«ΙΣΤΟΡΙΚΗ» ΡΙΤΣΩΝΑ, Ο ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΥΛΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΟΥ ΣΠΟΡ (ΤΟ ΤΑΤΟΪ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ)

 

«ΙΣΤΟΡΙΚΗ» ΡΙΤΣΩΝΑ, Ο ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΥΛΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΟΥ ΣΠΟΡ (ΤΟ ΤΑΤΟΪ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ)

Του Δημητρη Παπανδρεου

Με κοπο, εξοδα και προσπαθεια στηθηκε  (με πρωτογονο και ελλιπη τροπο) το «οικοδομημα» του Ελληνικου μηχανοκινητου Αθλητισμου, όταν ακομα το έλεγαν «σπορ αυτοκινητου» και όχι «αθλημα», και οταν οι οδηγοι ονομαζονταν «οδηγοι αγωνων» και όχι «αθλητες».

Σε ολες αυτες τις δεκαετίες του 20^ου αιωνα, και στις πρωτες δυο του εικοστου (οπου ακριβως λογω πρωτόγονης χωρας συνεχιζουν να παραμενουν και καποιοι "εκτός εποχής" πρωταγωνιστες του παρελθοντος σε ρολους κλειδια και σε καθε επιπεδο), πολλοι διασημοι και ονομαστοι αγωνες ήρθαν και έφυγαν, και στην «χωματοκρατούμενη» σημερινή αγωνιστικη σκηνη εχουν μείνει μονο τρια ονόματα-θρύλοι:

Το πρωτο, είναι το Ραλλυ Ακροπολις! Δυνατό και παλι σαν WRC, και (παρά τις γκρίνιες και το υψηλό κοστος) ιδιαιτερα χρησιμο «διαφημιστικά» σε μια χώρα ξενοδόχων και σερβιτόρων όπως την/μας έχουμε/έχουν καταντησει.

Και μαζι, το Ιστορικο Ράλλυ Ακρόπολις, επισήμως απο το 2023 στο Ευρωπαϊκό Πρωταθλημα Ιστορικων Ραλλυ FIA, και με τεράστια δυναμικη στο σκέλος της Regularity (στο οποίο όμως δεν εχει δοθεί η ανάλογη σημασία  και –διεθνης- προβολή, απο την εποχη του ΣΙΣΑ και του Αγωνιστικού της ΕΛΠΑ)

Το δευτερο, είναι το Τατόϊ, το οποίο, ΑΝ γλυτωσει τηνν οικοπεδοποίηση απο την παρούσα Κυβερνηση (γιατί δεν ξεχναμε ΠΟΤΕ την πώληση σε εργολάβους και την οικοπεδοποίηση του στρατοπέδου Διονύσου, ενος εκ των προσιτων και τελευταίων πνευμονων πρασινου της Αττικης, απο τον πατερα του σημερινου Πρωθυπουργού), ΑΝ λοιπον το στρατιωτικό αεροδρομιο γλυτωσει το μπετό και την οικοδομη, τοτε προσφέρεται σαν ενας εξαιρετικος χωρος οπου θα μπορεσει να αναβιωσει το Πρωταθλημα Ταχύτητας.

Αλλά δεν τελειωσαμε με τα «εαν» του Τατοϊου: Εαν λοιπόν η ηγεσία του μηχανοκίνητου αθλητισμού (και οι σύμβουλοί) της δεν ήταν προσανατολισμένη/οι κατα το μεγαλύτερο ποσοστό στα Ραλλύ, με τα υπόλοιπα «πιο λαϊκα» ασφάλτινα αθλήματα (αναβάσεις, dragster, drift, με «σιγουρες» και μονιμες συμμετοχες λογω της αθροας εμπλοκής ειδικων επιχειρησεων  σε αυτα) στον αυτοματο πιλοτο, τοτε, το 2024 και επι Δημοκρατικης κυβερνησης, θα ήταν ασφαλώς πιο εύκολο το να παραχωρηθεί το αεροδρομιο μερικες φορες τον χρονο για αθλητικη χρηση μιας Ομοσπονδιας της Γ.Γ.Α., απο ότι ήταν την επταετία 1967-1973, που η δικτατορία επέτρεπε τους αγωνες εκεί! Και η ακραία αντιπαράθεση ημερομηνιών και καταστάσεων γινεται για να καταδείξει την αδυναμια καθε αρνητικού επιχειρήματος για την παραχώρηση και χρήση του Τατοϊου (παρέχει απολυτη ασφάλεια που είναι το Νο 1 προβλημα, προδιαγραφή  και ζητούμενο των αγωνων ταχύτητας, έχει απέραντους χώρους για όποια χάραξη και διάταξη, έχει δυο προσβάσεις και τεράστια πάρκινγκ θεατων, έρχεσαι να δεις αγωνα ακομα και με ποδήλατο ή με τα Μέσα, πεζή!). Αλλοι είναι οι λόγοι, που τους αφήνουμε στην φαντασία (ή και στη γνώση) εκάστου εξ’ ημών, χωρίς όμως να ξεχνάμε ότι την δεκαετία του 1990 η νεοσύστατη ΕΛΟΑΑΜ  ειχε εξασφαλίσει το Τατόϊ (που υποτίθεται οτι «δεν δινόταν») για αγώνα, αλλά η ΕΛΠΑ έσπευσε και κατάφερε με τα μέσα και τις επαφες που διεέετε να τορπιλλίσει την προσπάθεια, θέλοντας να διατηρήσει τον απόλυτο έλεγχο του αθλήματος, κάτι που ειχε καταφέρει (και θα συνεχιζε να καταφέρνει) επι πολλα χρονια με το Διεθνες Ραλλυ Ακρόπολις. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν, όπως έγραφε ο –επισης «λαϊκός»- φιλόσοφος Μανωλης Ρασούλης και τραγουδούσε ο Νικος Παπαζογλου, πρόωρα χαμένοι και οι δύο, σαν και τόσα άλλα, οπως τόσα άλλα...

Ο τριτος πυλώνας, που είναι, ευτυχώς, ακόμα σε χρήση, είναι η Αναβαση Ριτσωνας, η πιο Ιστορικη Ελληνικη Αναβαση μετα την Παρνηθα. Ναι, γίνεται ο Διόνυσος, αλλά ήταν μεταγενέστερος. Ναι έγινε η Φιλέρημος απο Λεσχη της Ροδου με μικρή συμμετοχη, αλλά δεν ήταν, ούτε και θα γίνει, πρωταθληματική. Η «Τρουμπέτα» της Κέρκυρας, επίσης γινόταν χάριν του Σιρκουϊ (οπως και στην περιπτωση της Ροδου). Η Βούλα, ο «Λαγός», εχει χτιστεί και τα τελευταία χρόνια γινεται εκεί μια Αναβαση Regularity, με ευρεία συμμετοχή αλλά σε άχαρη διαδρομή που δεν θυμίζει και πολύ Αναβαση αλλά σύντομη βόλτα σε λόφο. Ο Κάλαμος, χτισμένος εντελως πλεον, ποτέ δεν ηταν και κατι φοβερό. Εκτός Αττικής, το Σούλι (Κορινθίας), πάει. Ο Χορτιάτης, παει. Η Πιτίτσα παραμένει, ευτυχως, αν και πλέον σε άλλο τοπιο, Σεληνιακό, οπως η Παρνηθα. Οι αναβασεις- θρυλοι όμως ήταν εδώ, πέριξ των Αθηνων. Και η Ριτσωνα ειναι ο τελευταίος συνδετικός κρίκος με το χτες των Ελληνικων αγώνων αυτοκινητου (και μοτοσυκλετας θα προσθέσουμε), ένα "χτες" που ήταν πολυπληθέστερο, πιο ζωντανό, πιο αληθινο, πιο χαρούμενο και πιο «τιμιο» ως προς τις προθέσεις ολων, όχι γιατί οι άνθρωποι ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι αλλά γιατι τότε όλοι «εβλεπαν» και σχεδίαζαν το «αύριο», ενω σημερα διαχειρίζονται το μίζερο (και, λογω διαδικτυου, ενίοτε τοξικό) «σημερα».

Για τις Ιστορικες αναβιώσεις regularity της Παρνηθας, οπως και του «Λαγού», έχουμε γραψει: Ομορφες βολτες, αλλά απλα βόλτες. Η Αναβαση Ριτσώνας ομως, που διοργανωνεται σταθερα απο το Α.Σ.Μ.Α. (που πηρε την σκυτάλη απο την Α.Λ.Α.) τα τελευταια χρόνια, αποτελεί μια Ανάβαση-μαγνήτη για πολλές συμμετοχες σε ολες τις Κατηγοριες, ιδιως δε στην Ιστορικη Sporting. Οι λογοι δεν χρήζουν αναλυσης: Ιστορία, ομορφιά, διαδρομή τεχνικη που τα εχει ολα, τοπίο υπέροχο με την Χαλκιδα πραγματικό διαμαντι να αστράφτει και να ελέγχει τα τρελλα νερα, αποσταση "μια ανάσα" απο παντου, θέαμα άφθονο και εγγυημενο για τους θεατες, κι ομως: Φετος, το 2024, απο τις 101 συμμετοχες μόνο εννέα αφορουσαν Ιστορικά, και αυτα ήταν ένα μινι-ενιαιο Escort (επτα τον αριθμο) και δυο BMW.

Αγνωστο το γιατι οι αρκετοι αγωνιζομενοι των Ιστορικων δεν εμφανιστηκαν στην, άλλοτε αγαπημενη τους, Ριτσωνα. Παντως, στον αγωνα (τους) υπηρξαν τρια "γκρουπ" βασει δυναμικότητας, οπως έδειξαν οι χρονοι δοκιμών και αγωνων. Στο πρώτο, αυτο που λεμε «μια κατηγορία μόνος του», ήταν ο Παναγιώτης Ευθυμίου, το μεσαίο αστέρι της τριμελούς ομάδας Ευθυμίου (πατέρας και δυο γιοι) που σάρωσε περυσι και ξεκινησε δυναμικα και φετος, έχοντας μοιράσει τις κατηγοριες. Ο Παναγιωτης με την όμορφη (και αυθεντικη DTM, άρα αξίας εκατοντάδων χιλιαδων Ευρω) ΒΜW Ε30 Μ3, είχε μεγάλη διαφορα και δεν πίεσε, γιατι μια Ιστορική Μ3 με ένα τέτοιο τιμονι για οδηγό, αντιμετωπιζεται μονο απο μια άλλη Ιστορικη Μ3. Και τέτοια δεν  εμφανιστηκε στα Ιστορικα, ενώ στον αγωνα υπηρχαν δυο ακομα Ε30 Μ3, συν μια Ε36 Μ3, που προτιμησαν την Κατηγορία Ε. Άποψή μας, οτι ο Παναγιωτης Ευθυμιου «την είχε» και την Ε, κριίνοντας απο τους χρονους που έχει κανει στο παρελθον με αυτο το αυτοκίνητο, αλλά πολυ σωστά μενει και στολίζει τα Ιστορικα.

Στο δευτερο γκρουπ, με τον δευτερο καλυτερο χρονο της ημερας, ο παντα γρηγορος Γ. Κάτσικας με το ΜΚΙΙ, ο δύσκολος αντίπαλός του στη φετινή Ριτσωνα  Γ. Γαβριηλίδης με το πολυ δυνατό ΜΚ1 και ο Σ. Δεδεγκικας με ένα ακομα ΜΚΙΙ, που ανεβαιναν μακρια απο τον πρωτο, αλλά στο 1’’ μεταξύ τους! Και στο τριτο γκρουπ η καταταξη ήταν Λ. Καλύβας (με «καινουργιο» ΜΚ1), Κ. Μητροπουλος, R. Amendola, Κ. Δροσος και Δ. Μαυροειδής.

Στα αποτελεσματα Ομαδων, Κατηγοριων και Κλάσεων που υπαρχουν στο τέλος του άρθρου, θα δειτε τα ίδια ονοματα να επαναλαμβάνονται δυο και τρείς φορες, λογω βραβευσεων στις πολλες Ομαδες και Κλασεις κυβικων, δικίνητων, τετρακίνητων, turbo, ατμοσφαιρικων κτλ. Στην Ομαδα  Ιστορικών όμως δεν θα βρειτε το ονομα του πρώτου της (χρονολογικης) Κατηγοριας 4 Π. Ευθυμίου, γιατι ήταν το μονο αυτοκινητο της J2. Το περιπλοκο συστημα βαθμολογησης των Ιστορικων (στα Ραλλύ ειναι ακομα πιο περιπεπλεγμένο γιατι έχει και bonus-malus, σαν ασφαλιστικη εταιρεία!), δινει μεν βαθμούς σε όλους, αλλά στις Αναβάσεις δεν υπαρχει «Γενικη καταταξη» Ιστορικων, κι έτσι έχουμε βραβεύσεις χρονολογικων Κατηγοριων (π.χ.1,2,3,4) και Κλασεων κυβισμου (π.χ. έως 2000), που και αυτες απαιτουν ορισμενο αριθμο συμμετεχόντων. Αρα αν θελετε να δειτε τις επιδόσεις του ταχυτερου της ημερας, θα πρεπει να πατε στα αναλυτικα αποτελεσματα Ομαδας Ιστορικων Α' και Β' Σκέλους, γιατι στα τελικα αποτελεσματα δεν αναφέρεται. Αυτα εν περιλήψει, σαν... λυσσάριο για να ερμηνεύσετε τα αποτελεσματα, και οι Ιστορικοι που για άγνωστο λογο απουσιαζαν απο την Ριτσωνα, ήδη δηλωνουν συμμετοχη στον Αγωνα Ταχυτητας Τριπολης που θα γινει το επομενο Σαββατοκυριακο, κατι που ασφαλως αποδιδεται σε σύμπτωση και στην συγκυρία. Μακαρι να παει καλα το μινι πρωταθλημα ταχυτητας του 2024, μηπως και αναβιώσει η πιστα, σε μια χώρα που έχει δυο μόνιμες πιστες σε Αθηνα και Σερρες, αλλά ξεκιναει τους αγωνες στο... αεροδρομιο της Τριπολης!

Κατι ακομα, πριν κλείσουμε αυτη τη συντομη αναφορα στην Ιστορία και στα Ιστορικα της Ριτσώνας: Οι οκτω συμμετοχες, είχαν κυβισμο 2000 c.c. (παραπανω η Μ3, και εδω μονη της). Ομως, για το 2024 εχει προκηρυχθει και για τα Ραλλυ και για τις Αναβασεις Ιστορικων, Κυπελλο ΕΩΣ 1600c.c. (όλων των χρονολογικων κατηγοριων και κλασεων). Μπορεί να μην ειναι αυτο απο μονο του αρκετό κινητρο για μια συμμετοχη, είναι ομως ενας καλος λογος και ευκαρια να δουμε μερικα απο τα γοητευτικα και εντελώς ξεχασμενα πλεον μικροτερα  Ιστορικα αυτοκινητα και στις αναβάσεις, μια και θα βαθμολογουνται στον «δικο τους» θεσμο. Δ.Π.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ (ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΜΑΕ-ΕΠΑ)

Ανάβαση Ριτσώνας 2024 | Αποτελέσματα

Στις λεπτομέρειες κρίθηκε η νίκη σε πολλές κατηγορίες στην Ανάβαση Ριτσώνας, γεγονός που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των χιλιάδων θεατών μέχρι το τέλος. Η εναρκτήρια ανάβαση της χρονιάς συγκέντρωσε τριψήφιο αριθμό οδηγών, οι οποίοι οδήγησαν στο όριο, έχοντας ως στόχο να ξεκινήσουν με το δεξί τις αγωνιστικές υποχρεώσεις τους στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αναβάσεων.

 Όσον αφορά τα αποτελέσματα στις επιμέρους κατηγορίες, ο Μάριος Ηλιόπουλος δεν δυσκολεύτηκε να επικρατήσει στη Formula Saloon. Ο οδηγός του Ford Fiesta ήταν ο πιο γρήγορος και στα δύο περάσματα και έφυγε για άλλη μια χρονιά νικητής από την Ανάβαση Ριτσώνας, κερδίζοντας παράλληλα την κατηγορία FST. Στη δεύτερη θέση, χωρίς να μπορέσει να ακολουθήσει το ρυθμό του νικητή, τερμάτισε ο Βαγγέλης Γεωργούλας (Mitsubishi Lancer Evo VIII), ξεπερνώντας στο τέλος το εμπόδιο του Πιτ Παρθένη, ο οποίος αρκέστηκε στην τρίτη θέση με το Mitsubishi Lancer Evo IX. Στην FSA, ο Γιώργος Κατσαρός (Ford Escort MKI) ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, νικητής στην FST2 αναδείχθηκε ο Ευάγγελος Χαντζής (Alfa Romeo 75), ενώ στην FSA2L κέρδισε ο «Κανέλλος» (Peugeot 106).

 

Σπουδαία μάχη εκτυλίχθηκε στην Ομάδα Ν, με τον Μηνά Μπενή (Mitsubishi Lancer Evo IX) να αναδεικνύεται νικητής για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στη Ριτσώνα, αφήνοντας πίσω του τον περσινό Πρωταθλητή της κατηγορίας, Γιώργο Θανάση (Mitsubishi Lancer Evo IX). Χαρακτηριστικό της μεταξύ τους κόντρας είναι πως οι δύο οδηγοί πέτυχαν την ίδια ακριβώς επίδοση στο δεύτερο σκέλος του αγώνα. Στο τρίτο σκαλί του βάθρου της Ν ανέβηκε ο νεαρός Γιώργος Κεχαγιάς (Mitsubishi Lancer Evo IX) στη δεύτερη χρονιά εμπλοκής με τους αγώνες, μόλις 1 δλ. μακριά από τον νικητή. Ο Μηνάς Μπενής τερμάτισε στην κορυφή και στη Ν4.

 

Στη Ν έως 2 Λίτρα, ο Διονύσης Γιαννούλης (Honda Civic Type R EP3) ήταν ο νικητής στην πρώτη συνάντηση της χρονιάς, πετυχαίνοντας την ταχύτερη επίδοση και στα δύο ανεβάσματα του αγώνα. Αντιστάθηκε στην πίεση των αντιπάλων του ο Πανάγγελος Ρέκκας (Citroen Saxo), ολοκληρώνοντας την Ανάβαση Ριτσώνας στη δεύτερη θέση της Ν έως 2 Λίτρα και στην πρώτη της ιδιαίτερα ανταγωνιστικής Ν2. Ο Κίμωνας Θέος (Peugeot 106) αν και ανέβασε ρυθμό στο δεύτερο σκέλος δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο του Κορίνθιου οδηγού, τερματίζοντας πίσω του.

 Στην Ομάδα Α, τα πάνω-κάτω έφερε ο Στάθης Κουκέας στο δεύτερο σκέλος. Ο οδηγός του Ford Fiesta R5 με αντεπίθεση στην επανάληψη, ανέτρεψε την εις βάρος του κατάσταση και ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στην Α, καθώς και στην Α8. Ο 32χρονος Αλέξης Μητσάκος ήταν ο πρωταγωνιστής στην Ομάδα Α έως 2 Λίτρα, πετυχαίνοντας μια δύσκολη νίκη, τερματίζοντας παράλληλα στη δεύτερη θέση της Α. Ο οδηγός του μαύρου Peugeot 106 που ήταν ο ταχύτερος και στην Α6, κατάφερε να κρατήσει πίσω και στα δύο σκέλη τον μεγάλο του αντίπαλο, Βασίλη Μπάτζανο (Citroen Saxo). Ο περσινός πρωταθλητής της Α και της Α έως 2 Λίτρα, αρκέστηκε στη δεύτερη θέση της Α έως 2 Λίτρα, τερματίζοντας μόλις μισό (!) δευτερόλεπτο μακριά από τον νικητή. Ο Μιχάλης Ευθυμίου (Ford Escort) αν και είχε αποκτήσει προβάδισμα νίκης μετά το πρώτο σκέλος του αγώνα, υποχώρησε στη συνέχεια, τερματίζοντας στην τρίτη θέση της Α. Το βάθρο της Α έως 2 Λίτρα συμπλήρωσε ο Σταμάτης Δημητρόπουλος με Citroen Saxo. Στην Α7, τη νίκη κατέκτησε ο Αλέξιος Μενούνος με Honda Civic Type R FN2.

 

Με το δεξί ξεκίνησε τις υποχρεώσεις του στο Πρωτάθλημα Αναβάσεων ο Βασίλης Δαμασκηνός Ευθυμίου (Ford Escort), που δεν δυσκολεύτηκε να επικρατήσει στην Ομάδα Ε. Ο Διονύσης Τροβάς (BMW M3 E30) αρκέστηκε στη δεύτερη θέση, με τον Βαγγέλη Τσιούρη να τερματίζει τρίτος. Ο Γιαννιώτης οδηγός του Renault Clio ήταν ο ταχύτερος στην Ομάδα Ε έως 2 Λίτρα, διατηρώντας πίσω του τον περσινό πρωταθλητή της κατηγορίας, Σταύρο Χατούπη (Opel Corsa B). Την τριάδα στην Ομάδα Ε έως 2 Λίτρα συμπλήρωσε ο Χαράλαμπος Μπουροθανασόπουλος με Citroen Saxo. Στις επιμέρους κλάσεις, νικητής στην Ε12 ήταν ο Διονύσης Τροβάς, στην Ε11 επικράτησε ο Ευάγγελος Τσιούρης (Renault Clio RS) και στην Ε10 ο Σταύρος Χατούπης (Opel Corsa B).

 Στα Ιστορικά, εύκολη ήταν η επικράτηση του Παναγιώτη Ευθυμίου (BMW M3 E30), με τους Ιωάννη Κάτσικα (Ford Escort MKII) και Γιώργο Γαβριηλίδη (Ford Escort MKI) να συμπληρώνουν το βάθρο της κατηγορίας. Νικητής στην κατηγορία των Ιστορικών 1+2 αναδείχθηκε ο Ιωάννης Κάτσικας, ενώ στην κατηγορία 3 πρώτευσε ο Γιώργος Γαβριηλίδης.

 Αξίζει να σημειωθεί πως ένα ατυχές και επικίνδυνο περιστατικό έλαβε χώρα στην Ανάβαση Ριτσώνας κατά τη διάρκεια του πρώτου σκέλους. Ένας αναβάτης, μην υπακούοντας στις εντολές της Ελληνικής Αστυνομίας και των κριτών, εισήλθε στη διαδρομή από τον τερματισμό της κι ενώ σε αυτή βρίσκονταν δύο αυτοκίνητα. Ευχαριστούμε τους οδηγούς, Στάθη Κουκέα και Μιχάλη Ευθυμίου για την υποδειγματική συμπεριφορά που επέδειξαν. Το Αγωνιστικό Σωματείο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του ώστε στο μέλλον να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά.

 

Διοργανωτής της Ανάβασης Ριτσώνας ήταν το Αγωνιστικό Σωματείο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού (Α.Σ.Μ.Α.). Στο πλευρό των οργανωτών στάθηκε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.), η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και ο Δήμος Χαλκιδέων, που στήριξαν έμπρακτα το σημαντικό αυτό γεγονός για την ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, ενώ και το STAR Κεντρικής Ελλάδας έδωσε δυναμικό παρών σε άλλη μία Ανάβαση Ριτσώνας. Υποστηρικτές του αγώνα ήταν το myKTEO (Όμιλος Επιχειρήσεων Μ.Γ. Θαλάσση), η Seajets και η Clevermedia. Χορηγοί επικοινωνίας ήταν το 321Go και το music radio 101.2.

 Επόμενο ραντεβού για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αναβάσεων είναι η Ανάβαση Ψάθας που θα διεξαχθεί στις 27 και 28 Απριλίου.

 Τελικά Αποτελέσματα: https://www.omae-epa.gr/images/2024_ritsona/AGWNAS/Final_Results.pdf

 Αποτελέσματα Α' Σκέλους αγώνα: https://www.omae-epa.gr/images/2024_ritsona/AGWNAS/Results_Skelos_A.pdf

 Αποτελέσματα Β' Σκέλους αγώνα: https://www.omae-epa.gr/images/2024_ritsona/AGWNAS/Results_Skelos_B.pdf

 Συνοπτικά τα αποτελέσματα των κατηγοριών και των κλάσεων έχουν ως εξής:

 Ομάδα Α: Στάθης Κουκέας (Ford Fiesta R5)

 Ομάδα Α έως 2 Λίτρα: Αλέξης Μητσάκος (Peugeot 106)

 Ομάδα Ν: Μηνάς Μπενής (Mitsubishi Lancer Evo IX)

 Ομάδα Ν έως 2 Λίτρα: Διονύσιος Γιαννούλης (Honda Civic Type R EP3)

 Ομάδα Ε: Βασίλειος Δαμασκηνός Ευθυμίου (Ford Escort)

 Ομάδα Ε έως 2 Λίτρα: Ευάγγελος Τσιούρης (Renault Clio)

 Formula Saloon: Μάριος Ηλιόπουλος (Ford Fiesta)

 Ιστορικά: Παναγιώτης Ιωάννης Ευθυμίου (BMW M3 E30)

 Α6: Αλέξης Μητσάκος (Peugeot 106)

 Α7: Αλέξιος Μενούνος (Honda Civic Type R FN2)

 Α8: Στάθης Κουκέας (Ford Fiesta R5)

 Ν2: Πανάγγελος Ρέκκας (Peugeot 106)

 Ν3: Διονύσιος Γιαννούλης (Honda Civic Type R EP3) – Δεν προσμέτρησε

 Ν4: Μηνάς Μπενής (Mitsubishi Lancer Evo IX)

 Ε9: Δημήτρης Μαθιόπουλος (Fiat 128 3p) – Δεν προσμέτρησε

 Ε10: Σταύρος Χατούπης (Opel Corsa B)

 Ε11: Ευάγγελος Τσιούρης (Renault Clio)

 Ε12: Διονύσης Τροβάς (BMW M3 E30)

 FST: Μάριος Ηλιόπουλος (Ford Fiesta)

 FST2: Ευάγγελος Χαντζής (Alfa Romeo 75)

 FSA: Γεώργιος Κατσαρός (Ford Escort MKI)

 FSA2L: «Κανέλλος» (Peugeot 106)

 Ιστορικά 1+2: Γιώργος Γαβριηλίδης (Ford Escort MKI)

 Ιστορικά 3: Ιωάννης Κάτσικας (Ford Escort MKII)

 Ιστορικά έως 2000 cc: Ιωάννης Κάτσικας (Ford Escort MΚΙΙ)