TA KAKOΠΟΙΗΜΕΝΑ "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ" ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ Ο ΚΩΛΟΣΟΥΡΤΗΣ.

Σπάνια υπήρξε συγκέντρωση τόσων πολλών βάναυσα κακοποιημένων ιστορικών και "υποψηφίων" ιστορικών (αλλά και σχετικά σύγχρονων) αυτοκινήτων όσο αυτή της περασμένης Κυριακής στην ανάβαση Αχλαδόκαμπου, που για να ταιριάζει με την αισθητική ορισμένων "αγωνιστικών", καλό θα ήταν να αναφέρεται με την πατροπαράδοτη ονομασία απο τον καιρό του αραμπά, δηλαδή "Κωλοσούρτης". Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα, όχι τουλάχιστον πριν αναζητήσετε σε διάφορα sites τις φωτογραφίες των κατηγοριών ΕΕ και Formula Saloon (τις διαθέτουν δωρεάν οι φωτογράφοι για να τις βλέπουν οι οδηγοί και να παραγγέλνουν, κι έτσι τις βλέπουμε κι εμείς!). Και βέβαια, κανένα σχόλιο δεν μπορεί να γίνει, εκτός της σφαγής των αμαξωμάτων, για το χάος των "διαφημίσεων" που έχουν κολλημένα επάνω τους τα περισσότερα απο τα δύστυχα "αγωνιστικά". Κάτι τεράστια κακόγουστα αυτοκόλλητα με τις ονοματάρες των διάφορων τοπικών χορηγών του κάθε οδηγού, οι οποίοι βέβαια αγνοούν ότι "διαφήμιση" πρώτα απ' όλα σημαίνει καλό γούστο. Βλέπεις κάτι όμορφο και σου μένει. Βλέπεις "ΚΩΣΤΑΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΡΕΑΤΑ" πάνω στο αγωνιστικό και...προσπαθείς να το ξεχάσεις! Να πούμε για τα βαψίματα; Αλλες κούκλες κι άλλες στο περιθώριο του φανοβαφείου. Οσο για τις ζάντες, καλά, χάος! Συλλογή παλιών απο τα βουλκανιζατέρ της περιοχής, φτάνει να ταιριάζουν τα καρρέ! Αλλες εμπρός, άλλες πίσω, στενές, φαρδειές, απο "γειά σου μοντέλα", ό,τι μπορούμε να βρούμε για να ανέβουμε. Στον Κωλοσούρτη. Με λίγα λόγια, άσχετα απο τις προσπάθειες και το ταλέντο των οδηγών (οι χρόνοι τα δείχνουν αυτά περίτρανα), χρειάζεται και λίγη αγάπη σ' αυτό που λέγεται "αυτοκίνητο", χρειάζεται και λίγη παραπάνω φροντίδα στην εμφάνισή του. Αλλιώς, κατά την ταπεινή μου άποψη, πέφτει το επίπεδο, άσχετα απο τον αριθμό των συμμετοχών. Αυτά, και συγνώμη για την παρέμβαση. Δ.Π.