*“ΚΤΕΟ” ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ Ε.Ε. ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 2018;!

*ΤΙ ΟΡΙΖΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΔΗΓΙΑ 2014/45/ΕU 
*ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ (ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ) ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ 
*ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ F.I.V.A. 
*ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ 
*H MONH “ΛΥΣΗ“ EINAI ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ ΣΤΑ 40 ΕΩΣ 50 ΧΡΟΝΙΑ

Του Δημήτρη Παπανδρέου

Τι πρόβλημα κι αυτό… Όλοι οι “παράγοντες“ του Ιστορικού οχήματος ασχολούνται δυναμικά και ταυτοχρόνως με μείζονος αλλά και ήσσονος σημασίας θέματα (ίσως μάλιστα να δείχνουν περισσότερο ζήλο και πάθος για τα δεύτερα), αλλά ξεχνούν, παραβλέπουν ή “αμελούν“ να ενημερώσουν τον κόσμο για σημαντικές διεθνείς εξελίξεις του χώρου, που επηρεάζουν άμεσα την χώρα μας, σαν πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που ακόμα είναι!). Αλλά και “ο κόσμος“, στην πλειοψηφία του, δεν ενδιαφέρεται καθόλου να ενημερωθεί, παρά μόνο αντιδρά και διαμαρτύρεται “όταν θυμηθεί“, ή όταν μάθει, πως δεν μπορεί να κυκλοφορεί όποτε γουστάρει με ένα Ιστορικό που κανείς δεν ξέρει αν είναι αυθεντικό, λειτουργικό και ασφαλές, χωρίς να πληρώνει τέλη ή να υπολογίζεται στα τεκμήρια. Ας ενημερώσουμε λοιπόν εμείς όσους τυχαίνει και μας διαβάζουν, και ας αναρωτηθούν γιατί κανείς Πρόεδρος, νυν, τέως ή υποψήφιος, καμμιάς Λέσχης ή Ομοσπονδίας, δεν έχει κάνει αναλυτική αναφορά στο θέμα (ίσως για να μην ανακοπεί το ρεύμα έκδοσης Ιστορικών πινακίδων που αποτελεί σημαντικό έσοδο για τις τρείς αρχές, που είναι η ΦΙΛΠΑ, η ΕΛΠΑ και η ΕΟΟΕ, και που προσπορίζουν οικονομικά οφέλη χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο απο το Κράτος που τους έχει δώσει το δικαίωμα αυτό).

 Είναι εντελώς “λάθος“ το να ζητούν οι ανενημέρωτοι ιδιοκτήτες “ελεύθερη κυκλοφορία“ των Ιστορικών αυτοκινήτων, χωρίς να είναι έτοιμοι να “πληρώσουν“ κάποιο αντίτιμο.

 Μόνο ο υποψήφιος πρόεδρος ΦΙΛΠΑ κ. Κ. Μητρόπουλος, που προφανώς παρακολουθεί στενά τα Ευρωπαϊκά θέματα, έχει αναφερθεί (διακριτικά και χωρίς να “το φωνάζει“) σε ένα “light ΚΤΕΟ“, αλλά και στην σταδιακή μετάβαση σε κρατικές πινακίδες, γιατί είναι γεγονός ότι εντελώς ελεύθερη κυκλοφορία Ιστορικών δεν θα μπορέσει να υπάρξει αλλιώς. Αλλά στην Ελλάδα, στην χώρα που μπορείς να κερδίσεις εκλογές με συνθήματα όπως το “λεφτά υπάρχουν“ και  με δολώματα όπως αυτό του “προγράμματος της Θεσσαλονίκης“, αν πεις στον κόσμο την αλήθεια που δεν θα του αρέσει, θα γίνεις δυσάρεστος και δεν θα εκλεγείς! Χώρα παραμυθάδων και παραμυθιαζόμενων!

Σημείωση: Παρακαλούμε τους αναγνώστες να ενημερώσουν και άλλους φίλους γι‘ αυτό το άρθρο, ώστε να λάβουν γνώση των στοιχείων και των καταστάσεων που επικρατούν στην Ε.Ε. σε σχέση με την κυκλοφορία των Ιστορικών, και επίσης παρακαλούμε, αν αναπαραχθεί, να αναφέρεται η πρωτότυπη πηγή (Auto Classic) και ο συντάκτης.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ “ΚΤΕΟ“ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 2018!

 Η απόφαση-Οδηγία της Ε.Ε. 2014/45/UE, ορίζει ότι ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 2018 όλες οι χώρες - μέλη πρέπει να νομοθετήσουν και να εφαρμόσουν περιοδικούς τεχνικούς ελέγχους για ΟΛΑ τα κυκλοφορούντα οχήματα (εξαιρούνται τα δίκυκλα), ιδιωτικής και δημοσίας χρήσεως, ανεξάρτητα απο την ηλικία τους.

 Οι Κυβερνήσεις των πολιτισμένων χωρών, δηλαδή τα αντίστοιχα Υπουργεία Μεταφορών (που δεν είναι “τερατογενέσεις-μαμμούθ“ σαν τα δικά μας, που έχουν στόχο το να αυξήσουν τα μέλη των Υπουργικών συμβουλίων για να βολευτεί όλο το Κόμμα!), σε συνεργασία με όλους τους κλάδους, ένας εκ των οποίων είναι και οι Ομοσπονδίες Ιστορικών Οχημάτων κάθε χώρας, έχουν προβλέψει για την ύπαρξη και νομοθετική κατοχύρωση μιας ξεχωριστής Κατηγορίας ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΩΝ - Ιστορικών οχημάτων (και όχι απλώς “παλαιών“), η οποία να “εξαιρείται“ απο τους τεχνικούς Ελέγχους (ΚΤΕΟ).

 Παρ΄ότι δεν είναι δυνατόν να γίνουν συγκρίσεις με την Μεγάλη Βρεττανία (Ηνωμένο Βασίλειο), επειδή εκεί η “βιομηχανία“ του Ιστορικού οχήματος είναι σήμερα οικονομικά πιο ισχυρή απο την “σύγχρονη“ αυτοκινητοβιομηχανία, απο το 2016 το Βρεττανικό Υπουργείο Μεταφορών ΕΞΑΙΡΕΙ τα οχήματα κατασκευής ΠΡΟ του 1960 απο την υποχρέωση ΜοΤ (το Βρεττανικό ΚΤΕΟ). Απαραίτητος όρος, η αυθεντικότητα. Εάν τα παλαιά αυτά οχήματα έχουν υποστεί μετατροπές, τότε πρέπει να περάσουν πλήρη  τεχνικό έλεγχο όπως όλα τα άλλα! (Στη συνεχεια θα πούμε περισσότερα για το πως σχεδιαζει η Μ. Βρεττανία να “συμμορφωθεί“ με την Οδηγία για MoT απο τον Μάϊο του 2018)

 Είναι θετικό το γεγονός ότι η απόφαση αυτή της Ε.Ε. με απώτερο όριο εφαρμογής τον Μάϊο 2018, δεν είναι “κανονισμός“ με συγκεκριμένους όρους αλλά “Οδηγία“, και αυτό σημαίνει ότι κάθε χώρα μπορεί να ρυθμίσει το θέμα με τον δικό της τρόπο, αλλά πάντως εντός των γενικών πλαισίων της Οδηγίας (την λένε και “Ντιρεκτίβα“ οι αμετανόητοι!)

 Η F.I.V.A., με συνεχείς ενέργειες και παρεμβάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα λόμπυ των Βρυξελλών εδώ και μια δεκαετία περίπου (απο τότε που πληροφορήθηκε τις διεργασίες της Ε.Ε. για εφαρμογή Τεχνικων Ελέγχων σε όλα αδιακρίτως τα οχήματα) κατάφερε κάτι διαίτερα σημαντικό: Το να αναγνωριστούν τα Ιστορικά αυτοκίνητα απο τις τεχνικές επιτροπές της Ε.Ε. σαν ΧΩΡΙΣΤΗ κατηγορία οχημάτων, η οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο απο ότι τα σύγχρονα οχήματα. Συγκεκριμένα, ο ορισμός του Ιστορικού αυτοκινήτου της FIVA έγινε δεκτός απο την Ε.Ε., της οποίας το επίσημο κείμενο αναφέρει επί λέξει:

“Τα οχήματα Ιστορικού ενδιαφέροντος υποτίθεται ότι διατηρούν την (τεχνολογική) κληρονομιά της περιόδου κατά την οποία κατασκευάστηκαν“

(Πρωτότυπο κείμενο: “Vehicles of historic interest are supposed to conserve the heritage of the period during which they were constructed“)

 Προσέξτε αυτό το “υποτίθεται“, γιατί είναι το κλειδί κάθε μελλοντικής αποφασης και διαδικασίας. Σημαίνει ότι καθε αυτοκίνητο που χαρακτηρίζεται σαν Ιστορικό, πρέπει να μην έχει απολύτως καμμία αλλαγή, μετατροπή ή προσθήκη, να διατηρεί δηλαδή την αυθεντικότητά του στο 100%. Διαφορετικά είναι απλώς “ένα παλιό“ αυτοκίνητο, για το  οποίο δεν ισχύει καμμία εξαίρεση.

-ΠΩΣ ΔΡΟΥΝ, ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ  ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ;

-ΠΟΣΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;

-ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ “ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ“  ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΑΠΛΩΣ “ΠΑΛΙΑ“;

 Πριν δούμε μερικά παραδείγματα χωρών όπως η Γαλλία, η Μ. Βρεττανία, η Γερμανία και η Σουηδία (σε επόμενο άρθρο θα αναφερθούμε και σε άλλες χώρες, αλλά εδω το θεμα μας είναι οι Τεχνικοί Έλεγχοι των Ιστορικών και όχι το καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας τους), θα πρέπει να λάβουμε υπ‘ όψιν ότι τα οχήματα Ιστορικού ενδιαφέροντος αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, απο το 2006 περίπου και μετά, εντείνεται και εξαπλώνεται η τάση περιορισμού κυκλοφορίας ΟΛΩΝ των αυτοκινήτων από τις Ευρωπαϊκές πόλεις, που μετά το 2010 μετετράπη σε εκδίωξη, μετά το 2016 σε πλήρη απαγόρευση (κατά τόπους), και μέχρι το 2025 υπάρχει η πρόθεση κατάργησης όλων των diesel. Για το τελευταίο μάλιστα, μόνο τέσσερις πόλεις έχουν μέχρι στιγμής υπογράψει σχετικό πρωτόκολλο, και αυτές είναι η Mαδρίτη, η Βαρκελώνη, η πόλις του Μεξικού (Mexico city) και η... Αθήνα!

 Aυτό σημαίνει, ότι επηρεάζεται ένα ποσοστό των κατοίκων αυτών των πόλεων, αυτών δηλαδή που έχουν και χρησιμοποιούν ένα αυτοκίνητο παλαιότερο του 1997 (όπως και των οικογενειών τους). Το “ρεκόρ“ θα έχει η Βαρκελώνη, όταν απο 1/1/2019 θα απαγορεύσει εντελώς την είσοδο αυτοκινήτων προ του 1997 (και φορτηγών προ του 1994) τις εργάσιμες ημέρες σε ολόκληρη την περιφέρεια της πόλης, επηρεάζοντας έτσι το αντίστοιχο ποσοστό ιδιοκτητών επί 4.200.000 κατοίκων (στα 5.000.000 συνολικού πληθυσμού). Στο Παρίσι, αντίθετα, όπου τα παλαιότερα απο το 1997 οχήματα απαγορεύεται (απο το 2016) να κυκλοφορούν απο τις 08:00 μέχρι τις 20:00 τις εργάσιμες ημέρες της εβδομαδας, η απαγόρευση περιορίζεται στο κέντρο, όπου “επηρεάζονται“ (αναλογικά) 2,2 εκ. άτομα, επί συνόλου 10,5 εκ. κατοίκων της Γαλλικής πρωτεύουσας.

 Πέραν των πρωτοβουλιών των Δημάρχων (όπως η παραπάνω), η απαγόρευση κυκλοφορίας των παλαιότερων ή και όλων των αυτοκινήτων στο κέντρο των μεγάλων πόλεων λόγω περιβαλλοντικών συνεπειών απο τα κατάλοιπα της καύσης, έχει μέχρι στιγμής νομοθετηθεί απο τα αρμόδια Υπουργεία (Μεταφορών και Περιβάλλοντος) σε 13 πόλεις της Ευρώπης, με σταδιακή εφαρμογή. Στο Όσλο π.χ. από το 2019 θα απαγορεύεται εντελώς η κυκλοφορία στο κέντρο, στην Μαδρίτη θα γίνει το ίδιο απο το 2020, στο Λονδίνο θα απαγορευθούν μόνο τα diesel απο το κέντρο μετά το 2020, και επαναλαμβάνουμε ότι αυτό αφορά ΟΛΑ τα αυτοκίνητα, πλην αυτών των συγκοινωνιών και του ανεφοδιασμού και καθαριότητας.

 Τα παλαιότερα αυτοκίνητα ηλικίας 20 ετών και πίσω, που είναι κατασκευασμένα πριν απο το 1997 (και τα οποία η FIVA κατατάσσει ως μελλοντικά Ιστορικά- “young timers“), θεωρούνται απο τις Αρχές των Ευρωπαϊκών χωρών ως ιδιαίτερα ρυπογόνα, γιατί και οι αριθμοί τους είναι αρκετά μεγάλοι. Έτσι, έχει θεσπιστεί απαγόρευση κυκλοφορίας στις πόλεις των παλαιότερων απο 20 έτη αυτοκίνητα σε αρκετές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Δανία, η Σουηδία, η Αγγλία και η Ελλάδα, στην Αθήνα και μάλιστα στον ΠΡΑΣΙΝΟ δακτύλιο, κάτι που σημαίνει ότι είμαστε “αυστηρότεροι“ όλων, ακόμα πιο αυστηροί απο ότι θα είναι η Βαρκελώνη το 2019! Στην σχετική Κ.Υ.Α. του 2011 που συντάχθηκε επί υπουργίας οικονομικών του αλησμόνητου Γ. Παπακωνσταντίνου και επί πρωθυπουργίας του αχτύπητου Γιωργάκη Π., προβλεπόταν η ΠΛΗΡΗΣ απαγόρευση στον ΠΡΑΣΙΝΟ δακτύλιο όλων των ΙΧ επιβατικών και φορτηγών αυτοκινήτων προ του 1994, με επικαιροποίηση κάθε χρόνο. Πιο ψύχραιμες σκέψεις, αλλά και οι αφραγκίες των Ελλήνων συνεπεία της άνευ όρων παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ απο το εγκληματικό αυτό ντουέτο, περιόρισαν την απαγόρευση στα επαγγελματικά πολύ μικρά και μικρά φορτηγά ΙΧ άνω των 2,2 tn μικτού βάρους (φορτίου), οπότε "γλύτωσαν" προσωρινώς τα επιβατικά. Μην απορείτε όμως, γιατί αυτό συνέβη λόγω των πιέσεων των Αντιπροσώπων αυτοκινήτου που απο τότε μέχρι ΣΗΜΕΡΑ ζητούν πιεστικά απο την Κυβέρνηση να εφαρμόσει πλήρως εκείνη την Κ.Υ.Α. του 2011 και να απαγορεύσει όλα τα "παλαιά“ (αλλά και να ΜΗΝ μειώσει τα τελη κυκλοφορίας σε όλα τα άνω των 30 ετών ώστε να μην μπορεί να γίνει άρση πινακίδων), λες και όλοι οι Ελληνες έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν καινούργια!

 Αυτή η γενική απαγόρευση κυκλοφορίας στο κέντρο των πόλεων των “προ του 1997“ αυτοκινήτων, προφανώς συμπεριλαμβάνει και τα Ιστορικά, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Είναι εντελώς άσχετη με τους Τεχνικούς Ελέγχους, την φορολογία, την ασφάλιση κτλ. Εάν σε κάποιες περιπτώσεις επιτρέπεται η κυκλοφορία των πολύ παλαιών οχημάτων για εκδηλώσεις κτλ., αυτό ας μην συγχέεται με την “ελεύθερη κυκλοφορία τους“. Το μεγάλο πρόβλημα παραμένει το ΚΤΕΟ, γιατί αν (και για όσα παλαιά οχήματα) γίνει υποχρεωτικό, είναι σίγουρο ότι κανένα δεν θα θεωρείται ασφαλές για κυκλοφορία σύμφωνα με τα σύγχρονα στάνταρντ ασφαλείας (δεν έχουν προβλεφθεί προδιαγραφές Τεχνικών ελέγχων…“παλαιάς ασφαλείας" στη απόφαση της Ε.Ε.!).

 Ο τρόπος που επέλεξαν οι άλλες χώρες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, και να εξαιρέσουν τα Κλασσικά απο το “ΚΤΕΟ“, είναι η “μονομερής“ αύξηση της ηλικίας του “πραγματικά“ Ιστορικού οχήματος στα 40 και στα 50 ή και περισότερα έτη, ανεξάρτητα απο τους ορισμούς της FIVA και της Ε.Ε. Αυτό έγινε σε συνεργασία με την Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είναι “πιο φιλικό“ με τα Ιστορικά οχήματα απο ότι η πιο τεχνοκρατική Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η οποία εκδίδει και τις τελικές αποφάσεις και έχει την πραγματική ισχύ βέβαια, ας μην το ξεχνάμε).

 Ας δούμε λοιπόν μερικούς ακόμα ενδιαφέροντες ορισμούς, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις εξελίξεις.

-Το 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 2009/40/EU για τον ορισμό των Ιστορικών οχημάτων, σύμφωνα με την οποία, για να χαρακτηρισθεί ένα όχημα σαν Ιστορικού ενδιαφέροντος, πρέπει να:

*Εχει ημερομηνία κατασκευής τουλάχιστον προ 30 ετών (και πίσω).

*Έχει συντηρηθεί μόνο με εξαρτήματα όμοια με τα αυθεντικά.

* Δεν έχει δεχτεί αλλαγές η μετατροπές στα κύρια μηχανικά μέρη του (κινητήρας, μετάδοση, φρένα, σύστημα διεύθυνσης).

* Διατηρεί την αρχική εξωτερική του εμφάνιση.

-Το 2014, με την Οδηγία 2014/45/EU, η διατύπωση και ο ορισμός  των Ιστορικών οχημάτων άλλαξαν, και έγιναν πιο “αυστηροί“ και συγκεκριμένοι:

* Εχει κατασκευαστεί πριν απο 30 χρόνια (συμπληρωμένα) και πίσω.

*Δεν παράγεται πλέον (σε καμμία μορφή ή αντίγραφο)

* Δεν έχει δεχτεί καμμία αλλαγή σε ΚΑΝΕΝΑ μηχανικό ή αισθητικό σημείο, και διατηρεί όλα τα αυθεντικά του εξαρτήματα.

 Αυτό έγινε για τον απλούστατο λόγο της τάσης αύξησης των οχημάτων άνω των 30 ετών, οπότε έπρεπε να διαχωριστούν σε αυτά που είναι πραγματικά Ιστορικού ενδιαφέροντος (και “διατήρησης της τεχνολογικής κληρονομιάς“), και σε αυτά που είναι απλώς 30 χρονών παλιά, αλλά συνεχίζουν να κυκλοφορούν κανονικά, έχοντας υποστεί αλλαγές, μετατροπές, βελτιώσεις κτλ. Προκειμένου να βοηθήσει στην διευκρίνιση αυτού του ορισμού, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε την πιο κάτω “οδηγία“ προς τα Κράτη μέλη, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι θα έπρεπε να συνεννοούνται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις οριστικές αποφάσεις τους:

“Τα Κράτη -μέλη μπορούν σε συννενόηση με την Τεχνική Επιτροπή της Ε.Ε. να  εξαιρέσουν απο την Οδηγία (την 2014/45/EU που επιβάλλει και τον Τεχνικό Ελεγχο) ή να θεσπίσουν ειδικούς κανόνες για οχήματα που χρησιμοποιούνται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και για οχήματα που δεν χρησιμοποιούνται ποτε, ή σπανίως, σε δημόσιους αυτοκινητόδρομους (Highways), συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων Ιστορικού ενδιαφεροντος που κατασκευάστηκαν πριν απο την 1η Ιανουαρίου 1960, ή έχουν προσωρινά αποσυρθεί απο την κυκλοφορία.“

Μ. ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ

Στηριζόμενο πάνω σε αυτή ακριβώς την “βοηθητική-διευκρινιστική“ Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Βρεττανικό Υπουργείο Μεταφορών (πάντα σε στενή συνεργασία με την Ομοσπονδία Ιστορικών), προχώρησε τον Φεβρουάριο του  2017 σε πλήρη εξαίρεση απο την υποχρέωση τεχνικού ελέγχου (ΜοΤ) όλων των Ιστορικών οχημάτων προ του 1960, τα οποία μπορούν βεβαίως να κυκλοφορούν κανονικά, ενώ οι φοροαπαλλαγές στα παλαιά οχήματα είχαν ήδη γίνει, μια και αυτό δεν είναι θέμα Υπουργείου Μεταφορών αλλά Υπουργείου Οικονομικων και η Τεχνική Επιτροπή της Ε.Ε. δεν έχει κανένα λόγο να παρέμβει (Δεν είναι όμως ίδια η κατάσταση και στην Ελλάδα, όπου η Τρόϊκα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ οποιαδήποτε μείωση για οποιονδήποτε λόγο στα τέλη κυκλοφορίας). 

Επίσης, τα οχήματα προ του 1975 μπορούν να χρησιμοποιούν τις παλαιού τύπου πινακίδες (μαύρες-ασημένιες) για κανονική κυκλοφορία εννοείται, ενώ τα αυτοκίνητα άνω των 40 ετών έχουν εξαιρεθεί απο την υποχρέωση τελών κυκλοφορίας. Αλλά  επαναλαμβάνουμε, το Ιστορικό αυτοκίνητο στην Μ. Βρεττανία δεν είναι μόνο “παράδοση“ και “ιστορική κληρονομιά“ αλλά πανίσχυρη βιομηχανία με μεγάλη συμμετοχή στην οικονομική ανάπτυξη και στις εξαγωγές.

 Τον Σεπτέμβριο του 2017, το Βρεττανικό Υπουργείο Μεταφορών είχε να αντιμετωπίσει ένα δίλημμα: Να “συμμορφωθεί“ με την Οδηγία της Ε.Ε. που απαιτούσε ΚΤΕΟ (ΜοΤ) από τον Μάϊο του 2018, ή να την αγνοήσει εντελώς λόγω επερχόμενου Brexit;! (Σημειώνουμε ότι οι Οδηγίες της Ε.Ε. υπερισχύουν της όποιας “αντίθετης“ νομοθεσίας των κοινοβουλίων των κρατών-μελών, τα οποία φροντίζουν να συμμορφώνονται). Οι Βρεττανοί επέλεξαν την μέση οδό: Απο τον Μάϊο του 2018 θα εξαιρούνται απο υποχρέωση Τεχνικών Ελέγχων-ΜοΤ και τα αυτοκίνητα ηλικίας 40 ετών (κατασκευής μέχρι 1978), τα οποία όμως πληρούν τον ορισμό του Οχήματος Ιστορικού ενδιαφέροντος όπως τον θέτει η Οδηγία 2014/45/EU, δηλαδή είναι τέλεια συντηρημένα και αυθεντικά  μέχρι την τελευταία βίδα (η απόφαση περιλαμβάνει επιβατικά αυτοκίνητα, μικρά φορτηγά εως 3,5 τόννων μικτού βάρους και λεωφορεία, αλλά όχι μεγάλα φορτηγά). Όσο για τα “Ιστορικά οχήματα“ άνω των 30 ετών και μέχρι 39 (1979-1988), θα έχουν φοροαπαλλαγές αλλά θα υποχρεούνται σε ΜoT, όπως και κάθε άλλο αυτοκίνητο, προκειμένου να κυκλοφορούν ελεύθερα και καθημερινά (διαφορετικά, θα υπάρχει περιορισμένο καθεστώς κυκλοφορίας και θα θεωρούνται ως προσωρινώς αποσυρθέντα απο την κυκλοφορία, ακριβώς όπως γίνεται στην Ελλάδα με τις Ιστορικές πινακίδες).

 To Βρεττανικό υπουργείο δέχτηκε (και δέχεται) έντονη κριτική για αυτή την απόφαση διεύρυνσης των Ιστορικών με απαλλαγή υποχρέωσης ΚΤΕΟ -ΜοΤ, που την στήριξε σε έρευνα η οποία έδειξε ότι τα οχήματα κατασκευής απο 1977 εως 1988 έχουν διπλάσια συμμετοχή σε οδικά ατυχήματα απο ότι αυτά του 1961-1977, τα οποία κυκλοφορούν ελάχιστα και δεν εμπλεκονται σε ατυχήματα. Παρ‘ όλα αυτά, η Επιτροπή ασφαλείας (BRAKE) ανακοίνωσε ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, με πολιτικές πιέσεις, για να μην εγκριθεί τελικά αυτή η απόφαση, με το εξής επιχείρημα:

 Στην Μ. Βρεττανία κυκλοφορούν συνολικά 197.000 αυτοκίνητα κατασκευής προ του 1960, που από τον Φεβρουάριο του 2016 δεν υπόκεινται σε κανένα τεχνικό έλεγχο. Απο τις 20 Μαϊου 2018, θα προστεθούν σε αυτά και άλλα 293.000 οχήματα κατασκευής έως το 1978, που επίσης θα κυκλοφορούν ελεύθερα, χωρίς κανένα τεχνικο έλεγχο. Ετσι, ένα σύνολο 500.000 αυτοκινήτων, ή το 1,5% του συνολικού στόλου οχημάτων της Μ. Βρεττανίας, θα μπορεί να κυκλοφορεί στους δρόμους της χώρας χωρίς καμμία απολύτως εγγύηση για την καλή και ασφαλή του κατάσταση (roadworthiness), πέρα απο την γενική –αλλά αναπόδεικτη, ή μάλλον αδύνατον να ελεγχθεί- “καλή πίστη“ και εντύπωση, ότι οι ιδιοκτήτες των παλαιών αυτοκινήτων τα προσέχουν πολύ και ξοδεύουν πολλά χρήματα για να τα συντηρούν και να τα έχουν παντα σε άριστη, λειτουργική και ασφαλή κατάσταση. Είναι δυνατόν να ισχύει αυτό και για τα 500.000 οχήματα που έχουν δικαίωμα να κυκλοφορήσουν χωρίς ελέγχους και να γίνουν δυνάμει πρόξενοι ατυχήματος; Προφανώς όχι, γι‘ αυτό και τo επιχείρημα της  ΒRΑΚΕ έτυχε μεγάλης αποδοχής απο την μερίδα του πληθυσμού και των media που επισείουν τα λάβαρα της “πολιτικής ορθότητας“, χωρίς βεβαίως να έχουν και εντελώς άδικο, αν θέλουμε να είμαστε κατά το ελάχιστον αντικειμενικοί.

ΠΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ “ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΟΧΗΜΑΤΑ“ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΤΩΝ 30 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;

Πριν πάμε να δούμε τι συμβαίνει και σε άλλες χώρες εν όψει του Μαϊου του 2018, έχουν ενδιαφέρον μερικά νούμερα (παρακαλούμε, θυμηθείτε που τα διαβάσατε: Στο Auto Classic!).

AYTOKINHTA   KAΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΩΣ 1988

(Σε παρένθεση το έτος στο οποίο αναφέρονται τα νούμερα του στόλου)

ΧΩΡΑ (ΕΤΟΣ)  ΑΥΤ/ΤΑ ΕΩΣ 1988  ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΥΤ/ΤΑ

ΑΓΓΛΙΑ (2010)        805.580                            35.500.000

ΓΕΡΜΑΝΙΑ( 2013)  313.815                            53.000.000

ΔΑΝΙΑ (2012)           79.050                             2.000.000

ΟΛΛΑΝΔΙΑ (2000)  121.000                             6.300.000

ΕΛΛΑΔΑ (2012)       402.932                            6.700.000

ΣΟΥΗΔΙΑ (2013)      213.363                            5.370.000

ΣΥΝΟΛΟ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΩΣ 1988 ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Το 2006, στην Ευρωπαϊκή Ένωση  κυκλοφορούσαν συνολικά 255.000.000 οχήματα. Από αυτά, τα 1.950.000 ήταν κατασκευής 30 ετών και άνω (δηλαδή,τότε, προ του 1986).

 Αυτό, το 2006 ισοδυναμούσε με ποσοστό της τάξεως του 1,5% επι του συνόλου, αλλά σημερα, 12 χρόνια αργοτερα, το ποσοστό θεωρητικά τείνει να αυξηθεί, επειδή η ποιότητα και η τεχνολογία, καθώς και η αύξηση παραγωγής των εργοστασίων παρατείνει την διάρκεια ζωής των αυτοκινήτων. Γι‘ αυτό και η Ε.Ε. νομοθετεί “σπασμωδικά“ υπέρ του “τέλους ζωής οχημάτων“, αλλά και οι κυβερνήσεις των χωρών με ανεπτυγμένη αυτοκινητοβιομηχανία προχωρούν σε απαγορεύσεις κυκλοφορίας κατά πρώτον (αρχικά στις πόλεις για τα προ του 1997, όπως ήδη είπαμε πιο πάνω), και στην “αλλαγή τεχνολογίας“ κατά δεύτερον, με την “αποκήρυξη“ της τεχνολογίας κινητήρων diesel ως “επιβλαβούς για την υγεία“ (δεν το ήξεραν άραγε αυτό, τόσα χρόνια που κατέκλυαν το κοινό με διαφημίσεις  diesel;).

Πίσω όμως στα Ιστορικά, και στον ρυθμό  αύξησης των εναπομεινάντων οχημάτων ηλικίας 30 ετών, τα οποία η FIVA θεωρεί αδιακρίτως ως “οχήματα Ιστορικού ενδιαφέροντος“  και η Ε.Ε. επιθυμεί να δει να αποσύρονται.

 Για να μην κουράζουμε με νούμερα, αναφέρουμε μόνο δύο χρονολογίες: Το 1960, κατασκευάζονταν 8.000.000 καινούργια αυτοκίνητα τον χρόνο στην Ευρώπη. Το 1979, ο αριθμός αυτός εκτινάχτηκε στα 31.000.000! Και τα επόμενα χρόνια, όπως η παραγωγή αυξανόταν συνεχώς σε ενα παγκόσμιο ανταγωνισμό-αγώνα επικράτησης, εφαρμόστηκαν πολιτικές απόσυρσης και νομοθεσίες απαγορεύσεων και “τέλους ζωής“ (καταστροφής/οριστικής διαγραφής) για να περιοριστεί η χρήση των παλιότερων αλλά σε πολύ καλή κατάσταση αυτοκινήτων. Έτσι φτανουμε στο σήμερα, όπου η κάθε χώρα “απαγορεύει“ κατά το δοκούν την κυκλοφορία των παλαιότερων οχημάτων, προκειμένου να συνεχίσουν να κατασκευάζονται, να εισάγονται και να πωλούνται καινούργια (το “δικό μας“ θέμα με τα Ιστορικά είναι πολύ μικρό, μπροστά σε αυτή την διεθνή πραγματικοτητα που μας επηρεάζει και μας παρασέρνει όλους).

 Συμπερασματικά, παρά τις μεγάλες διαφορές απο χώρα σε χώρα, σήμερα το ποσοστό των “Ιστορικών αυτοκινήτων“ στην Ευρώπη δεν ξεπερνά το 1% του στόλου, αλλά αυτό έχει μεγάλες διακυμάνσεις, απο 0,5% έως και 7% σε κάποιες χώρες (στις οποίες δεν έχει εφαρμοστει το μέτρο της απόσυρσης).

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ: ΟΙ Η.Π.Α. ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑ “ΠΑΛΙΑ“!

Μια ματιά στην άλλη πλευρά του Ανλαντικού, στην πάλαι ποτέ πρωτοπόρο στη βιομηχανία αυτοκινήτων Αμερική (Η.Π.Α.), επιβεβαιώνει την αύξηση του ποσοστού οχημάτων μεγαλύτερων των 30 ετών: Το1970, τα επιβατικά αυτοκίνητα 30+ ετών, αποτελούσαν μόλις το 0,4% του συνόλου. Το 1980, το ποσοστό τους διπλασιάστηκε και ανέβηκε στο 0,8%. Και δέκα χρόνια αργότερα, οκταπλασιάστηκε, κι έτσι το 1990 στις Η.Π.Α. τα επιβατικά άνω των 30 ετών αποτελούσαν το 6,6% των κυκλοφορούντων οχημάτων (και τα φορτηγά το 24% στην δική τους κατηγορία!)

ΕΥΡΩΠΗ: ΔΙΑΝΥΘΕΝΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΑΝΑ ΕΤΟΣ

Πόσα χιλιόμετρα όμως κατά μέσο όρο διανύουν αυτά τα “παλαιά“ (παλαιότερα των 30 ετών) αυτοκίνητα; Και πάλι αναλόγως της χώρας (αναφερόμαστε στην Ε.Ε.) τα διανυθέντα κατ‘ έτος χιλιόμετρα των “Ιστορικού ενδιαφέροντος“ οχημάτων είναι μεταξύ 0,25% και 1,5% του συνόλου, και αυτό αποτελεί και το ισχυρότερο επιχείρημα των Ομοσπονδιών Ιστορικών Αυτοκινήτων και της F.I.V.A. προς τις Κυβερνήσεις και την Ε.Ε.: Αυτός ο πολύ μικρός αριθμός χιλιομέτρων. δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί υπεύθυνος ούτε για  τους ρύπους ούτε για τα οδικά ατυχήματα (στα οποία τα ποσοστά Των Ιστορικών είναι ακόμα μικρότερα, σχεδόν μηδενικά).

ΓΑΛΛΙΑ

 Επιστρέφουμε τωρα στη νομοθεσία και στα “μέτρα“ καθε χώρας εν όψει του υποχρεωτικού Τεχνικού Ελέγχου που πλησιάζει στις 20 Μαϊου του χρόνου που μόλις υποδεχθηκαμε.

 Στην Γαλλία, τα “συλλεκτικά οχήματα“ (“Voitures de Collection“), έχουν ειδική αναφορά στην “κάρτα φορολογίας“ (“Carte Grise“), και θα εξαιρούνται απο τον Τεχνικό έλεγχο τα αυτοκίνητα κατασκευής ΠΡΟ του 1960, δηλαδή ηλικίας άνω των 58 ετων! (Ο έλεγχος αυτός, θα είναι ιδιαίτερα αυστηρός απο τον Μάϊο, σε σημείο που υπάρχουν φόβοι ότι θα υποχρεωθούν πολλοί να πετάξουν τα προ του 1997 αυτοκίνητά τους, γιατί αν δεν περάσουν, θα τα αφήνουν και θα φεύγουν με τα πόδια ή με γερανό! “Εθνική πολιτική Μακρόν“ για αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής να την πούμε; Η Ε.Ε. πάντως, αφήνει τα Κράτη μέλη να ορίζουν μόνα τους τις διαδικασίες του Τεχνικού Ελέγχου, που μπορούν να τον κάνουν όσο αυστηρό, μέτριο ή “χαλαρό“ επιθυμούν. Πάντα στη Γαλλία, για τα Ιστορικά αυτοκίνητα  απο το 1960 έως το 1987, και εννοείται για ΕΛΕΥΘΕΡΗ κυκλοφορία (πάντα και παντού με Kρατικές πινακίδες και αναφορά της πιστοποιησης απο την Γαλλική Ομοσπονδία Ιστορικών στην Carte Grise), θα ισχύει ΚΤΕΟ κάθε ΠΕΝΤΕ χρονια (αντί για τρία ή δύο) και μειωμένα τέλη κυκλοφορίας. Για τα λεγόμενα Young timers (1988-1998) απολύτως τίποτα. Ή περνούν ΚΤΕΟ (Inspection Tecnique) ή στην πρέσσα!

 Πόσα Ιστορικά οχήματα όμως υπάρχουν στην Γαλλία; Τα αυτοκίνητα κατασκευής ΜΕΧΡΙ το 1985 (33 ετών και άνω) υπολογίζονται σε 800.000, με τα 100.000 να είναι κατασκευής προ του 1960. Ολα μαζί (και τα 800.000) ανήκουν σε 250.000 ιδιοκτήτες, κάτι που σημαίνει ότι τα περισσότερα παλαιά αυτοκίνητα στη Γαλλία είναι πλέον συλλεκτικά.

ΣΟΥΗΔΙΑ

“Πανηγυρίζει“ η F.I.V.A. επειδή το αρμόδιο Υπουργείο της Σουηδίας αποφάσισε πρόσφατα να εξαιρέσει τα Ιστορικά αυτοκίνητα απο την υποχρέωση Τεχνικών Ελέγχων τον ερχόμενο Μάϊο. (Τονίζουμε ξανά, ότι αυτή την υποχρέωση έχουν τα αυτοκίνητα με κρατικές πινακίδες, που εχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας με τα σύγχρονα. Ας μην μπερδεύουμε την κατάσταση με τις δικές μας Ιστορικές πινακίδες, που απο τότε που υπήρξαν, είχαν σαν μοναδικό στόχο την συμμετοχή των Ιστορικών αυτοκινήτων σε εκδηλώσεις και ΠΟΤΕ την ελεύθερη κυκλοφορία. Γιατί ό,τι κυκλοφορεί ελεύθερα σε δρόμους των υπόλοιπων φορολογουμένων πολιτών, πρέπει να καταβάλλει τέλη κυκλοφορίας και να τηρεί κάποιες τεχνικές προδιαγραφές ασφαλείας, διαφορετικά υπάρχει σαφής κοινωνική ανισότητα και δημιουργείται μια “τάξη προνομιούχων“. Και αυτά είναι αυτονόητο ότι θα απασχολήσουν και θα επηρεάσουν τους πολιτικούς που θα κληθούν να πάρουν τις όποιες αποφάσεις, ιδίως στην σημερινή κυβέρνησή μας).

 Το θετικό λοιπόν στη Σουηδία, είναι ότι υπήρξε Κρατική μέριμνα και ενδιαφέρον για την απαλλαγή των Ιστορικών οχηματων απο το ΚΤΕΟ. Αλλά αυτό ισχύει μόνο για τα οχήματα κατασκευής προ του 1960, δηλαδή ηλικίας 58 ετών και άνω! Με άλλα λόγια, είναι περίπου αυταπόδεικτο οτι πρόκειται για αυτοκίνητα σπάνια και ακριβά λόγω της ηλικίας τους, που εκ των πραγμάτων θα κυκλοφορούν ελεύθερα μεν -ελάχιστα δε, για να μειώσουν τις φθορές τους. Όλα τα υπόλοιπα οχήματα, δηλαδή τα Ιστορικά μέχρι το 1988 (30 ετών, σύμφωνα με τον ορισμό της  F.Ι.V.A.), θα θεωρούνται  “προσωρινώς αποσυρθέντα“, και θα μπορούν να χρησιμοποιούνται “σε ειδικές περιστάσεις“, δηλαδή εκδηλώσεις, κτλ., σύμφωνα με ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό που υπάρχει στη χώρα μας με τς Ιστορικές πινακίδες.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

 Ολοκληρώνοντας ένα μεγάλο και, ελπίζουμε ενημερωτικό, άρθρο, βλέπουμε ότι σε καμμία χώρα δεν υπάρχει ελεύθερη, αφορολόγητη και ανεξέλεγκτη κυκλοφορία μιάς κατηγορίας αυτοκινήτων επειδή είναι παλιά, σπάνια και συλλεκτικά μοντέλα. Η διαφορά με την χώρα μας, είναι ότι στην Ευρώπη υπάρχει ΚΑΙ η δυνατότητα έκδοσης κανονικών (κρατικών) πινακίδων κυκλοφορίας με κάποιες απαλλαγές και εξαιρέσεις, και το ζητούμενο για το 2018 είναι πως θα ρυθμιστεί το θέμα του υποχρεωτικού ΚΤΕΟ που επέβαλλε η Ε.Ε. σε όλα τα αυτοκίνητα με ελεύθερη κυκλοφορία με την Οδηγία της (κάτι που απεφεύχθη στην Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία και σίγουρα και αλλού ΜΟΝΟ για τα πολύ παλιά αυτοκίνητα, ηλικίας άνω των 40, 50 ή 60 ετών).

 Στην Γερμανία, τα Ιστορικά οχήματα άνω των 30 ετών (που αποκαλούνται old timers), έχουν δύο δυνατότητες κυκλοφορίας. Η πρώτη είναι η έκδοση κανονικών πινακίδων για ελεύθερη καθημερινή κυκλοφορία, με αριθμό που για τα old timers καταλήγει στο γράμμα “Η“.

Η δεύτερη είναι οι πινακίδες ΟΧΙ για κανονική κυκλοφορία αλλά μόνο για εκδηλώσεις κτλ., που έχουν κόκκινα γράμματα, εκδίδονται αποκλειστικά για τα Ιστορικά οχήματα, ο αριθμός τους αρχίζει με “07“ και αφορούν τον ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ενός ή περισσοτερων Ιστορικών. 

Η ίδια πινακίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα αυτοκίνητα του ιδίου ατόμου (όχι ταυτόχρονα βέβαια!). Υπάρχει ένα χαμηλό ετήσιο παράβολο γι‘ αυτή την πινακίδα (ή πινακίδες, δεν υπάρχει περιορισμός πινακίδων ανά ιδιοκτήτη, και αν θέλει μπορεί να εκδώσει μία ανά αυτοκίνητο –μόνο που δεν υπάρχει κανένας λόγος για αυτό το έξοδο) αλλά, επαναλαμβάνουμε, ΔΕΝ επιτρέπει κανονική καθημερινή κυκλοφορία. Είναι ακριβώς σαν τις δικές μας Ιστορικές πινακίδες, και το Γερμανικό old timer αυτοκίνητο με την “κόκκινη“ πινακίδα 07, μπορεί να κινηθεί μόνο για τις εξής περιπτώσεις: Εκδηλώσεις Ιστορικών λεσχών (αγώνες regularity), διαδρομές προς και απο τα σημεία έναρξης/εκκίνησης των εκδηλώσεων, ταξιδιωτικές ομαδικές διαδρομές με Λέσχες (μόνο πολλά old timers μαζί, και όχι κατά μόνας), και διαδρομές για συντήρηση και επισκευές.

KAI ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

 Απορία ψάλτου, Καστρόλ! Όλα αυτά που διαβάσατε εδώ (για την νομοθεσία και τους ορισμούς της Ε.Ε.), κατά την άποψή μας έπρεπε εδώ και μήνες να έχουν ανακοινωθεί και συζητηθεί απο τους αρμόδιους φορείς (Ε.Ο.ΦΙΛΠΑ, ΕΛΠΑ, ΟΜΑΕ) προς τις Λέσχες ΚΑΙ τους απλούς ιδιοκτήτες  Ιστορικών αυτοκινήτων, αλλά και απο το Κράτος προς τους αρμόδιους φορείς (γιατί το Υπουργείο Μεταφορών σαφώς γνωρίζει την Οδηγία της Ε.Ε. και δεν γνωρίζουμε αν και πως σκέπτεται να την εφαρμόσει). Αντίθετα, το μόνο που ακούμε, διαβάζουμε και μαθαίνουμε τον τελευταίο καιρό, είναι η διαμάχη για την Προεδρία της ΦΙΛΠΑ, οι διαμαρτυρίες των ανενημέρωτων ιδιοκτητών Ιστορικών αυτοκινήτων για τους περιορισμούς της κυκλοφορίας, η διάχυτη (λανθασμένη και ατεκμηρίωτη) άποψη και απαίτηση ότι “στο εξωτερικό επιτρέπονται όλα να κυκλοφορούν ελεύθερα, το ίδιο να γίνει κι εδώ“ (!), καθως και πάμπολλες ανέφικτες προτάσεις ιδιωτών που καθολου δεν απασχολουνται για το τι είναι λογικό και ασφαλές, απλά θέλουν “να κυκλοφορούν ελεύθερα την περιουσία τους“! Μα κανείς δεν τους εμποδίζει να εκδώσουν Κρατικές πινακίδες, να περάσουν ΚΤΕΟ, να έχουν φτηνή ασφάλεια (λόγω κάρτας FIVA), να πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας, και να πηγαίνουν όπου θέλουν κύριοι! (Αν επιυθμούν περιορισμένη χρ’ηση, θα καλυφθούν απο τι;ς Ιστορικές. Αλλά η “απαίτηση“ είναι για εντελώς ελεύθερη κυκλοφορία, και αυτό για τα νεώτερα Ιστορικά, αφήνει υπόνοιες σκοπιμότητας).

 Πρέπει κάποιοι, οι υπεύθυνοι των Λεσχών, της ΦΙΛΠΑ, της Ε.Ο ΦΙΛΠΑ, της ΕΛΠΑ αλλά και της ΟΜΑΕ που έχει την επ‘ αόριστον εξουσιοδότηση της FIM για το Sporting Power (άρα και το δικαίωμα έκδοσης Ιστορικών πινακίδων σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ.. αφού εκπροσωπεί επίσημα την  αγωνιστική F.I.M. που περιλαμβάνει regularity rallies και sporting historics –άλλο αν ακόμα δεν το διεκδικεί), να ενημερώσουν τον κόσμο για τα εξής:

 Είτε θα υπάρξει μια νέα Κ.Υ.Α. που θα διατηρήσει το παλαιό καθεστώς της περιορισμένης χρήσης των Ιστορικών, μακάρι και κατά τι διευρυμένης (με τις γνωστές Ιστορικές πινακίδες, οικονομική ασφάλιση αλλά ΧΩΡΙΣ ΚΤΕΟ), είτε θα γίνουν απο την Ομοσπονδία προσπάθειες για έκδοση ΚΡΑΤΙΚΩΝ πινακίδων με μείωση φορολογίας και τεκμηρίων στα πιστοποιημένα Ιστορικά οχήματα, με κανονικό ΚΤΕΟ για τα νεώτερα Ιστορικά και εξαίρεση μόνο των πολύ παλιών, ηλικίας τουλάχιστον 40 ή 50 ετών, όπως έγινε στις Ευρωπαϊκές χώρες (και όπως έχουμε προτείνει απο αυτή τη σελίδα εδώ και πολύ καιρό). Δηλαδή, το Γερμανικό μοντέλο, που είναι και πιο εύκολο και απλό να παραγματοποιηθεί: Οι Ιστορικές πινακίδες θα παραμείνουν ως εχουν, και το μόνο που θα χριεαστεί να νομοθετήσει το Ελληνικό Υπουργείο Μεταφορών, σε συνεργασία με το Οικονομικών (βλέπε Κ.Υ.Α.), θα είναι τα χαμηλότερα τέλη κυκλοφορίας στα παλαιά ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ απο την Ε.Ο ΦΙΛΠΑ οχήματα που θα εκδίδουν Κρατικές πινακίδες. (Γιατί κάθε παρόμοιο αίτημα ή πρόταση, πρέπει να λαμβάνει υπ‘ όψιν την δυσκαμψία, την αναβλητικότητα, την ευθυνοφοβία και την απουσία ειδικών υπηρεσιών του Ελληνικού Δημοσίου. Πρότεινε κάτι απλό, κατανοητό και εφικτό, και μόνο τότε θα έχεις κάποιες πιθανότητες να το πετύχεις).

 Αυτά γίνονται στη Ευρώπη, αυτά λέει η λογική, αυτά θα μάθουν (ή έχουν ήδη μάθει) και οι αρμόδιοι των Υπουργείων και των Υπηρεσιών όταν ζητήσουν να ενημερωθούν απο τους ομολόγους τους του εξωτερικού, ή απο τις Βρυξέλλες. Ευχόμαστε μόνο μην βρεθεί κανένας υφυπουργός ή γραμματέας στο Μεταφορών που “θα το δει ‘Ελληνας Ραλφ Νέϊντερ“, και θα θελήσει να εφαρμόσει την οδηγία 2014/45/EU για υποχρεωτικό ΚΤΕΟ από τον Μαϊο του 2018 αδιακρίτως ΚΑΙ σε όλα τα Ιστορικά, με κανονικές ή Ιστορικές πινακίδες (με το σκεπτικό ότι “κυκλοφορούν σε ανοιχτούς δημόσιους δρόμους, έστω και για λίγες μέρες, άρα…“!). Τότε ναι, η μετανάστευση* θα είναι η μόνη λύση! Δ.Π.

*Των αυτοκινήτων, για πώληση στο εξωτερικό, αλλά το να πάμε κι εμείς μαζί μπας και γλυτώσουμε, δεν ακούγεται καθόλου κακή ιδέα!