ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 2023

 

Η πεμτουσια ενος πραγματικου Ιστορικου Ραλλυ Ακροπολις: Η υπεροχη Lancia Fulvia Coupe 1.3 των νικητων ΓΕΝΙΚΗΣ Α. Τζουμανη και Β. Τσομπανιδη στην εκκινηση απο την Αρβανίτσα, γυρω τους η εκπληκτικη Ελληνικη φυση που μας θαμπωσε για ια ακομα φορα, και απεναντι το MG TD του 1950 των Α. Μπουγιουρη και της Ε. Κανελλοπούλου.

EUROPEAN HISTORIC RALLY CHAMPIONSHIP FIA

ΕΛΛΗNΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ REGULARITY ΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

EΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ  ΡΑΛΛΥ (ΚΑΙ LEGENDS)

 

Γραφει ο Δημητρης Παπανδρεου

Φωτ: Auto CLASSIC

 

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΤΥΧΕ, Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕ, Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ, ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΕΡΔΙΣΑΝ!

Θα μου επιτρεψετε, παλαιοί και  νεοι φιλοι των Ιστορικων, των αγωνων και της σελιδας/περιοδικου/blog Auto CLASSIC, να ξεκινησω με μια αληθινη ιστορια.

Πολλά χρονια πριν, οταν τα σημερινα Ιστορικα αυτοκινητα ήταν τα συγχρονα αγωνιστικα που έτρεχαν στο «κανονικο» παγκοσμιο Ραλλυ Ακροπολις, ο επικεφαλης της ΕΘ.Ε.Α. (Εθνικης Επιτροπης  Αγωνων της ΕΛΠΑ)  Κωστας Γλωσσωτης, ανακοινωσε  την  εισοδο ενος καινουργιου μελους, γνωστου (τοτε) δημοσιογραφου του χωρου. Ο συγκεκριμενος, για μεγάλο χρονικο διαστημα, καθύβριζε οριζοντιως και καθετως ο,τι είχε να κανει με ΕΛΠΑ και αγωνες, και επειδη τοτε δεν υπηρχε το σημερινο χαος των social media και των άπειρων sites των ερασιτεχνων που λανσαρονται και αυτοπροβαλλονται ως δημοσιογραφοι (άλλο αν στην παλαια εποχη δεν θα προσλαμβανοντο ουτε ως επιγραφοποιοι), αλλά ελαχιστα περιοδικα και δυο τρείς σελιδες αυτοκινητου στις εφημεριδες της Πεμπτης, ολοι τα διαβαζαν άρα όλοι γνωριζαν το μένος του ανδρός κατα της «Αρχης» του Σπορ αυτοκινητου και μοτοσυκλετας. Ενα απογευμα λοιπόν, βρεθηκα στο γραφείο του Κωστα Γλωσσωτη στο ισογειο του Πυργου των Αθηνων όπου συνεδριαζαμε (ήμουν τοτε μελος της Επιτροπης Μοτοσυκλετας), και τον ρωτησα, πως γινεται να κανεις μελος της ΕΘ.Ε.Α. τον υβριστη της; Τοτε άνοιξε ένα συρταρι (στο δεξι μερος του γραφειου του, θυμαμαι!) και έβγαλε ένα μικρο πακετο επιστολων.

-«Διαβασε εδω», μου είπε.

Και πραγματι, διαβασα. Ο αποστολεας ήταν ο... δημοσιογραφος! Και το θεμα των επιστολων, ήταν οι συνεχεις και επιμονες αιτησεις του προς τον Προεδρο της ΕΛΠΑ να τον ορισει σαν ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΩΝ! Μονο τοτε θα σταματουσε να «ασκει κριτικη», οπως το έθετε!

-«Τι να κανουμε»,  είπε, κάνοντάς με να κλεισω το ορθανοιχτο στομα μου ο Κωστας, «καλυτερα να τον έχουμε εδω να μας ζαλίζει, παρα έξω να μας βριζει»!

 

Αγαπητοι φιλοι, το οτι δεν τα καταλαβαινω αυτα και «με αγριεύουν», είναι κατι παρομοιο με το οτι ο Κωστας Γλωσσωτης δεν ειναι εδω και πολυ καιρο μαζι μας να επιβεβαιωσει την ιστοριουλα μου (που ξεκαθαριζω οτι αφορά άτομο που δεν ειναι εν ενεργεια εδω και πολυ καιρο), δηλαδη δώρον άδωρον το πως αντιλαμβανομαι εγω ή εσεις αυτες τις καταστασεις. Γεγονός παραμενει οτι συνεχιζω να αγανακτώ με αυτες τις πρακτικες, και σας συνιστω να κανετε το ίδιο στην επαγγελματική σας ζωή, αλλά να βαλετε και καποια φίλτρα στην πρόσληψη και κατανοηση των πληροφοριών που ολοι προσλαμβανουμε σε ποσοτητες και με ρυθμο που ειναι αδυνατον να ελεγξουμε και να αφομοιώσουμε.

Γιατί παρα το οτι δεν μπορουμε (και ειλικρινως δεν θελουμε) να γενικευσουμε και να στοχοποιήσουμε καμμία και κανεναν, δεν ειναι δυνατον να μην εχουμε  γινει πλεον καχυποπτοι σχετικα με τις προθεσεις και τις ξαφνικες αλλαγες πορείας  στις αποψεις, που θυμιζουν διπολικη διαταραχη (χωρίς φυσικα να ισχυει κατι τέτοιο). Αρα, οταν βλεπετε θεαματικες κυβισθήσεις, κανονικές ή αναποδες, να ξερετε οτι «κατι έχει συμβεί»!

Και αφου αυτα συμβαινουν αναμεσα  στους «επαγγελματίες» που με τα καμώματά τους καποιες φορες κλονίζουν την εμπιστοσύνη μας, εύκολα μπορει κανεις να φανταστει τι συμβαινει στην περιφημη «δημοσιογραφία των πολιτων» που πρωτη καθιερωσε -και έγινε δισεκατομμυριουχος-  η συμπατριώτισσά  μας Αριανα  το 2005 με το Huffington Post,  που πετυχε ακριβως επειδη έδωσε χωρο στους αναγνωστες να σχολιαζουν και  να αναλυουν (τοτε σαν κοινωνικο δίκτυο υπηρχε μονο το my space, και το τοσο δημοφιλες  facebook  μολις ξεκινουσε).

Αυτη η «δημοσιογραφία των πολιτών»,  συνίσταται στο οτι σήμερα ο καθενας μπορει υπεύθυνα ή ανεύθυνα να  «πει» ο,τι θελει,  να επαινέσει ή να κατηγορήσει, να τοποθετηθεί ή να ψευδολογήσει, να αγιοποιήσει ή να καθυβρίσει. Δυστυχως, τα (ατομικα) συμπλεγματα και οι (προσωπικες) διαφορες και κακίες εχουν αφεθει να καλπαζουν ελευθερα στους αγρους της ασυδοσίας, αλλά ταυτοχρονα στον κυβερνοχωρο εχουν εισχωρήσει και επαγγελματίες που φροντίζουν να κατηγορουν και να διαβαλλουν τους ανταγωνιστες τους. Και αυτο συμβαινει παντου. Ακομα και στους αγωνες; Ακομα και στην Regularity, ίσως αναρωτηθείτε. Ναι, και ιδιως στους «μικροτερους χωρους» γινονται με ιδιαιτερη ένταση ολα αυτα, επειδη εκει οι αντιδρασεις ειναι μειωμενες, η γνωση (υποτιθεται) πιο περιορισμενη και ως εκ τουτου επηρεάζονται και «αλώνονται» πιο ευκολα απο τουε υποψήφιους «αρχηγους», απο τους οποιους βριθει η Ελλας!

 (Αν μεχρι αυτο το σημείο του άρθρου υπαρχουν αναγνωστες που σκέπτονται «τι μας λεει αυτος», επειδη θελουν να διαβασουν για την κατσικα που πετάχτηκε  μπροστα τους στην Χ ειδικη διαδρομη και για άλλα θεματα  του «αγωνα», ας σκεφτούν ότι «αυτος» τους λεει να πάρουν λιγα λεπτα απο το χρονο τους για να προσπαθησουν να «δουν»  τι  μπορεί να υπαρχει πισω απο το προφανές!)

Πριν παμε  στην Κατηγορια Regularity  του Ιστορικου Ραλλυ Ακροπολις, θα πρεπει να πουμε μερικα πραγματα για την διοργανωση ολοκληρου του event, έτσι ώστε να ειστε ενημερωμενοι στα βασικα και να μην «αγοραζετε» ό,τι φτηνό  πωλείται –ή διατιθεται δωρεάν- στους  παγκους του διαδικτύου.

Τον τελευταίο καιρό, λογω της υποχρεωσης έκδοσης HTP (Ηistoric Technical Passport) για οσους ήθελαν να συμμετασχουν στον αγωνα Sporting, υπηρχε μεγαλη συζητηση απο διαφορους αμφισβητιες και «αρνητές», κυριως των Ιστορικων Sporting, σχετικα με την ορθοτητα και την στοχευση των κανονισμων της FIA. Και ενω προσωπικα θα ήμουν προθυμος να συζητησω σε θεωρητικο επιπεδο τα pros and cons του Appendix K, πρακτικα δεν εχω άλλο δρομο απο την ιερη τηρηση ολων του των άρθρων. Το αυτο ισχυει και για ολους τους κανονισμους της FIA, που ειναι εκτός δικου μας ελεγχου. Κριτικη μεταξυ μας και δημοσιως ναι, όμως αλλαγή αδυνατη, και υπακοή απολυτη αν θελουμε να (συνεχισουμε να) έχουμε δυο, ολους κι ολους, αγωνες Παγκοσμίου και Ευρωπαϊκου status και ενδιαφεροντος στην Ελλαδα του παρανομου μεταναστη και του μεσου τουριστα. Ο ένας ειναι το Acropolis Rally WRC. Και ο άλλος το Acropolis Rally EHRC, που μολις φετος μπηκε στο ημερολογιο της FIA (σε μη προνομιακη θεση) μετα τις επιτυχημενες «εξετασεις» που εδωσε το 2022.

Το Ευρωπαϊκο Ιστορικο Πρωταθλημα Ραλλυ αφορα τα Sporting και ΟΧΙ τα Regularity Rallies, τα οποια δεν εχουν καποιον αναλογο Ευρωπαϊκο θεσμο. Υπήρχε μεχρι περυσι (2022)  το FIA Τrophy for Historic Regularity Rallies, περισσοτερο ή αποκλειστικα διακοσμητικο -«τελετουργικο» για και προς την αναδειξη των Ιστορικων αυτοκινητω ν ολων των περιοδων, παρα ουσιαστικο. Υπηρχε μονο ένας αγωνας στο τέλος της χρονιας  που έκρινε τον «Τροπαιουχο», στον οποίο αγωνα δικαιωμα συμμετοχης είχαν ολοι οσοι ειχαν τερματισει στο επανω 33% σε καποιο απο τα 15 επιλεγμενα απο την FIA Regularity Rallies που γινονταν στην Ευρωπη. Συγκεκριμενα, σε αυτα περιλαμβανονταν  Regularity σαν  την Costa Brava, το San Remo, το Elba  και περυσι συμπεριεληφθη και το Historic Acropolis Regularity. Ολοι οι τερματισαντες σε καποιο απο αυτα τα Ραλλυ στο 33% σε σχεση με τις συνολικες συμμετοχες του, μπορουσαν να λαβουν μερος στον «Τελικο», που το 2022 έγινε στο Γερμανόφωνο Βελγιο (Ostbelgien Classic).

Απο το 2023 τιποτε απο αυτα δεν ισχυει. Η FIA διατηρησε τον «τιτλο» του Trophy for Regularity Rallies, αλλά γινεται ένας μονο αγωνας στο τέλος του χρονου, με ελευθερη συμμετοχη, ο οποιος φετος ήταν το Rally Costa Brava Historic. Ο νικητής, πηρε το FIA Regularirty Rally Trοphy. Και να σημειωθεί οτι το τοσο δημοφιλες αναμεσα στους Ελληνες «Regularity rallymen» Monte Carlo Historique Regularity (δεν ξεχνιεται η δευτερη θεση Γενικης των Δελαπορτα-Μουστάκα, ουτε οι τελετες εκκινησης απο την Ακροπολη), δεν ήταν αναμεσα στα επιλεγμενα Rallies του FIA Regularity Trophy το  2022, ακριβως γιατι κινειται σε «ακραια» πλαίσια βαθμου δυσκολίας, ενω ο στοχος της FIΑ  για τα Ιστορικα ειναι σαφης διαχωρισμος μεταξυ των αγωνιστικων Sporting  και των «συλλεκτικων» αυτοκινητων ολων των κατηγοριων και  χρονολογικων περιοδων για την Regularity, μια κουλτουρα που φυσικα  αντανακλαται και συνανταται τοσο στα μοντελα των αυτοκινητων όσο και στις ηλικιες και στο οικονομικο/κοινωνικο ststus αλλά και γενικα στην "ιστορικη κουλτουρα" όλων των πληρωματων. Αυτα, εις τα Ευρωπας.

Η εγχωρια Regularity, για πολλα χρονια κινειτο σε παρόμοια πλαισια και στα επιπεδα του «Ραλλυ Αντικα», φυσικα με πρωτοπορο την ΦΙΛΠΑ, με σπανια συλλεκτκα αυτοκινητα να βγαινουν στο δρομο για τις εκδηλωσεις, και την ΕΛΠΑ παντελως απουσα και αδιαφορη  για «τα παλια», μεχρι τις αρχες του Millenium που διαπιστωσε την αυξανομενη δυναμικη τους, και εισηλθε στο χωρο μεσω του Συνδεσμου Βετερανων Οδηγων Αγωνων Σ.Β.Ο.Α.

Οπως εχουμε δει να γινεται συχνα στη χωρα μας σε πολλα θεματα, έτσι και η «Regularity» εξελιχθηκε ανεξέλεγκτα, και χρησιμοποιηθηκε καποιες φορες με λαθος τροπο καθως έγινε πεδίο δόξας λαμπρό για wannabe racers που ενιωθαν  για λιγο «αγωνιζομενοι» με 50 Ευρω συμμετοχη. Σταδιακα το νεο αυτο κυμα «υποχρεωσε» τις Λεσχες να διοργανωνουν εκδηλωσεις για να ικανοποιουν  συγκεκριμενες  απαιτησεις, και αυτο αρχικα  μειωσε και μετα απομακρυνε και «έδιωξε» όλως διολου πολλους απο τους μεχρι τοτε συμμετεχοντες, οι οποιοι δεν επιθυμουσαν να υποβαλλουν σε «σκληρες» και «γρήγορες» δοκιμασιες τα  οχήματά τους. Δυστυχως σημερα, φτασαμε σε σημείο που η εμφανιση ενος σπανιου και ακριβου συλλεκτικου Ιστορικου αυτοκινήτου σε καποια εκδηλωση Regularity,  προκαλει μεγάλη έκπληξη, περιπου σαν αυτη που φερνει οταν κυκλοφορεί στο δρομο. Και αντιστοιχα, η εξελιξη των συσκευων μετρησης και των συστηματων χρονομέτρησης (τα πρωτα «απελευθερωθηκαν» κυρίως  γιατι δεν μπορουσαν να ελεγχθουν και τα δευτερα ήταν μια μεγαλη βοηθεια για διοργανωτές και συμμετεχοντες), μοιραία άλλαξαν την μορφη των αγωνων, κάνοντάς τους πιο απαιτητικους  και δημιουργωντας μια νεα φρουρά συμμετεχόντων υψηλων προδιαγραφών ειδικευσης και εξειδικευσης που μοιραζονται τις διακρισεις, και αυτο εύκολα το διαπιστωνει καποιος βλέποντας τις καταταξεις ολων σχεδον των αγωνων των τελευταίων ετων. Απο την άλλη, ο ανταγωνισμος των οργανωτων τους οδηγησε σε ολο και πιο δυσκολες εκδηλωσεις, που αντιμετωπιζαν το δυσκολο έργο να ικανοποιησουν την ομαδα των «specialists»  αλλά  ταυτοχρονα να προσελκύσουν πολλες συμμετοχες. Αυτο διεύρυνε την γκαμα των συμμετοχων προς καθε κατευθυνση, πλην εκεινης για την οποια υποτιθεται ολοι εργαζονται: Την αμιγως ιστορικη! Αυτοκινητα του 1990-1993 και «young timers» έως το 2003 σε διαφορες μορφες και φασεις βελτιωσης, τεινουν να μονπωλησουν τις συμμετοχες σε σημειο που έχει γινει πια εμφανης η επικρατηση του «αγωνιστικου μερους» της Regularity επι του Iστορικου (και αυτο δεν σημαινει οτι οι συμμετεχoντες «δεν αγαπουν» τα Ιστορικα οχηματα, αλλά οτι επιλεγουν τα πιο καταλληλα για τις απαιτητικες εκδηλωσεις, που βεβαιως ειναι τα πιο συγχρονα και σπανιως τα πιο ενδιαφεροντα απο Ιστορικης και συλλεκτικης άποψης).

Ακριβως επειδη στη χωρα μας δεν υπαρχουν πολλοι ενδιαφερομενοι για «αγωνες Regularity», και ακομα και σημερα με ολη αυτη την ανοησία του προχειρογραμμένου Νομου των –δηθεν οικονομικων- κρατικων ιστορικων πινακιδων οι νεοι συμμετεχοντες αυξανονται με εξαιρετικα βραδυ ρυθμο, εχουν σχηματιστει ομαδες που πλαισιωνουν συγκεκριμενους οργανωτες ακολουθωντας  με φανατισμο τις εκδηλωσεις τους (και επιλεκτικα καποιες άλλες), ενω ταυτοχρονα υπαρχει και καποιος φυσιολογικος «εμπορικος» ανταγωνισμος αναμεσα στα συστηματα και στις «επιχειρησεις» χρονομετρησης (τα εισαγωγικα μπαινουν γιατι δεν προκειται παντα για τετοιες). Φυσικα, οι συμμετεχοντες πολυ σωστα πραττουν και επιλεγουν αυτο που τους αρεσει και τους ταιριάζει, αλλά πρεπει να ληφθεί υπ’ οψιν οτι ο καθε οργανωτης εχει τα δικα του συστηματα με τα οποια οι φιλα προσκειμενοι συμμετεχοντες έχουν εξοικειωθεί, χωρις αυτο να σημαινει οτι υπαρχει μια νορμα που υποχρεωτικως πρεπει να ακολουθειται απο ολους. Αρκει να εξυπηρετείται ο κυριος σκοπος της regularity, που δεν ειναι άλλος απο την τηρηση σταθερης ταχυτητας εως 50 χ.α.ω.  για συγκεκριμενα τμηματα του ανοιχτου στην κυκλοφορία δημοσιου δρομου.

ΗSTORIC ACROPOLIS REGULARITY  RALLY

Μετα απο ολα τα παραπανω, εχει γινει αντιληπτο πιστευουμε οτι το φετινο Ιστορικο Ακροπολις Sporting ειχε ενταχθει στο Πρωταθλημα Ιστορικων Ραλλυ της FIA, και επειδη ηταν ο τελευταίος αγωνας, συμφωνα παντα με το συστημα που ακολουθει η FIA, θα γινοταν και η απονομη των τιτλων του 2023. Το ίδιο «διεθνές» συστημα επιβαλλει και την απονομη των  κυπέλλων στους νικητες Γενικης πανω στη ραμπα του τερματισμου, κατι που δεν άρεσε σε καποιους δικους μας  που δεν γνωριζαν αυτην την πρακτικη, και έχουν (έχουμε) συνηθισει να γινονται οι απονομες σε «γκαλά» σε ταβερνες, σε λεσχες, σε κοσμικα ρεστωραν και σπανιοτερα σε εξαιρετικα μερη οπως το Μουσειο Αυτοκινητου (απονομη, προ ετων, του 24 Ωρες του Σ.Ι.Σ.Α.).

Το μεγεθος και η σημασια  της διοργανωσης του Ιστορικού Sporting καθως και της ευθυνης απεναντι στη FIA, αλλά και η αναγκη (άποψή μου αυτη) της ΟΜΑΕ να δειξει τις δυνατότητές  της σε ένα ρευστό περιβαλλον ως προς τους διεθνεις μεγαλους αγωνες μηχανοκίνητου της χωρας (ας μην ξεχναμε οτι την διοργάνωση του Acropolis Rally WRC ειχε αναλαβει η μη θεσμικη και με στοιχεια επιχειρησης ιδιωτικου δικαιου, «Motorsport  Greece», με την τυπικη άδεια αλλα οχι και την συμμετοχη της αρμοδιας και Κρατικα αναγνωρισμενης  Ομοσπονδιας), ολα αυτα λοιπον κριθηκαν επι του Sporting πεδιου απο τους ξενους συμμετέχοντες, απο τους Ελληνες συμμετεχοντες και, ΚΥΡΙΩΣ απο τα υψηλοβαθμα στελεχη της FIA, οπως τον Προεδρο της Επιτροπης Ιστορικων Ραλλυ, τον παρατηρητή (που ειναι και μελος της τεχνικης επιτροπης Ιστορικων), τον delegate FIA κτλ. 

Η κινητοποιηση δυναμικου Σωματειων με έμπειρα στελεχη, το υποδειγματικο γραφειο Τύπου που αν δεν κανω καποιο  λαθoς ξεπερασε σε αποτελεσματικοτητα και σε ογκο πληροφορησης αυτο του Acropolis WRC, και η προσπαθεια αντιμετωπισης καθε απροοπτης δυσκολίας, συνδυαστηκαν με τις θαυμασιες και οδηγικα υπεροχες (αλλα οχι εύκολες) Ειδικες διαδρομές, με καιρο -παραγγελία για αγωνα, δηλαδη μια μερα άνοιξη, μια μερα βροχερη και ξανα ήλιος και άνοιξη για το τέλος, αλλά κυριως με τον μεγαλο  Πρωταγωνιστή. Που δεν ήταν άλλος(η) απο την  Ελληνικη φυση που με τα φθινοπωρινα της χρώματα δημιουργουσε πινακες ζωγραφικης και διαφημιστικες καρτ ποσταλ σε καθε ματιά και σε καθε περασμα. Οι εντυπωσεις των αγωνιζομενων ηταν θετικές γενικά, με μονη παρατηρηση ότι μερικες Ειδικες ήταν περισσοτερο "σκληρες" α[πο οτι θα άρμοζε στα αυτοκινητα αυτής της ηλικίας (κατι για το οποιο ήταν εν μερει υπευθυνη η βροχη του Σαββατου που αλλοίωσε το οδοστρωμα).

Πολλά απο τα στοιχεία αυτα «περασαν» και στον αγωνα της Regularity. Ο τεχνικος ελεγχος που εσπευσμενα αναζητησε νεο σημειο λογω της ζημιας και της απαγορευσης χρησης του ΟΑΚΑ, έγινε σε «πολυτελες» βιομηχανικο  κτιριο της Sea Jets (απολυτα καταλληλο για τον σκοπο αυτο ειδικα λογω των υψηλων θερμοκρασιων της ημερας) στην Β.Ι.Π.Ε. Σχιστου, και δεχτηκε άδικες  και εχθρικες κατηγορίες και κριτικη,  για τους ξενους που ταχα τους πηγαν για τεχνικο έλεγχο στα σκουπιδια! Κατ΄αρχας η Β.Ι.Π.Ε. και το μοντερνο κτιριο του Τ.Ε. βρισκεται σε δικη της αποκλεισμενη περιοχη με εισοδο με μπαρα και φυλακες security, πανω σε μια μεγαλη λεωφορο ταχείας κυκλοφορίας που συνδεει δυο πολεις, την Αθηνα και τον Πειραια με την Εθνικη Οδο, κατι που φαινεται απολυτα φυσιολογικο για καθε ξενο επισκεπτη σαν σημειο (ολοι εμεις ξερουμε και οτι απο την άλλη πλευρα του φαναριου γινεται το παζαρι του Σχιστου καθε Κυριακη, και λοιπον;).

Στον τεχνικο έλεγχο της Regularity εγινε και η τοποθετηση των sensors (2) της δορυφορικης χρονομετρησης που ειχε ανατεθεί σε Βουλγαρικη εταιρεία. Και εδω ακουστηκαν και ακουγονται (γραφονται) διαφορες παραινεσεις προς τον οργανωτη για τον ποιον χρονομετρη θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει, τι να κανει στο μελλον κτλ (!), αλλά τυχαινει να γνωριζω οτι η λυση αυτη επελεγη μετα απο συζητηση και προσπαθεια σε λευκο χαρτί, γιατί για διαφορους λογους την συγκεκριμενη περιοδο δεν ήταν δυνατον να ευδοκιμησει καποια  άλλη. Δηλαδη, it takes two to tango, και μπορεί «να θέλω εγω και να μην θελει ο άλλος» ή αντιστροφα, αυτα ειναι θεματα που δεν ανακοινωνονται λογω διακριτικοτητας, και οι διαρροες, ειπαμε στην αρχη, ειναι ελεγξιμες ως προς την ακρίβειά τους.

Ο τριημερος αγωνας, τοσο της Sporting  όσο και της Regularity, ειχε κεντρο την Ιτεα, και χρησιμοποιουσε κλασσικες «Ακροπολικες» χωματινες Ειδικες διαδρομες. Η κριτικη πανω σε αυτο ειναι όχι απλως άδικη αλλά και παραλογη, γιατι η απαιτηση να αναζητησει ο οργανωτης εντελως νεες περιοχές για τον αγωνα Sporting, που έπρεπε να τον κανει οσον το δυνατον καλυτερο λογω του διεθνους  πρωταθληματικου χαρακτηρα του, αντι να χρησιμοποιήσει τις γνωστες διαδρομες που αποδεδειγμενα θα ικανοποιουσαν τους συμμετεχοντες (που σαν Ιστορικοι τις έβλεπαν πρωτη φορα ενω και οι Ελληνες τις γνωριζαν μειωνοντας τα κοστη των αναγνωρισεων), απλα δεν στεκει βασει λογικης. Επισης, οι ξενοι συμμετεχοντες με τις ομαδες τους και τα οχηματα υποστηριξης (που δεν ήταν λιγοι συνολικα), τα στελεχη της FIA (επισης πολυαριθμη αποστολη) καθως και οι προσκεκλημενοι της Απονομης των τίτλων, ειχαν την δυνατοτητα να  περασουν  το διημερο στους Δελφους, και να επισκεφθουν την Αραχωβα και το  Γαλαξείδι, περιοχες ιστορικες και πανεμορφες που ο καθε ένας απο εμας θα πηγαινε με υπερηφάνεια τον ξενο επισκεπτη του (ή κανω καποιο λαθος εδω;). Οι πολεις αυτες, η ορεινη Ναυπακτια  καθώς και η Φωκιδα, κατα την ταπεινη μου άποψη «δεν χορταίνονται» και δεν εξαντλούνται ως προς την φυσικη τους ομορφια, και οι ξενοι συμμετεχοντες της Sporting δηλωσαν ικανοποιημενοι, ενω αυτοι της Regularity πρεπει να πηραν μαζι τους πιο πολυ πρασινο απο οσο βλεπουν στις Βορειες χωρες τους.

Ας παμε τωρα σε έναν άλλο «μυθο», αυτον των «ηρώων οργανωτων», που εχει δημιουργηθει λογω του μικρου μεγεθους της κοινοτητας της Regularity, και εχει ενισχυθεί απο προσωπικες αγιογραφίες (τον λογο των οποιων προσωπικα ποτε δεν καταλαβα, γιατι θεωρω οτι αρκει ένας καλος  λογος και ένα ειλικρινες ευχαριστω σαν ηθικη ανταμοιβη για μια καλη διοργανωση). Καθε οργανωτής  έχει την δικη του άποψη, αλλά ολοι ακολουθουν υποχρεωτικως τους ιδιους βασικους ορους και κανονισμους (δημοσιοι δρομοι ανοιχτοι στην κυκλοφορία, και μ.ω.τ. έως 50 χ.α.ω. στις ειδικες δοκιμασίες).

Επειδη οι Λεσχες, τα Σωματεία και  οι Ομοσπονδιες  ειναι συλλογικες και οχι ατομικες ενότητες, η διοργάνωση αποδιδεται συνολικα σε αυτες, και οχι αποκλειστικα και μονο στον επικεφαλης, που βεβαιως δινει τον ρυθμο και δουλεύει πιο πολυ απ’ όλους (και αυτο παντα αναγνωρίζεται). Ετσι, το Ιστορικο Ραλλυ Ακροπολις ήταν διοργανωση της ΟΜΑΕ, (οπως ο Χ αγωνας παντα είναι διοργανωση μιας Λεσχης) και οχι «του ταδε» το Sporting και του «δεινα»  το Regularity. Τα θετικα και αρνητικα των διοργανωσεων διαμοιραζονται σαν συνολικη προσπαθεια και ευθυνη, και δεν αποδίδονται ή δεν βαραινουν αποκλειστικα τον επικεφαλης Αλυταρχη ή και Προεδρο Οργανωτικης, o οποιος, οπως σε καθε Λεσχη ή Σωματείο, δεν ειναι «ισοβιος», αλλά «υπηρετεί» τον κοινο σκοπο και καποια στιγμη απέρχεται, χωρίς βεβαιως να «παρει μαζι του» τον όποιο αγωνα! Ομοίως, ο κυριος υπευθυνος του σχεδιασμου π.χ., δεν κανει ό,τι θελει αλλά συνεργαζεται, προτείνει, υποβαλλει και παιρνει έγκριση, οποτε το τελικο αποτελεσμα αποτελεί συνολικη ευθυνη της διοργανωτριας Αρχής (που φυσικα θα κριθει για επιτυχία, αποτυχία και επιλογές).

Σε παραλληλους βιους με το Sporting, ο αγωνας Regularity σχεδιαστηκε με γνωμονα την Ιστορια του ονόματος, τον αυξημένο συγκριτικα με περυσι βαθμο δυσκολίας, τις περισσοτερες Ειδικες Διαδρομες, τις (και παλι συγκριτικα) υψηλοτερες μ.ω.τ. και τις πολλες «κρυφες» χρονομετρησεις στην διαρκεια καθε Ε.Δ. H χρονομετρηση έληγε περιπου 1000 μετρα πριν το σημα ολοκληρωσης της Ε.Δ. ενω οπως ειπαμε δεν υπηρχαν παρα πολλες διαδρομες με ενδιαμεσες αλλαγες μ.ω.τ. και τα πληρωματα επρεπε να επαληθευουν με τα μερικα του οδομετρου, σε οσες τουλιπες του Road Book υπηρχαν εντος της Ειδικής. 

Αυτο το σύστημα φυσικα ήταν ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και επεβαλλε την απολυτη ακριβεια στην τήρηση της μ.ω.τ απο την αρχη μεχρι το τελος της Ε.Δ. Απο νωρίς φανηκε οτι υπηρχαν (και θα υπηρχαν) διαφορες στην καταταξη, καθως με τις κρυφες πολλαπλες χρονομετρησεις  ακομα και τα κορυφαια Ελληνικα και ξένα  πληρωματα δεχονταν ποινες  χρονου.  Αρνητικο σημειο εδω, οτι τα αποτελεσματα ανεβηκαν online αργοπορημενα την πρωτη ημερα, μετα την ανασυγκροτηση της Αμφικλειας (οπου προσφέρθηκε  ελαφρυ δείπνο απο την οργανωση), και πριν τις δυο νυχτερινες Ε.Δ. Απο την άλλη μερια, αυτο αποτελεσε και ένα καλο «test» ως προς την ακριβεια τελεσης των διαδρομων σε άγνωστο «χρονομετρητικο»  περιβαλλον, μια και στους Ελληνικους αγωνες ειναι γνωστές και οι μεθοδοι και ο τροπος χρονομετρησης και συνεχους καλιμπραρισματος εντος των Ε.Δ. παραλληλα με την live παρακολούθηση των χρονων. Για την μεγαλη πλειοψηφία των συμμετεχοντων, καμμια σημασια δεν ειχε ο τροπος μετρησης, αλλά η καθυστερηση αναρτησης των αποτελεσματων καταγραφεται ως αρνητικη. Επισης, δεν γινοταν γνωστο  το αν οι βαθμοι ποινης ήταν καθυστερησης ή προπορείας προκειμενου να γινει διορθωση στο calibration, αλλά και παλι αυτο ουδολως επηρεασε τα αποτελεσματα (ως προς την γενικη καταταξη): Δεδομενου οτι τα μετρα του Road Book ήταν ακριβεστατα (συμφωνα τουλαχιστον με το μηχανικο μας οδομετρο που ειχε καλιμπραριστει στην προτεινομενη απο την οργανωση αποσταση στην γνωστη ευθεία  της Βαρυμπομπης), έγκειτο πραγματικα και αποκλειστικα στην ικανοτητα των πληρωματων  το να διακριθουν, σε απολυτη «ισοτητα» με τις ξενες συμμετοχες, μια και ολοι αντιμετωπιζαν ακριβως τις ιδιες, «αγνωστες», συνθηκες μετρησης.

Το ίδιο το Road Book ήταν αναλυτικο, σωστο και εύχρηστο. Ηταν εξαιρετικα δυσκολο το να «χαθεί» καποιο πλήρωμα, και αν κατι τετοιο γινοταν οφειλετο αποκλειστικα σε απροσεξία.

Στα ωράρια υπηρξε μια σαφης προσπαθεια  του σχεδιασμου για «σφιχτο» αγωνα, μια και απο την αρχη υπηρξαν αργοπορίες στα πιο αργα αυτοκινητα και στα «ανυποψίαστα» πληρωματα. Αυτο ερχοταν σε αντιθεση με την προσπαθεια του Αλυταρχη να συγκεντρωσει συμμετοχες με αντιπροσωπευτικα ΙΣΤΟΡΙΚΑ οχηματα ολων των χρονικων περιοδων, ώστε η γενικη εικονα να θυμιζει Ιστορικο Ακροπολις και οχι συγχρονο Sprint. Ετσι, η κινηση στην Ε.Ο. μετα την ραμπα της Ακροπολης, μειωσε τον διαθεσιμο χρονο  της απλής μεχρι την πρωτη Ε.Δ. της Φυλης οπου υπηρξαν αργοπορίες, ενω για την υπολοιπη (πρωτη) ημερα, οι χρονοι των απλων διαδρομων ήταν  βατοι μεχρι την ανασυγκροτηση της Αμφικλειας, οπως και στις δυο βραδυνες Ειδικες μεχρι τον τερματισμο της Ιτεας

Η δευτερη μερα ξεκινησε με βροχη, αλλά δεν υπηρξε καμμια αλλαγη σε ωραρια και μ.ω.τ. παρα το οτι οι ορεινες διαδρομες αναμενονταν δυσκολες λογω οδοστρωματος, και σε μια περιπτωση, μειωμενης ορατοτητας. Οντως, δεν υπηρξε προβλημα στις Ε.Δ., αλλά δυο απλες απεδειχθησαν σφιχτες και επιασαν αρκετους στον ύπνο καθως δεν προλαβαν να εκκινησουν «στο λεπτο τους». Η ανασυγκροτηση εγινε στο καταφυγιο Οιτης και οι οκτω Ε.Δ. της ημερας ολοκληρωθηκαν σχετικα νωρίς με το γνωστο Προσηλιο, μια κατηφορικη οδο με πολλες στροφες, οπου ομως η Ειδικη της Regularity συναντησε τα αυτοκινητα της Sporting που ανεβαιναν σε απλη, για να μπουν στην δικη τους χωματινη Ε.Δ. Επειδη παντα τα Sporting κινουνται γρηγορα στις απλες για να προλαβουν τα Service τους, οι συναντησεις αυτες δεν ήταν ο,τι καλυτερο και ευτυχως δεν υπηρξε καποιο συμβαν απροσεξίας. Ακομα δεν εχουμε επιβεβαιωσει αν υπηρξε ενημερωση των πληρωματων της Sporting για την Regularity που θα κινειτο αντιθετα, και μαλλον τετοια ενημερωση δεν εγινε, οπως δεν έγινε και σε ένα περιπολικο οχημα της Τροχαιας που εκλεινε την χωματινη Ειδικη και σταματησε αυτοκινητα της Regularity (σε άλλο σημειο)  για να ενημερωσει οτι ο δρομος ειναι κλειστος! Αυτα τα δυο περιστατικα ήταν τα μοναδικα που υπηρξε συναντηση της Sporting με την Regularity  το τριήμερο, και παρα τις προσπαθειες στον σχεδιασμο δεν εγινε δυνατον να αποφευχθουν.

Δυο λογια ακομα για το Προσηλιο 2 και για την «συναντηση». Παρα το οτι δεν δινεται απολυτως καμμια «εγγυηση» οτι στις ανοιχτες στην κυκλοφορια ειδικες διαδρομες της Regularity δεν θα υπαρχει ουτε κινηση, ουτε καθυστερήσεις, ουτε κινδυνος, ενω και οι οδηγοι της Sporting  γνωριζουν πολυ καλα πως να κινουνται στις Απλες διαδρομες (γρηγορα, αλλά φυλαγοντας τον ανοιχτο δρομο), και επισης παρα την σχετικα χαμηλη μ.ω.τ. των 40 χ.α.ω. της συγκεκριμενης Ειδικης, μια απλη ενημερωση στα πληρωματα της Regularity θα ήταν αρκετη για να τα προετοιμασει και να μην βρεθουν προ εκπληξεως. Προβλημα ασφαλείας πραγματικο δεν υπηρξε κατα την άποψή μας, αφου ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι ειμαστε υποχρεωμενοι να προσεχουμε λογω της ανοιχτης κυκλοφορίας, αλλά τα παραπονα ειναι δικαιολογημενα.

Μια και αναφερομαστε στις Ειδικες διαδρομες, παρατηρήσαμε οτι δυο Ε.Δ. (η μια επαναλαμβανομενη,το  βραδυ και το πρωϊ) είχαν το σημα του τέλους στις παρυφες  ενός χωριου. Μπορει η χρονομετρηση συμφωνα με τον κανονισμο να ειχε ολοκληρωθει εως και ενα χιλιομετρο πριν, αλλα αυτο δεν το γνωριζαν τα πληρωματα που συνεχισαν να κινουνται με την ζητουμενη ταχυτητα στο πλάϊ του χωριου μεχρι να βρουν την πινακιδα του τελους (την οποια ακολουθουσε «σπασιμο»  του δρομου, βατο αλλά με προσοχη, που τη νυχτα δεν ήταν ορατό, ενω το συγκεκριμενο σημειο επισημαινόταν στο RB, σελιδα 28, τουλίπα 137). Η δευτερη περιπτωση ήταν διέλευση απο στενο «εξωτερικο» δρομο χωριου, εντος της ΕΔ, με χαμηλη ταχυτητα μεν (39 χ.α.ω.) αλλά γενικα προτιμουμε να ολοκληρωνουμε τις ΕΔ μακρια απο οτιδηποτε θυμιζει κατωκημενη περιοχη.

Η τριτη ημερα ειχε επισης 8 Ε.Δ., τις 5 το πρωϊ μεχρι την ανασυγκροτηση στην Αρβανιτσα, και τις 3 μεχρι τον τερματισμο. Σημειωνουμε οτι καποιες απο αυτες υπηρχαν και στο περυσινο Ακροπολις, όπως και το σημειο της ανασυγκροτησης, κατι που δεν θεωρουμε αρνητικο, εφ΄οσον ειναι απολαυστικες οπως π.χ. ο Παρνασσος και ο Ελικωνας. Για την συγκεκριμενη Ε.Δ. Νο 23 ωστοσο, που ειχε ζητουμενη μ.ω.τ. 50 χ.α.ω. και μηκος περιπου 12 χλμ. με περισσοτερες απο 10 πινακιδες οριου 30 σε όλη την διαδρομη ΧΩΡΙΣ πινακιδα παυσης οριου μεχρι το τέλος της (!), εχουμε να παρατηρησουμε οτι ειναι καιρος να αλλαξει το παγωμενο απο την εποχη της ΕΛΠΑ άρθρο του Ειδικου Κανονισμου που αναφερει οτι "τα σηματα οριου της ταχυτητας εντος των ΕΔ δεν επηρεαζουν την μ.ω.τ. του οργανωτή για το συνολο της διαδρομης".  Ο ίδιος κανονισμος ομως, πιο πανω λεει οτι πρεπει να ακολουθουνται τα άρθρα  του Κ.Ο.Κ. σε ολοκληρο τον αγωνα. Ας εκλειψει η αντιφαση.

Μπαινοντας  πλεον στην Αττικη, και μετα την ομορφη Ε.Δ. της Ψαθας, η τελευταία  Ειδικη Διαδρομη ηταν το Μάζι με τρεις αλλαγες  μ.ω.τ. και οπως παντα τις «αγνωστες» χρονομετρησεις, αλλα το ενδιαφερον εκει ηταν στην απλη συνδετικη διαδρομη απο την παραλια μεχρι την εκκινηση! Ενας απιστευτος, στενος δρομος με συνεχεις στροφες μεσα στο βουνο, με μισοχαλασμενη αλλά άγρια άσφαλτο, μας προσφερε «εμπνευσμενη» οδηγηση, αρκετη για να μας φερει φρεσκους στον τερματισμο.

Η έτσι νομιζαμε.

Γιατι στην τελευταία απλη διαδρομη των περιπου 26 χιλιομετρων, απο τα Μεγαρα και την Νεα Περαμο (που ποτε δεν θα καταλαβω γιατι δεν διατηρηθηκε, με μικρα γραμματα έστω, το παλιο όνομα της περιοχης που ειναι Μεγαλο Πεύκο) μεχρι τον τερματισμο μεσα στην πόλη της Ελευσινας, διαπιστωσαμε οτι ο χρονος ίσως και να μην αρκουσε. Ο λογος ήταν οτι στις 5 το απογευμα μιας ηλιολουστης φθινοπωρινης Κυριακης, η Παλαια Εθνικη ήταν γεματη με καραβανια απο μεγαλα οικογενειακα SUV που κινουντο ελαφρα πιο γρηγορα απο καμηλες (και οχι τις δρομαδες!), με ανθρωπους που επεστρεφαν χαλαροι και μισοκοιμισμενοι απο εκδρομη ή φαγητο. Η εικονα ενος παλιου αυτοκινητου που θα κορναριζε μανιασμενα και με αναμμένα φωτα και κατι μεγαλους αριθμους στις πορτες  θα περνουσε διπλη διαχωριστικη  κινουμενο συνεχως στο αντιθετο ρευμα με μπες βγες  που τρομοκρατουσαν και εξαγριωναν ταυτοχρονα τον κοσμο, επειδη οι δυο επιβαινοντες ήθελαν να ειναι στην ώρα τους «στον τερματισμο του Ραλλυ», μου φανηκε τοσο αστεία ωστε ξαφνικα έβαλα τα γελια, και πειθηνια ακολουθησα τις μαυρες καμηλες (συγνωμη, τα SUV) με 30 χιλιομετρα την ώρα, φτανοντας τελικα στον τερματισμο ακριβως «στο λεπτο μας», που οπως θυμαμαι ήταν 17:18’. «Γραψε τον χρονο, γραψε τον χρονο», ειπαμε στους κυρίους με τα πορτοκαλι γιλεκα που πηραν το καρνέ μας, αλλά απαντησαν οτι τον χρονο τον εβλεπε ο δορυφορος (!), και αργοτερα μαθαμε πως δεν θα γραφονταν οι καθυστερησεις, αλλα ουτως ή άλλως το ενδιαφερον ειχε επικεντρωθει σε εναν αλλο κυριο που ειχε μπει ο μισός μεσα στο αυτοκινητο  απο το παραθυρο με ένα κοφτάκι, για να κοψει τα tie wraps και να παρει τα δυο μηχανακια του χρονομετρη. ΟΚ, δεν μπηκαν καπέλλα, αλλά πόσοι πηγαν αργα  στην κίνηση  αδιαφορωντας για την ποινη χρονου, και ποσοι ετρεξαν  (παρανομωντας) για να προλαβουν; Ποσο δυσκολο ήταν να προστεθεί ενα τέταρτο (15’) στον ιδανικο χρονο άφιξης, με ενημερωση στην εξοδο της ανασυγκροτησης της Αρβανιτσας;

Ο τερματισμος εγινε στη ραμπα με φοντο τον περιφημο αρχαιολογικο χωρο της Ελευσίνας (ποσοι τον εχουν επισκεφθεί, αναρωτιεμαι...), και αργοτερα ακολουθησε το «Gala» της απονομης των Ιστορικων Πρωταθληματων FIA 2023 αλλά και η απονομη των κατηγοριων των τεσσαρων αγωνων (Sporting ΕHRC, Eλληνικου πρωταθληματος, Legends και Regularity). Ο χωρος ήταν ο μοναδικος κλειστος και αρκετα μεγαλος για αυτη την εκδηλωση στην πόλη, το «Εκθεσιακο Κεντρο Ελευσίνας», και η οργανωση της βραδυάς ήταν πολυ καλη, με το κλασσικο welcome  drink, μεγαλο πάλκο, αμετρητες  ροτόντες με  σημειωμενες θεσεις για ατομα και ομαδες, ευγενεστατο service, συντομες και περιεκτικες ομιλιες και καλη ροη απονομων, περα απο μια δυο μικροκαθυστερησεις. Φυσικα «μεγαλη στιγμη» ήταν η απονομη των τιλων του EHRC, για την οποια ειχαν ταξιδεψει στην χωρα μας και βραβευθέντες που δεν συμμετείχαν στον αγωνα. Εντυπωση μας εκανε οτι ο Προεδρος της Ιστορικης επιτροπης Ραλλυ  FIA ειχε να πει τα καλυτερα για την οργανωση, τον αγωνα, την χωρα μας και την φιλοξενία, και σε εμας τουλαχιστον αυτα τα λογια, οπως και οτι το Ιστορικο Ακροπολις ειναι στο ημερολογιο του 2024 (οπως μαθαινουμε ομως και παλι αργά), ειναι αρκετα για να το θεωρησουμε επιτυχημενο.

Ο αγωνας της Sporting άφησε τα πληρωματα ικανοποιημενα, και οντως ήταν εντυπωσιακες οι εικονες απο τις Ειδικες αλλά και η έντονη δραστηριοτητα τα βραδυα στο service park στην Ιτέα. Οι ξενοι οδηγοι (και ιδιως οι πρωταθλητες 2023) ηταν μακραν και μονοι επικεφαλης του αγωνα, οι δικοι μας προσπαθησαν πολυ με καλες επιδοσεις αλλά και σχετικη προσοχη (γιατι υπηρξαν εγκαταλειψεις και βλαβες λογτω καταστασης του οδοστρωματος), και λεπτομερείς περιγραφες της εξελιξης καθε μερας του αγωνα μπορειτε να διαβασετε -αν δεν  τις έχετε ήδη δει- στα αναλυτικα ρεπορταζ της οργανωσης, που επαναλαμβανω, με εντυπωσίασαν (και συνηθως δεν ειμαι καθολου προθυμος να εντυπωσιαστω οσον αφορα τα δημοσιογραφικα πραγματα). Μπραβο.

Ας παμε τωρα στην Regularity που ζησαμε «απο μεσα», και ξεκινάμε με δυο διαπιστωσεις και μια ερωτηση. Η πρωτη διαπιστωση είναι οτι το Ιστορικο Ακροπολις Regularity του 2023 ήταν καλυτερο απο αυτο του 2022 σε ολα σχεδον τα σημεια: Σε τεχνικο έλεγχο, σε συμμετοχες, σε εκκινηση, σε αριθμο Ε.Δ., σε βαθμο «δυσκολίας» που το έκανε έναν πραγματικο «αγωνα» (και  καθολου τουριστικη βολτα οπως συχνα και αδικως ακουμε να λενε), και σε επιλογη διαδρομων και περιοχων, που πρωτον «ταιριαζαν» με το κεντρο του αγωνα, και δευτερον προσφεραν συνδυασμο υπεροχης φυσικης καλλονης και απολαυστικης οδηγησης. Αυτο που εγινε "διακριτικα εμφανες", ήταν οτι προκειτο για παραλληλο αγωνα, διπλα στον κυριο αγωνα που ήταν το Sporting. Εδω υπαρχει περιθωριο παρεμβασεων και  βελτίωσης για το 2024 απο πλευρας ΟΜΑΕ, κατι που ειναι απολυτα εφικτο, με ελαχιστες αλλά στοχευμένες διορθωτικες κινησεις.

Η δευτερη διαπιστωση εχει να κανει με την μερικη αλλαγη νοοτροπιας του αλυταρχη, που ειχε και την ευθυνη του σχεδιασμου (παντα σε σχεση με το 2022), η οποια φανηκε στο πιο "αγωνιστικο" προφιλ, στα ωράρια και στον ρυθμο του αγωνα, που τις δυο πρωτες μερες δικαίωσε το ονομα «Ακροπολις» καθως υπηρχε συνεχης και αδιάκοπη ροη και εναλλαγη διαδρομων, σε σημειο που μονο στις ανασυγκροτησεις υπηρχε χρονος για τα πληρωματα, πουθενα αλλού. Την τριτη μερα, την Κυριακη, οι χρονοι των Απλων διαδρομων ήταν μεγαλυτεροι και υπηρχε αναμονη στις εκκινησεις, εκτος οπως ειπαμε στην τελευταία.

Η «ερωτηση» τωρα, ειναι ρητορικη και δεν απευθυνεται σε καποιον συγκεκριμενα, αλλά σε οσους ασχολουνται με την Regularity, ή θελουν να ασχοληθουν. Μηπως άραγε εχουν/με  συνηθισει καποιον τύπο διοργανωσεων, με γνωστους και δεδομενους τους οργανωτες και τους τροπους χρονομετρησης, ωστε εκει αισθανονται/μαστε οικεία και μπορουν/ουμε αποδεδειγμενα να κυνηγουν απανωτα «μηδεν» και διακρισεις; Και μηπως υπαρχει και άλλος τροπος «regularity» που δεν απαιτεί την αυστηρή πειθαρχια της απολυτα σταθερης μ.ω.τ. και την ύπαρξη οργανων ακριβείας καθως και την ειδικευση του πληρωματος σε αυτα, με αποτελεσμα να έχουμε συμμετεχοντες δυο «σχολων», που δεν συμμετεχουν ποτε ταυτοχρονα στην ιδια εκδηλωση; Και μηπως εχουν σχηματιστει ομαδες φιλων συμμετεχοντων του Α και του Β οργανωτου, που ακομα και να επιθυμουν να συμμετασχουν σε καποια εκδηλωση του «ανταγωνιστη οργανωτη», δεν το πραττουν για να μην «προδωσουν» τον δικο τους;  Μηπως, τέλος, ολα αυτα ακουγονται λιγο «παιδιαστικα» οταν μιλαμε για ένα ομορφο χομπυ και μια αγαπη στο Ιστορικό οχημα, η οποία «επηρεάζεται» απο τον, εν τελει, «εμπορικο» ανταγωνισμο των διοργανωτων; Μηπως, άθελά τους, οι ιδιοκτητες των ιστορικων αυτοκινητων που τα αγοραζουν και τα συντηρουν με μεγαλο κόπο και έξοδα, μεταβάλλονται σε «στρατιωτες» στον πολεμο -ή στην "διαμαχη"- των διοργανωτων (που γινεται με τα χρηματα των δικων τους συμμετοχων, τρελλο!), σαν τους λεγεωνάριους στις μαχες  του Οκταβιανου με τον Μαρκο Αντωνιο;  Για το χομπυ μας μιλαμε. Για την regularity. Για την αγαπη μας το κανουμε. Για τα κλασσικα αυτοκινητα. Αν «το χασουμε» στο κυνηγι του δεκάτου, και παψουμε να το βλεπουμε σαν ένα σπορ παιχνιδι οπως πραγματικα ειναι, χανουμε μαζι και το κεφι μας, και μεταβαλλομαστε σε στρυφνους κριτες, που αντί να υποδειξουμε τροπους βελτιωσης και να ανοιχτουμε σε νεες μορφες διοργανωσεων, τις περιχαρακωνουμε στα γνωστα δικα μας μετρα και ψαχνουμε τα λαθη του ενος και του άλλου, για να συγκρινουμε, να επικρινουμε και να κατακρινουμε. Μακαρι να υπαρξει σταδιακα μια κατανοηση και απαγκιστρωση απο δεσμευσεις  σε στρατοπεδα μεταξυ των οδηγων, ωστε να γίνουν συνεργασιες, και να ανεβει ο χωρος ακομα περισσοτερο απο οτι σημερα, που εμφανιζεται διχασμενος για τον πιο ανοητο λογο: Για να «παιρνει πλευρες» στον πολεμο των διοργανωτων.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ REGULARITY

Oτι λογω συνδυασμου με το EHRC της FIA είχε, οπως παντα εχει, μια διαφορετικη αύρα και δυναμικη στην ολη διοργανωση, που άγγιξε και την Regularity.

Oτι χαρις στις (προσωπικές) προσπαθειες του Αλυταρχη, ειδαμε και αυτοκινητα ομορφα, σαν αυτά που χαρακτηριζουμε «κλασσικα».

Οτι υπήρξαν αρκετες ξενες συμμετοχες, που μαλιστα βρηκαν τον αγωνα ιδιαιτερα «σκληρο» (παντα στα άκρα η χωρα μας!)

Οτι οι νικητες ειχαν ενα ομορφο ΚΛΑΣΣΙΚΟ αυτοκινητο!!!

Οτι η Βουλγαρικη εταιρεία που χρησιμοποιηθηκε στη δορυφορικη μετρηση (για συγκεκριμενους λογους που καθόλου δεν έχουν να κανουν με την εγνωσμενη αξια και τεχνογνωσία των Ελληνων time keepers) και ο τροπος χρονομετρησης με πολλαπλες μετρησεις σε άγνωστα σημεια καθε ειδικης διαδρομης, εξίσωσαν  ΟΛΑ τα πληρωματα, γιατι ήταν αγνωστη σε  ολους και δεν ίσχυαν οι γνωστές και δοκιμασμενες μεθοδοι και συνηθειες.

Οτι οι άγνωστες χρονομετρησεις, που αναφερονταν στον ειδικο κανονισμο, δημιουργησαν ομορφο συναγωνισμο "μεταξυ ισων"

Οτι οι περιοχες του αγωνα ήταν πανεμορφες και οδηγικα εξαιρετικες.

Οτι το Road Book ηταν επεξηγηματικο και αναλυτικο, οπως και οι εκφωνησεις των Ε.Δ. που δινονταν εγκαιρα για ολη τη μερα και οχι στον πανικο της τελευταίας στιγμης. Σωστα μετρα, αναφορα με αριθμο τουλιπας και σελιδας, σημειωμενες ολες οι εκκινησεις των Ε.Δ. με κιτρινο χρωμα, και σωστα και λεπτομερη σχηματα και εικονες πλοήγησης.

Οτι στα σημεια ανασυγκροτησης υπηρχε αφθονος χωρος για παρκαρισμα των αυτοκινητων, και καταστηματα  εστίασης.

Οτι η εισοδος στις Ειδικες Διαδρομες γινοταν στο προκαθορισμενο λεπτο καθε πληρωματος, κι έτσι το "ποιός θα περασει πρωτος" στις περιπτωσεις που άλλαζε η σειρα επειδη καποιοι κινουντο πιο γρηγορα στην απλη, εξαφανίστηκε!

Οτι δεν υπηρξε προβλημα ανεφοδιασμου.

Οτι ο ρυθμος, οι πολλες  (26) και ισομοιρασμενες ειδικες, και τα αρκετα (876) αλλά οχι κουραστικα ή βαρετα χιλιομετρα, δικαιολογησαν το ονομα και έδωσαν την αίσθηση του Ραλλυ Ακροπολις (αλλα αυτο το ειπαμε ήδη!)

To οτι υπηρχε αναλυτικη περιγραφη καθε μερας στo site και στο facebook  της οργανωσης και πληθος φωτογραφιων απο τον αγωνα και την απονομη: https://historicacropolis.gr/regularity-awards/

Και εδω, στο facebook της οργανωσης, ουσιαστικα παρακολουθειτε ολοκληρους τους αγωνες Sporting και Regularity, απο τον τεχνικο έλεγχο μεχρι τις απονομες, με κειμενα και φωτογραφίες:

https://www.facebook.com/historicacropolisrallygr/

ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

Αν και στην «περιγραφη» ήδη αναφεραμε τα σημεια διαφωνίας, θα τα επαναλαβουμε παλι.

Οτι σε τρεις Ε.Δ. η διαδρομη λιγο πριν το σημα τερματισμου της, «άγγιζε» χωριά. Δεν περναγε απο μεσα βεβαιως, αλλά τα «άγγιζε».

Οτι στην τελευταια Ε.Δ. της δευτερης μερας, στο Προσηλιο 2, η Regularity συναντησε την (με αντιθετη φορα) απλη της Sporting.

Οτι οι χρονοι καθυστερησαν ολοκληρη την πρωτη μερα, και δεν εμφανιζαν  προπορεία ή καθυστέρηση (για οσους ενδιαφερονταν  να  διορθωνουν on the go - δεν αφορα το συνολο των συμμετεχοντων αυτο, αλλα παντως θα έπρεπε να υπαρχει)

Οτι αρκετα απο τα παλαιοτερα, μικροτερα ή «ιδιαιτερα» αυτοκινητα του αγωνα (MG TD, Alfa Romeo Giulietta 75 Spider, Ferrari 365, Saab 850, Lancia 2C, NSU RO 80, Morgan 4/4 κ.α.), δεν θα μπορουσαν να ακολουθησουν παντου τον ρυθμο του αγωνα, λογω χρονων αλλά και ιδιομορφιας των περιοχων και των διαδρομων

Και το βασικοτερο, οτι στην τελευταία απλη προ του τερματισμου δεν δοθηκε παραπανω χρονος ουτε και ενημερωση οτι δεν θα δινονταν ποινες καθυστερησης. (Προσοχη, ο χρονος έβγαινε νομοτυπα, αλλα «μολις» και ίσως οχι απο ολους).

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Τα συγχαρητηριά μας στους νικητες, στην πρωτη τριαδα, στην πρωτη πενταδα και στην πρωτη δεκαδα. Σε οσους δηλαδη καταφεραν να μειωσουν τους βαθμους ποινης τους, σε έναν αγωνα δυσκολο και πολυμορφο (διαφορετικα θα είχαμε γεμισει «μηδεν» και οι πρωτες θεσεις θα παίζονταν στα δεκατα. Το οτι όλοι «φορτωσαν», σημαινει αυξημενο βαθμο δυσκολιας). Εννοείται βεβαιως οτι ενα μεγαλο "μπραβο" αξιζει στους συμμετεχοντες που τερματισαν και ιδιαιτερα σε αυτους με τα πιο μικρα, πιο παλαιά ή ιδιαιτερα ("δύσκολα") αυτοκινητα, που ήταν χαρμα οφθαλμων και εδωσαν μια σαφως πιο ομορφη εικονα και "Ιστορικο χρωμα" στον αγωνα. Παρακολουθηστε την εξελιξη καθε μερας, εδω: https://historicacropolis.gr/category/regularity/

Συγχαρητηρια στους λιγους ανθρωπους της ΟΜΑΕ που δουλεψαν πολλους μηνες για τον αγωνα, στην Προεδρο και στις κυριες της Γραμματείας της ΕΠΑ που μοχθησαν κυριολεκτικα για καθε λεπτομερεια, σε ολους οσοι συμμετείχαν οργανικα και ολους οσοι βοηθησαν στον αγωνα, σε αυτους που σχεδιασαν τον αγωνα και φυσικα στον Αλυταρχη και στην ομαδα που σχεδιασε και "έτρεξε" τον αγωνα Regularity.

Η ευχη "και του χρονου"  που δινουμε ΣΕ ΟΛΟΥΣ, συμμετέχοντες και μη, δεν ειναι υποκριτικη, γιατι το Auto Classic εχει συμμετασχει στα περισσοτερα Iστορικα Ραλλυ Acropolis των τελευταίων 22 χρονων, απο τα πρωτα του Σ.Ι.Σ.Α. και στη συνεχεια τα παραλληλα της ΕΛΠΑ  (υπηρξε χρονια που τρεξαμε ΔΥΟ Ακροπολις, το Classic του Σ.Ι.Σ.Α. και το Historic της ΕΛΠΑ), στη συνεχεια στο Αcropolis της ΕΛΠΑ, στο Κλασσικο Ραλλυ Ελλαδος συνδιοργανωση ΦΙΛΠΑ-Σ.Ι.Σ.Α., στο Kλασσικο Ραλλυ Acropolis Legends και στο  (φετινο) Classic Legends Rally του Σ.Ι.Σ.Α, και στα  Historic Acropolis της ΟΜΑΕ. Και γι΄αυτο το Auto CLASSIC γνωριζει τα πραγματα, επειδη ήταν παντα εκει, και επειδη θα ειναι ¨και του χρόνου" εκει.

Ευχομαστε λοιπον το 2024 εναν αγωνα ακομα καλυτερο, ακομα πιο "συνδεδεμενο" και "ωφελημενο" διοργανωτικα με/απο την FIA, με πολλες συμμετοχες πληρωματων και οχηματων, αντιπροσωπευτικες καθε περιοδου και καθε κατασκευαστικης τασης, με στοιχεία χρονομετρησης που θα καλυπτουν καθε απαιτηση, και με την γνωση και την ιδεα οτι δεν προκειται "για τον αγωνα της ΟΜΑΕ" αλλά για το ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ.

Που δεν "ανηκει", και δεν "ειναι" ουτε του Ταδε, ουτε του Δείνα αλλά ολων μας! Δ.Π.

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ:

https://historicacropolis.gr/wp-content/uploads/2023/11/Results_All-2.pdf

ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ 

https://historicacropolis.gr/wp-content/uploads/2023/11/Results_All_Class.pdf