GRAND PRIX REGULARITY 2016: O Σ.Ι.Σ.Α. ΕΝΗΛΙΚΙΩΝΕΤΑΙ

Η εκκίνηση δινόταν ανά 30", με συνέπεια και τάξη.  (Στο βάθος φαίνεται η πρόβλεψη των διοργανωτών για την πολύωρη παραμονή των οδηγών και των συνοδών τους στο Φάληρο! Μπράβο).

Στις 4 Δεκεμβρίου έγινε για τρίτη φορά στον ίδιο χώρο, στο παρκινγκ των εγκαταστάσεων του beach volley  στο Φάληρο, η εκδήλωση "rally sprint-regularity" του Σ.Ι.Σ.Α., η οποία ονομάζεται "Grand Prix" (προφανώς διατηρώντας ζωντανές τις μνήμες απο την αντίστοιχη επιτυχημένη εκδήλωση ομάδων που γινόταν στην πίστα των Μεγάρων προ...ΟΜΑΕ!), και παραδοσιακά κλείνει την "αγωνιστική σαιζόν" (φέτος μάλιστα ανέδειξε και τον νικητή του εσωτερικού "πρωταθλήματος"  της Λέσχης). Τα συμπεράσματα απο τον Ιστορικό αυτό "αγώνα", που ευνοήθηκε απο ένα διάλειμμα καλοκαιρίας έτσι ώστε να διεξαχθεί στεγνός και ηλιόλουστος στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι πολλά και ποικίλα, πριν όμως ξεκινήσουμε, να σταθούμε στα απαραίτητα συγχαρητήρια για την άψογη διοργάνωση, και ΙΔΙΩΣ για την ενηλικίωση του Σ.Ι.Σ.Α.,  που αποδεικνύεται απο το ότι τα μέλη του ΔΣ έμαθαν ότι οι εμπειρίες διδασκουν, κι έτσι πάντα διορθώνουν τις -όποιες- ατέλειες των εκδηλώσεών τους με αποτέλεσμα κάποιες φορές να φτάνουν (οργανωτικά) στο απόλυτο, όπως ακριβώς έγινε στις 4 Δεκεμβρίου. Και όσοι γνωρίζουν και καταλαβαίνουν απο διοργανώσεις, αντιλαμβάνονται την σκληρή δουλειά και το κόστος που απαιτεί μια διοργάνωση τριών σκελών σε δημόσιο αλλά κλειστό χώρο, με 89 συμμετοχές σε ελεγχόμενο πάρκινγκ. Κι όμως, όλα κύλησαν άψογα, με τους συμμετέχοντες να έχουν στη διάθεσή τους  οριοθετημένο χώρο με τον αριθμό της συμμετοχής τους (απαγορευόταν η είσοδος άλλων οχημάτων στο πάρκινγκ), με αρκετές φορητές τουαλέτες να δίνουν το στίγμα του πολιτισμού (απαραίτητες για την πολύωρη παραμονή) και με τους χρόνους να αναρτώνται αρκετά γρήγορα μετά απο κάθε σκέλος. Η είσοδος στο χώρο ελεγχόταν αποτελεσματικά, η εκκίνηση δινόταν ανά 30" με τους συμμετέχοντες να ενημερώνονται άμεσα και σωστά απο την μικροφωνική εγκατάσταση, και πέραν αυτών ο κανονισμός προέβλεπε δύο κατηγορίες (Regularity και Super regularity) με αισθητή διαφορά στον ιδανικό χρόνο κάλυψης της διαδρομής, έτσι ώστε όλοι να βρίσκονται εντός διεκδίκησης. Είναι σαν το φιλμ: "Καλύτερα δεν γίνεται!". Οι συμμετέχοντες μπορεί να ήταν ερασιτέχνες (οι περισσότεροι), αλλά αυτό ανέδειξε ακόμα περισσότερο τον επαγγελματισμό της διοργάνωσης, που έστησε μια τέτοια "προσομοίωση αγώνα" με παράβολο 80 Ευρώ (που θεωρείται λογικό για το είδος και το επίπεδο της εκδήλωσης). 

Στο κλειστό πάρκινγκ των συμμετεχόντων δεν επιιτρεπόταν η είσοδος άλλων αυτοκινήτων, και κάθε συμμετέχων εύρισκε εύκολα την δική του θέση με την πινακίδα με τον αριθμό συμμετοχής του. Ποσο απλό και πόσο χρήσιμο. Το σημαντικό είναι ότι τέτοια τάξη σε πιτ δεν βλέπουμε συχνα σε "κανονικούς" και "ακριβούς" αγώνες. Ποσω μάλλον σε Regularity με 89 συμμετοχές!

Και τώρα μερικές σκέψεις. Πρώτη και σημαντική οι 89 συμμετοχές! Νούμερο εξαιρετικό, που κάνει άλλες (σημαντικές) εκδηλώσεις να μοιάζουν με ραντεβού παρέας για μπάνιο. Αυτό φυσικά δεν αφορά το επίπεδο και τις προσπάθειες των πληρωμάτων (καθώς και των οργανωτών), αλλά την "συνταγή" που χρησιμοποιούν οι διάφορες αρχές και λέσχες. Είναι σαφές ότι ο Σ.Ι.Σ.Α. κάτι κάνει πιο καλά και πιο σωστά. Θα έπρεπε λοιπόν να τον προσεγγίσουν και να του ζητήσουν (διοργανωτική) τεχνογνωσία, μολονότι απο μόνη της καμμιά "συνταγή" δεν είναι νόστιμη και γευστική αν δεν έχει καλό χέρι ο μάγειρας. Μπράβο λοιπόν στους ανθρώπους του Σ.Ι.Σ.Α που παθιάζονται, μπράβο και στους συμμετέχοντες που είτε επειδή μένουν ευχαριστημένοι είτε απο ένστικτο, επιβραβεύουν αυτή την προσπάθεια με τη σταθερή (και "πιστή") παρουσία τους.

Ειναι αλήθεια ότι οι θεατές ήταν λιγότεροι του αναμενόμενου (μάλλον λόγω βροχερού καιρού του Σαββάτου), αλλά αυτό φέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη μεγαλύτερης και πιο οργανωμένης προβολής, τουλάχιστον για εκδηλώσεις τέτοιου εύρους που ξεφεύγουν απο το συνηθισμένο και αποτελούν την καλύτερη προβολή του κλασσικού αυτοκινήτου.

Δεύτερη σκέψη (προς συζήτηση), ο "κορεσμός" του συγκεκριμένου χώρου. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα φυσικά στο να επαναλαμβάνεται για μια δεκαετία ακόμα η εκδηλωση στο πάρκινγκ του Φαλήρου, αλλά η άποψή μας είναι αυτή που εκφράστηκε στον τίτλο: O Σ.Ι.Σ.Α. ενηλικιώθηκε, και πρέπει να κάνει μεγαλύτερα πράγματα, τη στιγμή που έχει αποδείξει ότι μπορεί να στήνει ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις μένοντας πάντα μέσα (και κάτω!) απο τα όρια των κανονισμών regularity. Φέτος, σημειώθηκαν δυό τρείς "έξοδοι", με χαμηλές ταχύτητες φυσικά, αλλά στην αναμέτρηση τροχού/ψαλλιδιού με πεζοδρόμιο, συνήθως κερδίζει το πεζοδρόμιο (και εν τέλει η διαδρομή είναι επι του δρόμου, και όχι εκτός!). Οι προσπάθειες σχεδίασης μιάς ακόμα μεγαλύτερης και σαφώς πιο τεχνικής διαδρομής απέδωσαν (υπήρχαν δύο "βαρέλια"), αλλά ο χώρος πλέον ασφυκτιά για τις διοργανώσεις του Σ.Ι.Σ.Α. που εύκολα μπορούν να υπερβούν τις 100 συμμετοχές. Ισως μια ματιά στους χώρους διοργάνωσης drift (μεγάλα πάρκινγκ και προβλήτες λιμένων) έδινε την απάντηση, γιατί φυσικά ΔΕΝ απαιτείται πίστα για αυτού του τύπου την εκδήλωση  (εδώ βρίσκεται και η γοητεία και ο βαθμός δυσκολίας της).

Απόλυτη τάξη στις εκκινήσεις και των τριών σκελών. Γιατί όταν οι συμμετέχοντες έχουν τον χώρο τους και ενημερώνονται συνεχώς και με σαφήνεια, δεν δημιουργούνται και προβλήματα. (Οι όποιες καθυστερήσεις οφείλοντο στην απομάκρυνση των αυτοκινήτων που είχαν...ηττηθεί στην αναμέτρησή τους με τα πεζοδρόμια!).

Η τρίτη σκέψη δεν αφορά την διοργάνωση αυτή καθ' αυτή αλλά τα αυτοκίνητα. Τα χρόνια έχουν περάσει και στο πάρκινγκ είδαμε να περιμένουν να εκκινήσουν ως "κλασσικά" και "ιστορικά", αυτοκίνητα τόσο "καινούργια" σαν κι αυτά που ακόμα βλέπουμε σε καθημερινή χρήση και κυκλοφορία.
Ο λόγος είναι ότι τα αυτοκίνητα μετά το 1988-1990, εκσυγχρονίστηκαν κάθετα, σε βαθμό που τα διαχωρίζει πλήρως απο τα παλαιότερα. Δηλαδή, δεν μπορούμε να μιλάμε για καθαρή, "αποκλειστική" αγάπη στο κλασσικό αυτοκίνητο σε όλες τις περιπτώσεις, αφού υπάρχει και η (φυσικά καλοδεχούμενη) αγάπη για τον συναγωνισμό, το σπορ και τον "αγώνα", στον οποίο πολλοί "ανακαλύπτουν" ότι μπορούν να συμμετάσχουν με τα καθημερινά τους ΙΧ επειδή "πάλιωσαν". Κλασσικό αυτοκίνητο όμως, σημαίνει "ηλικιωμένο", αναπαλαιωμένο ή άριστα συντηρημένο, σπάνιο έως ανύπαρκτο στους δρόμους, δυσεύρετο ή και αρκετά ακριβό (για να μην εξαιρέσουμε  τα συλλεκτικά, ούτε τα πολύ ακριβά). Πόσα τέτοια υπήρχαν στην εκδήλωση; Το πολύ...δύο! Κατά τα άλλα, mini, BMW και Opel. Aρκετά (πολλά!) ήταν τα καθαρά και ετοιμοπόλεμα αγωνιστικά (μόνο πέντε οδηγοί όμως συμμετέχουν σε αγώνες Sporting- να μια καλή ερώτηση: Το γιατί δεν συμμετέχουν στουςαγώνες Sporting OMAE  όλα τα "έτοιμα" και γρήγορα κουκλιά που είδαμε στο Φάληρο, αλλά προτιμούν τον Σ.Ι.Σ.Α. Και ας μην βιαστούν κάποιοι να πουν ότι είναι ΜΟΝΟ οικονομικό το θέμα!). Ομως αλλού ήταν το νόημα της σκέψης-ευχής-πρότασης που εκφράζουμε: Οτι με τέτοιο δυναμικό, τέτοιες ιδέες και τέτοιο "γκελ" στους φίλους των Ιστορικών, ο Σ.Ι.Σ.Α. θα έπρεπε να αναπτύξει και κάποιες πιο απλές, χωριστές  εκδηλώσεις "για την αγάπη του κλασσικού αυτοκινήτου", χωρίς γκάζια, χωρίς χρόνους, χωρίς Ειδικές, χωρίς κλειστές παρέες (π.χ. εντευκτήριο ΦΙΛΠΑ) που κάνουν τους "νέους" να αισθάνονται άβολα, χωρίς "φανατισμό" όπως κάποιες (λίγες και "κλειστές") λέσχες που επεκτείνουν τις κακές γυμνασιακές συνήθειες στον κόσμο των ενηλίκων, χωρίς ξεπερασμένα παιχνίδια σαν τα "κυνήγια θησαυρού" του '60, και χωρίς το στοιχείο του "συναγωνισμού" (που εύκολα  γίνεται ανταγωνισμός και προσελκύει άτομα με δύστροπους χαρακτήρες). Εκδηλώσεις ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ και μόνο. Να βρεθούν παρέα οι ιδιοκτήτες, να οδηγήσουν σε ωραίες διαδρομές και να μιλήσουν μόνο γι' αυτά. Καλή η ερώτηση "τι χρόνο έκανες;", αλλά πραγματικά υπάρχει και ο συλλεκτικός κόσμος που μάλλον έχει μείνει κενός τα τελευταία χρόνια με τους πολλούς "αγώνες"! (Και ο Σ.Ι.Σ.Α. σίγουρα ξέρει να δημιουργεί καλή, φιλική και άνετη ατμόσφαιρα μεταξύ των συμμετεχόντων στις εκδηλώσεις του).
 Αυτές οι σκέψεις μας γεννήθηκαν στην εξαιρετικά διοργανωμένη εκδήλωση του Σ.Ι.Σ.Α, στην οποία για τρίτη συνεχή χρονιά συμμετείχαμε ως προσκεκλημένοι στην κατηγορία GT (εγκαταλείποντας μετά το Α' σκέλος για οικογενειακούς λόγους, ενώ και το αυτοκίνητό μας μας φάνηκε...αταίριαστο για κλασσική εκδήλωση -πολύ "καινούργιο", ποτέ ξανά με Young Timer!), και ευχαριστούμε. Και αυτό που έμεινε απο την όμορφη μέρα, ήταν η βεβαιότητα ότι υπάρχει ένας Σύλλογος, μια λέσχη και ένα ΔΣ (όλα είναι σχετικά και όλα μετράνε) που όχι μόνο ξέρουν να διοργανώνουν αλλά ΞΕΡΟΥΝ (έχουν μάθει) ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ, και να βελτιώνονται συνεχώς στην προσπάθεια για το καλύτερο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο.

Η πορτοκαλί Manta του Αλ. Παπανδρέου, κατέκτησε άξια την πρώτη θέση Γενικής στην Super Regularity. 

Εξαιρετική ήταν η απόδοση των Λαμάρη-Κοτζιά (με Mini) στην κατηγορία Regularity, κατακτώντας την πρώτη θέση με το απόλυτο ρεκόρ ημέρας των ΜΗΔΕΝ βαθμών ποινής!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ www.sisa.gr/uploads/files/CLASSIFICATION_GRAND_PRIX_20161.pdf