήκωνε πολυκατοικία 1500 τ.μ. με άδεια για 150 μέτρα.
Φυσικά, την "βιομηχανία μηνύσεων" εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι πολιτικοί, οι οποίοι καλυμμένοι απο την ασυλία που ψήφιζαν για τον εαυτό τους, απειλούσαν με μηνύσεις οποιονδήποτε τολμούσε να πει, γράψει ή "φανερώσει" κάτι αρνητικό γι' αυτούς και τις οικογένειές τους! Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ΑΠΑΝΤΕΣ οι προβεβλημένοι πολιτικοί απέκτησαν σεβαστές περιουσίες στη διάρκεια των βουλευτικών τους θητειών ΧΩΡΙΣ να ασκούν κάποιο επάγγελμα και χωρίς να είναι όλοι γόνοι και θυγατέρες πλουσίων οικογενειών και μεγάλων τζακιών, αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα της "βιομηχανίας μηνύσεων", η οποία βεβαίως, ακολουθούμενη απο αγωγή, μπορεί όντως να εξοντώσει έναν δημοσιογράφο ή ένα μικρό, ηλεκτρονικό ή έντυπο, ΜΜΕ.
Επειδή ο κόσμος της πολιτικής είναι, με μια λέξη, "αισχρός", αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν απο την πλευρά ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ δημοσιογράφων συχνότατα καλυμμένων πίσω απο την ανωνυμία των blogs. Εκεί, δυστυχώς, οι εκβιασμοί (με οικονομικά ανταλλάγματα) δίνουν και παίρνουν και οι μηνύσεις είναι η μόνη "άμυνα". Αν όμως κάποτε γινόταν γνωστό το πόσες τέτοιες υποθέσεις καταλήγουν σε "συμβιβασμό" έξω απο τις αίθουσες των δικαστηρίων, θα καταλάβαιναν όλοι πόσο αποδοτική αλλά και πόσο "βρώμικη" είναι η βιομηχανία μηνύσεων.
Ηθικόν δίδαγμα: Προτιμότερο να επαναφέρουμε τις μονομαχίες με ξίφη για να ζητούν και να παίρνουν ικανοποίηση οι προσβεβλημένοι δανδήδες, παρά να εισαγάγουμε την βιομηχανία μηνύσεων σε ένα σπορ κυρίως ώριμων και μεσηλίκων κυρίων, οι οποίοι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι καλοπροαίρετοι και δεν έχουν, κρύβουν ή προσδοκούν σε συμφέροντα άλλα πέραν της -ακριβοπληρωμένης- συμμετοχής τους σε εκδηλώσεις, όπως και την ενδεχόμενη βράβευσή τους. Οποιος δε επιμένει και απειλεί, όχι μόνο γίνεται εντελώς γελοίος (κάτι που μπορεί ή και δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα), αλλά γεννά υποψίες ακόμη και σ' αυτούς τους καλοπροαίρετους, σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα της επιμονής του.
ΚΕΦ. 2 : Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ MOTORSPORT
ΚΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ "ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ"
Πριν απο πολλά χρόνια, ένας πελάτης μπήκε στο κατάστημα γνωστού αγωνιζομένου και εμπόρου αυτοκινήτων, ο οποίος όμως φάνηκε να τον αγνοεί ολωσδιόλου. Αφού ο υποψήφιος έκανε μερικές ερωτήσεις για τιμές, χρωματισμούς και λοιπά χωρίς να πάρει απάντηση, ρώτησε τον έμπορο γιατί του φέρεται τόσο αδιάφορα. Και εκείνος του ειπε: "Φίλε μου, για να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο χρειάζονται δύο πράγματα, απόφαση και χρήματα. Κι εγώ απο τις ερωτήσεις σου κατάλαβα ότι έχεις μόνο το πρώτο! 'Οταν βρείς και τα χρήματα, ξαναέλα και ευχαρίστως θα σε εξυπηρετήσω"!
Ακραίο; Δεν νομίζουμε! Πόσοι απο εμάς δεν θέλουμε ένα αυτοκίνητο, ή μια βελτίωση σ' αυτό που έχουμε, ή μια συμμετοχή σε έναν ακριβό αγώνα, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα να κάνουμε πράξη την ειλημμένη απόφασή μας; Το ίδιο συμβαίνει σε αυτούς που διοργανώνουν αγώνες και κατά συνέπεια σε αυτούς που διοικούν το Σπορ: Σίγουρα ξεκινούν απο αγάπη και με κέφι, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι το κυρίαρχο και πρωταρχικό θέμα είναι το οικονομικό. Χωρίς χρήματα δεν μπορείς να έχεις Λέσχη, δεν μπορείς να διοργανώσεις αγώνες, ουτε καν τον δικηγόρο για τα χαρτιά του Πρωτοδικείου δεν μπορείς να πληρώσεις. Πόσω μάλλον αν προσδοκάς να διοικήσεις το Σπορ σε όλες του τις μορφές σε ολόκληρη την επικράτεια! Αρα, βήμα πρώτον, βρίσκουμε χρήματα. Πως; Με συνδρομές μελών. Πως; Με παράβολα συμμετοχής σε εκδηλώσεις. Πως; Με πολλές εκδηλώσεις, ακόμα και σε δύσκολες εποχές. Πως; Με χορηγίες. Και πες ότι αν είμαστε π.χ. μια Λέσχη κλασσικών αυτοκινήτων κάπως τα φέρνουμε βόλτα αφού λόγω ΕΟ ΦΙΛΠΑ και κανονισμών regularity, τα παράβολα είναι χαμηλά. Αν όμως μιλάμε για αγώνες sporting, τα πράγματα αλλάζουν και το παιχνίδι χοντραίνει (και αγριεύει).
Εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια, η "κόντρα" των οδηγών αγώνων με την ΕΛΠΑ είχε σαν κύρια αιτία το οικονομικό. ΟΙ οδηγοί έλεγαν -και σωστά- ότι με τα χρήματα των λισάνς και των συμμετοχών τους στηριζόταν το Σπορ και ζητούσαν διαφάνεια, ενώ η ΕΛΠΑ την αρνείτο και διαχειριζόταν το ταμείο των αγώνων κατά το δοκούν. Φτάνοντας στα τέλη του 2012, οι δύο Ομοσπονδίες αγωνιστικού αυτοκινήτου που διαγκωνίζονταν για αναγνώριση στο κατώφλι του Υφ. Αθλητισμού, είδαν την κατάρρευση της ΕΛΠΑ και ποιούσες την ανάγκην φιλοτιμία, ενώθηκαν κατ' εντολή του κουρασμένου και υπ' ατμόν Γ. Ιωαννίδη, για να εξασφαλίσουν την προσωρινή αναγνώριση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ΕΛΟΑΑΜ και η ΟΜΑΕ έλυσαν τις βαθύτερες διαφορές τους, ούτε ότι η διοίκηση της κάθε μιάς παραιτήθηκε της επιδίωξής της για "αρχηγία" (κάτι θεμιτό, που το βλέπουμε εξ' άλλου σε όλες τις Αθλητικές Ομοσπονδίες, όπου υπεισέρχονται και οι πολιτικές -κομματικές- παρατάξεις, κάτι που περιέργως είτε δεν συμβαίνει είτε δεν είναι εμφανές στην δική μας περίπτωση).
Το οικονομικό, και μόνον αυτό, ήταν η αιτία της επιτάχυνσης των εξελίξεων και της ανάληψης της ηγεσίας του Σπορ απο την Ομοσπονδία (με προσωρινή ονομασία ΟΜΑΕ και προσωρινή διοικούσα επιτροπή, μέχρι τις αρχαιρεσίες όπου θα λάβουν μέρος όλα τα Αθλητικά Σωματεία και θα γίνει η μεγάλη αναμέτρηση των δύο παρατάξεων): Η πτωχευμένη ΕΛΠΑ αδυνατούσε να εξοφλήσει το Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο των αγώνων (που ήταν και πολύ ακριβό, λόγω πιθανών προμηθειών προς τον πράκτορα όπως δείχνουν τα νούμερα) και η νεοαναγνωρισμένη ΟΜΑΕ κατάφερε να υπογράψει νέο συμβόλαιο με καλές παροχές και ευνοικούς όρους. Όμως, γι' αυτό χρειάζονταν χρήματα, που άρχισαν να συγκεντρώνονται απο τις λισάνς και τα παράβολα των αγώνων. Κατά κάποιο τρόπο ακολουθώντας το παράδειγμα της Κυβέρνησης που ζητά συνεχώς χρήματα απο τους πολίτες για να καλύψει τις δημόσιες δαπάνες, έτσι και η ΟΜΑΕ διατήρησε τον δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αγώνων (ως προς την εποχή), με αποτέλεσμα οι διοργανώτριες Λέσχες να πάσχουν και να ματαιώνουν αγώνες ή να κάνουν Ραλλύ με 20 και 25 συμμετοχές, "μπαίνοντας μέσα" αλλά καταβάλλοντας το παράβολο στην ΟΜΑΕ. Και επειδή το 2014, με τα μέχρι τώρα στοιχεία τουλάχιστον, προβλέπεται οικονομικά δυσοίωνο, η νεοσύστατη Ομοσπονδία υποχρεωτικά πρέπει να ψάξει τρόπους να αυξήσει τα πάγια και σταθερά έσοδά της. Και αυτός ο τρόπος δεν είναι άλλος απο τις Ιστορικές εκδηλώσεις regularity οι οποίες συγκεντρώνουν εκατοντάδες συμμετοχές ετησίως και ελέγχονται απο την ΕΟ ΦΙΛΠΑ. Είναι λοιπόν μια αποδεκτή και κατανοητή επιχειρηματική πρακτική το να προσπαθείς να αυξήσεις το μερίδιο αγοράς σου, ακόμα και να το μονοπωλήσεις γιατί εδώ μιλάμε για χομπίστικες διοργανώσεις και όχι για καταναλωτικά αγαθά. Πώς μπορείς να το πετύχεις αυτό, στην περίπτωση των αγώνων regularity; Με τρείς τρόπους: Ο πρώτος, το να χρησιμοποιήσεις την "κρατική" σου υπόσταση ως αναγνωρισμένη Αρχή, με πρόφαση (θέμα υπαρκτό) π.χ. τα μέτρα ασφαλείας, ή την παράβαση στοιχειωδών κανόνων οδικής ασφαλείας σε αδειοδοτημένη εκδήλωση απο την ετέρα Αρχή, δηλαδή την ΕΟ ΦΙΛΠΑ (προτρέχουμε, αλλά να γιατί ο Πρόεδρος της ΕΟ ΦΙΛΠΑ ζητούσε τηλεφωνικώς μέσα στη νύχτα να μην υπάρξει χώμα, προς αποφυγή κινδύνων, στο 24 Ωρες). Ο δεύτερος τρόπος, το να προσπαθήσεις με κάθε τρόπο να απαξιώσεις τις διοργανώσεις αυτές στα μάτια των συμμετεχόντων, οι οποίοι έτσι θα δούν θετικά τις υποσχέσεις ή εξαγγελίες για καλύτερους "αγώνες" regularity υπο την ΟΜΑΕ. Και αυτό το προσπαθείς και με το να συμμετέχεις με στελέχη σου σε αγώνες regularity (και βεβαίως στους πιο δημοφιλείς), σημειώνοντας, καταγράφοντας αλλά και δημιουργώντας θέμα και αναστάτωση εάν υπάρξει αφορμή, προχωρώντας (μέσω δημοσίου διαλόγου) σε αόριστες υποσχέσεις-"απειλές" για ανάληψη του αγώνα απο νέο ισχυρό παίκτη, και καταλήγοντας σε απειλές (άνευ εισαγωγικών) προς όποιον σοβαρά ή με χιούμορ τολμήσει να υπαινιχθεί το αυτονόητο και το θεμιτό, ότι δηλαδή η Ομοσπονδία επιθυμεί να ενσωματώσει την -έστω γρήγορη- regularity, προσδοκώντας και στα έσοδα των ετήσιων λισάνς "παιδιάς" όπως και στα παράβολα ασφάλισης και συμμετοχής (απο οδηγούς και λέσχες αντίστοιχα). Βεβαίως όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι η Ομοσπονδία δεν θα ήθελε και δεν θα μπορούσε να διοργανώσει καλούς αγώνες regularity, ούτε ότι τα στελέχη της βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία ως αγωνιζόμενοι. Αντίθετα, είπαμε πιο πάνω ότι η αγάπη και η καλή πρόθεση προς το άθλημα και υπάρχει και δεν αμφισβητείται, αλλά δυστυχώς όταν υπεισέρχονται θέματα εξουσίας και οικονομικών, η τρίχα γίνεται τριχιά και οι προθέσεις συγκεκριμένων ενεργειών δεν κρύβονται.
Και ο τρίτος τρόπος; Δυστυχώς αυτός δεν είναι "ο Ελληνικός τρόπος", αλλά μακάρι να διαψευσθούμε: Πολύ απλά, παίρνεις τη Λέσχη σου και τα παλληκάρια σου και διοργανώνετε μια παρόμοια, ανταγωνιστική εκδήλωση, που θα δώσει στους συμμετέχοντες όχι απλώς την επιλογή, αλλά την χαρά να απολαμβάνουν εκείνοι (που τα πληρώνουν όλα) τον ανταγωνισμό των Λεσχών και των Αρχών για καλύτερες, οικονομικότερες και ασφαλέστερες εκδηλώσεις. Ιδού λοιπόν, πεδίο οργανωτικής δόξης λαμπρόν!
ΚΕΦ. 3 : Η REGULARITY ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣΟΥΜΑΧΕΡ!
Βλέποντας πλέον απο μακριά την...Θήβα (δηλαδή πλησιάζοντας στην άμεση αναφορά μας στο 24 Ωρες Ελλάδα του 2013), πρέπει να δηλώσουμε ότι μας έχει εντυπωσιάσει η επιμονή δύο μόνο (εκ των 50) συμμετεχόντων, για "ακραίες" καταστάσεις, χωμάτινες διαδρομές, "γρήγορα και νευρικά κομμάτια" κ.α., παρ' ότι -ειδικά αυτοί- γνωρίζουν ότι το 85-90% των οδηγών δεν έχει ουδεμία αγωνιστική εμπειρία και τρέχει με αυτοκίνητα μη ελεγμένα (έστω τυπικά), στερούμενα κάθε σύγχρονου μέσου και συστήματος ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας (ούτε σε ζώνες δεν υποχρεώνουν τα παλαιά οχήματα οι κανονισμοί FIVA), και με τα πληρώματα άνευ κρανών. Σε δύσκολες, πολύωρες και νυχτερινές διαδρομές, είναι απλά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ το να ωθείς ή να υποβάλλεις αυτούς τους ανθρώπους σε τέτοιες δοκιμασίες, τη στιγμή μάλιστα που ξέρεις ότι αν συμβεί το παραμικρό, οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης θα περάσουν πολύ δύσκολες στιγμές απέναντι στη δικαιοσύνη. Και μαζί τους, οι αγώνες και οι εκδηλώσεις regularity, όπως φυσικά και η ΕΟ ΦΙΛΠΑ που εγκρίνει και αδειοδοτεί. Πως λοιπόν να θεωρηθεί ως απλή "σύμπτωση" το ότι οι δύο οδηγοί που έχουν απομείνει να επιμένουν στο "δύσκολο 24ωρο αλλοιώς να το διοργανώσουν άλλοι", είναι στελέχη ή/και συμπαθούντες της μιάς εκ των δύο Ομοσπονδιών που αποτελούν την ΟΜΑΕ, και μάλιστα αυτής που έχει περισσότερη ανάγκη διοργανώσεων, έργου και εσόδων; Οι υπόλοιποι "γρήγοροι" είναι επίσης ακατανόητο γιατί δεν συμμετέχουν στα Ραλλύ και Ραλλυ Σπριντ της ΟΜΑΕ που μάλιστα συγκεντρώνουν πολλά Ιστορικά, οπότε μπορούν να συμπληρωθούν και κατηγορίες. Και κλείνοντας τα περί "συμπτώσεων", οφείλουμε να πούμε ότι δεν αμφισβητείται το αγωνιστικό και φίλαθλο κίνητρο ουδενός εκ των συμμετεχόντων. Απλώς, τίθεται το θέμα του ΠΟΙΑ Αρχή θα εποπτεύσει τον αγώνα που θέλουμε να τρέξουμε. Και κάπου εδώ, σταματάς να πιστεύεις σε συμπτώσεις...
ΚΕΦ 4 : 24 ΩΡΕΣ ΕΛΛΑΔΑ 1997-2012
Σε προηγούμενη ανάρτηση δηλώσαμε ότι αρμόδιοι να μιλήσουν για την φετεινή διοργάνωση είναι μόνο όσοι συμμετείχαν και όχι οι σχολιαστές της πολυθρόνας. Γι' αυτό εξ' άλλου και πιο πάνω αναφερθήκαμε μόνο σε γενικότητες και όχι στα του αγώνα. Φέτος όμως, είχαμε και την τιμητική ιδιότητα του "χορηγού επικοινωνίας", την οποία δεν αξιοποιήσαμε όπως έπρεπε και επιθυμούσαμε, αφού ένα απροσδόκητο πρόβλημα του συνοδηγού μας άφησε εκτός αγώνα λίγο πριν την εκκίνηση. Στο ιστορικό των νικητών των προηγούμενων διοργανώσεων, το αυτοκίνητό μας αναφέρεται 5 φορές στην πρώτη τριάδα (με ισοβαθμία στην πρώτη θέση το 2005), ενώ έχουμε πάρει 10 φορές εκκίνηση, την πρώτη το 2001 με Jaguar Mk2, τις υπόλοιπες 8 με την Alfa Romeo Giulia που αγοράσαμε ακριβώς για να τρέξουμε στο 24ωρο, και 1 με BMW 1600-2. Αυτό δεν μας κάνει μεν παντογνώστες, μας δίνει όμως το δικαίωμα να αναφερθούμε στον σκοπό και στην Ιστορία του 24ώρου, μέσα απο τις αλλαγές που μοιραία φέρνει ο χρόνος και στους διοργανωτές, και στους συμμετέχοντες και στο περιβάλλον όπου κινούμεθα όλοι.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι κανόνες, γενικά στην χώρα μας, συνοψίζονταν στο γεγονός της απουσίας, της έλλειψης ή της μη τήρησής τους. Κάτι όμως που επίσης ΔΕΝ υπήρχε, ήταν Ιστορικοί αγώνες Sporting! Δεν υπήρχε στα Πρωταθλήματα της ΕΛΠΑ κατηγορία Ιστορικών και αυτός ήταν ο λόγος που τόσα και τόσα θαυμάσια καθαρόαιμα αγωνιστικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του '70 και του '80 πετάχτηκαν, παροπλίστηκαν, μετατράπηκαν σε ιδιωτικά ή "παραμορφώθηκαν" για να συνεχίσουν να τρέχουν ανταγωνιστικά στη κατηγορία Ε -σήμερα ΕΕ. Ετσι, όσοι είχαν διατηρήσει τα Ιστορικά τους σε αυθεντική κατάσταση, είχαν ως μόνη επιλογή τα regularity της ΦΙΛΠΑ. Τότε, και συγκεκριμένα στα τέλη του '90, ο Σ. Βαρθολομαίος του ΣΙΣΑ με την μέθοδο της "ακρίβειας δευτερολέπτου" (και όχι της εξειδικευμένης και βαρετά κουραστικής για πολλούς σταθερής μ.ω.τ.), συγκέντρωσε και τους "γρήγορους" αλλά και τα αγωνιστικά κλασσικά, τα οποία βέβαια βρέθηκαν στο στοιχείο τους στο 24 Ωρες και στο Κλασσικό Ακρόπολις ΣΙΣΑ που ακολούθησε. Δυστυχώς, το 2003 που συγκεντρώθηκαν περισσότερα απο 30 ξένα πληρώματα με σπάνια αυτοκίνητα για να απολαύσουν την τιμή και την δόξα συμμετοχής σε ένα κλασσικό REGULARITY FIVA Acropolis, συνάντησαν βουνά και χώματα που διέλυσαν τα πανάκριβα συλλεκτικά αυτοκίνητά τους. Αυτό έδωσε αρνητική "Ευρωπαική" φήμη στον αγώνα, και τα επόμενα χρόνια οι ξένες συμμετοχές λιγόστεψαν, κάτι που δεν άλλαξε (εκτός απο 2-3 χρονιές) και στην εποχή της ΕΛΠΑ (η οποία, λόγω τίτλου, και παρά τις διαφωνίες και αντιδράσεις μέρους του τότε ΔΣ του ΣΙΣΑ, κατάφερε να πάρει την διοργάνωση. Με την ευκαιρία αυτή, και λόγω επαγγελματικής εμπειρίας, δηλώνουμε ότι το σενάριο αυτό είναι αδύνατον να επαναληφθεί με το 24 Ωρες Ελλάδα, το οποίο ο ΣΙΣΑ θα διοργανώνει για όσο και όπως το εκάστοτε ΔΣ του επιθυμεί και αποφασίζει).
Τα χρόνια πέρασαν και παρά την φήμη και την επιτυχία απο απόψεως συμμετοχών του 24ώρου, το οικονομικό και η έλλειψη "εθελοντών" παρέμεναν αγκάθι στην διοργάνωση. Κάποιες χρονιές, ο ευφυής σχεδιασμός απογείωνε τον αγώνα (όπως το 2003 ή 2004 -συγνώμη για το "ή"- στην Β. Εύβοια όπου δεν υπήρχαν ΕΔ αλλά ο τερματισμός κάθε Απλής ήταν η Εκκίνηση της άλλης, και η νύχτα πέρασε στο κυνήγι του χρονόμετρου σαν να ήταν οι ώρες λεπτά!). Και κάποιες άλλες, όπως το 2005 π.χ. στο οποίο αναφερθήκαμε ξανά, η έλλειψη πόρων οδήγησε σε λίγους κριτές και συνεπώς λίγες ΕΔ. Δεν είναι όμως εύκολος ο σχεδιασμός ενός τέτοιου αγώνα, ειδικά αν κάθε χρόνο πρέπει να αλλάζει περιοχή. Είναι μοιραίο να "κρεμάσει" φέτος, να πάει τέλεια του χρόνου κτλ, αλλά βέβαια η οργάνωση δεν μπορεί να σε στέλνει κάθε χρόνο στο γύρο της Λίμνης Πλαστήρα, ή στην ορεινή Ναυπακτία, ή στον Παρνασσό. Λάβετε δε υπ' όψιν, ότι οι "διάσημοι" αγώνες Ραλλύ, γίνονται περίπου στις ίδιες Ειδικές κάθε χρόνο. Το στοιχείο της εναλλαγής του 24ώρου το κάνει οργανωτικά πιο δύσκολο αλλά και γοητευτικό για τους συμμετέχοντες, οπότε ακόμα κι αν μια χρονιά δεν ικανοποιηθούν, ξέρουν ότι την επομένη θα αντιμετωπίσουν κάτι επίσης άγνωστο και πιθανώς πολύ καλύτερο. Αλλά, για μια στιγμή: Ποιοί, πόσοι και σε ποιόν τομέα ΔΕΝ θα ικανοποιηθούν; Τα στατιστικά των συμμετοχών, ακόμα και οι φωτογραφίες απο τις εκκινήσεις, μιλούν μόνες τους: Όχι πάνω απο 5 αυτοκίνητα "αγώνων" διαχρονικά, και μάξιμουμ 10 σε κάποιον αγώνα εμφανίζονται έτοιμα για σκληρά χώματα. Ολοι οι άλλοι συμμετέχοντες έχουν απλά ιστορικά, με μόνη "βελτίωση" τους προβολείς. Και κάτι ακόμα: Είναι θεμιτό το να μαζεύονται παρέες με παρόμοια αυτοκίνητα και εσωτερικό συναγωνισμό, αλλά όχι και τόσο θεμιτό (κι όμως συνηθισμένο) το να αλιεύουν πληροφορίες και λεπτομέρειες για την κατάσταση της διαδρομής από γνωστούς τους υπεύθυνους της οργάνωσης. Φυσικά αυτοί δεν μιλούν ούτε στους πολύ φίλους τους, σφίγγες, αλλά όπως και να το κάνουμε, έκαναν παράξενη εντύπωση τα ΕΛΑΧΙΣΤΑ αυτοκίνητα που εμφανίστηκαν με χωμάτινη προετοιμασία στην εκκίνηση του φετινού ΑΣΦΑΛΤΙΝΟΥ αγώνα. Σύμπτωση; Σύμπτωση.
Πίσω στην Ιστορία, όταν με την αλλαγή των εποχών άρχισαν να αλλάζουν και τα πρόσωπα στο Δ.Σ. του Σ.Ι.Σ.Α., η σύγχρονη αντίληψη έλεγε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο θέμα της ασφάλειας. Κανείς δεν ήθελε να ξαναδεί αυτοκίνητα στο γκρεμό με τραυματισμένα πληρώματα, συγκρούσεις σε μαντρότοιχους και μετωπικές με αγροτικά! Και πράγματι, κάτι ο σχεδιασμός, κάτι οι μ.ω.τ., κάτι τα ωράρια των ανασυγκροτήσεων και βέβαια η (γενικά σωστή) συμπεριφορά των οδηγών, έφεραν τον αγώνα μέχρι το 2013 γεμάτο καλές αναμνήσεις, χωρίς δυσάρεστα και απρόοπτα. Και είναι βέβαιο ότι ακριβώς έτσι θα συνεχίσει.
ΚΕΦ. 5 : 24 ΩΡΕΣ ΕΛΛΑΔΑ 2013
Είπαμε ότι ο σχεδιασμός ενός 24ωρου είναι μια τρομερά δύσκολη και κουραστική δουλειά: Αφήνεις την οικογενειά σου και τρέχεις σαν τον άμοιρο στα βουνά επι εβδομάδες, κάνεις χιλιάδες χιλιόμετρα με το προσωπικό σου αυτοκίνητο (προφανώς επιβαρύνεσαι και με κάποια έξοδα εκτός, ας πούμε, των βενζινών και αν), ξοδεύεις άπειρο χρόνο για να μετρήσεις, να γράψεις και να τυπώσεις το Road book, και μετά απο όλα αυτά είναι πιθανόν να τα ακούσεις κιόλας απο δυσαρεστημένους συμμετέχοντες, επι δικαίω ή αδίκω. Αυτό έγινε φέτος, υπεύθυνος όμως για την τροπή που πήραν τα πράγματα δεν μπορεί να θεωρηθεί ΜΟΝΟ ο σχεδιαστής και Αλυτάρχης του αγώνα, αλλά ολόκληρο το Δ.Σ..Αν κάνουμε κάπου λάθος, παρακαλούμε να μας το επισημάνετε:
-Αν αναθέτεις κάτι εν λευκώ σε κάποιον, ή τον εμπιστεύεσαι απόλυτα (οπότε τον καλύπτεις σε κάθε περίπτωση), ή πιστεύεις ότι κάτι μπορεί να του "ξεφύγει", οπότε τον παίρνεις και πάτε και κάνετε ολόκληρη την διαδρομή μαζί. Στο φινάλε, παίζονται και ζωές μέσα στη νύχτα, όχι μόνο κύπελλα με πρώην ταξί της Γαλλικής αποικιοκρατίας.
-Σε κάθε περίπτωση, έχεις και δεύτερο σχέδιο, πανικoύ, διαφυγής, Plan B, πείτε το όπως θέλετε. Και ξέρεις: "Αν στραβώσει εκεί, κάνουμε αυτό. Αν αργήσουμε παραπέρα, δίνουμε τόσο χρόνο. Αν χρειαστεί να ακυρώσουμε μία απο τις ΕΔ, τους το λέμε σ' εκείνο το σημείο". Και, με δεδομένη την δυσκολία και τους αστάθμητους παράγοντες της νυχτερινής διαδρομής, προβλέπουμε στον ειδικό κανονισμό την οποιαδήποτε ενέργεια, αλλαγή, ακύρωση κτλ., που εμείς οι έμπειροι οργανωτές θεωρούμε οτι μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε. Γιατί τελικά, ακριβώς με ακυρώσεις και αλλαγές ο αγώνας μπόρεσε και ολοκληρώθηκε χωρίς δυσάρεστα (δυσάρεστο συμβάν είναι μόνο ένα ατύχημα), υπήρξαν νικητές και έγινε η απονομή άνευ ενστάσεων. Δίδαγμα για του χρόνου; Μόνο ένα: Ελεγχος και διπλοέλεγχος της διαδρομής πριν αποφασιστεί και γραφτεί, έλεγχος των διαδρομών πολύ πριν περάσει ο πρώτος, αλλά και μετά τον τελευταίο.
Και οι οδηγοί; Κανείς δεν μπορεί να κακίσει ή να κατηγορήσει όποιους πέρασαν το δύσκολο χώμα και με την ψυχή στα δόντια πάλεψαν για το μικρότερο καπέλλο. Και είναι απόλυτα κατανοητό το "άδειασμα", η απογοήτευση ακόμα και η οργή στο άκουσμα της ακύρωσης (αν κάποιοι ήξεραν για τα δύσκολα χώματα φυσικά εξαιρούνται της...κατανόησης, αλλά υποθέτουμε ότι κανείς δεν ήξερε τίποτα). Απο την άλλη μεριά, η λογική λέει, ότι αν αντιμετωπίσεις καθυστερήσεις λόγω ανωτέρας βίας, κατολισθήσεις, κλειστές γέφυρες, απεργία στα πορθμεία (έχει γίνει κι αυτό), δύσβατους δρόμους που ρίχνουν την μ.ω.τ. σε ταχύτητα βηματισμού, σοβαρά λάθη στο road book (που κατά γενική ομολογία φέτος ήταν πολύ καλό), ε τότε ξέρεις ότι η οργάνωση ΣΙΓΟΥΡΑ θα δώσει χρόνο, θα ακυρώσει κάποια ειδική κτλ., οπότε πηγαίνεις όπως πρέπει για να μην σπάσεις το αυτοκίνητο και επικοινωνείς αμέσως μόλις βρείς σήμα με τους υπευθύνους για να σε κατευθύνουν. Τώρα, το πως (και γιατί ) διαχειρίστηκαν τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής την κατάσταση στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι κάτι που μόνο εκείνα ξέρουν. Προφανώς και εντός του Δ.Σ. υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις, αλλά τα εν οίκω μη εν δήμω, και το να βγαίνει σήμερα στη σέντρα ο μέχρι χτες κατάλληλος να σχεδιάσει τον αγώνα, είναι άκομψο όπως κι αν το δει κανείς.
Το 24 Ωρες Ελλάδα πέρασε στην Ιστορία και έμεινε...ιστορικό, όχι τόσο σαν αγώνας αλλά κυρίως σαν διαφωνίες, συζητήσεις, κτλ, κάτι που αδικεί τις προσπάθειες όλων. Σίγουρα οι πάντες βγήκαν σοφότεροι και ελπίζουμε-ευχόμαστε να έχουν καταλάβει (επίσης όλοι, οργανωτές και συμμετέχοντες) ότι η αξία αυτής της εκδήλωσης δεν βρίσκεται ούτε στους χωματόδρομους, ούτε στις παγίδες, ούτε και στα "κόλπα προς αποφυγή ισοβαθμιών", αλλά στην συνεχή οδήγηση. Αν αυξηθούν οι Ε.Δ., αν αυξηθεί ο αριθμός και μειωθεί η διάρκεια των ανασυγκροτήσεων (ιδίως της νυχτερινής), αν αυξηθούν τα χιλιόμετρα (μαζί με Ε.Δ.) ακόμα και περνώντας ανάποδα τη νύχτα απο ίδια μέρη για ευκολία μετακίνησης κριτών, και αν προβληθεί ιδιαίτερα το ότι ένα νορμάλ 1100 μπορεί να χτυπήσει Γενική όπως φέτος (είπαμε, δεν πήγαινε μόνο του!), τότε το 24 Ωρες Ελλάδα θα γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερο, αρχίζοντας απο το 2014!
(Πως; Φτάσαμε και περάσαμε τη Θήβα; Καληνύχτα σας, ή πιο σωστά, καλημέρα σας !). Δ.Π.
ΚΕΦ. 1: Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΗΝΥΣΕΩΝ
Γεννήθηκε στην Αμερική, όπου το νομικό σύστημα προσπαθεί απο τη μία να υπερασπίσει το Σύνταγμα και απο την άλλη να καλύψει τις ατέλειές του. Εκεί λοιπόν, αν ήθελες να εξοντώσεις τον αντίπαλό σου, άρχιζες να τον βομβαρδίζεις με μηνύσεις (ακόμα, και κυρίως, χωρίς βάση), που τον εξαντλούσαν οικονομικά και ψυχολογικά, αναγκάζοντάς τον να "συνθηκολογήσει".
Στη χώρα μας, η βιομηχανία μηνύσεων εφαρμόστηκε κυρίως απο τους εργολάβους και τους κατασκευαστές αυθαιρέτων κατοικιών, οι οποίοι τάραζαν στις μηνύσεις και στις καταγγελίες για... πολεοδομικές παραβάσεις τους γείτονες που τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν (και που είχαν κι αυτοί κάπου λερωμένη τη φωλιά τους). Ετσι, ανενόχλητος ο εργολάβος έχτιζε το δάσος ή σήκωνε πολυκατοικία 1500 τ.μ. με άδεια για 150 μέτρα.
Φυσικά, την "βιομηχανία μηνύσεων" εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι πολιτικοί, οι οποίοι καλυμμένοι απο την ασυλία που ψήφιζαν για τον εαυτό τους, απειλούσαν με μηνύσεις οποιονδήποτε τολμούσε να πει, γράψει ή "φανερώσει" κάτι αρνητικό γι' αυτούς και τις οικογένειές τους! Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ΑΠΑΝΤΕΣ οι προβεβλημένοι πολιτικοί απέκτησαν σεβαστές περιουσίες στη διάρκεια των βουλευτικών τους θητειών ΧΩΡΙΣ να ασκούν κάποιο επάγγελμα και χωρίς να είναι όλοι γόνοι και θυγατέρες πλουσίων οικογενειών και μεγάλων τζακιών, αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα της "βιομηχανίας μηνύσεων", η οποία βεβαίως, ακολουθούμενη απο αγωγή, μπορεί όντως να εξοντώσει έναν δημοσιογράφο ή ένα μικρό, ηλεκτρονικό ή έντυπο, ΜΜΕ.
Επειδή ο κόσμος της πολιτικής είναι, με μια λέξη, "αισχρός", αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν απο την πλευρά ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ δημοσιογράφων συχνότατα καλυμμένων πίσω απο την ανωνυμία των blogs. Εκεί, δυστυχώς, οι εκβιασμοί (με οικονομικά ανταλλάγματα) δίνουν και παίρνουν και οι μηνύσεις είναι η μόνη "άμυνα". Αν όμως κάποτε γινόταν γνωστό το πόσες τέτοιες υποθέσεις καταλήγουν σε "συμβιβασμό" έξω απο τις αίθουσες των δικαστηρίων, θα καταλάβαιναν όλοι πόσο αποδοτική αλλά και πόσο "βρώμικη" είναι η βιομηχανία μηνύσεων.
Ηθικόν δίδαγμα: Προτιμότερο να επαναφέρουμε τις μονομαχίες με ξίφη για να ζητούν και να παίρνουν ικανοποίηση οι προσβεβλημένοι δανδήδες, παρά να εισαγάγουμε την βιομηχανία μηνύσεων σε ένα σπορ κυρίως ώριμων και μεσηλίκων κυρίων, οι οποίοι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι καλοπροαίρετοι και δεν έχουν, κρύβουν ή προσδοκούν σε συμφέροντα άλλα πέραν της -ακριβοπληρωμένης- συμμετοχής τους σε εκδηλώσεις, όπως και την ενδεχόμενη βράβευσή τους. Οποιος δε επιμένει και απειλεί, όχι μόνο γίνεται εντελώς γελοίος (κάτι που μπορεί ή και δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα), αλλά γεννά υποψίες ακόμη και σ' αυτούς τους καλοπροαίρετους, σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα της επιμονής του.
ΚΕΦ. 2 : Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ MOTORSPORT
ΚΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ "ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ"
Πριν απο πολλά χρόνια, ένας πελάτης μπήκε στο κατάστημα γνωστού αγωνιζομένου και εμπόρου αυτοκινήτων, ο οποίος όμως φάνηκε να τον αγνοεί ολωσδιόλου. Αφού ο υποψήφιος έκανε μερικές ερωτήσεις για τιμές, χρωματισμούς και λοιπά χωρίς να πάρει απάντηση, ρώτησε τον έμπορο γιατί του φέρεται τόσο αδιάφορα. Και εκείνος του ειπε: "Φίλε μου, για να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο χρειάζονται δύο πράγματα, απόφαση και χρήματα. Κι εγώ απο τις ερωτήσεις σου κατάλαβα ότι έχεις μόνο το πρώτο! 'Οταν βρείς και τα χρήματα, ξαναέλα και ευχαρίστως θα σε εξυπηρετήσω"!
Ακραίο; Δεν νομίζουμε! Πόσοι απο εμάς δεν θέλουμε ένα αυτοκίνητο, ή μια βελτίωση σ' αυτό που έχουμε, ή μια συμμετοχή σε έναν ακριβό αγώνα, αλλά δεν έχουμε τα χρήματα να κάνουμε πράξη την ειλημμένη απόφασή μας; Το ίδιο συμβαίνει σε αυτούς που διοργανώνουν αγώνες και κατά συνέπεια σε αυτούς που διοικούν το Σπορ: Σίγουρα ξεκινούν απο αγάπη και με κέφι, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι το κυρίαρχο και πρωταρχικό θέμα είναι το οικονομικό. Χωρίς χρήματα δεν μπορείς να έχεις Λέσχη, δεν μπορείς να διοργανώσεις αγώνες, ουτε καν τον δικηγόρο για τα χαρτιά του Πρωτοδικείου δεν μπορείς να πληρώσεις. Πόσω μάλλον αν προσδοκάς να διοικήσεις το Σπορ σε όλες του τις μορφές σε ολόκληρη την επικράτεια! Αρα, βήμα πρώτον, βρίσκουμε χρήματα. Πως; Με συνδρομές μελών. Πως; Με παράβολα συμμετοχής σε εκδηλώσεις. Πως; Με πολλές εκδηλώσεις, ακόμα και σε δύσκολες εποχές. Πως; Με χορηγίες. Και πες ότι αν είμαστε π.χ. μια Λέσχη κλασσικών αυτοκινήτων κάπως τα φέρνουμε βόλτα αφού λόγω ΕΟ ΦΙΛΠΑ και κανονισμών regularity, τα παράβολα είναι χαμηλά. Αν όμως μιλάμε για αγώνες sporting, τα πράγματα αλλάζουν και το παιχνίδι χοντραίνει (και αγριεύει).
Εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια, η "κόντρα" των οδηγών αγώνων με την ΕΛΠΑ είχε σαν κύρια αιτία το οικονομικό. ΟΙ οδηγοί έλεγαν -και σωστά- ότι με τα χρήματα των λισάνς και των συμμετοχών τους στηριζόταν το Σπορ και ζητούσαν διαφάνεια, ενώ η ΕΛΠΑ την αρνείτο και διαχειριζόταν το ταμείο των αγώνων κατά το δοκούν. Φτάνοντας στα τέλη του 2012, οι δύο Ομοσπονδίες αγωνιστικού αυτοκινήτου που διαγκωνίζονταν για αναγνώριση στο κατώφλι του Υφ. Αθλητισμού, είδαν την κατάρρευση της ΕΛΠΑ και ποιούσες την ανάγκην φιλοτιμία, ενώθηκαν κατ' εντολή του κουρασμένου και υπ' ατμόν Γ. Ιωαννίδη, για να εξασφαλίσουν την προσωρινή αναγνώριση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ΕΛΟΑΑΜ και η ΟΜΑΕ έλυσαν τις βαθύτερες διαφορές τους, ούτε ότι η διοίκηση της κάθε μιάς παραιτήθηκε της επιδίωξής της για "αρχηγία" (κάτι θεμιτό, που το βλέπουμε εξ' άλλου σε όλες τις Αθλητικές Ομοσπονδίες, όπου υπεισέρχονται και οι πολιτικές -κομματικές- παρατάξεις, κάτι που περιέργως είτε δεν συμβαίνει είτε δεν είναι εμφανές στην δική μας περίπτωση).
Το οικονομικό, και μόνον αυτό, ήταν η αιτία της επιτάχυνσης των εξελίξεων και της ανάληψης της ηγεσίας του Σπορ απο την Ομοσπονδία (με προσωρινή ονομασία ΟΜΑΕ και προσωρινή διοικούσα επιτροπή, μέχρι τις αρχαιρεσίες όπου θα λάβουν μέρος όλα τα Αθλητικά Σωματεία και θα γίνει η μεγάλη αναμέτρηση των δύο παρατάξεων): Η πτωχευμένη ΕΛΠΑ αδυνατούσε να εξοφλήσει το Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο των αγώνων (που ήταν και πολύ ακριβό, λόγω πιθανών προμηθειών προς τον πράκτορα όπως δείχνουν τα νούμερα) και η νεοαναγνωρισμένη ΟΜΑΕ κατάφερε να υπογράψει νέο συμβόλαιο με καλές παροχές και ευνοικούς όρους. Όμως, γι' αυτό χρειάζονταν χρήματα, που άρχισαν να συγκεντρώνονται απο τις λισάνς και τα παράβολα των αγώνων. Κατά κάποιο τρόπο ακολουθώντας το παράδειγμα της Κυβέρνησης που ζητά συνεχώς χρήματα απο τους πολίτες για να καλύψει τις δημόσιες δαπάνες, έτσι και η ΟΜΑΕ διατήρησε τον δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αγώνων (ως προς την εποχή), με αποτέλεσμα οι διοργανώτριες Λέσχες να πάσχουν και να ματαιώνουν αγώνες ή να κάνουν Ραλλύ με 20 και 25 συμμετοχές, "μπαίνοντας μέσα" αλλά καταβάλλοντας το παράβολο στην ΟΜΑΕ. Και επειδή το 2014, με τα μέχρι τώρα στοιχεία τουλάχιστον, προβλέπεται οικονομικά δυσοίωνο, η νεοσύστατη Ομοσπονδία υποχρεωτικά πρέπει να ψάξει τρόπους να αυξήσει τα πάγια και σταθερά έσοδά της. Και αυτός ο τρόπος δεν είναι άλλος απο τις Ιστορικές εκδηλώσεις regularity οι οποίες συγκεντρώνουν εκατοντάδες συμμετοχές ετησίως και ελέγχονται απο την ΕΟ ΦΙΛΠΑ. Είναι λοιπόν μια αποδεκτή και κατανοητή επιχειρηματική πρακτική το να προσπαθείς να αυξήσεις το μερίδιο αγοράς σου, ακόμα και να το μονοπωλήσεις γιατί εδώ μιλάμε για χομπίστικες διοργανώσεις και όχι για καταναλωτικά αγαθά. Πώς μπορείς να το πετύχεις αυτό, στην περίπτωση των αγώνων regularity; Με τρείς τρόπους: Ο πρώτος, το να χρησιμοποιήσεις την "κρατική" σου υπόσταση ως αναγνωρισμένη Αρχή, με πρόφαση (θέμα υπαρκτό) π.χ. τα μέτρα ασφαλείας, ή την παράβαση στοιχειωδών κανόνων οδικής ασφαλείας σε αδειοδοτημένη εκδήλωση απο την ετέρα Αρχή, δηλαδή την ΕΟ ΦΙΛΠΑ (προτρέχουμε, αλλά να γιατί ο Πρόεδρος της ΕΟ ΦΙΛΠΑ ζητούσε τηλεφωνικώς μέσα στη νύχτα να μην υπάρξει χώμα, προς αποφυγή κινδύνων, στο 24 Ωρες). Ο δεύτερος τρόπος, το να προσπαθήσεις με κάθε τρόπο να απαξιώσεις τις διοργανώσεις αυτές στα μάτια των συμμετεχόντων, οι οποίοι έτσι θα δούν θετικά τις υποσχέσεις ή εξαγγελίες για καλύτερους "αγώνες" regularity υπο την ΟΜΑΕ. Και αυτό το προσπαθείς και με το να συμμετέχεις με στελέχη σου σε αγώνες regularity (και βεβαίως στους πιο δημοφιλείς), σημειώνοντας, καταγράφοντας αλλά και δημιουργώντας θέμα και αναστάτωση εάν υπάρξει αφορμή, προχωρώντας (μέσω δημοσίου διαλόγου) σε αόριστες υποσχέσεις-"απειλές" για ανάληψη του αγώνα απο νέο ισχυρό παίκτη, και καταλήγοντας σε απειλές (άνευ εισαγωγικών) προς όποιον σοβαρά ή με χιούμορ τολμήσει να υπαινιχθεί το αυτονόητο και το θεμιτό, ότι δηλαδή η Ομοσπονδία επιθυμεί να ενσωματώσει την -έστω γρήγορη- regularity, προσδοκώντας και στα έσοδα των ετήσιων λισάνς "παιδιάς" όπως και στα παράβολα ασφάλισης και συμμετοχής (απο οδηγούς και λέσχες αντίστοιχα). Βεβαίως όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι η Ομοσπονδία δεν θα ήθελε και δεν θα μπορούσε να διοργανώσει καλούς αγώνες regularity, ούτε ότι τα στελέχη της βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία ως αγωνιζόμενοι. Αντίθετα, είπαμε πιο πάνω ότι η αγάπη και η καλή πρόθεση προς το άθλημα και υπάρχει και δεν αμφισβητείται, αλλά δυστυχώς όταν υπεισέρχονται θέματα εξουσίας και οικονομικών, η τρίχα γίνεται τριχιά και οι προθέσεις συγκεκριμένων ενεργειών δεν κρύβονται.
Και ο τρίτος τρόπος; Δυστυχώς αυτός δεν είναι "ο Ελληνικός τρόπος", αλλά μακάρι να διαψευσθούμε: Πολύ απλά, παίρνεις τη Λέσχη σου και τα παλληκάρια σου και διοργανώνετε μια παρόμοια, ανταγωνιστική εκδήλωση, που θα δώσει στους συμμετέχοντες όχι απλώς την επιλογή, αλλά την χαρά να απολαμβάνουν εκείνοι (που τα πληρώνουν όλα) τον ανταγωνισμό των Λεσχών και των Αρχών για καλύτερες, οικονομικότερες και ασφαλέστερες εκδηλώσεις. Ιδού λοιπόν, πεδίο οργανωτικής δόξης λαμπρόν!
ΚΕΦ. 3 : Η REGULARITY ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣΟΥΜΑΧΕΡ!
Βλέποντας πλέον απο μακριά την...Θήβα (δηλαδή πλησιάζοντας στην άμεση αναφορά μας στο 24 Ωρες Ελλάδα του 2013), πρέπει να δηλώσουμε ότι μας έχει εντυπωσιάσει η επιμονή δύο μόνο (εκ των 50) συμμετεχόντων, για "ακραίες" καταστάσεις, χωμάτινες διαδρομές, "γρήγορα και νευρικά κομμάτια" κ.α., παρ' ότι -ειδικά αυτοί- γνωρίζουν ότι το 85-90% των οδηγών δεν έχει ουδεμία αγωνιστική εμπειρία και τρέχει με αυτοκίνητα μη ελεγμένα (έστω τυπικά), στερούμενα κάθε σύγχρονου μέσου και συστήματος ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας (ούτε σε ζώνες δεν υποχρεώνουν τα παλαιά οχήματα οι κανονισμοί FIVA), και με τα πληρώματα άνευ κρανών. Σε δύσκολες, πολύωρες και νυχτερινές διαδρομές, είναι απλά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ το να ωθείς ή να υποβάλλεις αυτούς τους ανθρώπους σε τέτοιες δοκιμασίες, τη στιγμή μάλιστα που ξέρεις ότι αν συμβεί το παραμικρό, οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης θα περάσουν πολύ δύσκολες στιγμές απέναντι στη δικαιοσύνη. Και μαζί τους, οι αγώνες και οι εκδηλώσεις regularity, όπως φυσικά και η ΕΟ ΦΙΛΠΑ που εγκρίνει και αδειοδοτεί. Πως λοιπόν να θεωρηθεί ως απλή "σύμπτωση" το ότι οι δύο οδηγοί που έχουν απομείνει να επιμένουν στο "δύσκολο 24ωρο αλλοιώς να το διοργανώσουν άλλοι", είναι στελέχη ή/και συμπαθούντες της μιάς εκ των δύο Ομοσπονδιών που αποτελούν την ΟΜΑΕ, και μάλιστα αυτής που έχει περισσότερη ανάγκη διοργανώσεων, έργου και εσόδων; Οι υπόλοιποι "γρήγοροι" είναι επίσης ακατανόητο γιατί δεν συμμετέχουν στα Ραλλύ και Ραλλυ Σπριντ της ΟΜΑΕ που μάλιστα συγκεντρώνουν πολλά Ιστορικά, οπότε μπορούν να συμπληρωθούν και κατηγορίες. Και κλείνοντας τα περί "συμπτώσεων", οφείλουμε να πούμε ότι δεν αμφισβητείται το αγωνιστικό και φίλαθλο κίνητρο ουδενός εκ των συμμετεχόντων. Απλώς, τίθεται το θέμα του ΠΟΙΑ Αρχή θα εποπτεύσει τον αγώνα που θέλουμε να τρέξουμε. Και κάπου εδώ, σταματάς να πιστεύεις σε συμπτώσεις...
ΚΕΦ 4 : 24 ΩΡΕΣ ΕΛΛΑΔΑ 1997-2012
Σε προηγούμενη ανάρτηση δηλώσαμε ότι αρμόδιοι να μιλήσουν για την φετεινή διοργάνωση είναι μόνο όσοι συμμετείχαν και όχι οι σχολιαστές της πολυθρόνας. Γι' αυτό εξ' άλλου και πιο πάνω αναφερθήκαμε μόνο σε γενικότητες και όχι στα του αγώνα. Φέτος όμως, είχαμε και την τιμητική ιδιότητα του "χορηγού επικοινωνίας", την οποία δεν αξιοποιήσαμε όπως έπρεπε και επιθυμούσαμε, αφού ένα απροσδόκητο πρόβλημα του συνοδηγού μας άφησε εκτός αγώνα λίγο πριν την εκκίνηση. Στο ιστορικό των νικητών των προηγούμενων διοργανώσεων, το αυτοκίνητό μας αναφέρεται 5 φορές στην πρώτη τριάδα (με ισοβαθμία στην πρώτη θέση το 2005), ενώ έχουμε πάρει 10 φορές εκκίνηση, την πρώτη το 2001 με Jaguar Mk2, τις υπόλοιπες 8 με την Alfa Romeo Giulia που αγοράσαμε ακριβώς για να τρέξουμε στο 24ωρο, και 1 με BMW 1600-2. Αυτό δεν μας κάνει μεν παντογνώστες, μας δίνει όμως το δικαίωμα να αναφερθούμε στον σκοπό και στην Ιστορία του 24ώρου, μέσα απο τις αλλαγές που μοιραία φέρνει ο χρόνος και στους διοργανωτές, και στους συμμετέχοντες και στο περιβάλλον όπου κινούμεθα όλοι.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι κανόνες, γενικά στην χώρα μας, συνοψίζονταν στο γεγονός της απουσίας, της έλλειψης ή της μη τήρησής τους. Κάτι όμως που επίσης ΔΕΝ υπήρχε, ήταν Ιστορικοί αγώνες Sporting! Δεν υπήρχε στα Πρωταθλήματα της ΕΛΠΑ κατηγορία Ιστορικών και αυτός ήταν ο λόγος που τόσα και τόσα θαυμάσια καθαρόαιμα αγωνιστικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του '70 και του '80 πετάχτηκαν, παροπλίστηκαν, μετατράπηκαν σε ιδιωτικά ή "παραμορφώθηκαν" για να συνεχίσουν να τρέχουν ανταγωνιστικά στη κατηγορία Ε -σήμερα ΕΕ. Ετσι, όσοι είχαν διατηρήσει τα Ιστορικά τους σε αυθεντική κατάσταση, είχαν ως μόνη επιλογή τα regularity της ΦΙΛΠΑ. Τότε, και συγκεκριμένα στα τέλη του '90, ο Σ. Βαρθολομαίος του ΣΙΣΑ με την μέθοδο της "ακρίβειας δευτερολέπτου" (και όχι της εξειδικευμένης και βαρετά κουραστικής για πολλούς σταθερής μ.ω.τ.), συγκέντρωσε και τους "γρήγορους" αλλά και τα αγωνιστικά κλασσικά, τα οποία βέβαια βρέθηκαν στο στοιχείο τους στο 24 Ωρες και στο Κλασσικό Ακρόπολις ΣΙΣΑ που ακολούθησε. Δυστυχώς, το 2003 που συγκεντρώθηκαν περισσότερα απο 30 ξένα πληρώματα με σπάνια αυτοκίνητα για να απολαύσουν την τιμή και την δόξα συμμετοχής σε ένα κλασσικό REGULARITY FIVA Acropolis, συνάντησαν βουνά και χώματα που διέλυσαν τα πανάκριβα συλλεκτικά αυτοκίνητά τους. Αυτό έδωσε αρνητική "Ευρωπαική" φήμη στον αγώνα, και τα επόμενα χρόνια οι ξένες συμμετοχές λιγόστεψαν, κάτι που δεν άλλαξε (εκτός απο 2-3 χρονιές) και στην εποχή της ΕΛΠΑ (η οποία, λόγω τίτλου, και παρά τις διαφωνίες και αντιδράσεις μέρους του τότε ΔΣ του ΣΙΣΑ, κατάφερε να πάρει την διοργάνωση. Με την ευκαιρία αυτή, και λόγω επαγγελματικής εμπειρίας, δηλώνουμε ότι το σενάριο αυτό είναι αδύνατον να επαναληφθεί με το 24 Ωρες Ελλάδα, το οποίο ο ΣΙΣΑ θα διοργανώνει για όσο και όπως το εκάστοτε ΔΣ του επιθυμεί και αποφασίζει).
Τα χρόνια πέρασαν και παρά την φήμη και την επιτυχία απο απόψεως συμμετοχών του 24ώρου, το οικονομικό και η έλλειψη "εθελοντών" παρέμεναν αγκάθι στην διοργάνωση. Κάποιες χρονιές, ο ευφυής σχεδιασμός απογείωνε τον αγώνα (όπως το 2003 ή 2004 -συγνώμη για το "ή"- στην Β. Εύβοια όπου δεν υπήρχαν ΕΔ αλλά ο τερματισμός κάθε Απλής ήταν η Εκκίνηση της άλλης, και η νύχτα πέρασε στο κυνήγι του χρονόμετρου σαν να ήταν οι ώρες λεπτά!). Και κάποιες άλλες, όπως το 2005 π.χ. στο οποίο αναφερθήκαμε ξανά, η έλλειψη πόρων οδήγησε σε λίγους κριτές και συνεπώς λίγες ΕΔ. Δεν είναι όμως εύκολος ο σχεδιασμός ενός τέτοιου αγώνα, ειδικά αν κάθε χρόνο πρέπει να αλλάζει περιοχή. Είναι μοιραίο να "κρεμάσει" φέτος, να πάει τέλεια του χρόνου κτλ, αλλά βέβαια η οργάνωση δεν μπορεί να σε στέλνει κάθε χρόνο στο γύρο της Λίμνης Πλαστήρα, ή στην ορεινή Ναυπακτία, ή στον Παρνασσό. Λάβετε δε υπ' όψιν, ότι οι "διάσημοι" αγώνες Ραλλύ, γίνονται περίπου στις ίδιες Ειδικές κάθε χρόνο. Το στοιχείο της εναλλαγής του 24ώρου το κάνει οργανωτικά πιο δύσκολο αλλά και γοητευτικό για τους συμμετέχοντες, οπότε ακόμα κι αν μια χρονιά δεν ικανοποιηθούν, ξέρουν ότι την επομένη θα αντιμετωπίσουν κάτι επίσης άγνωστο και πιθανώς πολύ καλύτερο. Αλλά, για μια στιγμή: Ποιοί, πόσοι και σε ποιόν τομέα ΔΕΝ θα ικανοποιηθούν; Τα στατιστικά των συμμετοχών, ακόμα και οι φωτογραφίες απο τις εκκινήσεις, μιλούν μόνες τους: Όχι πάνω απο 5 αυτοκίνητα "αγώνων" διαχρονικά, και μάξιμουμ 10 σε κάποιον αγώνα εμφανίζονται έτοιμα για σκληρά χώματα. Ολοι οι άλλοι συμμετέχοντες έχουν απλά ιστορικά, με μόνη "βελτίωση" τους προβολείς. Και κάτι ακόμα: Είναι θεμιτό το να μαζεύονται παρέες με παρόμοια αυτοκίνητα και εσωτερικό συναγωνισμό, αλλά όχι και τόσο θεμιτό (κι όμως συνηθισμένο) το να αλιεύουν πληροφορίες και λεπτομέρειες για την κατάσταση της διαδρομής από γνωστούς τους υπεύθυνους της οργάνωσης. Φυσικά αυτοί δεν μιλούν ούτε στους πολύ φίλους τους, σφίγγες, αλλά όπως και να το κάνουμε, έκαναν παράξενη εντύπωση τα ΕΛΑΧΙΣΤΑ αυτοκίνητα που εμφανίστηκαν με χωμάτινη προετοιμασία στην εκκίνηση του φετινού ΑΣΦΑΛΤΙΝΟΥ αγώνα. Σύμπτωση; Σύμπτωση.
Πίσω στην Ιστορία, όταν με την αλλαγή των εποχών άρχισαν να αλλάζουν και τα πρόσωπα στο Δ.Σ. του Σ.Ι.Σ.Α., η σύγχρονη αντίληψη έλεγε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο θέμα της ασφάλειας. Κανείς δεν ήθελε να ξαναδεί αυτοκίνητα στο γκρεμό με τραυματισμένα πληρώματα, συγκρούσεις σε μαντρότοιχους και μετωπικές με αγροτικά! Και πράγματι, κάτι ο σχεδιασμός, κάτι οι μ.ω.τ., κάτι τα ωράρια των ανασυγκροτήσεων και βέβαια η (γενικά σωστή) συμπεριφορά των οδηγών, έφεραν τον αγώνα μέχρι το 2013 γεμάτο καλές αναμνήσεις, χωρίς δυσάρεστα και απρόοπτα. Και είναι βέβαιο ότι ακριβώς έτσι θα συνεχίσει.
ΚΕΦ. 5 : 24 ΩΡΕΣ ΕΛΛΑΔΑ 2013
Είπαμε ότι ο σχεδιασμός ενός 24ωρου είναι μια τρομερά δύσκολη και κουραστική δουλειά: Αφήνεις την οικογενειά σου και τρέχεις σαν τον άμοιρο στα βουνά επι εβδομάδες, κάνεις χιλιάδες χιλιόμετρα με το προσωπικό σου αυτοκίνητο (προφανώς επιβαρύνεσαι και με κάποια έξοδα εκτός, ας πούμε, των βενζινών και αν), ξοδεύεις άπειρο χρόνο για να μετρήσεις, να γράψεις και να τυπώσεις το Road book, και μετά απο όλα αυτά είναι πιθανόν να τα ακούσεις κιόλας απο δυσαρεστημένους συμμετέχοντες, επι δικαίω ή αδίκω. Αυτό έγινε φέτος, υπεύθυνος όμως για την τροπή που πήραν τα πράγματα δεν μπορεί να θεωρηθεί ΜΟΝΟ ο σχεδιαστής και Αλυτάρχης του αγώνα, αλλά ολόκληρο το Δ.Σ..Αν κάνουμε κάπου λάθος, παρακαλούμε να μας το επισημάνετε:
-Αν αναθέτεις κάτι εν λευκώ σε κάποιον, ή τον εμπιστεύεσαι απόλυτα (οπότε τον καλύπτεις σε κάθε περίπτωση), ή πιστεύεις ότι κάτι μπορεί να του "ξεφύγει", οπότε τον παίρνεις και πάτε και κάνετε ολόκληρη την διαδρομή μαζί. Στο φινάλε, παίζονται και ζωές μέσα στη νύχτα, όχι μόνο κύπελλα με πρώην ταξί της Γαλλικής αποικιοκρατίας.
-Σε κάθε περίπτωση, έχεις και δεύτερο σχέδιο, πανικoύ, διαφυγής, Plan B, πείτε το όπως θέλετε. Και ξέρεις: "Αν στραβώσει εκεί, κάνουμε αυτό. Αν αργήσουμε παραπέρα, δίνουμε τόσο χρόνο. Αν χρειαστεί να ακυρώσουμε μία απο τις ΕΔ, τους το λέμε σ' εκείνο το σημείο". Και, με δεδομένη την δυσκολία και τους αστάθμητους παράγοντες της νυχτερινής διαδρομής, προβλέπουμε στον ειδικό κανονισμό την οποιαδήποτε ενέργεια, αλλαγή, ακύρωση κτλ., που εμείς οι έμπειροι οργανωτές θεωρούμε οτι μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε. Γιατί τελικά, ακριβώς με ακυρώσεις και αλλαγές ο αγώνας μπόρεσε και ολοκληρώθηκε χωρίς δυσάρεστα (δυσάρεστο συμβάν είναι μόνο ένα ατύχημα), υπήρξαν νικητές και έγινε η απονομή άνευ ενστάσεων. Δίδαγμα για του χρόνου; Μόνο ένα: Ελεγχος και διπλοέλεγχος της διαδρομής πριν αποφασιστεί και γραφτεί, έλεγχος των διαδρομών πολύ πριν περάσει ο πρώτος, αλλά και μετά τον τελευταίο.
Και οι οδηγοί; Κανείς δεν μπορεί να κακίσει ή να κατηγορήσει όποιους πέρασαν το δύσκολο χώμα και με την ψυχή στα δόντια πάλεψαν για το μικρότερο καπέλλο. Και είναι απόλυτα κατανοητό το "άδειασμα", η απογοήτευση ακόμα και η οργή στο άκουσμα της ακύρωσης (αν κάποιοι ήξεραν για τα δύσκολα χώματα φυσικά εξαιρούνται της...κατανόησης, αλλά υποθέτουμε ότι κανείς δεν ήξερε τίποτα). Απο την άλλη μεριά, η λογική λέει, ότι αν αντιμετωπίσεις καθυστερήσεις λόγω ανωτέρας βίας, κατολισθήσεις, κλειστές γέφυρες, απεργία στα πορθμεία (έχει γίνει κι αυτό), δύσβατους δρόμους που ρίχνουν την μ.ω.τ. σε ταχύτητα βηματισμού, σοβαρά λάθη στο road book (που κατά γενική ομολογία φέτος ήταν πολύ καλό), ε τότε ξέρεις ότι η οργάνωση ΣΙΓΟΥΡΑ θα δώσει χρόνο, θα ακυρώσει κάποια ειδική κτλ., οπότε πηγαίνεις όπως πρέπει για να μην σπάσεις το αυτοκίνητο και επικοινωνείς αμέσως μόλις βρείς σήμα με τους υπευθύνους για να σε κατευθύνουν. Τώρα, το πως (και γιατί ) διαχειρίστηκαν τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής την κατάσταση στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι κάτι που μόνο εκείνα ξέρουν. Προφανώς και εντός του Δ.Σ. υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις, αλλά τα εν οίκω μη εν δήμω, και το να βγαίνει σήμερα στη σέντρα ο μέχρι χτες κατάλληλος να σχεδιάσει τον αγώνα, είναι άκομψο όπως κι αν το δει κανείς.
Το 24 Ωρες Ελλάδα πέρασε στην Ιστορία και έμεινε...ιστορικό, όχι τόσο σαν αγώνας αλλά κυρίως σαν διαφωνίες, συζητήσεις, κτλ, κάτι που αδικεί τις προσπάθειες όλων. Σίγουρα οι πάντες βγήκαν σοφότεροι και ελπίζουμε-ευχόμαστε να έχουν καταλάβει (επίσης όλοι, οργανωτές και συμμετέχοντες) ότι η αξία αυτής της εκδήλωσης δεν βρίσκεται ούτε στους χωματόδρομους, ούτε στις παγίδες, ούτε και στα "κόλπα προς αποφυγή ισοβαθμιών", αλλά στην συνεχή οδήγηση. Αν αυξηθούν οι Ε.Δ., αν αυξηθεί ο αριθμός και μειωθεί η διάρκεια των ανασυγκροτήσεων (ιδίως της νυχτερινής), αν αυξηθούν τα χιλιόμετρα (μαζί με Ε.Δ.) ακόμα και περνώντας ανάποδα τη νύχτα απο ίδια μέρη για ευκολία μετακίνησης κριτών, και αν προβληθεί ιδιαίτερα το ότι ένα νορμάλ 1100 μπορεί να χτυπήσει Γενική όπως φέτος (είπαμε, δεν πήγαινε μόνο του!), τότε το 24 Ωρες Ελλάδα θα γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερο, αρχίζοντας απο το 2014!
(Πως; Φτάσαμε και περάσαμε τη Θήβα; Καληνύχτα σας, ή πιο σωστά, καλημέρα σας !). Δ.Π.
Αγαπητέ κ. Παπανδρέου ,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ,απο εναν τακτικο αναγνωστη σας.
σημερα ξερω περισσοτερα απο χθες .
τα 5 κεφαλαια αν μελετηθουν καλα απο το Δ.Σ του ΣΙΣΑ ,τοτε ειναι σιγουρη η επιτυχια για το 24ωρο του 2014.
με εκτιμηση
co-driver
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ AUTOCLASSIC: ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ, ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ, ΟΙ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΕΣ. ΣΥΧΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ , ΟΠΟΥ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΕΙΤΑΙ. ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΟΥΤΕ "ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΖΩΝΕΣ" ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ "ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ" ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΝΩ ΠΑΝΤΑ "ΒΛΕΠΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΑΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ. ΟΣΟΙ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΑ "ΧΑ-ΧΑ", "ΧΕ-ΧΕ" ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΑ ΤΩΝ FORUM.
Διαγραφή