Μμμμ, έλα όμως που αυτή η Ιστορικη απόλαυση δεν είναι "στο χέρι σας"! Γι' αυτό εξ' άλλου ονομάζεται "mystery|". Δεν ξέρεις ποιοί θα συμμετάσχουν, απο που θα εκκινήσουν, προς τα που θα κινηθούν, πόση θα είναι η διάρκεια, ποιά θα είναι η μορφή, αλλα και - το σημαντικότερο- ούτε και αν θα μπορεσεις να συμμετάσχεις!
Τα δυο προηγουμενα χρονια, άκουγα, και διαβαζα, για τις "ξαφνικές" διοργανωσεις των mystery events. Oι συμμετεχοντες μιλουσαν ενθουσιασμενοι για ένα τηλέφωνο, ή μήνυμα, τα χαράματα κάποιου Σαββάτου, που τους εδινε το πρώτο στοιχείο για το ξεκινημα της διασκεδαστικης εμπειρίας. Και, φυσιολογικα, απορούσα: Τι να ήταν αυτο άραγε; Μηπως ¨αυτοκινηταδα" μιας παρέας φίλων; Μηπως μια "ιστορικη" συντροφια λίγων εκλεκτών; Μηπως μια επιλογή συμφωνα με τα (όποια) κριτήρια του οργανωτή;
Τελικα τα πράγματα απεδείχθησαν πιο απλά και ξεκαθαρα: Υποθέτω, οτι ο οργανωτής με καποιου τύπου rotation αναμεσα σε συμμετέχοντες σε προηγούμενες εκδηλώσεις, απευθύνει προσκλήσεις - δηλώσεις συμμετοχής για το "επομενο" Mystery event, τις οποιες οι παραληπτες αποδεχονται ή απορριπτουν. Εαν τις δεχτουν φυσικα καταβαλλουν το παραβολο συμμετοχης και κατοπιν περιμενουν ένα συγκεκριμενο Σαββατο και μια (πολυ) πρωϊνη ώρα το sms που θα τους κατευθυνει στην εκκινηση! Μονος περιορισμος: Τα αυτοκινητα που συμμετεχουν δεν μπορει να ειναι νεωτερα απο το 1982, τιθεται δηλαδη ένα χρονολογικο οριο κατασκευής 40+ ετων ώστε, τουλαχιστον, να διασφαλιζεται η "ιστορικοτητα". Και επιθυμητος, συνιστωμενος (αν και οχι υποχρεωτικος) "όρος", τα μικτά πληρωματα.
Αυτα ήταν όσα ξεραμε, ως "επιλεχθέντες" για το mystery event του Φεβρουαρίου, και στις 06:00, όπως μας είχε πληροφορησει το e-mail που λαβαμε μετα την αποδοχη της συμμετοχής μας, είμαστε έτοιμοι να ξεκινησουμε για...που; Για όπου μας έστελνε το sms, το οποιο ήρθε πραγματι λιγα λεπτα αργοτερα, δίνοντάς μας μια πρωτη γεύση της μορφης αυτης της εκδηλωσης: Ανεση, απουσία άγχους, και απολαυση. Γιατι; Γιατι είχαμε, εν τέλει, μερικες ωρες μπροστα μας μεχρι την "πινεζα" της εκκινησης, που εδειχνε το Αντίρριο! Κανενα προβλημα χρονου λοιπον, καμμια βιασυνη "να προλαβουμε".
Να σημειωσω εδω, οτι και το δικο μας πληρωμα ήταν μικτό, με διπλο τροπο μαλιστα, μια και εκτός απο το ζεύγος οδηγου-συνοδηγού το πισω καθισμα καταλαμβανοταν απο την Κιρα, την πεντάχρονη μποξερίνα που επιμενει να έρχεται παντου μαζι μας για να μας προσέχει (και να μας ελεγχει!). Μαλιστα, ο οργανωτής ειχε μεριμνησει για pet friendly ξενοδοχείο στο (άγνωστο) μερος της διανυκτέρευσης, έτσι ώστε να μπορέσουν να χαρουν συν-οδηγηση και τα τρια συνολικα σκυλακια που ...είχαν βάλει τα αφεντικά τους να οδηγουν!
Η πρωτη φάση του "μυστηρίου" ολοκληρωθηκε χαλαρα αλλά και "τυχερα" για ολους, μια και μετα απο μερες κακοκαιρίας, εκείνο το Σαββατο θυμιζε προχωρημενη Ανοιξη! Κατω απο το Κάστρο του Αντιρρίου λοιπον, περιμεναμε την -ανα λεπτο- εκκινηση, και όταν ηρθε η σειρα μας, παραλάβαμε έναν φακελλο σφραγισμενο με βουλοκέρι, που περιειχε το πρώτο φυλλο του roadbook. Τα υπολοιπα, θα τα βρίσκαμε στη συνεχεια, την οποια ΔΕΝ θα σας περιγραψω, μια και θα ήθελα να διατηρησω την ατμοσφαιρα του "mystery event" κρυφή, για τους τυχερους που θα συμμετασχουν στο μελλον.
Αυτο που μπορω να πω εδω, είναι οτι όντως ευχαριστηθηκαμε οδηγηση και βολτα σε πανεμορφα τοπια και αγνωστες στους πολλους διαδρομες. Και ο πληθυντικος δεν είναι τυχαιος, μια και το mystery event επιτρέπει και στην συνεπιβατιδα να απολαυσει τη μέρα, χωρίς τα άγχη και τα απαιτητικά συνοδηγικά καθήκοντα που ίσως περίμενε ή φανταζοταν οτι θα υπαρχουν σε εναν "αγωνα Ιστορικων" (ιδίως με τον τρόπο που έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρονια).
Οπως οι διαδρομες διαδεχονταν η μία την άλλη και η μέρα προχωρουσε (παντα με "mysterious ways", χωρίς να υπάρχει απολύτως καμμία γνωση για την διάρκεια, την ανασυγκροτηση και το σημείο τερματισμού), το μεσημέρι ήρθε και πέρασε, και βρεθηκαμε να κατηφορίζουμε (απο απιθανους ασφαλτοστρωμενους παλιους δρομίσκους που κυκλωναν βουνα και δεν είχαμε περασει ποτέ) προς τη θαλασσα του Κορινθιακού. Και ξαφνικα, βρεθηκαμε σε μια πολη, και μεσα σε ένα τεράστιο παρκινγκ, όπου μας προσεφεραν τοπικα προϊοντα παροντος του Δημάρχου, μας πληροφορησαν ευγενικά και χαρουμενα ότι θα αφηναμε εκεί τα αυτοκινητα και θα κατευθυνομαστε πεζή προς τα ξενοδοχεια, με την απονομη να εχει προγραμματιστει για το βραδυ, και...καλα να περασετε το weekend!
Μαλιστα, το mystery event ειχε ολοκληρωσει το "οδικό" του (ας το πουμε και "συναγωνιστικο") μερος, και τα πληρωματα μπορουσαν να απολαυσουν το Σαββατοκύριακό τους στην όμορφη πόλη του τελικου προορισμου.
Ποια πόλη ήταν αυτη; Ιδου, τι αντικρύσαμε ανοιγοντας την μπαλκονοπορτα του δωματιου μας στο Spon boutique hotel (που στεγαζεται σε κτιριο του 19ου αιώνα, και με τη σειρά του, μας ενθουσίασε σε καθε τομεα):
Στην όμορφη Ναύπακτο λοιπόν, περάσαμε το υπολοιπο της μέρας με βολτες στην απέραντη παραλια και στο Ενετικο λιμανι, και περασαμε ενα όμορφο βραδυ με την απονομη (τα αποτελεσματα, μαζί με πολλες πανεμορφες φωτογραφιες, υπαρχουν εδω: https://www.facebook.com/media/set/?vanity=TourduPeloponnese&set=a.409816835057868&locale=el_GR), και ακομα περισσοτερες βολτες στην ζωντανη, γραφικη πολη. Ολογυρα, στα "τραπεζακια έξω" γυρω απο το λιμανι, βλεπαμε τα πληρωματα που ήταν το ιδιο χαμογελαστα και ικανοποιημενα οπως εμείς. Οχι φυσικα επειδη "έτρεξαν σε αγωνα" (!), αλλά επειδη συμμετείχαν σε μια εκδηλωση που σαν πρωτο στοχο ειχε την διασκεδαση και την απολαυση του ιστορικου αυτοκινητου μεταξυ παλιων και καινουργιων φίλων. Και τελικα, αυτο αποτελεί την "λυση του μυστηρίου", για οσους φυσικα επιθυμουν όντως να το λυσουν!
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου