RMCH/ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ: ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ (x2) ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!

                                       

                                  

RMCH:  ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ (x2) ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!

Τα επτα Ελληνικα πληρώματα στο Gala του επισημου τερματιμσου στο Μοντε Καρλο ( Η φωτογραφια ειναι απο το facebook του κ. Γ. Αλεβιζοπουλου)

Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, Η ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΝΗ ΤΟΥ MONTE CARLO HISTORIQUE, ΚΑΙ  
Η ...«ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗ» ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

Τωρα που η «αστερόσκονη» της παρουσίασης  της Ελληνικης ομαδας Les Grecs (που τερματισε EBΔOMH ανάμεσα σε 25 στο Ιστορικο Ραλλυ Μοντε Καρλο) έχει κατακαθίσει, ίσως μπορουμε να δουμε τι ακριβως συνεβη στον φετινο αγωνα, όπου τα πληρώματά έδειξαν το ποσο ψηλα βρισκεται πλέον το επίπεδό τους, αλλά και «τι είναι» για την Ελληνικη πραγματικοτητα (και κοινοτητα) της Regularity ο συγκεκριμενος αγώνας.

Είναι ένα κοσμικο γεγονος της Ευρωπαϊκης και εγχώριας ελίτ του ιστορικου αυτοκινητου, ή ένας διάσημος, ακριβός, σκληρός και δύσκολος αγώνας ιστορικών στον οποίο παίρνει μερος (και) η εγχώρια ελιτ του ιστορικου;

Και τα δύο συμβαινουν, ταυτοχρονα και αλληλένδετα, γιατι δεν μπορει να υπαρξει το ένα (συμμετοχή) χωρις το άλλο («ελιτ»).

Εδω, θα αναρωτηθεί (δικαιολογημένα) ο αναγνωστης για την έννοια που μπορει να έχει στο παρόν άρθρο η λεξη «ελίτ», αν και τα εισαγωγικα δινουν την απαντηση:

Στον αγωνα αυτόν μπορουν φυσικά να συμμετάσχουν όλοι, αλλά εννοείται ότι πρόκειται για πληρώματα με υψηλο επιπεδο γνωσης, εμπειρίας και αποδοσης στην regularity, με αυτοκινητα (οχι απαραιτητα ακριβά ή σπάνια, αλλά) άριστα προετοιμασμενα, με τα καλύτερα «όργανα» μετρησης της αγοράς, με απαραίτητη συνοδεία οχήματος υποστήριξης, με απαραίτητη ύπαρξη ανταλλακτικων και ελαστικων για καθε περιπτωση και συνθηκη, και με κοινο χαρακτηριστικο την καταβολή του παραβόλου συμμετοχής τών 5.200 Ευρω (για ένα αυτοκινητο με διμελες πληρωμα).

Με βαση τα παραπανω, συν βεβαια το μεγαλο χρονικο διαστημα που απαιτειται για την προετοιμασια και τον πολυήμερο αγωνα, μπορουμε να πουμε με ασφάλεια ότι το Ιστορικο Ραλλυ Μοντε Καρλο μπορει να ειναι ανοιχτο σε όλους, αλλά δεν είναι για όλους.

Ωστόσο, θα κάνει λάθος όποιος νομίσει οτι το θέμα εξαντλείται στην αναγκαία συνθήκη του οικονομικού, γιατι το Monte Carlo Historique είναι ένας αγώνας ξεχωριστός, όπου, περα απο το ούτως ή άλλως εξαιρετικα απαιτητικο τμημα των ειδικων διαδρομων regularity, οι καιρικές συνθήκες μπορούν να τον μετατρέψουν σε πραγματικη δοκιμασία ανθρώπων και μηχανων, κάποιες φορές αξεπεραστη. Tότε, ο τερματισμός και μόνο μετατρέπεται σε επίτευγμα, και η διάκριση αποτελεί πραγματικό θρίαμβο.

Τα επτά Ελληνικα πληρώματα, πολυ λογικα επελεξαν ως «πόλη εκκίνησης» το Μιλανο. Απο τις 233 φετινες συμμετοχες, 6 εκκίνησαν απο την Γλασκώβη, 15 απο το Μπαντ Χόμπουργκ, 82 απο την Ρεμ και 131 απο το Μιλανο. Απο εκεί λοιπον, την Παρασκευή 2/2 στο «σκέλος συγκέντρωσης»  μετέβησαν στο Μονακο, οπου και άρχισε ουσιαστικα ο αγωνας το Σάββατο 3/2, με το κατατακτήριο σκελος Μονακό-Βαλάνς, που ειχε ολικο μηκος 471 χλμ. και τέσσερις Ε.Δ., στις οποιες οι δικοι μας διακριθηκαν φτανοντας στις πρωτες θεσεις της γενικης καταταξης. 

Συγκεκριμενα, οι Αλεβιζοπουλος- ΠαλυβΌς ανεβηκαν μεχρι και την δευτερη θεση Γενικης, ενω στο τελος αυτου του σκέλους των τεσσαρων Ε.Δ. ήταν στην τέταρτη θεση, ακολουθούμενοι απο τους Καλογερά-Διαμαντόπουλο, Κοφινά-Αμπαστάντο και Χριστοδουλου-Γεωργοσόπουλο, όλοι στην πρωτη εικοσάδα.

Την Κυριακη 4/2 το πρωτο κοινο σκέλος (Common Leg) Βαλάνς-Βαλάνς, ειχε μηκος 310 χλμ. και επισης τεσσερις Ε.Δ. Απο την πέμπτη Ε.Δ. και μετά, δύο Ελληνικα πληρώματα αντιμετωπισαν προβληματα και έχασαν πολλές θεσεις, έτσι ώστε ο υπολοιπος αγωνας ήταν προσπαθεια συνεχους ανακτησης θέσεων.  Στο τελος αυτου του Β’ σκελους, οι Χριστοδουλου-Γεωργοσόπουλος ειχαν ανεβει στην 11η θεση Γενικης ακολουθουμενοι απο τους Καλογερά-Διαμαντοπουλο στην 14η. Σταθερά αποτελεσματικοι οι Κατοχιανος-Σταυροπουλος ήταν 34οι, ενω οι Κοφινας-Αμπαστάντο ειχαν βρεθει 45οι αλλά κερδιζαν (και θα συνέχιζαν να κερδίζουν) θεσεις.

Την Δευτέρα 5/2 η διαδρομη ήταν 367 χλμ., και παλι με εκκινηση και τερματισμο στη Βαλάνς, και τεσσερις Ε.Δ. Στο τέλος αυτου του Β’ σκέλους, οι Καλογερας-Διαμαντοπουλος είχαν χασει πολλες θεσεις λογω μηχανικης βλαβης μεσα σε Ε.Δ. (στην 9^η και πρωτη της μερας) και βρεθηκαν 97^οι για να κερδισουν πεντε θεσεις, μεχρι την 92^η. Οι Χριστοδουλου-Γεωργοσόπουλος παρεμεναν στην πρώτη εικοσαδα και οι Κατοχιανος-Σταυρόπουλος στην 40άδα, ενω κέρδιζαν θεσεις οι Κυριάκος Κοφινας – Α. Αμπασταντο που ήταν πλέον 38^οι (να σημειωσουμε οτι ο Α. Αμπασταντο αντικατεστησε  ως συνοδηγός τον Κώστα  Κοφινά σχεδον την τελευταια στιγμη και το πληρωμα δεν ειχε την ευκαιρία να κανει «δοκιμες συνεργασίας»).

Την Τριτη 6/2, τελευταία μερα του αγωνα, τα χιλιομετρα ήταν 422 με 3 Ε.Δ. μεχρι τον τερματισμο στο Μονακο, απο οπου και θα εκκινουσε το τελικο σκέλος των 123 χλμ. με τις φημισμενες νυχτερινες Ε.Δ. Col de Turini και Col de Braus.

Στο τέλος αυτού του Γ’ σκέλους, δυο απο τα πληρώματά μας, οι Α. Χριστοδούλου-Α. Γεωργοσόπουλος και Κ. Κοφινας- Α. Αμπαστάντο είχαν δείξει εξαιρετικη σταθεροτητα, οι πρωτοι κρατώντας τη θεση τους στην εικοσαδα, και οι δευτεροι κερδιζοντας συνεχώς θεσεις. Σταθεροι, ακλονητοι, ήταν και οι Κατοχιανός-Σταυροπουλος στην 40άδα. Ετσι, μετα τις τρείς ημερησιες Ε.Δ. και πριν τις «κριτήριες» νυχτερινες, οι Χριστοδουλου-Γεωργοσόπουλος ήταν 21^οι, οι Κοφινας-Αμπασταντο 38^οι και οι Κατοχιανός-Σταυροπουλος 40οί.

Το 26^ο Ιστορικο Ραλλυ Μόντε Κάρλο ειχε καποιες ιδιαιτερότητες. Μια απο αυτές ήταν ο απρόσμενα «καλός» (για την περιοχή) καιρός, που τα Ιταλικα ΜΜΕ χαρακτήρισαν έως και «ανοιξιάτικο». Αυτο σήμαινε οτι δεν υπήρχαν οι, κάποιες φορες ανυπέρβλητες, δυσκολίες του χιονιού και του πάγου και αυτο έκανε τον αγώνα πιο «εύκολο» όσον αφορα στην ολοκλήρωσή του, κατι που φαίνεται και απο τον πολυ μικρο αριθμο εγκαταλειψεων (απο τους 233 εκινησαντες τερματισαν οι 207). Απο την άλλη πλευρά, υπηρχαν και πληρωματα που ισως και να επιθυμουσαν τις δύσκολες καιρικες συνθήκες χιονιου και παγου, γιατι ήταν σωστα προετοιμασμενα και έμπειρα. Οπως συμβαινει παντα, οι συνθήκες  (οπως και τα ωράρια) καποιους ευνοουν περισσότερο και καποιους λιγοτερο, αλλά ειναι ιδιες για ολους, κι έτσι δεν χρειάζεται ιδιαιτερη αναλυση το θεμα.

Απο το Μονακο, στις 21:15 το βραδυ της Τριτης ξεκινησε το τελευταιο σκέλος που περιλαμβανε την 16^η Ε.Δ. Col De Turini των 19,77 χλμ. και την  17^η Col de Braus των 13,81 χλμ. Ομως έγινε μόνο η πρωτη, γιατι η δευτερη ματαιωθηκε λογω ομίχλης. Τα πληρωματα επεστρεψαν στο Μονακο για τον τερματισμο τις πρωτες πρωϊνες ώρες της Τετάρτης 7/2, με τα επισημα αποτελεσματα να αναμενονται το μεσημερι και το Gala της απονομης το βράδυ της ίδιας μερας.

 Σε αυτη την τελευταία Ε.Δ., οι Χριστοδουλου-Γεωργοσόπουλος κερδισαν μια ακομα θεση τερματιζοντας τελικα 19^οι Γενικης, ενω οι Κοφινας-Αμπαστάντο ανεβηκαν έξη θεσεις, ολοκληρωνοντας τον αγωνα στην 28^η θεση Γενικης. ΟΙ Κατοχιανος-Σταυροπουλος ήταν στην 40ή θεση, και οι Καλογεράς- Διαμαντοπουλος επισης ανεβηκαν πανω απο 20 θεσεις, τερματιζοντας στην 72^η θεση της Γενικης καταταξης. Στο Νο 92 τερματισαν οι Αλεβιζόπουλος-Παλυβός, στην 95η θεση οι Γ. και Α. Σπηλιοπουλος που απολαυσαν τον αγωνα και την εμπειρια κερδιζοντας θεσεις, και στην 128^η οι Γ. Γεωργακόπουλος- Α. Δούρος που επισης ανεβηκαν  πολλες θεσεις μετα την ατυχία τους (είχαν βρεθεί στην 153^η).

Επτα Ελληνικα πληρωματα εκκινησαν, και τα επτα τερματισαν (τα τρία ανάμεσα στους πρωτους είκοσι, τριάντα και σαράντα της Γενικης), με την Ελληνική ομαδα Les Grecs να βρισκεται τελικα στην έβδομη θεση μεταξυ των 25 ομάδων που συμμετείχαν. Μια πολυ καλη αποδοση, που ήρθε απο πληρώματα με εμπειρία στο Monte Carlo, και εδειξε οτι το επιπεδο της Regularity στην Ελλάδα έχει ανεβει σημαντικά. Συγχαρητήρια σε ολους, για την δυσκολη, πολυήμερη, αυτή συμμετοχη, αλλά είναι βέβαιο οτι τα επτά πληρώματα θα μπορούσαν να γράψουν επτά βιβλια για τις εμπειρίες τους και τα όσα αντιμετωπισαν. Κανείς, εκτος απο τους ίδιους, δεν μπορεί να ξερει και να περιγραψει τα συναισθηματα, την προσπαθεια, τις ατυχιες, τα λαθη, τις βλάβες, την χαρά της επιτυχιας, την απογοητευση της ατυχίας και την ανακουφιση  ανάμικτη με υπερηφανεια του τερματισμου, μετα απο 1689 χιλιόμετρα αγωνα (χωρίς να συνυπολογιζουμε τα χιλιομετρα του ταξιδιου μέχρι το Μιλάνο και του σκελους συγκέντρωσης). Ετσι, σας συνιστούμε να αναζητήσετε και να διαβάσετε τις εντυπώσεις και περιγραφές των πληρωμάτων, στα φιλικα τους sites, ιστολογια και «τοίχους» του f. Εμείς εδω απλά "παρακολουθήσαμε" μεσω των αποτελεσμάτων την εξέλιξη του αγώνα, και σε αυτο το σημείο θα παμε να δουμε και το… prequel, δηλαδη όσα προηγήθηκαν και έφεραν τη χωρα μας να φλερτάρει και «να βλεπει» (έστω απο καποια αποσταση) την κορυφη της Ευρωπαϊκής regularity.

Τα Εληνικα πληρωματα "Les Grecs" (εβδομη ομαδα αναμεσα σε 25) στο Gala, φωτογραφίζονται με την Ascona 400 των νικητων Michel Decremer - Jennifer Hugo (Φωτ. απο το Facebook του κ. Γ. Αλεβιζοπουλου)

ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ;

Παρ’ ότι μετα το 2010 η οικονομικη (και πολιτικη, και κοινωνικη) κρίση δεν άφηνε μεγάλα περιθωρια ανάπτυξης του «ευγενους σπορ» της regularity με ιστορικα αυτοκίνητα, υπηρχαν απο δεκαετιων συμπολιτες μας που συμμετείχαν στο Ιστορικο Ραλλυ Μοντε Καρλο, αποκομιζοντας εμπειρίες και ακονίζοντας δεξιότητες που φυσικα ξεπερνουσαν κατα πολυ τα τεκταινόμενα στην Ελληνικη σκηνη των χρονομέτρων χειρός. Ωστόσο, το 2018 όλα άλλαξαν, με την συμμετοχή και την κορυφαία διακριση (δεύτερη θέση Γενικης) ενος Ελληνικου πληρωματος, αποτελουμενο απο τον Γιωργο Δελαπόρτα (έναν παθιασμενο χομπιστα «παντός εδάφους») και τον Σπύρο Μουστακα (έναν εγκεφαλικό πολυπραγμονα της νεο-ιστορικής περιόδου που διανύουμε). Η μοναδικη στα χρονικα Ευρωπαϊκού αγωνα διακριση Ελληνικού πληρώματος, και οι συνδυασμενες  προσπαθειες μιας δυνατης ομαδας που αποτελειτο απο τους δυο νικητες αλλά και τον Σ.Ι.Σ.Α. (του οποιου είναι μελη) πέτυχαν κατι που επίσης φαινόταν «ακατόρθωτο», δηλαδή την επιστροφή της Αθήνας σαν σημειο εκκινησης του Ιστορικου Μοντε, μετα απο 45 χρόνια!

Απο το 1927 μεχρι το 1975, το Ραλλυ Μοντε Κάρλο περιελαμβανε την Αθηνα σαν πολη εκκινησης. Ετσι, το 2019 η επιστροφη της Αθήνας στο διεθνες στερέωμα εγινε δεκτη με ενθουσιασμό, υπηρχαν 24 εκκινήσαντες, λαμπρη τελετη στην Ακροπολη και μεγαλοι χορηγοι, ενώ 11 Ελληνικα πληρωματα συμμετείχαν, σχηματιζοντας για πρωτη φορα την ομαδα Les Grecs. Aνάμεσά τους και πάλι οι Δελαπόρτας- Μουστάκας, που απο τις πρωτες Ε.Δ.  φανηκαν όντως ικανοι για τη νικη, ατυχώς ομως ένα λαθος πλοήγησης (που προηλθε απο ελλιπη ενημερωση για κλειστους δρομους λογω χιονιου), μετέτρεψε την διαφαινομενη καλη επιδοση σε απογοήτευση.

Το 2020 τεσσερα μονο Ελληνικα πληρωματα συμμετείχαν στο 23^ο Ιστορικο Μοντε Καρλο, ενω και τα ξενα πληρωματα που επέλεξαν την Αθηνα μειωθηκαν, μια και η πανδημία ειχε αρχισει να επηρεάζει τα παντα. Ομως, παρ΄οτι η Αθήνα εξαιρεθηκε και παλι απο τις πόλεις εκκινησης του RMCH (που απο 7 το 2019 εχουν μείνει τεσσερις φετος, ενώ και οι συμμετοχες το 2019 ηταν 321 και φετος 233, σημεία των καιρων), το τοπιο της Ελληνικης regularity άλλαξε ριζικα, ακολουθωντας νεα, πιο συγχρονα δεδομενα (παρ’ ότι οι έννοιες «εκσυγχρονισμός» και «εξέλιξη» δεν συμβαδιζουν πασντα με την εννοια του ιστορικου οχηματος, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου).

Με την δυναμικη των επιτυχιων και της φήμης του Μόντε, οι συμμετεχοντες στον αγώνα έγιναν σταθεροί και αρκετοί, τα εξαιρετικά όργανα μέτρησης σχεδίασης και κατασκευής του κ. Μουστάκα Regularity Master έφεραν επιδόσεις απλησίαστες μεχρι προ τινος, η χρηση δορυφορικού συστήματος μέτρησης (που αντιπροσωπεύει και διαχειρίζεται ο ίδιος) επετρεψαν πολλαπλές μετρήσεις  στο δεκατο του δευτερολεπτου και άμεση, real time αναρτηση αποτελεσματων για διoρθωση on the go, και σταδιακα οι Ελληνικοι αγωνες έγιναν πιο απαιτητικοι για οργανωτές και συμετεχοντες.

Σήμερα, υπάρχουν ΤΕΣΣΕΡΑ  πρωταθληματα Regularity, αυτο του Σ.Ι.Σ.Α. (που ήταν και το πρωτο που θεσμοθετηθηκε), της ΦΙΛΠΑ, και των Ομοσπονδιων Ε.Ο. ΦΙΛΠΑ και ΟΜΑΕ. Αφήνοντας κατα μερος τον διοργανωτικο ανταγωνισμο (επίσης θέμα άλλου άρθρου), για το 2024 φαινεται ότι οι δυο Ομοσπονδίες εχουν σαφως αναβαθμισει τα στανταρντς των αγωνων τους, ενω ο Σ.Ι.Σ.Α. παραμενει στην επιτυχημενη συνταγη των «ψυχαγωγικων» εκδηλωσεων, που κυμαινονται απο τα διασκεδαστικα σπριντ μεχρι τα «σκληρά» Legends και 24 Ωρες.

Ομως, την ίδια στιγμη που εμεις εδω στην Ελλαδα, υπερβολικοι οπως παντα στον μιμητισμό των ξενων (ίσως υποφεροντας απο συμπλεγμα «Ευρωπαϊκου επαρχιωτισμου») προσπαθουμε να κανουμε οσο το δυνατον πιο δυσκολη και απαιτητική την εκτελεση των αγωνων regularity με δεκαδες Ειδικες Διαδρομες και εκατονταδες δορυφορικες χρονομετρησεις σε καθε εκδήλωση (κάτι που έχει αυξησει την αναγκη ηλεκτρονικων συσκευων και μειωσει τον αριθμο των πρωταγωνιστων περιπου σε δέκα), οι «ξένοι» έχουν αντιληφθεί οτι το πραγμα έχει ξεφυγει, και αντι να αφορα Ιστορικα αυτοκινητα τείνει να μεταβληθει σε μονοπώλιο μιας «ελιτ» ικανών οδηγών και έμπειρων χειριστων ηλεκτρονικού εξοπλισμου, που "συναγωνίζονται για τον συναγωνισμό" (ιδου και η δεύτερη εννοια του όρου).

Ετσι, οπως θα δείτε στον κανονισμο του φετινου, 26^ου Ιστορικου Ραλλυ Μοντε Κάρλο, οι οργανωτές άρχισαν να «κοβουν» εξοπλισμο και μεθόδους που θα έκαναν την εκτέλεση των Ε.Δ. πιο ακριβή και πιο εύκολη, αλλά οχι παντα για όλους, και οχι παντα με αθλητικό τροπο:

Πρωτον, απαγορευσαν καθε χρηση GPS. Eπίσης, απαγορεύθηκαν τα smart phones και τα tablets, ετσι ώστε τα πληρωματα να μην μπορουν να χρησιμοποιησουν τους δορυφορους για ακριβεστερες μετρησεις, ουτε και να βλεπουν «ζωντανα» τα αποτελεσματα για να διορθωνουν στη διαρκεια της διαδρομης. Πριν την είσοδο σε Ειδικη Διαδρομη λοιπον, το πληρωμα πρέπει να τοποθετεί τα smart phones, τα tablets και τα τυχον φορητα GPS σε ενα φάκελλο που είχε δοθεί απο την οργανωση στην αρχη του αγωνα, και να τον βαζουν στο πισω μερος του αυτοκινητου για να εναι αμεσα ορατος. Επισης, ανα πασα στιγμη μπορει να γινουν έλεγχοι, και η ποινη αν διαπιστωθεί χρηση συσκευων ειναι ο αποκλεισμος.

Δεύτερον, υπαρχει λιστα με τις ηλεκτρονικες συσκευες μετρησης που επιτρέπονται (αναφέρονται στο τέλος του κανονισμου), με δυο περιορισμους: Ο πρωτος αφορα στον αριθμο των ψηφιακων οθονών, που μπορεί να ειναι ΜΕΧΡΙ δύο, συμπεριλαμβανομενου και του repeater του οδηγου. Και ο δευτερος οτι ολες οι επιτρεπομενες συσκευες δεν πρέπει να εχουν GPS, ή αν έχουν, πρεπει να έχει αφαιρεθει ή να αποσυνδεθει το GPS module.

Τρίτος περιορισμος στον φετινο κανονισμο, ειναι η απαγορευση εισόδου και διέλευσης των οχηματων υποστηριξης στην Ειδικη Διαδρομη  πριν απο τα αυτοκινητα που «υποστηριζουν», για να μην υπαρχει ενημερωση και καθοδήγησή τους.  Αυτο που γινόταν, ήταν οτι το αυτοκινητο υποστηριξης προηγείτο του αγωνιστικου, και του «καθαριζε» τον δρομο (που ειναι ανοιχτος στην κυκλοφορία, ας μην το ξεχναμε), ενω στην προ δορυφορικων μετρησεων εποχή που υπηρχαν οι λεγόμενοι «κρυφοι» χρονομετρες σε διαφορα σημεια της διαδρομης, το αυτοκινητο-λαγός ενημερωνε τηλεφωνικα το πληρωμα για τη θεση τους. Η φετινη απαγορευση μαζι με τους άλλους περιορισμους, φυσικά δεν έκαναν τον, ουτως ή άλλως ιδιαιτερα  απαιτητικο, αγωνα ουτε πιο «εύκολο» αλλά ούτε πιο «δυσκολο», απλως εγινε μια προσπαθεια για συναγωνισμο επι ισοις όροις. Αυτος ήταν άλλωστε και ο λογος της σταδιακης απελευθερωσης ολων των οργανων μέτρησης, μετα την είσοδο στην ψηφιακη εποχη: Δεν μπορουσαν να ελεγχθουν τα «απαγορευμενα»,  γι αυτο και επετράπησαν! Σήμερα, διαφαινεται μια αντίστροφη πορεία, πιο κοντα στο πνεύμα της «διατηρησης της ιστορικής μηχανολογικης κληρονομιας», και προς την εξασφαλιση του «ευ αγωνιζεσθαι» και των ίσων ευκαιριων. Ας δουμε πως θα αντιδρασει και η δικη μας «ιστορικη» σκηνη.

Ολα αυτά, τα γνωστα στους συμμετεχοντες, δεν απασχολησαν κανεναν στο ιδιαιτερα ευχαριστο κλιμα που επικρατουσε στην παρουσίαση της ομαδας Les Grecs η οποια έγινε την Κυριακη 14 Ιανουαρίου στην επιχείρηση σταθμευσης, αποθηκευσης,  συντηρησης και μερικης ή ολικής αναπαλαιωσης Ιστορικων οχημάτων Store your car (https://www.storeyourcar.gr/),

 έναν εξαιρετικο σε καθε επιπεδο χωρο στον Αγιο Ιωάννη Ρέντη που δημιουργησε προ ετών ο κ. Κωστας Αποστόλου και πλέον εχει περάσει στον κ. Α. Χριστοδουλου, που ήταν και ο οικοδεσποτης της εκδηλωσης, παιρνοντας την σκυταλη απο τον Σ.Ι.Σ.Α.

Η παρουσίαση ήταν θαυμασια, οι παρέες πολλές, οι προσκεκλημενοι εικονογραφουσαν με ακρίβεια τον αγωνιστικο και δημοσιογραφικο χωρο του χτες και του σημερα, ενω τις συντομες και περιεκτικες ομιλιες πριν την φωτογραφηση, ακολουθησε γεύμα. Και ιδου τα πληρώματά μας, με τα ομορφα αυτοκινητά τους:

*Γιώργος Αλεβιζόπουλος – Νίκος Παλυβός

Fiat 128 Rally 1974

*Αλέξανδρος Χριστοδούλου – Γεωργοσόπουλος Αριστείδης

 Ford Fiesta XR2 1978

*Γιώργος Γεωργακόπουλος – Αναστάσιος Δούρος

Morris Mini 1000 1967

*Δημήτρης Καλογεράς – Χρήστος Διαμαντόπουλος

 Renault 5 Alpine Turbo 1982

*Γεράσιμος Κατοχιανός – Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ford Fiesta 1600 1981

*Kώστας Κοφινάς (Ι. Αμπαστάντο) - Κυριάκος Κοφινάς

 Mini Cooper S 1973

*Γιώργος Σπηλιόπουλος -  Θανάσης Σπηλιόπουλος

 Lancia Beta Coupe 2000 1978

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ (Προς αναγνωστες: Αναγνωση προαιρετικη. Καμμια σχεση με το RMCH, μεγαλη σχεση με το Ιστορικό οχημα)

Ανάμεσα στους προσκεκλημένους ήταν η υφυπουργός Μεταφορων κα Χριστίνα Αλεξοπούλου, στην παρουσία της οποιας θα αφιερωσουμε τον επιλογο αυτου του άρθρου.

Είναι γνωστη, παρ’ οτι ανεξήγητη για μενα, η γοητεία που ασκουν οι επίκαιροι αλλά και εφήμεροι εκπρόσωποι της εκαστοτε εξουσίας στο συνολο σχεδον του ελληνικου πληθυσμού. Ετσι, η παρουσία της κας υφυπουργού στην εκδήλωση δεν αποτέλεσε εξαιρεση, και μαλιστα θεωρηθηκε τοσο εξαιρετική και ξεχωριστή ωστε οι εκπρόσωποι του Τύπου και γενικα οι παρευρισκόμενοι συνωθούντο για μια κοινη φωτογραφηση, ενω η ομιλια της αναπαρήχθη αυτούσια και επι λέξει στα κείμενα των σχετικων άρθρων, καποιες φορες καταλαμβάνοντας περισσοτερο χωρο απο το πραγματικο αντικείμενο της εκδηλωσης που ήταν η παρουσίαση των Les Grecs.

Μακρια απο καθε προσωπική ή πολιτική τοποθετηση, παραθετω ορισμενα γεγονότα, με τα οποια είναι αδυνατον (ή εξαιρετικα δύσκολο) να διαφωνησει κανείς, μια και είναι πραγματικα:

Μετα τις βουλευτικες εκλογες του Ιουνίου 2023, το rotation των κυβερνητικων στελεχων σε υπουργικες θεσεις άφησε (και αφηνει) much to be desired για να το πούμε ευγενικά, μια και οι «καραμπόλες» που ακολουθησαν θυμισαν αρχάριο παίκτη σε Αμερικάνικο μπιλιαρδο. Κατανοητό το οτι στα μεγαλα κομματα πρέπει να ικανοποιουνται οι παντες, με τοπικα, οικογενειακά και πολιτικά κριτήρια, αλλά θα ήταν ακομα καλύτερο το να υπηρχε εμπειρια και γνώση στο αντικειμενο το οποίο τα πιστα κομματικα στελεχη καλουνται να υπηρετησουν.

Η κα Αλεξοπούλου, οπως διαβαζω στο προφιλ της και στο site της Βουλης των Ελληνων, απο νεαρής ηλικίας ήταν στρατευμενη στην πολιτικη, την οποια δεν εγκατέλειψε παρα την αξιόλογη επαγγελματικη της εξέλιξη, διακρινομενη στην νεολαια, στην περιφερεια, στο συνδικαλιστικο της οργανο (ΤΕΕ) και στην Βουλη. Εργαζεται απο το 2004 σαν πολιτικη μηχανικος, και είναι ιδιοκτητρια της βιομηχανίας ΑΣΦΑΛΤΙΚΗ ΠΑΤΡΩΝ Ι.Κ.Ε. (η οποια έχει διαθεσει «δεκαδες χιλιαδες χιλιομετρα ασφαλτομιγματος στην Ολυμπία Οδο», συμφωνα με δελτιο Τύπου της εταιρείας, τμημα του οποιου βλεπετε εδω, αφου προσθεσω οτι η ΑΣΦΑΛΤΙΚΗ ΠΑΤΡΩΝ Ι.Κ.Ε., περαν των δεκαδων αναθεσεων/εργολαβιών ιδιωτών, περιφερειας και δημοσίου, προμηθευει ασφαλτομιγμα και  για την Π.Ε.Ο. Πατρων -Πυργου: «Μεταξύ άλλων, οι φοιτητές ξεναγήθηκαν στις εγκαταστάσεις του εργοταξίου εν ώρα εργασίας, όπου η κυρία Αλεξοπούλου παρουσίασε τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της γραμμής παραγωγής και απάντησε σε σειρά ερωτήσεων σχετικών με την παραγωγική διαδικασία, τη διασφάλιση ποιότητας, την πιστοποίηση της εταιρείας για συμμετοχή σε μεγάλα έργα και τους υψηλούς ρυθμούς παραγωγής που επιτυγχάνονται κατά τη συμμετοχή σε τέτοια έργα, όπως η «Ολυμπία Οδός», για την οποία η «Ασφαλτική Πατρών» παρήγαγε το ασφαλτόμιγμα δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων οδοστρώματος»). Και αυτα τα απολυτως αναμενομενα και αποδεκτά στη χωρα μας, τα αναφέρω απλώς σαν αποδειξη οτι η κα υφυπουργος αφ' ενος πληροι τα πολιτικα/κομματικα κριτηρια της θεσης, και αφ' ετερου έχει σχέση με την άσφαλτο, επι της οποιας γινονται οι οδικες μεταφορές οπως οριζει το χαρτοφυλάκιό της.

Ποιό ειναι τωρα το θεμα. Οτι στο Υπουργειο Υποδομων Μεταφορων και Δικτυων εχει τοποθετηθει επικεφαλης ο κ. Σταϊκούρας για να παρακολουθει ως καλος και προσεκτικος λογιστης τα κοστολογια των μεγαλων έργων, ενω το χαρτοφυλάκιο των μεταφορων που αφορα τους δρόμους, την μετακινηση και την οδικη ασφάλεια, φαινεται οτι κυριως χρησιμοποιείται για την μετάβαση στην ηλεκτροκινηση, αν κρινουμε απο τα συνεχη δελτια Τύπου του υπουργειου που λαμβανουμε (τα 9 στα 10 αφορουν δρασεις και δηλωσεις της κας Αλεξοπούλου γυρω απο την ηλεκτροκινηση). Παρ’ ότι αυτό αποτελεί «προσωπικο στοιχημα» του σημερινού πρωθυπουργού που κατατείνει σε μονομανία (οι εξελίξεις ουτως ή άλλως θα έρθουν, κανενας λογος «βιασμού» των πραγματων), υπαρχουν πληθος μεγάλων θεματων που αφορουν τις ζωές που χάνονται καθημερινά στους δρόμους, αλλά και κάποια δευτερεύοντα όπως ας πούμε ο Νόμος 4850 για την κυκλοφορία των ιστορικων οχηματων ή και ο 5039 για τα τρέϊλερ (ρυμουλκούμενα), στα οποια το υφυπουργείο, με τους επιτελείς και επικεφαλής καθως και τους –όποιους- συμβούλους του, έχει αδιαφορήσει, καθυστερήσει και αστοχήσει.

Μπορεί λοιπον οι δραστηριοτητες της υφυπουργου να εξαντλουνται στη διαχειριση των προγραμμάτων επιδοτησης και σε κάποιες ακραίες ανιστορητες υπερβολές όπως ας πούμε η τοποθέτηση ηλεκτρικών κινητήρων στις ξυλινες παραδοσιακές βαρκες που περνουν τον κοσμο απο τον Γαλατά στον Πορο (ευτυχως δεν αναφερθηκε  -ακομα- προθεση για ανεμογεννητρια στο «Ρολόϊ» της παλιας πόλης!), αλλά καλά θα έκανε, μαζι με τους λογογράφους της, να επιδείξει ρεαλισμο και σεβασμό στην παραδοση, στο συναίσθημα και στην ιστορία, την οποία κανείς πολιτικός δεν δικαιούται και δεν μπορεί να αγνοεί και ως εκ τούτου να ισοπεδώνει.

Ετσι, όταν στον λογο της η κυρια υφυπουργος αναφερθηκε στην μελλοντική δυνατότητα και περίπτωση ...μετατροπής των ιστορικων αυτοκινήτων σε ηλεκτρικά, «τερματίζοντας» χαμογελαστά την αποστολή παλλαϊκού εξηλεκτρισμού που της έχει αναθέσει  ο πρόεδρός της, δεν βρεθηκε κάποιος, ένας έστω,  απο τους συνδαιτημόνες και τους παρευρισκομένους να σηκωθεί και ευγενικά να παρατηρήσει ότι στον χωρο διατήρησης της θαυμαστής μηχανολογικής πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται, της οποιας οι κινητήρες ΜΕΚ είναι ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ στοιχεία μια και αυτοι έχουν (μετα)φέρει ολόκληρο τον κόσμο στο σημείο προόδου που βρίσκεται σήμερα έτοιμο για το επομενο βήμα, θα πρεπει να επιδεικνύει περισσότερη γνωση και σεβασμο στο αντικείμενο.  Ομως, οπως προείπα, ολοι ήταν απασχολημένοι στο να βρουν μια καλή, κοντινή, θεση για την κοινή φωτογράφηση,  χειροκρότησαν, και έφυγαν ικανοποιημένοι που τους τιμησε ένα κυβερνητικό στελεχος (του οποίου τον μονολογο τα ηλεκτρονικα ΜΜΕ έσπευσαν να δημοσιευσουν ολοκληρο, μαζι με την αναφορά στα «ηλεκτρικα ιστορικά mini», που εγινε αφορμη γι΄αυτον τον ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ επιλογο).

Υπαρχει ενας μακρύς κατάλογος ονομάτων υφυπουργών, που σταδιακα περνουν στη ληθη και κανείς δεν θυμαται το όνομά τους, πολυ απλά γιατι δεν συνδέονται με κάποια ουσιαστική και ωφέλιμη μεταρρύθμιση. Βεβαιως υπάρχουν εξαιρέσεις, και όλοι θυμουνται το ονομα του κ. Α. Παπαδόγγονα που στα τέλη της δεκαετιας του 1970, και  χαρις στην ΦΙΛΠΑ, έδωσε ζωη στα κλασσικα αυτοκινητα με την υπουργικη του αποφαση για τις "ιστορικες πινακιδες" (τοτε δεν υπηρχαν οι ανόητες ονομασίες και τα πολυπρόσωπα σχηματα πολιτικου βολεματος, ένας υπουργος μεταφορών ήταν), οπως θυμουνται και το όνομα του κ. Σπιρτζη που μεταξύ 2015-2019 προσπαθησε φιλοτιμα να τα εξοντωσει και να τα εξαφανίσει (τους λογους δεν θα τους μάθουμε ποτέ, ελπιζω). Φυσικα, δεν θα αφήσω εκτός τον κ. Κ. Καραμανλη (του Αχιλλεως) στον οποίον αναλογεί θετική μνεία γιατί όντως ως Υπουργος προσπαθησε να διορθωσει τις ζημιές των προηγούμενων  και να ρυθμίσει για πρώτη φορα νομοθετικά το θεμα των Ιστορικων οχηματων με τον –προς την σωστή κατεύθυνση- Νομο 4850, όμως ατύχησε «εφαρμοστικά» στους υφυπουργούς του, που απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Παρά την παραφωνια -"φάουλ" του κυβερνητικου στελεχους, αυτο που σίγουρα έμεινε απο την όμορφη παρουσίαση στον ζηλευτό χωρο Store your car, και παρα την υπερβολικη «αστρόσκονη»  την οποία έριξαν καποια δημοσιεύματα στους 14 συμμετέχοντες στο Rallye Monte Carlo Historique 2024, είναι το γεγονος της σταδιακης και  ουσιαστικής αναβάθμισης του χώρου του Ιστορικου οχηματος σε όλα τα επιπεδα. Και όπως συμβαίνει με όλα τα «καινούργια πράγματα» που ξαφνικά έρχονται στη μοδα, είτε επειδη στέρεψε η έμπνευση και επικρατησε η αντιγραφή, ειτε γιατί καποιοι μεγαλωνοντας ανακαλυπτουν διαφορετικες αξίες, είτε τελος γιατι ανοίγει ένα νεο επαγγελματικο πεδιο με ευκαιρίες εμπορικής εκμεταλλευσης, χρειαζεται προσοχή και σύνεση για να μην καταστραφεί η έννοια και ευτελιστεί η ιδεα. Ειναι σαν τις παρθένες ακρογιαλιες  που καταστρέφονται απο την υπερ-εκμεταλλευση και παύουν να ειναι ελκυστικες. Η εκλαϊκευση ποτε δεν λειτουργησε υπερ της ποιότητας, και αν, παρ’ ότι το αποφεύγω, εκτός των άξιων και δίκαιων "μπραβο" μπορω να κανω και ένα «κομπλιμεντο» στους 7x2 συμμετεχοντες στο φετινο Ιστορικο Μοντε Κάρλο, είναι ακριβώς αυτο: Οτι υπηρχε ποιοτητα στις συμμετοχές τους, ποιότητα και αγάπη στο Ιστορικο όχημα, που (τους) οδήγησε σε μία απο τις κορυφαίες εκφρασεις του οπως είναι το RMCH. Ποιότητα, που ξεκινησε απο την παρουσίαση στο Store your car και τερμάτισε στο Gala του Μοnaco, χωρίς όμως να έχει ολοκληρωθεί, ακριβως γιατί τα Ιστορικα αυτοκινητα δεν τελειωνουν ποτέ και πουθενα!

Δημητρης Παπανδρέου

 

 

Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 24oυ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΡΑΛΛΥ ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ

https://acm.mc/wp-content/uploads/2023/08/PREREGLEMENT-GB.pdf