Ο χώρος του αυτοκινήτου στην Ελλάδα έχει μια ιδιομορφία: Φορολογείται βαριά απο το κράτος, μιά και δεν θέλει σοφία για να καταλάβουν οι αρμόδιοι φοροεισπράχτορες ότι ο λαός μας, για πολλές δεκαετίες στερημένος και αποκομμένος απο την χρήση ιδιωτικού μέσου μεταφοράς, θα έπεφτε με τα μούτρα στο ΙΧ και θα πλήρωνε αδιαμαρτύρητα όσους και όποιους φόρους κι αν του επέβαλλαν, προκειμένου να μην το στερηθεί! Και πράγματι, έτσι έγινε! Αρχίζοντας μεταπολεμικά απο τον περιβόητο φόρο εισαγωγής αυτοκινητων που πηρε το όνομα "Φρειδερίκη" (επειδή τον είχε επιβάλλει η βασίλισσα, για να χρηματοδοτήσει τα ιδρύματα φροντίδας των ορφανών και των αναπήρων του Πολέμου), η φορολογία του ΙΧ συνεχίζει να αποτελεί μια "σίγουρη" πηγή εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, που στις μέρες μας συνδυάζεται με τον υπερβολικό ΦΠΑ του 24%, την βαριά φορολογία στα καύσιμα, τα εντελώς παράλογα τέλη κυκλοφορίας, και φυσικά όλους τους έμμεσους φόρους που έχουν φρενάρει (και θα συνεχίσουν να το κάνουν μέχρι να "ξεπουληθεί φτηνά" η χώρα) την περίφημη "ανάπτυξη".
Για όλους τους αθώα καλοπροαίρετους ιδιοκτήτες Ιστορικών αυτοκινήτων, υποθέτουμε ότι δεν θα έχει μείνει πιά η παραμικρή αμφιβολία, ότι ΚΑΙ η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας των οχημάτων με Ιστορικές πινακίδες είχε οικονομικά-εισπρακτικά κίνητρα, και μια πρόσθετη αποδειξη γι' αυτό είναι ότι η -όποια- αναθεωρημένη Κ.Υ.Α. έχει περάσει από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους των Μεταφορών και έχει "κολλήσει" στον κλόουν Νο 3 της παρούσης κυβέρνησης, τον Ελληνο-Σκώτο Τσακαλώτο, που είναι και ο άμεσα υπέυθυνος για την χυδαία και βίαιη αφαίμαξη του κόσμου, προκειμένου να πληρώνονται εγκαίρως οι ξένοι εργοδότες του.
Ας αφήσουμε όμως τους θλιβερούς πλειοδότες του ανθελληνισμού και μειοδότες της εθνικής συνείδησης που προσωρινώς μας κυβερνούν να πορεύονται στον ολισθηρό δρόμο της ανυποληψίας και της μελλοντικής καταδίκης, και ας έρθουμε στον μικρόκοσμο του αγωνιστικού αυτοκινήτου, το οποίο εσχάτως έχει στρέψει το ενδιαφέρον του και στις Ιστορικές εκδηλώσεις, διαβλέποντας τα αγνά χομπίστικα κίνητρα των περισσότερων συμμετεχόντων (και οργανωτών, πλην ελάχιστων καραμπινάτων εξαιρέσεων, από νεόκοπους αλλά και παλαιότερους οργανωτές-επιχειρηματίες με κανονικά business plans).
Το σκεπτικό είναι και εδώ ιδιαίτερα απλό: "Οι φίλοι του αυτοκινήτου είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ό,τι κι αν τους ζητήσουμε για το χόμπυ τους. Ακόμα κι αν παραπονεθούν ή γκρινιάξουν και απομακρυνθούν κάποιοι, και πάλι θα παραμείνουν αρκετοί για να ολοκληρώνουμε τις διοργανώσεις μας".
Φυσικά, δεν μιλάμε για "μικρές" τοπικές διοργανώσεις και ραλλάκια regularity (με ή χωρίς ταβέρνες, με ή χωρίς πολλαπλές χρονομετρήσεις, αλλού είναι το θέμα μας), αλλά για αναβιώσεις μεγάλων events ή ακόμα και διεθνείς διοργανώσεις και θεσμούς ράλλυ και ταχύτητας, που ΘΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ, αλλά και ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ. Αν τώρα συνδυάσουμε το αυτοκίνητο με την πολιτική (ή πιο σωστά το πολιτικό κύκλωμα που επί χρόνια διαπλέκεται και έχει βαθιές ρίζες, γνωριμίες και "γραμμάτια" προς είσπραρξη και προς πληρωμή, ανεξάρτητα με το αν βρίσκεται ή όχι στην εξουσία), τι έχουμε; Μια πρώτης τάξεως "μηχανή εσόδων", δηλαδή διοργανώσεις απο "μη κερδοσκοπικά" σωματεία ή Λέσχες, συνήθως "ατομικά" ή "οικογενειακά" όπου τα "κέρδη" θα έρχονται μέσω της ισοσκέλισης υπερκοστολογημένων και υπερτιμολογημένων προϋπολογισμών. Η "πρώτη ύλη" όμως για να πραγματοποιηθεί αυτό το σχέδιο και να λειτουργήσει "η μηχανή" είναι οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, οι αγωνιζόμενοι, οι οποίοι θα συμμετάσχουν μόνο αν οι εκδηλώσεις και οι αγώνες είναι ενδιαφέροντες και αν η συμμετοχή τους συνοδεύεται απο παροχές που μειώνουν ή και μηδενίζουν το κόστος.
Μέχρι σήμερα, και ιδίως στα χρόνια της κρίσης, οι συμμετοχές στους αγώνες αυτοκινήτου τείνουν μειούμενες, εκτός απο μερικές περιπτώσεις "κλασσικών" αγώνων (π.χ. Τατόϊ και Ριτσώνα). Το χαμηλότερο κόστος συμμετοχής και η μη υποχρέωση για έκδοση αδείας αγωνιζόμενου και προδιαγραφών ασφαλείας στους αγώνες regularity έχει επίσης αυξήσει τους αριθμούς, αλλά ΜΟΝΟ στην περίπτωση ΜΙΑΣ λέσχης, που δεν διοργανώνει καθαρό regularity αλλά ένα υβριδικό (και όχι χωρίς κινδύνους) είδος "ελεύθερου ραλλύ" με ατομική χρονομέτρηση και μ.ω.τ. μέχρι 50 χ.α.ω. σε ανοιχτούς στην κυκλοφορία δημόσιους δρόμους.
Ήταν φυσικό επόμενο, λόγω των μεγάλων αριθμών συμμετεχόντων που συγκεντρώνει, να επιλεγεί η συγκεκριμένη Λέσχη για να συνεργαστεί με αυτή τη "νεα γενιά" οργανωτών, των οποίων τα μεγαλεπήβολα σχέδια βασίζονται κατά μεγάλο μέρος στην χρηματοδότηση απο δήμους και περιφέρειες της χώρας μας, εκτός βέβαια απο τους επίσης (πολύ) μεγάλους χορηγούς που οι -όποιες- διασυνδέσεις των υπευθύνων μπορούν να εξασφαλίζουν.
Είναι απόλυτα βέβαιο, λογικό και ΜΗ κατακριτέο, ότι αν οι συμμετέχοντες σε αγώνες sporting και σε εκδηλώσεις regularity προσκληθούν σε αγώνες με πολλές παροχές (π.χ. πολύ χαμηλή ή και δωρεάν συμμετοχή, μεταφορές, διανυκτερεύσεις κτλ.) θα ανταποκριθούν θετικά και μαζικά, αν μη τι άλλο γιατί θα νιώσουν ότι για πρώτη φορά κάποιοι τους ΠΑΡΕΧΟΥΝ κάτι, αντί μόνο να τους ζητούν. Ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος αυτές οι παροχές να αποτελούν το δέλεαρ για τις υψηλού προϋπολογισμού και μεγάλων χορηγιών εκδηλώσεις που προαναφέραμε, και φυσικά δεν είναι δυνατόν άλλοι οργανωτές να παλεύουν να συγκεντρώσουν τα έξοδα ενός αγώνα και στο τέλος να μπαινουν μέσα, και άλλοι να παρέχουν τα πάντα και (για) να κερδίζουν.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι "ρομαντισμός", ούτε "αναχρονισμός" το να προσέχουμε και να εξετάζουμε το ποιός, πως και γιατί διοργανώνει εκδηλώσεις με παροχές εκτός εποχής και πραγματικότητας, μια και στην ελεύθερη αγορά αυτό λέγεται "αθέμιτος ανταγωνισμός". Δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος να αυξήσει κάποιος τις συμμετοχές στις εκδηλώσεις του και σταδιακά να οδηγήσει τις άλλες Λέσχες χομπιστών σε μαρασμό, απο το να έχει τον τρόπο να εξασφαλίζει "κρυφά" κεφάλαια χορηγιών, και να προσφέρει δωρεάν εκδηλώσεις στους φίλους του Σπορ!
Στην πραγματική ζωή, αλλά και στον αθλητισμό, στην επιχειρηματικότητα, παντού, αυτό απαγορεύεται σαφώς, ελέγχεται εξονυχιστικά, και όλα τα στοιχεία πρέπει να δημοσιοποιούνται. Δεν υπάρχει πραγματικά ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος το να αποτελέσει εξαίρεση η πολύπαθη τάξη των φίλων του σύγχρονου αλλά και του Ιστορικού αυτοκινήτου, που εκτός όλων των άλλων απαρτίζεται απο μεγάλα παιδιά, που με κανένα τρόπο δεν θα ήθελαν να "χρησιμοποιηθούν" για επιδιώξεις τρίτων με "αντάλλαγμα"μια δωρεάν συμμετοχή!
Αν λοιπόν δεν υπάρχει μια αποφασιστική Αρχή που θα βάλει τα πράγματα σε τάξη τώρα, εν τη γενέσει μιάς δυνάμει αντιδεντεολογικής κατάστασης, ας γίνει κάτι απλό- απλούστατο: Υποχρεωτική αναφορά των χορηγιών και των χορηγών, για προστασία της αντικειμενικότητας αλλά και όλων των Λεσχών Ιστορικού αυτοκινήτου. Γιατί σήμερα δεν υπάρχει τίποτα πιο "λάθος" απο τις "κρυφές χορηγίες", με την έννοια ότι είναι αδύνατον να ΜΗΝ παρεξηγηθούν! Οπότε, καθαρός ουρανός, τα σκυλιά δεμένα και τα χειρόφρενα λυμένα! Δ.Π.
Υ.Γ. Oποιος "αναγνωρίζει τον εαυτό του" σαν μυγιασμένη μύγα, ή θίγονται τα συμφέροντά του (και αυτά των αφεντικών του) στις παραπανω γραμμές, μπορεί παντα να επιχειρηματολογήσει επωνύμως εδώ, και βέβαια να πάρει τις ανάλογες (πάντα ευγενικές και απόλυτα τεκμηριωμένες) απαντήσεις. Οι θρασύδειλοι που ανωνύμως χυδαιολογούν στα διάφορα fora στα οποία δεν επιθυμούμε ή και απαξιούμε να συμμετάσχουμε, απλά επιβεβαιώνουν ότι κάποιες χορδές (και συμφέροντα) αγγίξαμε με αυτό το σύντομο σημείωμα. (Επαναλαμβάνουμε: ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ, ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ, ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ). Προκαλεί δε εντύπωση η απόλυτη σιωπή εκ μέρους των πραγματικά θιγομένων απο το "σύστημα", που είναι και οι περισσότεροι. Ραγιάδες κανονικοί, που καλού κακού θέλουν να τα έχουν καλά με όλους μπας και τσιμπήσουν καμιά χορηγιούλα. Τι κρίμα...
* ΔΙΑΠΛΕΚΗΜΕΝ: Υπερσυντέλικος του ρήματος Διαπλέκω στον πληθυντικό παθητικής φωνής, που στην βαρβαρίζουσα μονοτονική "δημοτικιά" γλώσσα που επεβλήθη τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα χάριν ευκολίας και τεμπελιάς, αποδίδεται σαν "ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΑΠΛΕΧΤΕΙ"
Για όλους τους αθώα καλοπροαίρετους ιδιοκτήτες Ιστορικών αυτοκινήτων, υποθέτουμε ότι δεν θα έχει μείνει πιά η παραμικρή αμφιβολία, ότι ΚΑΙ η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας των οχημάτων με Ιστορικές πινακίδες είχε οικονομικά-εισπρακτικά κίνητρα, και μια πρόσθετη αποδειξη γι' αυτό είναι ότι η -όποια- αναθεωρημένη Κ.Υ.Α. έχει περάσει από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους των Μεταφορών και έχει "κολλήσει" στον κλόουν Νο 3 της παρούσης κυβέρνησης, τον Ελληνο-Σκώτο Τσακαλώτο, που είναι και ο άμεσα υπέυθυνος για την χυδαία και βίαιη αφαίμαξη του κόσμου, προκειμένου να πληρώνονται εγκαίρως οι ξένοι εργοδότες του.
Ας αφήσουμε όμως τους θλιβερούς πλειοδότες του ανθελληνισμού και μειοδότες της εθνικής συνείδησης που προσωρινώς μας κυβερνούν να πορεύονται στον ολισθηρό δρόμο της ανυποληψίας και της μελλοντικής καταδίκης, και ας έρθουμε στον μικρόκοσμο του αγωνιστικού αυτοκινήτου, το οποίο εσχάτως έχει στρέψει το ενδιαφέρον του και στις Ιστορικές εκδηλώσεις, διαβλέποντας τα αγνά χομπίστικα κίνητρα των περισσότερων συμμετεχόντων (και οργανωτών, πλην ελάχιστων καραμπινάτων εξαιρέσεων, από νεόκοπους αλλά και παλαιότερους οργανωτές-επιχειρηματίες με κανονικά business plans).
Το σκεπτικό είναι και εδώ ιδιαίτερα απλό: "Οι φίλοι του αυτοκινήτου είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ό,τι κι αν τους ζητήσουμε για το χόμπυ τους. Ακόμα κι αν παραπονεθούν ή γκρινιάξουν και απομακρυνθούν κάποιοι, και πάλι θα παραμείνουν αρκετοί για να ολοκληρώνουμε τις διοργανώσεις μας".
Φυσικά, δεν μιλάμε για "μικρές" τοπικές διοργανώσεις και ραλλάκια regularity (με ή χωρίς ταβέρνες, με ή χωρίς πολλαπλές χρονομετρήσεις, αλλού είναι το θέμα μας), αλλά για αναβιώσεις μεγάλων events ή ακόμα και διεθνείς διοργανώσεις και θεσμούς ράλλυ και ταχύτητας, που ΘΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ, αλλά και ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ. Αν τώρα συνδυάσουμε το αυτοκίνητο με την πολιτική (ή πιο σωστά το πολιτικό κύκλωμα που επί χρόνια διαπλέκεται και έχει βαθιές ρίζες, γνωριμίες και "γραμμάτια" προς είσπραρξη και προς πληρωμή, ανεξάρτητα με το αν βρίσκεται ή όχι στην εξουσία), τι έχουμε; Μια πρώτης τάξεως "μηχανή εσόδων", δηλαδή διοργανώσεις απο "μη κερδοσκοπικά" σωματεία ή Λέσχες, συνήθως "ατομικά" ή "οικογενειακά" όπου τα "κέρδη" θα έρχονται μέσω της ισοσκέλισης υπερκοστολογημένων και υπερτιμολογημένων προϋπολογισμών. Η "πρώτη ύλη" όμως για να πραγματοποιηθεί αυτό το σχέδιο και να λειτουργήσει "η μηχανή" είναι οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, οι αγωνιζόμενοι, οι οποίοι θα συμμετάσχουν μόνο αν οι εκδηλώσεις και οι αγώνες είναι ενδιαφέροντες και αν η συμμετοχή τους συνοδεύεται απο παροχές που μειώνουν ή και μηδενίζουν το κόστος.
Μέχρι σήμερα, και ιδίως στα χρόνια της κρίσης, οι συμμετοχές στους αγώνες αυτοκινήτου τείνουν μειούμενες, εκτός απο μερικές περιπτώσεις "κλασσικών" αγώνων (π.χ. Τατόϊ και Ριτσώνα). Το χαμηλότερο κόστος συμμετοχής και η μη υποχρέωση για έκδοση αδείας αγωνιζόμενου και προδιαγραφών ασφαλείας στους αγώνες regularity έχει επίσης αυξήσει τους αριθμούς, αλλά ΜΟΝΟ στην περίπτωση ΜΙΑΣ λέσχης, που δεν διοργανώνει καθαρό regularity αλλά ένα υβριδικό (και όχι χωρίς κινδύνους) είδος "ελεύθερου ραλλύ" με ατομική χρονομέτρηση και μ.ω.τ. μέχρι 50 χ.α.ω. σε ανοιχτούς στην κυκλοφορία δημόσιους δρόμους.
Ήταν φυσικό επόμενο, λόγω των μεγάλων αριθμών συμμετεχόντων που συγκεντρώνει, να επιλεγεί η συγκεκριμένη Λέσχη για να συνεργαστεί με αυτή τη "νεα γενιά" οργανωτών, των οποίων τα μεγαλεπήβολα σχέδια βασίζονται κατά μεγάλο μέρος στην χρηματοδότηση απο δήμους και περιφέρειες της χώρας μας, εκτός βέβαια απο τους επίσης (πολύ) μεγάλους χορηγούς που οι -όποιες- διασυνδέσεις των υπευθύνων μπορούν να εξασφαλίζουν.
Είναι απόλυτα βέβαιο, λογικό και ΜΗ κατακριτέο, ότι αν οι συμμετέχοντες σε αγώνες sporting και σε εκδηλώσεις regularity προσκληθούν σε αγώνες με πολλές παροχές (π.χ. πολύ χαμηλή ή και δωρεάν συμμετοχή, μεταφορές, διανυκτερεύσεις κτλ.) θα ανταποκριθούν θετικά και μαζικά, αν μη τι άλλο γιατί θα νιώσουν ότι για πρώτη φορά κάποιοι τους ΠΑΡΕΧΟΥΝ κάτι, αντί μόνο να τους ζητούν. Ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος αυτές οι παροχές να αποτελούν το δέλεαρ για τις υψηλού προϋπολογισμού και μεγάλων χορηγιών εκδηλώσεις που προαναφέραμε, και φυσικά δεν είναι δυνατόν άλλοι οργανωτές να παλεύουν να συγκεντρώσουν τα έξοδα ενός αγώνα και στο τέλος να μπαινουν μέσα, και άλλοι να παρέχουν τα πάντα και (για) να κερδίζουν.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι "ρομαντισμός", ούτε "αναχρονισμός" το να προσέχουμε και να εξετάζουμε το ποιός, πως και γιατί διοργανώνει εκδηλώσεις με παροχές εκτός εποχής και πραγματικότητας, μια και στην ελεύθερη αγορά αυτό λέγεται "αθέμιτος ανταγωνισμός". Δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος να αυξήσει κάποιος τις συμμετοχές στις εκδηλώσεις του και σταδιακά να οδηγήσει τις άλλες Λέσχες χομπιστών σε μαρασμό, απο το να έχει τον τρόπο να εξασφαλίζει "κρυφά" κεφάλαια χορηγιών, και να προσφέρει δωρεάν εκδηλώσεις στους φίλους του Σπορ!
Στην πραγματική ζωή, αλλά και στον αθλητισμό, στην επιχειρηματικότητα, παντού, αυτό απαγορεύεται σαφώς, ελέγχεται εξονυχιστικά, και όλα τα στοιχεία πρέπει να δημοσιοποιούνται. Δεν υπάρχει πραγματικά ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος το να αποτελέσει εξαίρεση η πολύπαθη τάξη των φίλων του σύγχρονου αλλά και του Ιστορικού αυτοκινήτου, που εκτός όλων των άλλων απαρτίζεται απο μεγάλα παιδιά, που με κανένα τρόπο δεν θα ήθελαν να "χρησιμοποιηθούν" για επιδιώξεις τρίτων με "αντάλλαγμα"μια δωρεάν συμμετοχή!
Αν λοιπόν δεν υπάρχει μια αποφασιστική Αρχή που θα βάλει τα πράγματα σε τάξη τώρα, εν τη γενέσει μιάς δυνάμει αντιδεντεολογικής κατάστασης, ας γίνει κάτι απλό- απλούστατο: Υποχρεωτική αναφορά των χορηγιών και των χορηγών, για προστασία της αντικειμενικότητας αλλά και όλων των Λεσχών Ιστορικού αυτοκινήτου. Γιατί σήμερα δεν υπάρχει τίποτα πιο "λάθος" απο τις "κρυφές χορηγίες", με την έννοια ότι είναι αδύνατον να ΜΗΝ παρεξηγηθούν! Οπότε, καθαρός ουρανός, τα σκυλιά δεμένα και τα χειρόφρενα λυμένα! Δ.Π.
Υ.Γ. Oποιος "αναγνωρίζει τον εαυτό του" σαν μυγιασμένη μύγα, ή θίγονται τα συμφέροντά του (και αυτά των αφεντικών του) στις παραπανω γραμμές, μπορεί παντα να επιχειρηματολογήσει επωνύμως εδώ, και βέβαια να πάρει τις ανάλογες (πάντα ευγενικές και απόλυτα τεκμηριωμένες) απαντήσεις. Οι θρασύδειλοι που ανωνύμως χυδαιολογούν στα διάφορα fora στα οποία δεν επιθυμούμε ή και απαξιούμε να συμμετάσχουμε, απλά επιβεβαιώνουν ότι κάποιες χορδές (και συμφέροντα) αγγίξαμε με αυτό το σύντομο σημείωμα. (Επαναλαμβάνουμε: ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ, ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ, ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ). Προκαλεί δε εντύπωση η απόλυτη σιωπή εκ μέρους των πραγματικά θιγομένων απο το "σύστημα", που είναι και οι περισσότεροι. Ραγιάδες κανονικοί, που καλού κακού θέλουν να τα έχουν καλά με όλους μπας και τσιμπήσουν καμιά χορηγιούλα. Τι κρίμα...
* ΔΙΑΠΛΕΚΗΜΕΝ: Υπερσυντέλικος του ρήματος Διαπλέκω στον πληθυντικό παθητικής φωνής, που στην βαρβαρίζουσα μονοτονική "δημοτικιά" γλώσσα που επεβλήθη τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα χάριν ευκολίας και τεμπελιάς, αποδίδεται σαν "ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΑΠΛΕΧΤΕΙ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου